What do you think?
Rate this book
Έρωτας με την πρώτη ματιά
Καλά λένε ότι ο έρωτας είναι τυφλός! Ζευγαρώνει τα αντίθετα: το δυνατό με το αδύναμο, το όμορφο με το άσχημο, τη μέρα με τη νύχτα, την Αλίκη με τον καινούριο επιστάτη που έχει τα μισά της χρόνια!
Ο πιο επικίνδυνος όμως έρωτας είναι αυτός που πιάνεται με την πρώτη ματιά.
Έτσι ένιωσε η Ρίτα μόλις πάτησε το πόδι της στο αγρόκτημα, από την πρώτη κιόλας στιγμή που αντίκρισε τον επιστάτη. Και να φανταστείς ότι ο λόγος που την έφερνε εδώ ήταν για να συνετίσει τη μάνα της και να αποτρέψει αυτό τον αταίριαστο γάμο.
Πώς να πολεμήσεις, όμως, ακόμη και το μεγαλύτερο εχθρό, όταν σε προδίδει η καρδιά σου και όταν το βλέμμα σου που συναντιέται με το δικό του του φωνάζει "σε θέλω";
Έτσι συμβαίνει πάντα όταν έρχεται ο έρωτας με την πρώτη ματιά. Είναι η μαγική στιγμή της αναγνώρισης, όταν ο άγγελος ξαναβρίσκει τα χαμένα φτερά του και ο Θεός μεθυσμένος από την ομορφιά του κόσμου αποφασίζει να κάνει μια μικρή εξαίρεση και να ξαναφτιάξει έναν παράδεισο για δύο.
Ο πιο επικίνδυνος όμως έρωτας είναι αυτός που πιάνεται με την πρώτη ματιά.
Έτσι ένιωσε η Ρίτα μόλις πάτησε το πόδι της στο αγρόκτημα, από την πρώτη κιόλας στιγμή που αντίκρισε τον επιστάτη. Και να φανταστείς ότι ο λόγος που την έφερνε εδώ ήταν για να συνετίσει τη μάνα της και να αποτρέψει αυτό τον αταίριαστο γάμο.
Πώς να πολεμήσεις, όμως, ακόμη και το μεγαλύτερο εχθρό, όταν σε προδίδει η καρδιά σου και όταν το βλέμμα σου που συναντιέται με το δικό του του φωνάζει "σε θέλω";
Έτσι συμβαίνει πάντα όταν έρχεται ο έρωτας με την πρώτη ματιά. Είναι η μαγική στιγμή της αναγνώρισης, όταν ο άγγελος ξαναβρίσκει τα χαμένα φτερά του και ο Θεός μεθυσμένος από την ομορφιά του κόσμου αποφασίζει να κάνει μια μικρή εξαίρεση και να ξαναφτιάξει έναν παράδεισο για δύο.
324 pages, Paperback
First published January 1, 2001
11 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 7 of 7 reviews
March 1, 2024
Το να γράψω κριτική για αυτό το βιβλίο, με μεταφέρει δυστυχώς σε μια από τις πιο άσχημες και στενάχωρες περιόδους της ζωής μου, καθώς ένα αντίτυπο του συγκεκριμένου βιβλίου, υπάρχει στο σπίτι της θείας μου κι εγώ καθόμουν και το διάβαζα μια περίοδο που έμενα εκεί για να βοηθήσω (αλλά και για να χορτάσω όσο ακόμα μπορούσα, αν και σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν χορταίνεις καθόλου) τη γιαγιά μου, που εκείνη την περίοδο, ξεκίναγε το Γολγοθά της, που είχε δυστυχώς άσχημη και μη αναστρέψιμη κατάληξη.
Αρκετά όμως με τα δικά μου, πάμε στα του βιβλίου!
Σίγουρα όταν το ξεκίναγα, δεν περίμενα να διαβάσω κανένα αριστούργημα. Σίγουρα όμως, δεν περίμενα να διαβάσω ένα τέτοιο σκουπίδι, με πολλά προβληματικά σημεία.
Οι χαρακτήρες: Ένας προς ένας, ήταν κακογραμμένοι, επιφανειακοί και μονοδιάστατοι. Δεν υπήρξε ούτε ένας που να μπόρεσε να γίνει συμπαθής. Και μιλάμε για χαρακτήρες, όπου η συγγραφέας, ήθελε να σε κάνει να τους συμπαθήσεις, κάτι που απέτυχε. Όλοι τους έκαναν ανόητες επιλογές και συμπεριφέρονταν σαν κακομαθημένα 10χρονα.
