Matthew Bellamy
Matthew Bellamy | |
---|---|
Genel bilgiler | |
Doğum | 9 Haziran 1978 Cambridge, İngiltere |
Tarzlar | Rock, alternatif rock, hard rock |
Meslekler | Şarkıcı, söz yazarı, besteci |
Çalgılar | Vokal, gitar, klavye |
Etkin yıllar | 1990-günümüz |
İlişkili hareketler | Muse |
Matthew James Bellamy (d. 9 Haziran 1978, Cambridge[1]), İngiliz rock grubu Muse'un solisti, gitaristi, klavyecisi ve söz yazarı.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Ailesi
[değiştir | kaynağı değiştir]Matthew James Bellamy, 9 Haziran 1978'de İngiltere’nin Cambridge kentinde dünyaya geldi. Babası George Bellamy, 1960’lı yıllarda, Telstar adlı şarkılarıyla Amerika’da liste başı olmuş ilk İngiliz grubu olan The Tornados’ta ritim gitar çalmış bir müzisyendi. Annesi Marilyn ise Belfast doğumluydu ve 1970’lerde İngiltere’ye göç etmişti. Annesi Londra’ya gelirken bindiği vapurdan iner inmez, o sıralar taksi şoförlüğü yapan babası George’la tanıştı. Daha sonra evlenen çift, Matthew’nun ağabeyi Paul’ün de doğum yeri olan Cambridge’e yerleştiler. Matthew 8 yaşındayken Devon’a yerleşmeye karar veren anne ve babası, o 13 yaşındayken boşandılar ve babası evi terk etti.
Devon'daki yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Matthew Bellamy büyüdüğü yer olan Devon için şunları söylemişti: “Devon bize hiçbir şey vermeyen sıkıcı bir kasabaydı… Orada tamamıyla kapana kısılmış hissederdik kendimizi. Bütün arkadaşlarımız uyuşturucu ve müziğe sarıldılar, biz ikincisine yoğunlaştık ve kendimize, müziği kaçıp kurtulmuş gibi hissedecek biçimde yapmayı öğrettik.”
Okul hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Exeter College’da öğrenim gören ve 10 yaşında piyano çalmaya başlayan Matthew Bellamy’nin müziği dinleyerek kendi başına çıkardığı ilk şarkılar Ray Charles’ındı. Yazdığı şarkılara hakim olan karanlık atmosferin ve şarkılarda bahsi geçen doğaüstü mevzuların çıkış noktası sadece ailesinin boşanması değil, Ouija tahtasıyla (ruh çağırmada kullanılan tahta) ruh çağıran ve gerçek bir medyum olan annesinin, henüz küçük yaşta Matthew’yu yanına çağırıp deneyimlerini onunla paylaşmasıydı. Piyanoda Sergei Rachmaninoff ve Tchaikovsky’yi; gitarda Jimi Hendrix ve Rage Against the Machine’den Tom Morello’yu; vokalde ise Freddie Mercury, Thom Yorke ve Jeff Buckley’i andırdığı düşünülür.
Grup arkadaşlarıyla tanışması
[değiştir | kaynağı değiştir]Matthew Bellamy’nin ağzından grup arkadaşlarıyla tanışma öyküsü, onunla yapılan bir röportajda şöyle yer aldı: “12-13 yaşlarındaydık. Ben önce Chris’le tanıştım. Okulda çok sayıda grup vardı… Ben de bu gruplardan birinde piyano çalıyordum, Chris başka bir gruptaydı ama tanışıyorduk. Dominic popüler bir gruptaydı, herkes o grupta olmak isterdi. İşte bu yüzden gitar çalmaya başladım… Daha sonra gruplarına yeni bir gitarist gerektiğinde şansımı denemek istedim ve Dominic’le arkadaşlık kurduk. Sonraki iki yıl bir sürü sorun yaşadık, gruba yeni üyeler geliyor ve kısa süre sonra gidiyorlardı. Sadece Dominic ve ben sabittik… O sıralarda beste yapmaya başladım. Fakat bir basçıya ihtiyacımız vardı. Dediğim gibi Chris’i tanıyordum ama o zamanlar Chris davul çalıyordu. Onun yetenekli ve ciddi bir adam olduğunu düşünüyordum, bu yüzden ona bas çalmasını teklif ettim, o da kabul etti. Hiç şüphesiz biz eğlence olsun diye müzik yapıyorduk. 18-19 yaşlarına geldiğimizde iş ciddileşti. O zaman üniversiteye gidecek miydik gitmeyecek miydik, karar vermek zorundaydık. Biz artık okulla ilgilenmediğimizi anladık; istediğimiz şey gruba devam etmekti; para kazanmak için ufak tefek işlerde çalışmayı göze almıştık. Bu kararı almak çok kolay olmadı ama şimdi düşünüyorum da, her halükarda okuldan zaten nefret ediyordum.”
