Aller au contenu

a l’ advinant di

Èn årtike di Wiccionaire.
Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance. Fåt i scrire « a l’ advinant di » u « a l’ avnant di » ?

Etimolodjeye

[candjî]

Shûte des mots : « a » + « l’ » + « advinant » + « di »

Divancetire

[candjî]

a l’ advinant di (nén candjåve)

  1. sorlon çou ki s' pout fé, k' a stî fwait.
    • I fåt dispinser a l’ advinant di s' boûsse D.T.W.
  2. metou e muroe avou.
    • Il est foirt a l’ advinant di s' fré D.T.W.
    • GUIAM. Pa, vs aloz torade dire k’ å tins k’ viként nos peres,
      Nosse Lidje n’ esteut k’ on trô
      JEANNESSE. A l’ advinant d’ ouy, awè ! Joseph Vrindts, « Bouquet tot fait », « Ine copène so l’vîx et l’novai Lîge», 1893, p.128 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
metou e muroe avou

Mots vijhéns

[candjî]
sorlon çou ki s' pout fé, k' a stî fwait

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
sorlon çou ki s' pout fé, k' a stî fwait
rimetou avou