Η πρωταγωνίστρια, ήταν ένα στερεότυπο κακιασμένης ζωντοχήρας, η μάνα της, ένα στερεότυπο ζωηρής χήρας και η το main love interest (ο Θεός να το κάνει) ένα στερεότυπο αμόρφωτου αγρότη, που δεν λέει πολλά, αλλά έχει κάτι προσόντα *ΝΑ* με το συμπάθιο, άρα κι αυτό τον κάνει και σπουδαίο άνθρωπο για κάποιο λόγο (Εδώ γελάμε). Κι αν δεν πέταγαν μαλακίες κάθε φορά που άνοιγαν το στόμα τους, δεν θα ήταν τόσο unbearable αυτό εδώ!
Τα προβληματικά μηνύματα του βιβλίου: Πραγματικά, δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω με αυτό το κομμάτι!
Από το ότι η συγγραφέας, προσπαθεί να μας πείσει ότι μια γυναίκα 50 ετών, είναι στα βαθιά γεράματα και δεν δικαιούται να κάνει σχέση, ειδικά με έναν μικρότερο και είναι γενικά πνιγμένο στο ageism; Από το ότι είναι επίσης πνιγμένο και στο σεξισμό, και κάνει χρήση του "Not like other girls" trope; Από το ότι η πρωταγωνίστρια, πέφτει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης δύο φορές (νομίζω δύο) και τα ακούει κι από πάνω για το πως ντύνεται, και ούτε λίγο - ούτε πολύ, της φοράει ο ίδιος ο τυπάς με τον οποίο προσπαθεί να μας πείσει η συγγραφέας πως έχουν χημεία, την ταμπέλα της "τσούλας"; Από την ομοφοβία που υπάρχει για να μας κάνει "κατανοητή" τη διαφορά μεταξύ μιας "φυσιολογικής" από μιας "αφύσικης" σχέσης; Από το ότι έχουμε αναφορά σε σχέση ανήλικου με ενήλικα, κι απλά δεν ανοίγει ρουθούνι; Την προσπάθεια να μας περάσει η πλήρης τοξικότητα, ως κάτι το ρομαντικό; Πραγματικά, από τι;
Αχρείαστα storylines: Πραγματικά, αν είχα ένα ευρώ για κάθε δευτερεύον storyline που μπήκε εδώ, κι αύξησε τον όγκο του βιβλίου, άρα παρέτεινε και το βασανιστήριό μου, θα είχα αρκετά λεφτά για να καταφέρω να αγοράσω κάτι εισιτήρια για Τουρκία, που σκέφτομαι να πάω το καλοκαίρι.
Κάποια, τα είχα αναφέρει και στις σημειώσεις που ανέβαζα όσο προχωρούσα την ανάγνωση. Ενδεικτικά αναφέρω: Η συνάντηση του γέρου επιστάτη με τον Έλληνα που τον έσωσε στον πόλεμο. Η επανεμφάνιση του εξαφανισμένου (και τελικά όχι πεθαμένου) άντρα της Αλίκης, απλά και μόνο για να τη φοβερίσει και να φύγει τρεις σελίδες μετά. Όλο το κομμάτι με το σκηνοθέτη (που ΠΡΟΦΑΝΩΣ ερωτεύεται κι αυτός τη Ρίτα, γιατί κανείς δεν μπορεί να της αντισταθεί) και τη βοηθό του, που απλά καθυστέρησε την εξέλιξη της πλοκής, και θα μπορούσε να φύγει και να αντικατασταθεί με ουσιαστική εξέλιξη της σχέσης του πρωταγωνιστικού ζεύγους, κι όχι να τους βλέπουμε να έχουν τον πρώτο τους on page διάλογο, αφού τα πρώτα 3/4 του βιβλίου έχουν παρέλθει, και δεν μας μένει πολύ για το τέλος!
