What do you think?
Rate this book
112 pages, Hardcover
First published January 1, 473
Αρχαία Ελληνική Λογοτεχνία
1) Θεογονία / Έργα και Ημέραι / Ασπίς Ηρακλέους (750-650 π.Χ.)
2) Λυρική Ποίηση (630-570 π.Χ.)
3) Πέρσαι (472 π.Χ.)
χρόνος ανάγνωσης κριτικής: 1 λεπτό
Η πρωιμότερη σωζόμενη ελληνική τραγωδία.
Γράφτηκε 7 χρόνια περίπου μετά τα γεγονότα που εξιστορεί (Ναυμαχία της Σαλαμίνας).
Όποτε για αυτούς που πρωτοείδαν την τραγωδία τους ήταν πολύ φρέσκα.
Και φυσικά από τη στιγμή που ο Αισχυλος συμμετείχε σε αυτη την Ναυμαχία
τα γεγονότα παρουσιάζονται με μεγάλη ακρίβεια.
Η πλοκή απλή μιας και με τον Αισχύλο αυξήθηκαν οι ηθοποιοί
και μειώθηκαν τα χορικά. Τα πρόσωπα λίγα, ο πόνος τους όμως πολύς.
Είναι εξάλλου και ο πρώτος δραματουργός.
Πριν από αυτόν οι θεατρικές παραστάσεις ήταν ουσιαστικά θρησκευτικοί ύμνοι
στους οποίους ο Θέσπις παρενέβαλε ένα πρόσωπο που με αφήγηση
και μίμηση παρίστανε τους μύθους των θρησκευτικών ύμνων.
Ο Αισχύλος πρόσθεσε και δευτεραγωνιστή και ελαττώνοντας τα μέρη του χορού
παρενέβαλε διαλόγους θεατρικού χαρακτήρα,
χρησιμοποιεί θεατρικά σκηνικά, επιμελείται την σκηνική παρουσία των υποκριτών,
τους παρουσιάζει με εντυπωσιακότερα ρούχα βελτιώνει τις θεατρικές τους μάσκες
και τους φορά κοθόρνους ώστε το ανάστημά τους να είναι πιο επιβλητικό.
Έτσι οι αλλαγές υποβάλουν το θεατή και τον παρασύρουν
στην γοητεία της θεατρικής ψευδαίσθησης.
Είναι μια τραγωδία στην οποία απουσιάζουν οι Έλληνες από την σκηνή.
Οι χαρακτήρες είναι μόνο Πέρσες
Εκτός από τον Χορό που τον αποτελούν γέροντες άρχοντες Πέρσες,
οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι η βασίλισσα Ατόσσα η μάνα του ηττημένου Ξέρξη,
το φάντασμα του Δαρείου του πατέρα του Ξέρξη,
ο Ξέρξης ο ίδιος που επιστρέφει ηττημένος και τέλος ένας αγγελιαφόρος
που κάνει την αρχή στην αγγελία των κακών μαντάτων.
Η πλοκή όπως προανέφερα είναι απλή.
Βλέπουμε τους Πέρσες να μαθαίνουν σταδιακά τα κακά μαντάτα της ήττας τους.
Το μηνύματα του Αισχύλου όμως πολλά.
Την έπαρση, την φιλοδοξία, και την αλαζονεία της εξουσίας
θα τις ακολουθήσουν η νέμεσις (οργή και εκδίκηση των θεών)
και η τίσις ( τιμωρία και καταστροφή τους).