What do you think?
Rate this book
Οι λύκοι επιστρέφουν
- GenresShort Stories
365 pages, Paperback
First published June 1, 1954
1 person is currently reading
82 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 7 of 7 reviews
May 10, 2018
Μια πραγματικα εξαιρετικη συλλογη 29 διηγηματων που περιγραφει την μεταπολεμικη περιοδο του Β' παγκοσμιου πολεμου.τα περισσοτερα διηγηματα ηταν παρα πολυ δυνατα, με περιγραφες που σου μετεδιδαν αυτο το αδειο και μουδιασμενο συναισθημα που προφανεστατα καταβαλει τους ανθρωπους πιυ εχουν ζησει και επιβιωσει απο τετοιες αγριες περιοδους τρομου και εξαθλιωσης.συντομα και περιεκτικα ως προς το συναισθημα που περνανε.ενα εξαιρετικο βιβλιο.
November 16, 2019
Πολύ μικρής έκτασης διηγήματα (3-5 σελίδες), τόσο που δεν κατάφερα ποτέ να μπω στο κλίμα.
May 17, 2018
Μια απο τις ομορφότερες συλλογές διηγημάτων που έχω διαβάσει! Μεστή, συγκινητική, σουρρεαλιστική κάποιες φορές, βαθιά ανθρώπινη! Την συνιστώ ανεπιφύλακτα και στέλνω συγχαρητήρια και στον εκδοτικό οίκο για την θαυμάσια μετάφραση και επιμέλεια! Ένα κόσμημα, ακόμη και το χαρτί είναι αυτό το παλιό, υπέροχο χαρτί που είχαμε συνηθίσει στα καλά βιβλία!
February 3, 2025
Συνολικά δυόμιση με βαριά καρδιά, 3 για να μη φανώ τελείως κρετίνος στη βαθμολόγηση...
Η συλλογή ξεκινάει με τους χειρότερους δυνατούς οιωνούς και όλως περιέργως τα χειρότερα δυνατά διηγήματα, εκφράζοντας περισσότερο την αμηχανία του μεταπολεμικού γερμανού παρά οτιδήποτε άλλο, κάτι όχι περίεργο καθώς οι συλλογικές ενοχές ανθρώπων που έζησαν την εκβιομηχάνιση της φρίκης επηρεάζουν τη θεματολογία το ύφος και τον τρόπο γραφής τους.
Ξεκίνησα τη συλλογή με αρκετά μεγάλες προσδοκίες, όμως με εξαίρεση λίγα από τα διηγήματά της (προφανώς όσα θα δείτε με τρία αστεράκια ή περισσότερα στις επιμέρους αναφορές) ήταν απογοητευτική.
Πολλές φορές μου ήρθε στο μυαλό η πολύ καλύτερη αντιμετώπιση του Σαμαράκη σε αντίστοιχα διηγήματα της ίδιας περίπου εποχής...
Ilse Aichinger
1. Το ασημένιο νόμισμα ⭐
Δύο αδελφές αγοράζουν κάρτες από έναν τραυματία πολέμου αλλά στη συνέχεια απογοητεύονται από την αγορά τους και αλλάζουν γνώμη, αμφισβητούν μέχρι και το αν όντως υπήρξε τραυματίας, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι το ασημένιο τους νόμισμα έχει κάνει φτερά. Τραγική περίπτωση πρώτου διηγήματος συλλογής για τη μεταπολεμική Γερμανία...
2. Ο οικοδιδάσκαλος ⭐
Ένα παιδί δίνει ένα μήλο σε ένα ζητιάνο και στη συνέχεια έρχεται ο δάσκαλος να του κάνει μάθημα στο σπίτι. Ο δάσκαλος νομίζει ότι ακούει κάποιον στο σπίτι, ο μικρός κάποια στιγμή φοράει το παλτό του πατέρα του και φωνάζει "τον πιάσαμε" και ο δάσκαλος παθαίνει κρίση, αφρίζει και απομακρύνεται με το ασθενοφόρο. Χωρίς πλάκα, αυτό είναι.