Έλλειψη editing: Δεν λέω, υπάρχει πιθανότητα και να πέρασε τελικά από επεξεργασία και διάβασμα από τρίτους πριν τελικά εκδοθεί. Κρίνοντας όμως από το τελικό αποτέλεσμα, πραγματικά αμφιβάλω. Διαφορετικά, τι στο καλό, όλο και κάποιος θα είχε πιάσει τη συγγραφέα και θα της είχε πει "Εϊ, δεν βγάζουν νόημα οι ηλικίες των πρωταγωνιστών σου. Δεν γίνεται η γιαγιά να είναι 53 και η εγγονή 17. Η μάνα πόσο είναι δηλαδή;" Κι αυτό με τις ηλικίες που δεν κολλάνε, συμβαίνει και με άλλο χαρακτήρα προς το τέλος του βιβλίου, όπου ένας, αναφερόμενος στη δική του γιαγιά, λέει πως εκείνη στη δική του ηλικία - τα 26 δηλαδή - είχε ήδη εγγόνι. Δεν μού βγαίνουν τα μαθηματικά μάνα μου!
Επίσης, μέσω της επεξεργασίας, κάποιος επίσης, θα είχε πιάσει και το γεγονός πως η ηλικία της Φιόνας, ανεβοκατεβαίνει ανάλογα με τα γούστα της συγγραφέως κι αυτή. Τη μία είναι πριν την ενηλικίωση, την άλλη 20αρα! Κι όχι, πουθενά στο κείμενο δεν αναφέρεται πως έχουν περάσει χρόνια από όταν ξεκινά η ιστορία. Θυμάμαι πως η όλη ιστορία, λαμβάνει χώρα μέσα σε μερικούς μήνες.
Τέλος, θέλω να πιστεύω πως αν το διάβαζε κάποιος πριν εκδοθεί, θα έπιανε τη συγγραφέα και θα της έλεγε πως είναι άστοχο, έως και ύποπτο, το ότι έχει βάλει την ιστορία να διαδραματίζεται στη Γερμανία κι έχει βάλει έναν Γερμανό που πολέμησε στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, να κάνει rant για την ελευθερία και τα υψηλά ιδανικά της παλιάς γενιάς. Θυμόμαστε σε ποια μεριά ήταν οι Γερμανοί; Θυμόμαστε ποιος ήταν ο αρχηγός τους; Άρα για ποια ελευθερία και ιδανικά μιλάει η συγγραφέας;
Προσωπικά, δεν είμαι ο άνθρωπος που θα βρει κάτι που είναι "so bad it's good" και θα τού δώσει υψηλή βαθμολογία. Άσε που αυτό εδώ, ήταν απλά κακό. Και το ότι γέλασα σε μερικές στιγμές, ήταν για να νιώσω λίγο πιο ανάλαφρα μετά την τόση δυσφορία που μού προκαλούσε και γιατί δεν πίστευα τις μπούρδες που διάβαζα.
Ελπίζω την επόμενη φορά που θα ξεκινήσω να διαβάζω κάτι που ανήκει στο είδος της ρομαντικής λογοτεχνίας, να μην είναι εξίσου κακό και αντάξιο του να χρησιμοποιηθεί ως χαρτί τουαλέτας.
If you made it this far, congratulations!
'Til next time, take care :) :) :)
Αρκετά όμως με τα δικά μου, πάμε στα του βιβλίου!
Σίγουρα όταν το ξεκίναγα, δεν περίμενα να διαβάσω κανένα αριστούργημα. Σίγουρα όμως, δεν περίμενα να διαβάσω ένα τέτοιο σκουπίδι, με πολλά προβληματικά σημεία.
Οι χαρακτήρες: Ένας προς ένας, ήταν κακογραμμένοι, επιφανειακοί και μονοδιάστατοι. Δεν υπήρξε ούτε ένας που να μπόρεσε να γίνει συμπαθής. Και μιλάμε για χαρακτήρες, όπου η συγγραφέας, ήθελε να σε κάνει να τους συμπαθήσεις, κάτι που απέτυχε. Όλοι τους έκαναν ανόητες επιλογές και συμπεριφέρονταν σαν κακομαθημένα 10χρονα.
Η πρωταγωνίστρια, ήταν ένα στερεότυπο κακιασμένης ζωντοχήρας, η μάνα της, ένα στερεότυπο ζωηρής χήρας και η το main love interest (ο Θεός να το κάνει) ένα στερεότυπο αμόρφωτου αγρότη, που δεν λέει πολλά, αλλά έχει κάτι προσόντα *ΝΑ* με το συμπάθιο, άρα κι αυτό τον κάνει και σπουδαίο άνθρωπο για κάποιο λόγο (Εδώ γελάμε). Κι αν δεν πέταγαν μαλακίες κάθε φορά που άνοιγαν το στόμα τους, δεν θα ήταν τόσο unbearable αυτό εδώ!
