Odkąd odkryto świat uczuć, coraz więcej osób stara się go zgłębić. Ale czy ktokolwiek wie, co dzieje się w nim... nocą? Trzeci tom bestsellerowej serii zapoczątkowanej książką "Co robią uczucia?"
Co to za stworki? Małe, śmieszne i takie pękate i puchate, że chciałoby się je wyściskać! (No... może nie wszystkie). Na pewno je znacie! To uczucia.
Co robią nocą? Śpią? Niektóre tak. Na przykład Szczęście ma głęboki sen. W łóżkach? O, niekoniecznie! Beztroska śpi w hamaku. Są też takie uczucia, które niespokojnie przewracają się z boku na bok, bo nie mogą zasnąć. I mnóstwo takich, które wcale nie chcą spać, bo mają ciekawsze zajęcia!
W natłoku codziennych spraw często zaniedbujemy emocje. Tina Oziewicz i Aleksandra Zając przypominają nam o nich - poetycko, czule i z niebywałym wdziękiem. Zajrzyjcie do świata uczuć, żeby je lepiej poznać. Dzięki temu zbliżycie się także do samych siebie.
Tina Oziewicz is a Polish author and translator, graduate of Philosophy and English Literature at the University of Wroclaw, Poland. She never planned to become a writer, working as a translator, an academic and a teacher, yet it was in stories written for children that she’s found her voice and her way to ensoul the world, in accordance with her personal philosophy and her Buddhist perspective.
Po dwóch wyciskaczach łez (Co robią uczucia, Co lubią uczucia) tutaj lekki zawód. Wciąż to wspaniała książka, ale nie wszystkie powiązania między uczuciami a czynnościami mi pasują i ani jedno mnie nie wzruszyło.
„Pod wieczór Spokój zawsze idzie na długi spacer z psem. Wracają, gdy jest już ciemno. Kiedy zasną, uśmiechają się przez sen. Spokój czuje we śnie zapach konfitur i domu, a pies czuje zapach Spokoju.”
Książka przeczytana spontanicznie w kawiarni przy ciastku. Jest przepiękna, miałam łzy w oczach na każdej stronie, a ilustracje są niesamowite. Wiem, że dla dzieci, ale jest w niej pełno pięknych zdań, bardzo poruszających i głębokich.
Ļoti,ļoti skaista grāmata. Ilustrācijas ir tik burvīgas, ka gribas uz tām skatīties vēl un vēl. Katrā lappuses atvērumā ir īss teikums par kādu jūtu – reizēm tikai pieci vārdi, bet tie spēj aizkustināt un likt aizdomāties. Vārdi un attēli brīnišķīgi papildina cits citu, radot mierīgu un poētisku noskaņu.
Emotional damage. Książka z założenia pewnie dla dzieci, ale pokazuje piękną istotę odczuwania. I zamiast wzniosłych słów używa prostych skojarzeń i łamiących serce obrazów. Ilustracje zachwycające. W końcu czuć to rzecz ludzka, a przyjaźń zamawia pizzę na wynos ;)
Ir grāmatas tekstam, ir grāmatas apcerīgiem brīžiem. Nu šī un pārējās Tinas Oževičas grāmatiņas sērijā par jūtām ir tās apcerīgo brīžu grāmatas lieliem cilvēkiem. Bērni tās labprāt pētīs un uzdos jautājumos par to vai šo, bet tie lielākie ieguvēji, manuprāt būs tieši pieaugušie. Gan tad, kad lasīs (bet lasīt te galīgi nav daudz ko) un apdomāsies vieni paši, gan tajos brīžos, kad sarunāsies ar bērniem, domās atbildes un galu galā - pavadīs laiku kopā ar mazajiem prātvēderiem.
(4.25) « L’amour se ballade dans le ballon de la nostalgie. »
Un album assez sombre mais c’est finalement ce qui m’a séduite. La thématique de la nuit permet d’aborder la vie et certaines émotions d’une autre manière. Le monde est un endroit hostile une fois que les lumières s’étreignent mais c’est surtout l’occasion pour l’autrice de laisser libre cours à beaucoup de poésie.
Les + : je crois que c’est mon favoris de l’autrice.
Les - : je crois que c’est mon favoris de l’autrice.
Zazwyczaj przy wyborze książki staram się nie kierować okładką. Zazwyczaj - z różnym skutkiem. W tym przypadku nie mogłam przejść obojętnie obok tej książki. Nie dość, że zdobi ją rysunek przedstawiający bliżej nieokreśloną istotę [zwierzątko?], to jeszcze czytam tytuł i już wiem, że to coś interesującego. W tym przypadku nie pomyliłam się: trafiłam na bardzo intrygującą - a, co ważniejsze - także wartościową książkę.
Tytuł kierowany jest bardziej do dzieci, bo jest to książka edukacyjna, mająca na celu przekazać pewne wartości. Tutaj takimi wartościami są właśnie uczucia, a także emocje. Mamy więc: radość i smutek, miłość i nienawiść, odwagę i strach, żal i poczucie winy, wewnętrznego krytyka, wstyd, lęk, niepokój, samotność, tęsknotę, żałobę, nostalgię, bunt, wolność, nadzieję, szczęście, spokój, złość, wyobraźnię, beztroskę, cierpliwość, przekorę, ciekawość, zachwyt, przyjaźń, pamięć, bezwartościowość, zdrowy rozsądek, złamane serce, marzenia oraz mądrość.