3. Το θέατρο στο παράθυρο 😂
Ένας γέρος κάνει ένα αθώο σώου από το παράθυρο για τα μάτια μιας γυναίκας που... καλεί την άμεσο δράση. Όμως τελικά ο γέρος διασκεδάζει το παιδί του αποπάνω ορόφου. Σοβαρά, αυτό είναι.
4. Όπου κατοικώ 😅😓
Μάλλον άθλια αλληγορία για τον άβουλο τρόπο με τον οποίο αποδέχονται οι άνθρωποι τους παραλογισμούς ολοκληρωτικών καθεστώτων. Μία γυναίκα που μένει στον τέταρτο όροφο χωρίς να το καταλάβει αλλάζει σιγά-σιγά ορόφους μέχρι που στο τέλος ζει στο υπόγειο. Είναι πολύ χειρότερα από ό,τι φαίνεται εδώ
Gores Albrecht
5. Συνάντηση στην Ουγγαρία ⭐
Πάστορας του Ερυθρού Σταυρού συγκινείται από Εβραίους στα τέλη του 1944 και λέει πέντε έξι λέξεις από την παλαιά διαθήκη. Είπαμε, έχουν ενοχές οι Γερμανοί, αλλά αυτό δεν είναι άλλοθι για διηγήματα χωρίς ουσία.
Anna Seghers
6. Οι καλαμιές ⭐⭐🌜
Πρώτο σχετικά αξιοπρεπές διήγημα του τόμου, οι καλαμιές, αφηγούνται την ιστορία της Μάρθας τα χρόνια του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου και λίγο μετά. Χωρίς να είναι κάτι το εξαιρετικό και χωρίς να αποφεύγει το μάλλον αμήχανο κλείσιμο, ωστόσο δεν είναι απελπιστικό σαν τα προηγούμενα.
7. Το καταφύγι ⭐⭐🌜
Μία ιστορία που πλασάρεται ως αληθινή από το κατεχόμενο Παρίσι. Αξιοπρεπής χωρίς να είναι κάτι το εξαιρετικό.
Marie Luise Kaschnitz
8. Το χοντρό παιδί ⭐🌜
Ένα χοντρό κορίτσι επισκέπτεται ένα βιβλιοπωλείο, αγνοεί τα βιβλία και τρώει ότι έχει ιδιοκτήτρια και φεύγει για να κάνει πατινάζ στη λίμνη. Εκεί σπάει τον πάγο, πέφτει μέσα αλλά καταφέρνει να βγει. Η ιδιοκτήτρια του βιβλιοπωλείου, που είναι παρούσα, παρακολουθεί χωρίς να συμμετέχει και επιστρέφει στο μαγαζί όπου την περιμένει ένα άβολο plot twist.
9. Μεγάλες σκιές 😭
Η μαθήτρια ρόζι κάνει διακοπές στην Ιταλία και βαριέται πολύ. Μέχρι που συναντάει το σκυλί και αμέσως μετά το αγόρι. Και μετά ο αναγνώστης βαριέται πολύ.
10. Μαρτιάτικος άνεμος ⭐⭐🌜
Σίγουρα καλύτερο από τα περισσότερα προηγούμενα, σίγουρα κάτι ενδιαφέρον προσπαθεί να πει αφηγούμενο την ιστορία μιας εκτέλεσης των Γερμανών για φυλετικούς λόγους, σίγουρα θα μπορούσε να δώσει λίγο μεγαλύτερη διάσταση στις εσωτερικές φωνές της καταδότριας, του κοινοτάρχη, της παράνομης ερωμένης και του παράνομου πολωνού εραστή, αλλά δεν.
Alexander Kluge
11. Ένα ερωτικό πείραμα ⭐⭐⭐
Πρώτο διήγημα της συλλογής που ξεκολλάει από τη λάσπη και αποδίδει αν μη τι άλλο τα αναμενόμενα. Η ψυχρή σχεδόν κυνική εξιστόρηση ενός ιατρικού πειράματος από αυτά που εκτελούσαν ναζί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δίνει τον τόνο της εποχής και έχει μία πικρία και ένα σαρκασμό που μόνο κάποιος με ομοεθνείς κατά συρροήν εγκληματίες πολέμου μπορεί να επιστρατεύσει.
