Ferrari 641
Genel Bakış | |
---|---|
Üretici | Ferrari |
Tasarımcı(lar) | Enrique Scalabroni Steve Nichols |
Selefi | 640 |
Halefi | 642 |
Gövde ve Şasi | |
Şasi | Kevlar ve karbon fiber kompozit monokok |
Teknik Özellikler | |
Motor | Ferrari Tipo 036 3.5 L, 65° V12, ortadan boylamasına yerleşimli atmosferik motor |
Şanzıman | Ferrari 7 vitesli elektrohidrolik sıralı yarı otomatik şanzıman |
Lastik | Goodyear |
Rekabet Tarihi | |
Sürücüler | Alain Prost Nigel Mansell |
Ferrari 641 (Ferrari F1-90 olarak da bilinir),[1] Ferrari Formula 1 takımının 1990 Formula 1 Dünya Şampiyonasında yarıştığı Formula 1 yarış otomobili idi. Alain Prost ve Nigel Mansell'ın kullandığı araç altı yarış kazandı.
Gelişimi
[değiştir | kaynağı değiştir]Araç, John Barnard tarafından tasarlanan selefi Ferrari 640'ın geliştirilmiş bir versiyonuydu. Güncellenmiş 641 tasarımı, Barnard'ın Benetton takımına katılmak için Ferrari'den ayrılmasından sonra eski McLaren tasarımcısı Steve Nichols'ın gözetiminde gerçekleşti. Otomobil, önce 036 tipi olan 3.5 litrelik bir V12 motorla ve daha sonra güncellenmiş 037 ile San Marino'da çalıştırıldı. V12, 680 fren beygir gücü (507 kW; 689 PS) olarak derecelendirildi, bu sonuç ile 690 fren beygir gücü (515 kW; 700 PS) olan McLaren tarafından kullanılan Honda V10 motorunun ardından geliyordu. Ancak yavaş viraj çıkışlarına güç taşıma ya da esneklik konusunda Honda ya da Williams tarafından kullanılan Renault V10 motoru veyahut Benetton tarafından kullanılan Ford-Cosworth HB V8 gibi değildi. Daha ağır motoruna rağmen, 641 griddeki en iyi sürüş arabaları arasındaydı. Prost da aracı yılın en iyi otomobili ilan etti.[2]
Otomobil 1990 sezonunda 6 galibiyet elde etti (Prost 5 galibiyeti, Mansell 1 galibiyeti). Önceki sezonda geliştirilen sıralı yarı otomatik şanzımanı içeren otomobilin teknik olarak gelişmiş olduğu görüldü. Aerodinami yenilendi ve şasinin dingil mesafesi selefine göre biraz daha uzatıldı. Ferrari'nin bu sezonki büyük hamlesi Nigel Mansell'in yanına McLaren'den dünya şampiyonu Alain Prost'u imzalamaktı. Bu nedenle Nichols, aracı Prost'un yumuşak sürüş stilini göz önünde bulundurarak tasarladı. Motordaki değişken bir giriş trompet sistemi sezon boyunca test edildi, ancak standart ekipman haline gelmedi.
Prost, şanzımanın güvenilirliğini artırmak için çok çalıştı ve aynı zamanda tüm Ferrari takımını birbirine yaklaştırmak için çaba sarf etti. Prost'un geliştirme çalışması 641 şasinin son derece hızlı ve rekabetçi olmasına yardımcı oldu ve Meksika'daki yarışta 13. sıradan başlayarak elde ettiği bir zafer de dahil olmak üzere beş galibiyet aldı ve şampiyonluk için rakibi Ayrton Senna'ya meydan okudu. Aynı yarışta Mansell, Peraltada virajında cüretkâr bir geçişle Gerhard Berger'i geride bıraktı.[3] Otomobil zaman zaman sıralamalarda zorlansa da, özellikle yüksek hızlı pistlerde, yarış temposunda McLaren'lerin temposuna yakın görünüyordu.[4] İngiliz Grand Prix'sinde, Prost sıralamalarda zorlanırken Mansell ise sıralamaları domine etti. Mansell'in arabasının kendisinden üstün olduğunu düşünerek, takımını yarıştan önce şasiyi değiştirmeye ikna etti. Bu hamleyle Prost yarışı kazanırken, Mansell ise yarış dışı kaldı ve emekli olup sporu bıraktığını açıkladı.[5] Bununla birlikte, Japonya Grand Prix'sinde Prost ve Senna arasındaki meşhur çarpışma, Senna için Sürücüler Şampiyonluğu ve McLaren için Takımlar Şampiyonluğu'nu kazanmaları anlamına geliyordu. Prost şampiyonayı ikincilikle, Mansell ise beşincilikle tamamladı. Mansell Adelaide'de Ferrari için son yarışını neredeyse Benetton - Ford'dan Nelson Piquet'nin önünde kazanacaktı. Bu sezonun ardından Ferrari'nin her iki şampiyona için de tekrar mücadele etmesi yedi yıl daha alacaktı.
Top Gear
[değiştir | kaynağı değiştir]Tiff Needell, ev sahibi Jeremy Clarkson'un bir Ferrari F50'yi test ettiği ve 641'de Needell'e karşı drag yarışı yaptığı ve bazı karşılaştırmaların yapıldığı bir segmentte Top Gear'da 641'i sürdü. Çünkü F50 yol otomobili 641'e dayanıyordu.
Yarış sonuçları
[değiştir | kaynağı değiştir]Yıl | Takım | Motor | Lastikler | Sürücüler | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | Puan | Sıralama |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1990 | Scuderia Ferrari | Ferrari Tipo 036 Ferrari Tipo 037 V12 |
G | ABD | BRA | SMR | MON | KAN | MEK | FRA | GBR | ALM | MAC | BEL | ITA | POR | İSP | JPN | AUS | 110 | 2 | |
Alain Prost | DNF | 1 | 4 | DNF | 5 | 1 | 1 | 1 | 4 | DNF | 2 | 2 | 3 | 1 | DNF | 3 | ||||||
Nigel Mansell | DNF | 4 | DNF | DNF | 3 | 2 | 18 | DNF | DNF | 17 | DNF | 4 | 1 | 2 | DNF | 2 |
Aracın bulunduğu yerler
[değiştir | kaynağı değiştir]641 şasisinin güncel olarak bulunduğu yerler:
- 115 - Modern Sanat Müzesi (ABD) MOMA 15 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- 116 - testte imha edildi
- 117 - Ferrari, Spa - Galleria Ferrari'de sergileniyor (İtalya)
- 118 - Özel koleksiyon (Almanya)
- 119 - Özel koleksiyon (İsviçre)
- 120 - Özel koleksiyon (Almanya)
- 121 - Özel koleksiyon (İngiltere)
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Ferrari F1-90". 17 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2013.
- ^ "Prost's infamous 1990 F1 Ferrari to go under the hammer". New Atlas. 22 Nisan 2009. 6 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2020.
- ^ "Mansell makes Ferrari history in Mexico". magazine.ferrari.com. 6 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2020.
- ^ "1990 Ferrari 641 F1 - Images, Specifications and Information". Ultimatecarpage.com. 13 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2020.
- ^ "1990 British Grand Prix race report - Decline and Fall". Motor Sport Magazine. 6 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2020.
- AUTOCOURSE 1990-91
- AUTOCOURSE 1991-92