Grubun ilk adımları
[değiştir | kaynağı değiştir]1990'ların başında Gothic Plague adıyla ilk kayıtlarını yapan Matthew Bellamy, Chris Wolstenholme ve Dominic Howard, 90′ların hit şarkılarının kendi soundlarıyla coverlarını yaptılar; ancak bu onlara önemli bir başarı getirmedi. Grubun ismi Gothic Plague'dan sonra Fixed Penalty, ardından Rocket Baby Dolls ve en sonunda Muse oldu. Bu başarısızlıktan yılmadan daha özenli çalışarak kendi şarkı sözlerini yazmaya ve kendi bestelerini yapmaya başlayan Muse üyeleri, britpop (90′ların başından günümüze dek, İngiltere'nin popüler grupları -özellikle alternatif rock grupları- için kullanılan genel bir tanımlama) yapmak istemediler ve en çok zevk aldıkları gruplar olan Nirvana ve Radiohead’in müziğinden ilham alarak canlı performanslara yoğunlaştılar.
Albümler
[değiştir | kaynağı değiştir]Çıkardıkları ilk iki single; Muse (1997) ve Muscle Museum (1998) ile önemli bir başarı yakaladıktan sonra New York'taki CMJ festivaline davet edildiler ve Mercury Lounge’daki olağanüstü şovlarının ardından, Amerika’da da ilgi uyandıran bir grup haline geldiler. Single’lar yayınlandıktan bir yıl sonra Maverick Records’la anlaşan Muse, 28 Ekim 1999’da ilk stüdyo albümleri Showbiz’i çıkardı. 2001 yılında Plug in Baby, New Born ve Bliss singlelarının ardından, aynı yılın temmuz ayında Origin of Symmetry adındaki ikinci stüdyo albümünü çıkaran Muse, bu albümle İngiltere listelerinde ilk üçe yükseldi. 29 Ekim 2003’te çıkardığı üçüncü albümü Absolution’la İngiltere’de liste başı olan grup, 2004 yılında Apocalypse ve Butterflies and Hurricanes, 2005’te Hysteria ve Stockholm Syndrome, 2006’da A Crying Shame ve Supermassive Black Hole singlelarıyla müzik kariyerine devam etti. 3 Temmuz 2006’da dördüncü stüdyo albümleri olan Black Holes and Revelations’ı yayınladı. Nisan 2005’te Kerrang dergisinin en seksi 50 insan listesinde 28. seçilen Bellamy, Cosmopolitan Dergisi tarafından da 2003 ve 2004 yılının en seksi rockçısı ilan edildi. 14 Eylül 2009 da Resistance adlı albümüyle müzik listelerinde uzun bir süre adından bahsettiren grup son olarak 1 Ekim 2012'de çıkardığı 2nd Law albümüyle müzik altyapısını kısmen elektronik bir altyapıya taşıdı. Oluşturdukları bu yeni anlayış hayranları arasında ikilik yaratsa da 2015'in ilk çeyreğinde yayınladıkları "Psycho" ve "Dead Inside" singlelarıyla her iki zevke de hitap edebilecek yeni albümlerinin müjdelerini vermiş oldular.
Basında Matthew
[değiştir | kaynağı değiştir]NME Dergisi tarafından John Lennon ve Bob Dylan gibi efsane olmuş isimlerin önünde Tüm Zamanların En İyi Rock’n Roll Kahramanı sıralamasında 14. olan Matthew Bellamy, grubu Muse’un “insanın canını acıtan” şarkı sözleri için şu yorumu getiriyor: Bellamy'nin gitar çalarken esinlendiği önemli gitaristler, Jimi Hendrix ve Tom Morello. Yazdığı sözler ise genelde dünyadaki gelişmeler, dünyanın sonunun gelişi, kara delikler, uzay, teknoloji ve din gibi diğer konular.
Kullandığı Ekipmanlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Gitarlar: Chrome Manson, Bomber Manson, Laser Manson, 7-string Manson, Black Manson, Silver Manson, Ibanez Destroyer, Fender Stratocaster Aloha, Gibson Les Paul DC Lite, Parker The Fly, Gibson SG, Gibson SG-X, Peavey EVH Wolfgang, Yamaha Pacifica, Fender Telecaster, JT-Res, Ibanez ICX120BK “Iceman”. Efektörler: Zvex Fuzz Factory, MXR Phase 90, Zvex Wah Probe, Line6 Echo Pro, Digitech Whammy WH1-Reissue, Line 6 DL4 Delay Modeler, Roland VG-88, Boss overdrive distorsion, Electro harmonix micro synthesizer, DOD FX40B Equalizer, Boss Digital Delay DD-3, Boss CS-3 Compression Sustainer, Boss SYB3 Bass Synthesizer Compact Bass Effect Pedal, Boss Line selector, Boss Turbo distorsion, Boss Octaver, Lovetone Meatball, Electro Harmonix Big Muff Pi. Amfiler: Diezel VH4, Marshall JCM 2000 DSL 100 & 4×12 cabs, Fender Hot Rod DeVille 410, Soldano Decatone, Matchless DC-30. Klavyeler: Kawai MP 9500, Korg SG Stage Piano, Yamaha P80.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2015.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Musewiki'de Matthew Bellamy sayfası8 Aralık 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- 1978 doğumlular
- Alternatif rock piyanistleri
- İngiliz besteciler
- İngiliz gitaristler
- İngiliz rock gitaristleri
- İngiliz rock piyanistleri
- İngiliz erkek şarkıcılar
- İngiliz rock şarkıcıları
- Cambridge doğumlular
- Solo gitaristler
- İngiliz söz yazarları
- Muse üyeleri
- Yaşayan insanlar
- Grammy Ödülü sahipleri
- 21. yüzyıl İngiliz şarkıcıları
- İngiliz erkek gitaristler