Elidabeth Langgässer
12. Αρχή της σεζόν ⭐🌜
Ανούσιο μέχρι την τελευταία αράδα που του δίνει ένα "κάτι" και το εντάσσει στη συλλογή. Όχι ιδιαίτερα αξιομνημόνευτο, πάντως...
Heiner Müller ⭐
13. Ο πολεμικός Σταυρός
Υπερβολικά δήθεν, αλληγορικό, για την ανάληψη ευθυνών που δεν έγινε και για όσους πλήρωσαν έχοντας μικρότερο μερίδιο ευθύνης.
Josef Mühlberger
14. Ο κουβαλητής στεφανιών ⭐⭐⭐
Πικρή ειρωνεία και εύστοχος σαρκασμός στο τέλος του πολέμου. Ένας ταγματάρχης για να γλιτώσει από τους Αμερικανούς και τους άγγλους κουβαλάει στεφάνια κηδειών προχωρώντας χωρίς να υποψιάζεται ότι το τελευταίο θα το χρειαστεί εκεί που φτάνει.
Walter Bauer
15. Η ταχύτερα αναπτυσσόμενη πόλη ⭐⭐
Διήγημα που θα μπορούσε άνετα να έχει γράψει ο Σαμαράκης αν ήταν Γερμανός, για έναν άντρα που συναντά μετά από χρόνια μία παλιά του αγαπημένη. Και δεν την πλησιάζει.
Bachmann Ingeborg
16. Τα γαυγίσματα ⭐⭐
Άλλη μία περίπτωση διηγήματος που κάτι προσπαθεί να πει αλλά στην πορεία χάνεται και καταλήγει να μη λέει σχεδόν τίποτε. Μία ηλικιωμένη κυρία έχει σαν μοναδική φίλη τη γυναίκα του αποξενωμένου γιου της και από ένα σημείο και μετά χάνεται και αυτή. Το μόνο που μένει είναι κάποιες χρεώσεις για ταξί που καλείται να πληρώσει καιρό μετά ο αδερφός της -όπως αποδεικνύεται πεθαμένης- νύφης της γηραιάς κυρίας, ταξί που η γυναίκα του γιου της πλήρωνε για να μπορεί εκείνη να πηγαίνει να κάνει τα ψώνια της...
Rolf Becker
17. Η λευκή σημαία ⭐⭐
Ένας Γερμανός μένει παντρεμένος για 12 χρόνια με την άπιστη Εβραία γυναίκα του μόνο και μόνο για να την προστατεύσει από το ναζιστικό καθεστώς. Τώρα που το καθεστώς καταρρέει και οι Αμερικανοί εισβάλλουν στη Γερμανία κάνουν μία άβολη συζήτηση.
Heinrich Böll
18. Το λυπητερό μου πρόσωπο ⭐⭐⭐⭐🌜
Το βαρύ πυροβολικό, ο πρύτανης της μεταπολεμικής γερμανικής ενοχικής μιζέριας στη λογοτεχνία κάνει τη διαφορά. Χάινριχ Μπελ και οι συμβολισμοί τσακίζουν κόκαλα, μέσα σε λίγες σελίδες ακτινογραφεί τη χτιλερική και τη μεταπολεμική Γερμανία και τις κάνει και τις δύο να ντρέπονται.
Hans Bemder
19. Οι λύκοι επιστρέφουν ⭐⭐⭐⭐
Μία γερή δόση ρεαλισμού μαζί με έντονο συμβολισμό και ένα εμφατικό κλείσιμο του ματιού στο τέλος δίνουν ένα από τα καλύτερα διηγήματα της συλλογής.