No dobrze, ale o co chodzi z tymi dziwnymi stworzonkami na każdej stronie? Wszystkie powyższe uczucia i emocje są przedstawione właśnie w formie tych nieraz zabawnych, innym razem bardziej poważnych istot. To one spacerują z psem, kładą się spać, podróżują, spotykają się ze sobą, a nawet... czytają książki oraz wiele, wiele innych rzeczy. I to wszystko w nocy, kiedy idziemy spać - one albo odpoczywają, albo ciężko pracują albo buntują się i dokazują.
To, co najbardziej wyróżnia tą książkę, to nie tylko urocze rysunki, to przede wszystkim to, co niesie ona ze sobą w krótkich, a jednocześnie treściwych zdaniach. Wprawdzie małe dziecko może nie zawsze od razu zrozumie ten przekaz (od tego jest rodzic, by mu wyjaśnić), ale już nastolatek, a tym bardziej dorosły, z pewnością dostrzeże tą głębię w przekazie informacji, którą Autorki w subtelny sposób chciały ukazać.
Taka właśnie jest ta książka. Prosta, minimalistyczna i oszczędna w słowach ale za to bardzo dobrze oddająca charakter uczuć i to, co te uczucia właściwie robią z nami. Intryguje rysunkami, przykuwa uwagę, jednocześnie z lekką dozą humoru przekazując między wierszami rzeczy ważne i mądre. Cóż tu dużo mówić: tytuł ten jest wart polecenia zarówno małym, jak i dużym. Książka jest piękna w swojej prostocie.
4.25 ou 4.5 ⭐️ c’est toujours un plaisir de retrouver ces petites créatures représentant nos émotions. cependant, rien ne pourra égaler le premier volume, même si j’adore les suites qui en sont faites. j’en ai justement profité pour le relire dans la foulée, et vraiment, « nous les émotions » a ce petit quelque chose en plus que je ne saurais expliquer.
on retrouve un schéma similaire dans la narration avec ce 3e opus, dédié à la nuit, et ça m’a beaucoup plu. j’ai encore trouvé la représentation des sentiments très réussie, ainsi que les associations qui sont faites. chaque page est pleine de sens et de petits détails! la seule chose qui me manque dans cet ouvrage, et je sais que c’est idiot car il se passe durant la nuit, c’est un peu de lumière. j’ai beau adorer les illustrations, je préfère l’aspect doux et coloré des précédents. je trouve qu’en toute objectivité le travail qui est fait pour représenter la nuit est génial, mais j’ai juste un peu moins accroché visuellement!
en dehors de ça, le fond et la forme m’ont totalement séduite. maintenant, je veux voir les émotions à leur réveil, après la nuit! ahah 👀
Gaidīju autores nākamo darbu, kopš izlasīju otro grāmatu, un te nu tas ir. Tikpat neatkārtojams un burvīgs. Esmu bezgala iemīlējusies šīs sērijas grāmatās. Neizsakāmi. Jau iepriekš satiktās un iepazītās jūtas atklāj, ko dara naktī. Kāds ne par ko nedodas gulēt, jo kāpēc gan, negulēs, kaut noģībs. Kāds savukārt nevar iemigt, kamēr cits guļ dziļā miegā vai bezrūpīgi guļ šūpuļtīklā, tikmēr kāds guļ tumšajā mežā. Tomēr citi lidinās gaisa balonā, danco, spēlē čellu, iet pastaigā, rūc un dārdinās, pasūta picu uz mājām, lasa romānu, dodas dzelmē, rīko rokkoncertu, lidinās ar paraplānu un ko tik vēl ne. Katram jāizlasa, kurš guļ uz sniegbalta paladziņa vai grozās no vieniem sāniem uz otriem, kurš jūtas ļoti noguris, jo dzīve nav viegla, kamēr cits strādā, kā arī kas ir tas, kas saveļas krāsainos kunkuļos, plūst un ripinās sazin kur. Neizsakāmi skaista grāmata. Mīlīga un ļoti, ļoti uzrunājoša, kas daudziem bērniem sagādās milzīgu prieku, lasot kopā ar vecākiem vai kā Aizrautībai - naktī, zem segas. Es tiešāsm gaidu turpinājumu.
Táto kniha je rovnako dobrá a v ničom ešte lepšia ako prvá. Vidno, že si tu autorský tím naozaj dal záležať na premyslení nočných pasáží. Niektoré časti sú také trefné, že mám chuť si ich napísať na stenu, napr.:
"Zdravý rozum o tom nerád hovorí, ale podvečer je veľmi unavený. Svet podľa neho nie je jednoduchým miestom. Zdravý rozum sa prikrýva dekou a zamyslene vzdychý. Kým zaspí, dho hľadí do stropu."
"Hanba spí na chodbe opustenej bane. Zo stropu kvapká voda, ale ona nie je prikrytá ani sa nehýbe. Schúlená v slanej kaluži cíti čoraz väčší chlad."
"Ľútosť a pocit viny majú rockový koncert. Pri mikrofóne je vnútroný kritik."
A cercare la luce L'idea è bellissima e non trascura i sentimenti che abitualmente consideriamo negativi. Questo è particolarmente importante se consideriamo che il pubblico destinatario di questo libro sono i bambini: è necessario dire loro che esistono sentimenti positivi e negativi e che questi ultimi non sono sbagliati, vanno vissuti. Il racconto è vivace e il segno grafico lo accompagna con tutte le sfumature dei grigi, fin quando non compare una luce qua e là...