İçeriğe atla

FK Crvena zvezda

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Red Star Belgrade sayfasından yönlendirildi)
Crvena Zvezda
Tam adFudbalski klub Crvena Zvezda
Takma adZvezda (Yıldız)
Crveno-beli (Kırmızı beyazlılar)
Renkler   Kırmızı, beyaz
Kuruluş4 Mart 1945
StadyumRajko Mitić Stadyumu, Belgrad
(Kapasite: 53,000[1])
BaşkanSırbistan Svetozar Mijailović
Teknik direktörSırbistan Dejan Stanković
LigSuperliga
2022-23Superliga, 1.
Resmî sitecrvenazvezdafk.com

FK Crvena zvezda, tam adıyla Fudbalski klub Crvena zvezda (SırpçaФудбалски клуб Црвена звезда) ya da Türkçe kaynaklarda anılan adıyla Kızılyıldız, Sırbistan'ın başkenti Belgrad merkezli futbol takımı.

Crvena zvezda, Belgrad Üniversitesi öğrencileri tarafından 1945'te kuruldu. 1979'da UEFA Kupası finali oynadılar. 1991'de Bari, İtalya'da Avrupa Şampiyon Kulüpler Kupası'nı ve aynı yıl Tokyo'da Kıtalararası Kupa'yı kazandılar, UEFA Süper Kupası'nı kaybettiler. 1991 tarihlerinin altın yılı oldu ve Crvena zvezda bir daha bu kadar başarılı olamadı.

Yapılan istatistiklere göre Sırbistan'ın ve Yugoslavya'nın en popüler takımı olan Crvena zvezda Dragan Stojković, Vladimir Jugović, Robert Prosinečki, Siniša Mihajlović, Dejan Savićević ve Dejan Stanković gibi birçok yıldızı da uzun süre kadrosunda barındırdı. Ama bu istikrarını sürdüremedi.

Takıma ev sahipliği yapan Rajko Mitić Stadyumu 57.328 kişilik kapasiteye sahiptir. Önceleri 100.000 kişilik kapasiteye sahip olduğundan ünlü Maracanã Stadyumu'na atfen Maracanã olarak da anılırdı.

II. Dünya Savaşı'nda Hitler'in Alman ordularına karşı bütünleşen Yugoslav toplumlarının sembolü haline gelen Kızılyıldız, savaş bitiminde 1945 yılında Partizan ile birlikte kurulan birçok takımdan biriydi. Halk tarafından daha fazla sevilmesinin nedeni ise, Partizan'ın ordu kökenli, Kızılyıdız'ın ise halk takımı olması ve üst üste başarılarla Yugoslavya'nın 1 numaralı takımı olmasıydı. 7 yıl aradan sonra yeniden başlayan Yugoslavya liginde ilk başlarda başarılı olamasa da, Yugoslavya kupasını üst üste üç kez (1948, 1949 ve 1950) kazandı. Ligdeki ilk şampiyonluklarını 1951 ve 1953 yıllarında kazanan Kızılyıldız'ın ilk dönemdeki meşhur futbolcuları; orta saha ve forvetin yetenekli ismi Rajko Mitic, kaleci Vladimir Beara, sağbek Branko Stankovic, orta sahada Branko Zebec ve daha sonra forvette yer alan Dragoslav Sekularac'tı. 1950'lerin ikinci yarısı ile birlikte Kızılyıldız'ın büyük tırmanışı başladı.Partizan ve Hırvat takımları Dinamo Zagreb ve Hajduk Split'i gölgede bırakan Kızılyıdız, bu dönemde 5 yılda 4 şampiyonluk, 1 ikincilik yaşarken; ilk kez katıldığı Avrupa Şampiyon Kulüpler Kupası'nda 1956-57'de yarı finali, ertesi yıl da çeyrek final oynadı. 1960'larda parlayan ve Yugoslav Futbolu'nun en büyük ismi Dragan Djazic, 1978'e kadar Yugoslavya Millî formasını tam 85 kez giydi. 1968'de Orta Avrupa Kupası şampiyonu olan Kızılyıldız, Avrupa Şampiyon Kulüpler Kupası'nda ve UEFA Kupa Galipleri Kupası'nda birer yarı final ve birer çeyrek final yaşadıktan sonra 1978-79 sezonunda UEFA Kupası'nda finale kadar yükseldi. Dinamo Berlin, Sporting Gijon, Arsenal, West Bromwich Albion ve Hertha Berlin'i eleyen Kızılyıldız, finalin ilk ayağında Belgrad'da Mönchengladbach ile kendi kalesine attığı golle 1-1 berabere kaldı, rövanşı ise Simonsen'in golüyle 1-0 kaybetti. O yılki kadrosu; Stojanovic, Jovanovic, Miletovic, Jurisic, Jovin-Muslin (Krmpotic), Petrovic, Blagojevic, Miloslavijevic (Milovanovic)-Savic, Setic şeklindeydi.