Ulrich Becher
20. Μία εντελώς βαλτική ιστορία ⭐⭐🌜
Χαριτωμένη ιστορία, σίγουρα εντελώς βαλτική, αλλά ο αναγνώστης δυσκολεύεται να καταλάβει με ποιο σκεπτικό συμπεριλήφθηκε στον παρόντα τόμο
Wolfgang Borchert
21. Χιόνι, παρά πολύ χιόνι ⭐⭐⭐
Τίμιο, ανθρώπινο και σίγουρα ταιριάζει γάντι στην συλλογή. Ένας Γερμανός πολυβολητής που τραγουδάει σε ένα χιονισμένο ρωσικό δάσος, ενώ τα αυτιά του παγώνουν από το κρύο.
22. Μα οι αρουραίοι κοιμούνται τη νύχτα ⭐⭐🌜
Ανθρώπινο και αμήχανο -αν και η αμηχανία δείχνει να είναι κύριο χαρακτηριστικό αυτής της συλλογής, καταφέρνει να αγγίξει τον αναγνώστη, έστω και λίγο.
23. Το ψωμί ⭐⭐🌜
Μιζέρια και ανθρωπιά σημαδεύουν ένα ακόμη διήγημα αυτού το τόμου, με σημείο εστίασης μια φέτα ψωμί.
Bertold Brecht
24. Οι δύο γιοι ⭐⭐⭐
Σύντομος λιτός (δωρικός σχεδόν) τίμιος ο Μπρεχτ υφαίνει μια μικρή ιστορία στις τελευταίες μέρες του πολέμου, με μια μάνα που βλέπει το γιο της στο πρόσωπο ενός Ρώσου αιχμαλώτου.
Peter Rosinski
25. Ο θάνατος του στρατιώτη Νικήτα ⭐⭐⭐
Ωμός νατουραλισμός. Ένας στρατιώτης, τραυματισμένος θανάσιμα, αντιμετωπίζει το θάνατο και το λύκο ελπίζοντας να τον προλάβει ο πρώτος, ενώ ένας κάστορας παρακολουθεί.
Wolfdietrich Schnurre
26. Στο δρόμο της φυγής ⭐🌜
Δυστυχία, μιζέρια, πείνα και θάνατος νηπίων στο τέλος του πολέμου, αντάμα με αποφάσεις ζωής η θανάτου μέσα στη βροχή, σε μικρό μπουκαλάκι.
27. Ο Γιένε ήτανε φίλος μου ⭐⭐⭐⭐
Η απώλεια ενός παιδικού φίλου μέσα στο παραλήρημα της φυλετικής ναζιστικής παράνοιας. Από τα καλύτερα της συλλογής. Ίσως σε άλλη συλλογή να μην ξεχώριζε τόσο, αλλά στην παρούσα, μοιάζει μαργαριτάρι ανάμεσα σε σκουπίδια.
Max Frisch
28. Ο ανδορριανός Εβραίος ⭐⭐
Το αναμενόμενο διήγημα για τη λανθασμένη προκατάληψη και τις συνέπειες της.
Stephan Hermlin
29. Σ' έναν σκοτεινό κόσμο ⭐⭐⭐🌜
Ένα από τα δυνατά κομμάτια για το φινάλε του τόμου, μία ιστορία μνήμης και μία ξεκάθαρη καταγγελία για τη λειτουργία του γερμανικού λαού κατά τη διάρκεια των 12 χρόνων του Ράιχ...
Η συλλογή ξεκινάει με τους χειρότερους δυνατούς οιωνούς και όλως περιέργως τα χειρότερα δυνατά διηγήματα, εκφράζοντας περισσότερο την αμηχανία του μεταπολεμικού γερμανού παρά οτιδήποτε άλλο, κάτι όχι περίεργο καθώς οι συλλογικές ενοχές ανθρώπων που έζησαν την εκβιομηχάνιση της φρίκης επηρεάζουν τη θεματολογία το ύφος και τον τρόπο γραφής τους.
Ξεκίνησα τη συλλογή με αρκετά μεγάλες προσδοκίες, όμως με εξαίρεση λίγα από τα διηγήματά της (προφανώς όσα θα δείτε με τρία αστεράκια ή περισσότερα στις επιμέρους αναφορές) ήταν απογοητευτική.