Τα προβληματικά μηνύματα του βιβλίου: Πραγματικά, δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω με αυτό το κομμάτι!
Από το ότι η συγγραφέας, προσπαθεί να μας πείσει ότι μια γυναίκα 50 ετών, είναι στα βαθιά γεράματα και δεν δικαιούται να κάνει σχέση, ειδικά με έναν μικρότερο και είναι γενικά πνιγμένο στο ageism; Από το ότι είναι επίσης πνιγμένο και στο σεξισμό, και κάνει χρήση του "Not like other girls" trope; Από το ότι η πρωταγωνίστρια, πέφτει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης δύο φορές (νομίζω δύο) και τα ακούει κι από πάνω για το πως ντύνεται, και ούτε λίγο - ούτε πολύ, της φοράει ο ίδιος ο τυπάς με τον οποίο προσπαθεί να μας πείσει η συγγραφέας πως έχουν χημεία, την ταμπέλα της "τσούλας"; Από την ομοφοβία που υπάρχει για να μας κάνει "κατανοητή" τη διαφορά μεταξύ μιας "φυσιολογικής" από μιας "αφύσικης" σχέσης; Από το ότι έχουμε αναφορά σε σχέση ανήλικου με ενήλικα, κι απλά δεν ανοίγει ρουθούνι; Την προσπάθεια να μας περάσει η πλήρης τοξικότητα, ως κάτι το ρομαντικό; Πραγματικά, από τι;
Αχρείαστα storylines: Πραγματικά, αν είχα ένα ευρώ για κάθε δευτερεύον storyline που μπήκε εδώ, κι αύξησε τον όγκο του βιβλίου, άρα παρέτεινε και το βασανιστήριό μου, θα είχα αρκετά λεφτά για να καταφέρω να αγοράσω κάτι εισιτήρια για Τουρκία, που σκέφτομαι να πάω το καλοκαίρι.
Κάποια, τα είχα αναφέρει και στις σημειώσεις που ανέβαζα όσο προχωρούσα την ανάγνωση. Ενδεικτικά αναφέρω: Η συνάντηση του γέρου επιστάτη με τον Έλληνα που τον έσωσε στον πόλεμο. Η επανεμφάνιση του εξαφανισμένου (και τελικά όχι πεθαμένου) άντρα της Αλίκης, απλά και μόνο για να τη φοβερίσει και να φύγει τρεις σελίδες μετά. Όλο το κομμάτι με το σκηνοθέτη (που ΠΡΟΦΑΝΩΣ ερωτεύεται κι αυτός τη Ρίτα, γιατί κανείς δεν μπορεί να της αντισταθεί) και τη βοηθό του, που απλά καθυστέρησε την εξέλιξη της πλοκής, και θα μπορούσε να φύγει και να αντικατασταθεί με ουσιαστική εξέλιξη της σχέσης του πρωταγωνιστικού ζεύγους, κι όχι να τους βλέπουμε να έχουν τον πρώτο τους on page διάλογο, αφού τα πρώτα 3/4 του βιβλίου έχουν παρέλθει, και δεν μας μένει πολύ για το τέλος!
Έλλειψη editing: Δεν λέω, υπάρχει πιθανότητα και να πέρασε τελικά από επεξεργασία και διάβασμα από τρίτους πριν τελικά εκδοθεί. Κρίνοντας όμως από το τελικό αποτέλεσμα, πραγματικά αμφιβάλω. Διαφορετικά, τι στο καλό, όλο και κάποιος θα είχε πιάσει τη συγγραφέα και θα της είχε πει "Εϊ, δεν βγάζουν νόημα οι ηλικίες των πρωταγωνιστών σου. Δεν γίνεται η γιαγιά να είναι 53 και η εγγονή 17. Η μάνα πόσο είναι δηλαδή;" Κι αυτό με τις ηλικίες που δεν κολλάνε, συμβαίνει και με άλλο χαρακτήρα προς το τέλος του βιβλίου, όπου ένας, αναφερόμενος στη δική του γιαγιά, λέει πως εκείνη στη δική του ηλικία - τα 26 δηλαδή - είχε ήδη εγγόνι. Δεν μού βγαίνουν τα μαθηματικά μάνα μου!