1980'li yılarda da Şampiyon Kulüpler Kupası'nda 3, Kupa Galipleri Kupası'nda 1 kez çeyrek finalist olan Kızılyıdız, Kostic, Petrovic ve Acimovic gibi yıldızları yetiştirdi. 1990-91'de ise Kırmızı-Beyaz'lı takım Avrupa'nın en büyüğü oldu. Avrupa Şampiyon Kulüpler Kupası'nda Grasshopper, Rangers, Dynamo Dresden ve Bayern Münih'i eleyen Kızılyıldız finalde Marsilya ile karşı karşıya geldi. Bari'nin San Nicola Stadı'nda oynanan maçta 120 dakika golsüz sona erdi ve penaltılarda 5-3 üstünlük sağlayan Kızılyıdız Avrupa şampiyonluğuna ulaştı. 1991 Avrupa Süper Kupası tek maç olarak Manchester'da oynandı ve Manchester United'a 1-0 yenildiyse de, Tokyo'da oynanan Dünya Kulüpler Kupası maçında Şili'nin Colo-Colo takımını Jugovic ve Pancev'in (2) golleriyle 3-0 yenerek Dünya Şampiyonu oldu.

1991'de Yugoslavya'da başlayan iç savaş sonucunda Kızılyıldız, önce uluslararası maçlarını dış ülkelerde oynamak zorunda kaldı, sonra da ambargo nedeniyle 1995'e kadar kupalara katılamadı. Ayrıca kadrosundaki Bosnalı ve Hırvat oyuncuları, daha sonra da ekonomik nedenlerle kaliteli Sırp oyuncuları büyük Avrupa kulüplerine kaptıran Kızılyıldız gerileme dönemine girdi.

Rajko Mitić Stadyumu
19 Ağustos 2019 itibarıyla

Not: Uyruk bilgisi futbolcuların FIFA uygunluk kurallarınca oynayabileceği millî takımı gösterir. FIFA kuralları haricinde başkaca uyruğa da sahip olabilirler.

Mevki Uyruk Futbolcu
1 KL Sırbistan SRB Zoran Popović
2 DF Sırbistan SRB Milan Gajić
3 OS Sırbistan SRB Branko Jovičić
5 DF Avustralya AUS Miloš Degenek (El-Hilâl'dan kiralık)
6 DF Sırbistan SRB Radovan Pankov
7 OS Sırbistan SRB Miloš Vulić
8 OS Karadağ Karadağ Mirko Ivanić
9 FV Sırbistan SRB Milan Pavkov
10 OS Almanya GER Marko Marin (Kaptan)
11 OS Arjantin ARG Mateo García
14 FV Gana GHA Richmond Boakye
15 DF Sırbistan SRB Srđan Babić
18 DF Brezilya BRA Jander
19 DF Sırbistan SRB Nemanja Milunović
20 OS Sırbistan SRB Njegoš Petrović
Mevki Uyruk Futbolcu
21 OS Sırbistan SRB Veljko Simić
22 OS Sırbistan SRB Veljko Nikolić
23 DF Sırbistan SRB Milan Rodić
27 KL Sırbistan SRB Nikola Vasiljević
29 OS Sırbistan SRB Dušan Jovančić
30 DF Karadağ Karadağ Filip Stojković
31 FV Komorlar COM El Fardou Ben Nabouhane
32 KL Sırbistan SRB Aleksandar Stanković
33 OS Sırbistan SRB Milan Jevtović
77 DF Sırbistan SRB Marko Gobeljić
82 KL Kanada CAN Milan Borjan (2. kaptan)
87 OS İspanya ESP José Cañas
92 FV Sırbistan SRB Aleksa Vukanović
99 FV Karadağ Karadağ Nikola Krstović