Πολλές φορές μου ήρθε στο μυαλό η πολύ καλύτερη αντιμετώπιση του Σαμαράκη σε αντίστοιχα διηγήματα της ίδιας περίπου εποχής...
Ilse Aichinger
1. Το ασημένιο νόμισμα ⭐
Δύο αδελφές αγοράζουν κάρτες από έναν τραυματία πολέμου αλλά στη συνέχεια απογοητεύονται από την αγορά τους και αλλάζουν γνώμη, αμφισβητούν μέχρι και το αν όντως υπήρξε τραυματίας, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι το ασημένιο τους νόμισμα έχει κάνει φτερά. Τραγική περίπτωση πρώτου διηγήματος συλλογής για τη μεταπολεμική Γερμανία...
2. Ο οικοδιδάσκαλος ⭐
Ένα παιδί δίνει ένα μήλο σε ένα ζητιάνο και στη συνέχεια έρχεται ο δάσκαλος να του κάνει μάθημα στο σπίτι. Ο δάσκαλος νομίζει ότι ακούει κάποιον στο σπίτι, ο μικρός κάποια στιγμή φοράει το παλτό του πατέρα του και φωνάζει "τον πιάσαμε" και ο δάσκαλος παθαίνει κρίση, αφρίζει και απομακρύνεται με το ασθενοφόρο. Χωρίς πλάκα, αυτό είναι.
3. Το θέατρο στο παράθυρο 😂
Ένας γέρος κάνει ένα αθώο σώου από το παράθυρο για τα μάτια μιας γυναίκας που... καλεί την άμεσο δράση. Όμως τελικά ο γέρος διασκεδάζει το παιδί του αποπάνω ορόφου. Σοβαρά, αυτό είναι.
4. Όπου κατοικώ 😅😓
Μάλλον άθλια αλληγορία για τον άβουλο τρόπο με τον οποίο αποδέχονται οι άνθρωποι τους παραλογισμούς ολοκληρωτικών καθεστώτων. Μία γυναίκα που μένει στον τέταρτο όροφο χωρίς να το καταλάβει αλλάζει σιγά-σιγά ορόφους μέχρι που στο τέλος ζει στο υπόγειο. Είναι πολύ χειρότερα από ό,τι φαίνεται εδώ
Gores Albrecht
5. Συνάντηση στην Ουγγαρία ⭐
Πάστορας του Ερυθρού Σταυρού συγκινείται από Εβραίους στα τέλη του 1944 και λέει πέντε έξι λέξεις από την παλαιά διαθήκη. Είπαμε, έχουν ενοχές οι Γερμανοί, αλλά αυτό δεν είναι άλλοθι για διηγήματα χωρίς ουσία.
Anna Seghers
6. Οι καλαμιές ⭐⭐🌜
Πρώτο σχετικά αξιοπρεπές διήγημα του τόμου, οι καλαμιές, αφηγούνται την ιστορία της Μάρθας τα χρόνια του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου και λίγο μετά. Χωρίς να είναι κάτι το εξαιρετικό και χωρίς να αποφεύγει το μάλλον αμήχανο κλείσιμο, ωστόσο δεν είναι απελπιστικό σαν τα προηγούμενα.
7. Το καταφύγι ⭐⭐🌜
Μία ιστορία που πλασάρεται ως αληθινή από το κατεχόμενο Παρίσι. Αξιοπρεπής χωρίς να είναι κάτι το εξαιρετικό.
Marie Luise Kaschnitz
8. Το χοντρό παιδί ⭐🌜
Ένα χοντρό κορίτσι επισκέπτεται ένα βιβλιοπωλείο, αγνοεί τα βιβλία και τρώει ότι έχει ιδιοκτήτρια και φεύγει για να κάνει πατινάζ στη λίμνη. Εκεί σπάει τον πάγο, πέφτει μέσα αλλά καταφέρνει να βγει. Η ιδιοκτήτρια του βιβλιοπωλείου, που είναι παρούσα, παρακολουθεί χωρίς να συμμετέχει και επιστρέφει στο μαγαζί όπου την περιμένει ένα άβολο plot twist.
