Πριμαρόλι λεγόταν το πλοίο που φόρτωνε τον πρώτο καρπό της σταφιδικής σαιζόν για κάποιον από τους έξι - επτά λιμένες προορισμού. Tο πριμαρόλι του Λίβερπουλ, το πριμαρόλι του Λονδίνου... Tα φορτία αυτά έπιαναν τις καλύτερες τιμές επειδή, φθάνοντας, έβρισκαν την αγορά διψασμένη. O συναγωνισμός γινόταν στα πλαίσια που επέβαλλε ο σεβασμός για την ποιότητα του προϊόντος. Στην Πάτρα των σταφιδεμπόρων του 1890 εκτυλίσσεται το χειμαρρώδες μυθιστόρημα της Kακούρη, με φόντο τα τοπία, τα κτίρια και τις οικογένειες που χορεύουν και χρεωκοπούν, ενόσω η κρίση της σταφίδας έχει αρχίσει.
Γεννήθηκε το 1928 στην Πάτρα με καταγωγή από την Κεφαλονιά. Πέρασε τον πόλεμο και την Κατοχή στην Αθήνα. Μετά τον πόλεμο, εργάστηκε σε ναυτικά πρακτορεία στην Πάτρα και στην Αθήνα, στο περιοδικό Ταχυδρόμος, έγραψε ραδιοφωνικές σειρές και μετέφρασε ξένη λογοτεχνία και ιστορία. Αργότερα έζησε στη Βιέννη, όπου και μελέτησε νεότερη ιστορία.
Η συγγραφική της καριέρα άρχισε το 1950, όταν δημοσίευσε μία σειρά χρονογραφημάτων από ένα ταξίδι της στη Μέση Ανατολή στην εφημερίδα Ο Νεολόγος των Πατρών. Στο τέλος της δεκαετίας του 1950, άρχισε να δημοσιεύει αστυνομικά διηγήματα στο περιοδικό Ταχυδρόμος. Συγχρόνως συνεργαζόταν με τους εκδοτικούς οίκους Πάπυρος και Πεχλιβανίδης σε μεταφράσεις αγγλικών και γαλλικών μυθιστορημάτων και ιστορικών συγγραμμάτων.
Άρχισε να γράφει ιστορικά μυθιστορήματα στο τέλος της δεκαετίας του 1970. Τα πιο γνωστά της ιστορικά μυθιστορήματα είναι τα Πριμαρόλια και η Θέκλη.
Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 1890, ο Τρικούπης ανεβοκατεβαίνει και το ίδιο παθαίνει και η παραγωγή και η τιμή της σταφίδας. Παραγωγοί, πράκτορες, έμποροι, προμηθευτές, κερδοσκόποι που πουλάνε αέρα και παραγωγή που δεν έχει καν υπάρξει, σπεκουλαδόροι, άπαντες όλοι χωράνε στον μικρόκοσμο της ενασχολούμενης με τη σταφίδα Πάτρας, και ζουν τα δικά τους δράματα. Παράλληλα, έρωτες, πάθη, τοκογλυφίες, απάτες και αγαθοεργίες λαμβάνουν χώρα ενώ στο βάθος πάντα "καραδοκεί" η σταφίδα, ή έστω η ιδέα της, άλλους για να ανεβάσει και άλλους για να κατεβάσει.
Χαρακτήρες στέρεοι και ανάλογοι της εποχής τους, ενδιαφέρουσα πλοκή που μόνο στο τέλος γίνεται λίγο αμήχανη (ευτυχώς δεν κλείνει με τον τραγικό τρόπο του Ξιφίρ Φαλέρ της ιδίας συγγραφέως).
Η αναπαράσταση της εποχής είναι πιστή στην ιστορική πραγματικότητα (στο μέτρο του εφικτού για μυθοπλασία, ναι; μην ψάξετε στα δημοτολόγια Πατρών τα ονόματα!) και ενδιαφέρουσα, δείχοντας ότι η συγγραφέας μελέτησε αρκετά πριν γράψει, ενώ οι πολλές παράλληλες ιστορίες εμπλέκονται με εξαιρετικά ικανοποιητικό τρόπο δίνοντας μια συμπαγή εικόνα.
