HD165814
HD165814 | |
Каталог коды | SAO 186350[1], GSC 06847-03001[1], HD 165814[1], HIP 88905[1], HR 6773[1], 2MASS J18085403-2528228[1], ADS 11069 A[1], CCDM J18089-2528A[1], CD-25 12793[1], CEL 4627[1], CPD-25 6353[1], GC 24719[1], GCRV 23067[1], HIC 88905[1], PPM 267934[1], SRS 14653[1], TD1 21684[1], TYC 6847-3001-1[1], UBV M 22646[1], V3792 Sgr[1], YZ 115 12508[1], WDS J18089-2528A[1], SBC9 1025[1], SBC7 662[1], WEB 15077[1] һәм Gaia DR2 4064914901966841728[1] |
---|---|
Йолдызлык | Кавәс йолдызлыгы[2] |
Җирдән ераклык | 566,3476 ± 21,394 парсек[3] |
Скорость вращения звезды | 200 km/s[4] |
Параллакс | 1,7657 ± 0,0667 миллисекунда дуги[3] |
Склонение собственного движения | −4,781 ± 0,107 миллиарксекунд в год[3] |
Прямое восхождение собственного движения | −1,399 ± 0,13 миллиарксекунд в год[3] |
Радиаль тизлек | −6 ± 4,4 km/s[5] |
Спектраль сыйныф | B3/5IV[6] |
Күренмә йолдызча зурлык | 6,71[1] |
Чор | J2000.0[d][3] |
Туры калкулык | 272,22517760556 °[3] |
Авышлык | −25,473051930967 °[3] |
HD165814 — Кавәс йолдызлыгы[2]нда урнашкан B3/5IV[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,71[1] тәшкил итә.
Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]
Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]
Искәрмәләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 V3792 Sgr SIMBAD Astronomical Database
- ↑ 2,0 2,1 VizieR
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
- ↑ Abt, Helmut A., Levato, Hugo, Grosso, Monica Rotational Velocities of B Stars // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2002. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/340590
- ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
- ↑ 6,0 6,1 Houk N. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars — 1988.
- ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
- ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
- ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
- ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
- ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
- ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
- ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
Әдәбият
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
- Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
- McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
- Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)
Шулай ук карагыз
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге. Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз. |