9. Μεγάλες σκιές 😭
Η μαθήτρια ρόζι κάνει διακοπές στην Ιταλία και βαριέται πολύ. Μέχρι που συναντάει το σκυλί και αμέσως μετά το αγόρι. Και μετά ο αναγνώστης βαριέται πολύ.
10. Μαρτιάτικος άνεμος ⭐⭐🌜
Σίγουρα καλύτερο από τα περισσότερα προηγούμενα, σίγουρα κάτι ενδιαφέρον προσπαθεί να πει αφηγούμενο την ιστορία μιας εκτέλεσης των Γερμανών για φυλετικούς λόγους, σίγουρα θα μπορούσε να δώσει λίγο μεγαλύτερη διάσταση στις εσωτερικές φωνές της καταδότριας, του κοινοτάρχη, της παράνομης ερωμένης και του παράνομου πολωνού εραστή, αλλά δεν.
Alexander Kluge
11. Ένα ερωτικό πείραμα ⭐⭐⭐
Πρώτο διήγημα της συλλογής που ξεκολλάει από τη λάσπη και αποδίδει αν μη τι άλλο τα αναμενόμενα. Η ψυχρή σχεδόν κυνική εξιστόρηση ενός ιατρικού πειράματος από αυτά που εκτελούσαν ναζί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δίνει τον τόνο της εποχής και έχει μία πικρία και ένα σαρκασμό που μόνο κάποιος με ομοεθνείς κατά συρροήν εγκληματίες πολέμου μπορεί να επιστρατεύσει.
Elidabeth Langgässer
12. Αρχή της σεζόν ⭐🌜
Ανούσιο μέχρι την τελευταία αράδα που του δίνει ένα "κάτι" και το εντάσσει στη συλλογή. Όχι ιδιαίτερα αξιομνημόνευτο, πάντως...
Heiner Müller ⭐
13. Ο πολεμικός Σταυρός
Υπερβολικά δήθεν, αλληγορικό, για την ανάληψη ευθυνών που δεν έγινε και για όσους πλήρωσαν έχοντας μικρότερο μερίδιο ευθύνης.
Josef Mühlberger
14. Ο κουβαλητής στεφανιών ⭐⭐⭐
Πικρή ειρωνεία και εύστοχος σαρκασμός στο τέλος του πολέμου. Ένας ταγματάρχης για να γλιτώσει από τους Αμερικανούς και τους άγγλους κουβαλάει στεφάνια κηδειών προχωρώντας χωρίς να υποψιάζεται ότι το τελευταίο θα το χρειαστεί εκεί που φτάνει.
Walter Bauer
15. Η ταχύτερα αναπτυσσόμενη πόλη ⭐⭐
Διήγημα που θα μπορούσε άνετα να έχει γράψει ο Σαμαράκης αν ήταν Γερμανός, για έναν άντρα που συναντά μετά από χρόνια μία παλιά του αγαπημένη. Και δεν την πλησιάζει.
Bachmann Ingeborg
16. Τα γαυγίσματα ⭐⭐
Άλλη μία περίπτωση διηγήματος που κάτι προσπαθεί να πει αλλά στην πορεία χάνεται και καταλήγει να μη λέει σχεδόν τίποτε. Μία ηλικιωμένη κυρία έχει σαν μοναδική φίλη τη γυναίκα του αποξενωμένου γιου της και από ένα σημείο και μετά χάνεται και αυτή. Το μόνο που μένει είναι κάποιες χρεώσεις για ταξί που καλείται να πληρώσει καιρό μετά ο αδερφός της -όπως αποδεικνύεται πεθαμένης- νύφης της γηραιάς κυρίας, ταξί που η γυναίκα του γιου της πλήρωνε για να μπορεί εκείνη να πηγαίνει να κάνει τα ψώνια της...