Ödül kazananlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ballon d'Or
Avrupa Altın Ayakkabı Ödülü
Copa América Şampiyonu

Teknik direktörler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kulüp başkanları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Forma ve şort sponsorları

[değiştir | kaynağı değiştir]
Yıl Forma üreticisi Forma sponsoru
1977-1979 Admiral
1980-1991 Puma

Lee Cooper - Kristal Zaječar - Drina - Casucci - DEXIM

1991-1994 Hummel Classic
1994-1996 Diadora Beobanka
1996-1998 Kappa
1998-2001 Pils Light
2001-2002 Adidas
2002-2005 Wiener Städtische

Sharp

2005-2006 Toyota
2006-2008 Nike
2008-2009
2010 2344 - Za moju Zvezdu
2010-2012 Gazprom
2012-2013 Legea
2013- Puma
Şampiyon (20): 1946, 1951, 1953, 1956, 1957, 1959, 1960, 1964, 1968, 1969, 1970, 1973, 1977, 1980, 1981, 1984, 1988, 1990, 1991, 1992
İkinci (9): 1949, 1950, 1952, 1961, 1972, 1978, 1982, 1986, 1989,
Üçüncü (7): 1947, 1954, 1965, 1974, 1975, 1979, 1987
Şampiyon (5): 1995, 2000, 2001, 2004, 2006
İkinci (8): 1993, 1994, 1996, 1997, 1998, 2002, 2003, 2005
Üçüncü (1): 1999
Şampiyon (10): 2007, 2014, 2016, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024
İkinci (7): 2008, 2010, 2011, 2012, 2013, 2015, 2017
Üçüncü (1): 2009
Şampiyon (19): 1948, 1949, 1950, 1958, 1959, 1964, 1968, 1970, 1971, 1982, 1985, 1990, 1993, 1995, 1996, 1997, 1999, 2000, 2002
İkinci (8): 1952, 1954, 1973, 1980, 1984, 1988, 1991, 1992
Şampiyon (9): 1993, 1995, 1996, 1997, 1999, 2000, 2002, 2004, 2006
İkinci (3): 2001, 2003, 2005
Şampiyon (7): 2007, 2010, 2012, 2021, 2022, 2023, 2024

Kızılyıldız, Eski Yugoslavya ve Sırbistan'ın Avrupa kupalarındaki en başarılı kulübüdür. UEFA Şampiyonlar Ligi ve Kıtalararası Kupa'yı Doğu Avrupa'dan kazanan tek kulüptür.

Şampiyon (1): 1991
Yarı finalist (3): 1957, 1971, 1992
Çeyrek finalist (5): 1958, 1974, 1981, 1982, 1987
Yarı finalist (1): 1975
Çeyrek finalist (2): 1972, 1986
İkinci (1): 1979
Yarı finalist (1): 1962
Çeyrek finalist (1): 1963
İkinci (1): 1991
Şampiyon (2): 1958, 1968
Yarı finalist (1): 1957
Şampiyon (1): 1991
  1. ^ "The home of Crvena zvezda". crvenazvezdafk.com. 25 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]