Η γλώσσα είναι όμορφη και ρέει απρόσκοπτα, κοιλιές το βιβλίο δεν κάνει και γενικώς είναι ένα πολύ όμορφο και ενδιαφέρον ανάγνωσμα.
Φυσικά, όποιος πάρει το βιβλίο εμπνεόμενος από τον ναυτικής προελεύσεως τίτλο του, θα απογοητευτεί, ουδεμία σχέση με τα ναυτικά έχει (όπως άλλωστε και το Ξιφίρ Φαλέρ, ουδεμία σχέση με τη ομώνυμη παράσταση είχε), αλλά... καλά να πάθει.
Πολυπρόσωπο αστικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στην Πάτρα στα τέλη του 19ου άι. Η συγγραφέας φωτογραφίζει με επιτυχία την πατρινή κοινωνία της εποχής, τις συνήθειές της και τα πάθη της, τις πολυτελείς βεγγέρες και συναθροίσεις της, τα όμορφα νεοκλασσικά κτίρια και γνωστά αξιοθέατα και γωνιές της πόλης αλλά και της γύρω περιοχής...Κι όλα αυτά κάτω από τη σκιά της σταφιδικής κρίσης, της τοκογλυφίας και των πολιτικών επιλογών που θα οδηγήσουν στην οικονομική καταστροφή, σε αδιέξοδο και τελικά, ακόμη και στην υπερπόντια μετανάστευση πολλούς από τους εμπλεκόμενους με το εμπόριο της σταφίδας. Πολύ ενδιαφέρουσα η αναπαράσταση της εποχής και του ιστορικού πλαισίου. Γλαφυρή και ζωντανή η γλώσσα της Κακούρη, με πολλές περιγραφές (κάπου -κάπου αυτό με κούραζε) και σε βάθος ψυχογράφηση των ηρώων.
www.vivliakaioneira.blogspot.gr Όλο το βιβλίο μια απόλαυση! Μια γραφή που σε παίρνει από το χέρι και σε σεργιανίζει. Στην πόλη της Πάτρας, στην ιστορία της σταφίδας, σε εικόνες, ήχους και απόηχους μιας παλαιότερης εποχής, σε αρχοντικά και υποτελείς, σε ανθρώπους και ανθρωπάκια, με απολαυστικότατους διαλόγους και μετρημένες λέξεις (η ερωτική εξομολόγηση στο τέλος του βιβλίου, από τις πιο όμορφες που έχω διαβάσει ποτέ!). Η ελληνική λογοτεχνία σε μια από τις καλύτερες στιγμές της.
Αν και χωρίζει μια 20ετία την πρώτη από την δεύτερη ανάγνωση,η απόλαυση και η αξία του βιβλίου,κατ'εμέ,παραμένει ακριβώς η ίδια.... ---------- Update:Έχοντας το διαβάσει ήδη 2 φορές, το ακουσα και στο JukeBooks. Η φωνή της Κ. Καράντη, όσο και η γραφή της Κακουρη με ταξίδεψαν όπως την πρώτη φορά... Ένα πολυαγαπημένο βιβλίο.