Rolf Becker
17. Η λευκή σημαία ⭐⭐
Ένας Γερμανός μένει παντρεμένος για 12 χρόνια με την άπιστη Εβραία γυναίκα του μόνο και μόνο για να την προστατεύσει από το ναζιστικό καθεστώς. Τώρα που το καθεστώς καταρρέει και οι Αμερικανοί εισβάλλουν στη Γερμανία κάνουν μία άβολη συζήτηση.
Heinrich Böll
18. Το λυπητερό μου πρόσωπο ⭐⭐⭐⭐🌜
Το βαρύ πυροβολικό, ο πρύτανης της μεταπολεμικής γερμανικής ενοχικής μιζέριας στη λογοτεχνία κάνει τη διαφορά. Χάινριχ Μπελ και οι συμβολισμοί τσακίζουν κόκαλα, μέσα σε λίγες σελίδες ακτινογραφεί τη χτιλερική και τη μεταπολεμική Γερμανία και τις κάνει και τις δύο να ντρέπονται.
Hans Bemder
19. Οι λύκοι επιστρέφουν ⭐⭐⭐⭐
Μία γερή δόση ρεαλισμού μαζί με έντονο συμβολισμό και ένα εμφατικό κλείσιμο του ματιού στο τέλος δίνουν ένα από τα καλύτερα διηγήματα της συλλογής.
Ulrich Becher
20. Μία εντελώς βαλτική ιστορία ⭐⭐🌜
Χαριτωμένη ιστορία, σίγουρα εντελώς βαλτική, αλλά ο αναγνώστης δυσκολεύεται να καταλάβει με ποιο σκεπτικό συμπεριλήφθηκε στον παρόντα τόμο
Wolfgang Borchert
21. Χιόνι, παρά πολύ χιόνι ⭐⭐⭐
Τίμιο, ανθρώπινο και σίγουρα ταιριάζει γάντι στην συλλογή. Ένας Γερμανός πολυβολητής που τραγουδάει σε ένα χιονισμένο ρωσικό δάσος, ενώ τα αυτιά του παγώνουν από το κρύο.
22. Μα οι αρουραίοι κοιμούνται τη νύχτα ⭐⭐🌜
Ανθρώπινο και αμήχανο -αν και η αμηχανία δείχνει να είναι κύριο χαρακτηριστικό αυτής της συλλογής, καταφέρνει να αγγίξει τον αναγνώστη, έστω και λίγο.
23. Το ψωμί ⭐⭐🌜
Μιζέρια και ανθρωπιά σημαδεύουν ένα ακόμη διήγημα αυτού το τόμου, με σημείο εστίασης μια φέτα ψωμί.
Bertold Brecht
24. Οι δύο γιοι ⭐⭐⭐
Σύντομος λιτός (δωρικός σχεδόν) τίμιος ο Μπρεχτ υφαίνει μια μικρή ιστορία στις τελευταίες μέρες του πολέμου, με μια μάνα που βλέπει το γιο της στο πρόσωπο ενός Ρώσου αιχμαλώτου.
Peter Rosinski
25. Ο θάνατος του στρατιώτη Νικήτα ⭐⭐⭐
Ωμός νατουραλισμός. Ένας στρατιώτης, τραυματισμένος θανάσιμα, αντιμετωπίζει το θάνατο και το λύκο ελπίζοντας να τον προλάβει ο πρώτος, ενώ ένας κάστορας παρακολουθεί.
Wolfdietrich Schnurre
26. Στο δρόμο της φυγής ⭐🌜
Δυστυχία, μιζέρια, πείνα και θάνατος νηπίων στο τέλος του πολέμου, αντάμα με αποφάσεις ζωής η θανάτου μέσα στη βροχή, σε μικρό μπουκαλάκι.
27. Ο Γιένε ήτανε φίλος μου ⭐⭐⭐⭐
Η απώλεια ενός παιδικού φίλου μέσα στο παραλήρημα της φυλετικής ναζιστικής παράνοιας. Από τα καλύτερα της συλλογής. Ίσως σε άλλη συλλογή να μην ξεχώριζε τόσο, αλλά στην παρούσα, μοιάζει μαργαριτάρι ανάμεσα σε σκουπίδια.
