Dit prentenboek, Gaston, open het en je bent verkocht.
Het witte hondje van het omslag is een pup. Eén van de vier van mevrouw Poedel. De andere drie hebben de namen Fifi, Foefoe en Oe-la-la. En dus Gaston.
Ze leren van hun water te nippen, blaffen is not done en je gaat trippelend door het hondenleven. Ze worden zo het poedeltjes betaamt, keurig opgevoed en als je uitgaat ben je netjes gekamd en gestrikt. Soms mislukt er wel eens iets bij één van de vier ook al doe je zo je best. Bij Gaston dus.
Wie deze hondenfamilie bekijkt, ziet in één oogopslag drie pups van dezelfde grootte en de vierde er duidelijk boven uitsteekt. De meer hoekige Gaston.
De ontmoeting in het park met een andere hondenfamilie laat de bedoeling van dit prentenboek raden. Familie Poedel en Familie Boxer, met ook drie plus één pup, bekijken elkaar goed. Er is iets misgegaan is de conclusie. De moeders laten de kinderen rondjes-rennend beslissen. De uitslag is twee gelijksoortige families. Dat ziet er beter uit, maar vóelt het ook goed?
Op subtiele wijze wordt hier een psychologisch wetenschappelijk thema aangereikt en uitgewerkt.
Aangeboren gedrag en eigenschappen genetisch bepaald versus aangeleerde leefwijze en gedrag door omgeving. Wat hoort er en wat past er? Er wordt geen oordeel geveld over nature-nurture, de nadruk ligt op wat goed voelt. De oplettende lezer ziet dat het lettertype van één naam in een opsomming anders is.
Het speelse karakter van de treffende illustraties is aansprekend en leuk voor alle leeftijden.
Het getal vier wordt doorgetrokken in de illustraties op de achtergrond terwijl je ook drie plus één in decoratie en manier van zitten of staan tegenkomt. Eén dier blijft alleen terugkeren. Het voorstellen wordt in illustratie herhaald waardoor namen opnoemen zal volgen. De illustraties laten je denken aan de Bruna-omslagen van de Havank pockets of het recenter ‘Lig je samen dubbel?’ van Katrin Stangl terwijl Robinson duidelijk een eigen stijl en kleurgebruik heeft die verfrissend is.
De tekst leest soepel in korte zinnen of een enkel woord. Door het stellen van vragen ontstaat er automatisch interactie. Grote vragen als ‘wat is er mis als je er anders uitziet’ en ‘kun je ook samen spelen als je er anders uitziet’ kunnen interessante discussies laten ontstaan. De opdrachten m.b.t. gedrag staan schuingedrukt weergegeven en kunnen tegelijkertijd laten nadenken over de tegenstelling woest en voorzichtig of het stereotiepe roze voor meisjes. Wat betreft woordenschat valt er ook e.e.a. te leren, denk hierbij aan bepalen, trippelen, in stijl, oplossen, elegant of nippen.
In zowel illustratie als tekst zit aanstekelijke humor verwerkt waardoor de voorlezer dit boek met alle liefde meermaals zal willen oppakken. Hoe je er uitziet maakt niet uit, als het gevoel maar goed is en je mag zijn wie je bent, ook al ben je niet groter dan een ‘theekopje’. Voorlezen is door ‘Gaston’ een feest. Een warme tijdloze aanrader!