Μια όχι και τόσο γνωστή πτυχή της ελληνικής Ιστορίας πραγματεύεται η κ. Κακούρη, αυτό που σήμερα θα λέγαμε "η φούσκα" της σταφίδας. Προς το τέλος του 19ου αιώνα από μια σπάνια συγκυρία, η καταστροφή των γαλλικών αμπελώνων και η αυξημένη ζήτηση από την Αγγλία για την σταφίδα συνετέλεσε σε μια πρόσκαιρη χρυσή εποχή που κυριολεκτικά ανέβασε οικογένειες της Πάτρας μέσα σε μια νύχτα σε δυσθεώρητα οικονομικά ύψη. Όλο αυτό κράτησε μια δεκαετία και μετά με την επάνοδο των γαλλικών σταφυλιών και των συνεπειών από την εντατική και ολοκληρωτική καλλιέργεια των ελληνικών αμπελιών, η ευμάρεια της σταφίδας κατέρρευσε το ίδιο γρήγορα, όπως είχε γεννηθεί. Σ' αυτή τη πολυσέλιδη ιστορία η συγγραφέας με το ιδιαίτερο, ρετρό στιλ γραφής (ένιωθα σαν να διάβαζα παλιά ελληνική πεζογραφία δεκαετίας του '40, με την καλή, νοσταλγική έννοια) αναπαριστά με υπέρμετρη επιδεξιότητα ολόκληρη την Πατρινή κοινωνία της εποχής, με τις αριστοκρατικές οικογένειες, τους νεόπλουτους, τον κόσμο εκτός των προνομιούχων, όλους να προσπαθούν να επιπλεύσουν στη θύελλα των ανακατατάξεων που αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά. Τα πριμαρόλια, τα καράβια με τα πρώτα φορτία σταφίδας (και τα πιο περιζήτητα από άποψη τιμής προϊόντος) αρχίζουν να γίνονται αξιοθέατα περασμένων μεγαλείων, ενώ ζυμώσεις και πισωγυρίσματα δίνουν και παίρνουν. Οι περιγραφές των τοπίων, της πόλης, οι χαρακτήρες των ηρώων, οι ιστορίες πολυποίκιλες και τόσο ζωντανές, όλα είναι ανεπτυγμένα με πληρότητα και λεπτομέρεια που δεν με κούρασε καθόλου μια που μου αρέσουν πάρα πολύ οι λεπτές αποχρώσεις και τα μικρά σημεία που κάνουν ένα βιβλίο να ζωντανεύει μπροστά στα μάτια σου. Πολύ όμορφα δοσμένη, παρά το ρεαλιστικό της τόνο που θυμίζει κάτι από Ντίκενς, η ιστορία της δύσης της χρυσής εποχής της Πάτρας, αφήνει πίσω πολλές αναμνήσεις και γνώσεις για την οικονομικοκοινωνική Ιστορία της Ελλάδας έτσι όπως δεν θα την βλέπαμε ποτέ σε ένα απλό βιβλίο Ελληνικής Ιστορίας.
This book was a pleasant read - perhaps because it tells a story about Patras, my hometown. The plot takes us through several rich families of the 19th century city of Patras (some of which I believe have actually existed - or at least they share their names with families that used to live in the city), and studies the times of the city's peak and some of the reasons of its decay. Kakouri was a nostalgic style of writing and seems rather fond of the aristocracy, but if these characteristics of hers are taken lightly, the book can be quite enjoyable.
Πάτρα 1892 Η ιστορία με το σταφιδικό πρόβλημα του 1890. Πριμαρόλι ήταν το πρώτο πλοίο που φόρτωνε σταφίδα για τα διάφορα λιμάνια της Ευρώπης και Αμερικής. Συναγωνισμός, φροντίδα, ποιότητα, κρίση, υποτίμηση σε μια εποχή με μονοκαλλιέργεια. Ο ηρώας Μαρκέτος έχει καταγωγή από Κεφαλλονιά η οποία είχε σαράγιες (αποθήκες) που έβγαζε α' ποιότητας σταφίδα και έπιανε υψηλή τιμή. Ο Ισθμός της Κορίνθου 70.000.000 φράγκα και παραδόθηκε του 1893 επί πρωθυπουργίας Χαριλάου Τρικούπη.
Μια πολυ περιγραφικη ιστορια της Πατρας του 1890, επηρεασμενη απο τη σταφιδικη κριση που επληξε το εμποριο της με τος Δυτικοευρωπαικες χωρες. Η Αθηνα Κακουρη γραφει λεπτομερως και γλαφυρα μεταφεροντας τον αναγνωστη στις πολυβουες ζωες των ανθρωπων της πολης μεσα απο τις λεξεις της.
Ενα μαγευτικό ταξίδι σε μια άλλη εποχή με δυνατές περιγραφές π��υ σου δίνουν την αίσθηση οτι ζείς μαζι με τους ήρωες σε έναν άλλο κόσμο. Αστική ευγένεια, υπέροχες ελληνικές λέξεις που δεν ακούμε στις μέρες μας, γρήγορη εξελιξη, εκπλήξεις και ανατροπές. Μέσα από τις λέξεις αναδύεται η όμορφη Πάτρα των περασμένων αιώνων, με την αρχιτεκτονική του Τσίλερ και τα αρχοντόσπιτα.