Max Frisch
28. Ο ανδορριανός Εβραίος ⭐⭐
Το αναμενόμενο διήγημα για τη λανθασμένη προκατάληψη και τις συνέπειες της.
Stephan Hermlin
29. Σ' έναν σκοτεινό κόσμο ⭐⭐⭐🌜
Ένα από τα δυνατά κομμάτια για το φινάλε του τόμου, μία ιστορία μνήμης και μία ξεκάθαρη καταγγελία για τη λειτουργία του γερμανικού λαού κατά τη διάρκεια των 12 χρόνων του Ράιχ...
June 19, 2018
"Έλεγα προηγουμένως πως τον σκοτώσατε για δεύτερη φορά. Υπερέβαλλα βέβαια κάπως. Τον καταδώσατε όμως τότε" (από το διήγημα του Στέφαν Χέρμλιν - "Σ´ έναν σκοτεινό κόσμο")
Εξαιρετική ανθολογία διηγημάτων Γερμανών ή γερμανόφωνων συγγραφέων, μη Ναζιστών, Εβραίων και μη, που γεννήθηκαν πριν τον 2ο παγκόσμια πόλεμο. Κάποιοι από αυτούς πολέμησαν και στο μέτωπο, στην πρώτη γραμμή.
Όλοι με θλίψη και μεταμέλεια, θέτουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το ζήτημα της συλλογικής ευθύνης για αυτή τη μαύρη σελίδα στη Ιστορία της Γερμανίας και του ανθρώπινου γένους γενικότερα.
Εξαιρετική ανθολογία διηγημάτων Γερμανών ή γερμανόφωνων συγγραφέων, μη Ναζιστών, Εβραίων και μη, που γεννήθηκαν πριν τον 2ο παγκόσμια πόλεμο. Κάποιοι από αυτούς πολέμησαν και στο μέτωπο, στην πρώτη γραμμή.
Όλοι με θλίψη και μεταμέλεια, θέτουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το ζήτημα της συλλογικής ευθύνης για αυτή τη μαύρη σελίδα στη Ιστορία της Γερμανίας και του ανθρώπινου γένους γενικότερα.
November 16, 2019
Ένας άνθρωπος συλλαμβάνεται δυο φορές: τη μία χαμογελαστός, την άλλη λυπημένος – και τις 2 αντίθετα από τις διαταγές.
Ένας πιτσιρίκος παραφυλάει να μην έρθουν οι αρουραίοι, κάτω από τα ερείπια είναι θαμμένος κάποιος που αγαπάει πολύ.
Ένας συνταγματάρχης διασχίζει την Γερμανία με τα πόδια για να φτάσει στο σπίτι του κουβαλώντας νεκρικά στεφάνια για κάλυψη – κάθε σπίτι έχει τουλάχιστον μια απώλεια.
Ο Γιένε που στριμώχτηκε μέσα στο καμιόνι ήταν φίλος μου.
Οι λύκοι επιστρέφουν …
Ένας πιτσιρίκος παραφυλάει να μην έρθουν οι αρουραίοι, κάτω από τα ερείπια είναι θαμμένος κάποιος που αγαπάει πολύ.
Ένας συνταγματάρχης διασχίζει την Γερμανία με τα πόδια για να φτάσει στο σπίτι του κουβαλώντας νεκρικά στεφάνια για κάλυψη – κάθε σπίτι έχει τουλάχιστον μια απώλεια.
Ο Γιένε που στριμώχτηκε μέσα στο καμιόνι ήταν φίλος μου.
Οι λύκοι επιστρέφουν …
October 23, 2023
Καταπληκτική συλλογή από την οποία ξεχωρισα τα διηγήματα: Η λευκή σημαία, Το λυπητερό μου πρόσωπο, Ο ανδορριανός Εβραίος (επίκαιρο)
Displaying 1 - 7 of 7 reviews