Επίσης, μέσω της επεξεργασίας, κάποιος επίσης, θα είχε πιάσει και το γεγονός πως η ηλικία της Φιόνας, ανεβοκατεβαίνει ανάλογα με τα γούστα της συγγραφέως κι αυτή. Τη μία είναι πριν την ενηλικίωση, την άλλη 20αρα! Κι όχι, πουθενά στο κείμενο δεν αναφέρεται πως έχουν περάσει χρόνια από όταν ξεκινά η ιστορία. Θυμάμαι πως η όλη ιστορία, λαμβάνει χώρα μέσα σε μερικούς μήνες.
Τέλος, θέλω να πιστεύω πως αν το διάβαζε κάποιος πριν εκδοθεί, θα έπιανε τη συγγραφέα και θα της έλεγε πως είναι άστοχο, έως και ύποπτο, το ότι έχει βάλει την ιστορία να διαδραματίζεται στη Γερμανία κι έχει βάλει έναν Γερμανό που πολέμησε στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, να κάνει rant για την ελευθερία και τα υψηλά ιδανικά της παλιάς γενιάς. Θυμόμαστε σε ποια μεριά ήταν οι Γερμανοί; Θυμόμαστε ποιος ήταν ο αρχηγός τους; Άρα για ποια ελευθερία και ιδανικά μιλάει η συγγραφέας;
Προσωπικά, δεν είμαι ο άνθρωπος που θα βρει κάτι που είναι "so bad it's good" και θα τού δώσει υψηλή βαθμολογία. Άσε που αυτό εδώ, ήταν απλά κακό. Και το ότι γέλασα σε μερικές στιγμές, ήταν για να νιώσω λίγο πιο ανάλαφρα μετά την τόση δυσφορία που μού προκαλούσε και γιατί δεν πίστευα τις μπούρδες που διάβαζα.
Ελπίζω την επόμενη φορά που θα ξεκινήσω να διαβάζω κάτι που ανήκει στο είδος της ρομαντικής λογοτεχνίας, να μην είναι εξίσου κακό και αντάξιο του να χρησιμοποιηθεί ως χαρτί τουαλέτας.
If you made it this far, congratulations!
'Til next time, take care :) :) :)
October 19, 2016
τραγικο. εχω διαβασει αρλεκιν πιο ενδιαφεροντα.
January 22, 2021
Δυστυχως δεν μου άρεσε καθόλου.Ο μόνος λόγος που το έφτασα ως το τέλος είναι για να εχω τη συνείδηση μου ήσυχη πως το πάλεψα.Απο την αρχή έχεις την αίσθηση πως δεν το έχει γράψει ελληνίδα συγγραφέας.Τα ονόματα,τα μέρη,οι περιγραφές,ο τύπος των διαλόγων...όλα μαζί σου δίνουν την αίσθηση πως διαβάζεις ξένη λογοτεχνία και μαλιστα χωρίς να μπορεί ο μεταφραστής να σε βάλει μέσα στο κλίμα...ακόμα και ο έρωτας με την πρώτη μάτια είναι πολύ βαρύγδουπος τιτλος μιας και η περιγραφή αυτού του έρωτα είναι πολύ φτωχή μέσα στο κείμενο.
September 8, 2020
Ένα βιβλίο χωρίς να έχει τίποτα ενδιαφέρον, αλλά για το καλοκαίρι αν θέλεις να περάσεις χαλαρά είναι ότι πρέπει καθώς ρέει γρήγορα. Μια οικογένεια στην δίνη του έρωτα, μάνα κόρη και γιαγιά ψάχνουν την αγάπη.
August 23, 2016
Γέλασα με την ψυχή μου.
September 5, 2017
Βαρετό.Ανούσιο.Σαν να παρακολουθούσα ένα καθημερινό σήριαλ από αυτά που υπάρχουν μόνο για να γεμίζουν κενές ώρες.
January 23, 2023
Επίπεδη γραφή, μέτρια υπόθεση, γελάς, βαριέσαι, περνάς καλά ενίοτε. Χαλαρά.
Displaying 1 - 7 of 7 reviews