Για τους λάτρεις του αστικού μυθιστορήματος. Αξίζει να διαβαστεί
Πολύ καλή αναπαράσταση της κοινωνίας της εποχής του τέλους του 19ου στην Πατρα: το σταφιδικο πρόβλημα και τη φτώχεια που ακολούθησε, την πολιτική διαφθορά, τις αντικρουομενες ιδεολογίες.. Μέσα σε όλα αυτά, σκιαγραφουνται διάφοροι χαρακτήρες, άλλοι ιδεολόγοι κι αγνοί, αλλά διεφθαρμένοι και μοχθηροι, η καλή κοινωνία, πολλές φορές υποκριτική, οι αγρότες, οι άνθρωποι του μόχθου. . Μου θύμισε Ντίκενς..
Υπερηφάνεια, προκατάληψη και σταφίδες. Άρτιο, καλογραμμένο, με ξεκάθαρα σχηματισμένους χαρακτήρες και λεπτομερέστατη αναπαράσταση της εποχής και των ηθών.
Πολύ ωραία γραφή, γλαφυρή αναπαράσταση της εποχής. Η ιστορία όμως εξελίσσεται αργά και χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέροντα επεισόδια, με αρκετά μέρη να επαναλαμβάνονται χωρίς λόγο.
«Πριμαρόλι λεγόταν το πλοίο που φόρτωνε τον πρώτο καρπό της σταφιδικής σαιζόν για κάποιον από τους έξι ή επτά συνήθεις λιμένες προορισμού. Το πριμαρόλι του Λίβερπουλ, το πριμαρόλι του Κόντινεντ, το πριμαρόλι του Λονδίνου. Στην Πάτρα των σταφιδεμπόρων του 1890 – κοσμοπολίτισσα και ξεφαντώστρα, αρπακτική και φιλάλληλη, όμορφη και πλούσια και δυναμική- εκτυλίσσεται το χειμαρρώδες και πολυάνθρωπο μυθιστόρημα της Αθηνάς Κακούρη.» Αποσπάσματα από το οπισθόφυλλο του βιβλίου, τα οποία δίνουν το περίγραμμα του μυθιστορήματος. Εκείνο που ΔΕΝ δίνουν είναι το μεγαλειώδες της γραφής, το συναρπαστικό των περιγραφών, τη συγκλονιστική εμβάθυνση στους χαρακτήρες. Μοναδική απεικόνιση της Πάτρας, των δρόμων, των στενών, των κτηρίων, των πλατειών, της εξοχής. Εξαιρετική αποτύπωση των κοινωνικών δομών, των πολιτικών συσχετισμών, των οικονομικών σχέσεων. Πλήθος ηρώων, από όλα τα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα, διαφόρων καταγωγών και εθνικοτήτων. Πλούσιοι και φτωχοί, ευγενείς και καταφρονεμένοι, καλόκαρδοι και σκληροί, ανοιχτόκαρδοι και μοχθηροί, ανοιχτόμυαλοι και πεισματάρηδες, φιλάλληλοι και εκδικητικοί, όλοι έχουν τον ρόλο τους στην πλοκή του βιβλίου. Εντυπωσιακή πλοκή, η οποία καταλήγει να προκαλεί την αγωνία του αναγνώστη για την εξέλιξη, προσφέροντας για το τέλος μια όμορφη ανατροπή. Απολαυστική γλώσσα, απολύτως εναρμονισμένη με τον τόπο και τον χρόνο, πολύ πλούσιο λεξιλόγιο, μπολιασμένο με τους δέοντες εμπορικούς και ναυτικούς όρους, διαποτισμένο με το απολαυστικό χιούμορ της συγγραφέως. Αριστούργημα! Από τα καλύτερα βιβλία του περασμένου αιώνα, από την κορυφαία κυρία των ελληνικών γραμμάτων.
Ἕνας διαβάτης ἀκούστηκε μέσα στήν ἐρημιά. Τό βαρύ του βῆμα σημείωνε μιά παρουσία ἄμορφη, γιατί τό σκοτάδι κολλοῦσε πάνω του, μουντζούρωνε τό περίγραμμα και αὔξανε τόν ὄγκο του, τόν ἔδειχνε πελώριο καί ἀόριστα ἀπειλητικό. Ἡ Ἕλλη εἶχε μόλις ἀποφοιτήσει ἀπό τό Ἀρσάκειο τῶν Ἀθηνῶν καί μάλιστα τό Διδασκαλεῖο –εἶχε δηλαδή γεμίσει τό κεφάλι της μέ γνώσεις πού δέν ἦταν μόνο περιττές γιά μιά κοπέλλα ἄπροικη ἀλλά ἀποτελοῦσαν καί ἐμπόδιο στό γάμο της. ...ἔντυναν, ὥρα πολλή, μέ τίς ἐπιθυμίες τους τό ἄδηλο μέλλον. ...πιό εὔκολα συνηθίζεις στό ἴδιο εἶδος τοῦ πόνου. Γούρλωναν τά μάτια της κάθε πού ἀντίκριζε κυρία μέ κῆπο ὁλόκληρο πάνω στό κεφάλι της καί τή μέση σφιγμένη σάν τῆς σφήκας. Τόν τρέλαινε ὁ φόβος τῆς προσδοκίας κι ἡ πραγματοποίηση τῆς πτώσης της.
Οι χαρακτήρες είναι τόσο ωραία δοσμένοι και η αφήγηση σε μεταφέρει στην ζωή της τότε εποχής.
Αν έχεις σχέση με την Πάτρα, την περπατάς πλέον με άλλα μάτια παρατηρώντας τα παλαιά κτήρια. Ενδιαφέρον είναι και το γεγονός, ότι οι δεσμοί ανάμεσα στις οικογενειες που αναφέρονται διατηρούνται ακόμα, 130 χρόνια μετά.
Υπέροχο βιβλίο με ενδιαφέρουσες ιστορίες που πλέκονται μεταξύ τους! Όσοι έχουμε ζήσει στην Πάτρα μάλιστα, το βλέπουμε και από μια διαφορετική "σκοπιά" καθώς αναφέρονται δρόμοι και μέρη που έχουμε περπατήσει έναν αιώνα αργότερα! Επίσης, θεωρώ ότι αν μεταφερόταν στην μικρή οθόνη ή στην θεατρική σκηνή θα έκανε πάταγο!
Εξαιρετικό ανάγνωσμα. Η συγγραφέας εκανε πολύ προετοιμασία και διάβασμα ολων των διαθεσιμων πηγων για να μπορεσει να τοποθετησει σωστά πρόσωπα, μέρη και καταστάσεις. Θα μπορουσε με επιτυχια να μεταφερθει στην οθόνη, σε σειρά ή ταινία (αν βεβαια δεν εχει γίνει ήδη, δεν το γνωρίζω).
Αδικαιολόγητα μεγάλο, αδικαιολόγητα φλύαρο. Ωραία γραφή, ενδιαφέρον και το ιστορικό πλαίσιο, αλλά - ειλικρινά τώρα - 800 σελίδες για μια ιστορία παντελώς αδιάφορη είναι πολλές...!
Μένοντας στην Πάτρα μου φάνηκε απίστευτο ότι διάβαζα για τοπία, πρόσωπα και καταστάσεις όπου θα μπορούσαν να είχαν συμβεί κυριολεκτικά σε μέρη που επισκέπτομαι κάθε μέρα. Η συγγραφέας έχει κάνει τρομερή έρευνα για την ζωή στην Πατρα μιας άλλης εποχής και εχει δημιουργήσει χαρακτήρες πολυ καλα δομημένους που κατα την διαρκεια του βιβλιου καλουνται να αντιμετωπισουν ηθικα διλήμματα που τους αλλάζουν, κάποιους θετικά και άλλους αρνητικά. Ομολογώ οτι σε κάποιο σημείο αναρωτιόμουν πώς θα καταλήξουν όλοι αυτοί οι χαρακτήρες, παρολα αυτα το τέλος μας δινει όλες τις απαντήσεις.
Εξαιρετικό! Ένα ταξίδι στο μακρινό 1890. Στα χρόνια του Τρικούπη, της κρίσης της σταφίδας αλλά και στην κοσμική ζωή της πόλης. Πολύ ωραία γραφή που ρέει. Χαρακτήρες ολοκληρωμένοι, γήινοι, με τα λάθη και τα σωστά τους, ακόμα και οι "κακοί" έχουν μια γοητεία. Μια πολύ ωραία δοσμένη οπτική της πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης στη χώρα της εποχής. Δεν είχα διαβάσει κάτι άλλο δικό της και με εξέπληξε ευχάριστα.