What do you think?
Rate this book
Το μονόγραμμα
"Θα πενθώ πάντα - μ' ακούς; - για σένα, μόνος, στον Παράδεισο".
27 pages, Paperback
First published January 1, 1972
8 people are currently reading
1,514 people want to read
About the author
Odysseas Elytis
103 books272 followersGreek poet Odysseas Alepoudellis Elytis received the Nobel Prize for literature.
https://en.wikipedia.org/wiki/Odyssea...
https://en.wikipedia.org/wiki/Odyssea...
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 134 reviews
April 15, 2021
Αξεπεραστο, μοναδικο, ο απολυτος υμνος του ερωτα, δεν μπορω να φανταστω τις σειρινες να τραγουδουν τιποτα αλλο παρα το "Μονογραμμα" του Ελυτη για να συγκινησουν τους ναυτικους. Εγω παντως οσες φορες και να το διαβασω σοκαρομαι απο το απολυτο αισθημα αγαπης καθε φορα λες κ ειναι η πρωτη.
July 30, 2017
Νά φωνάζω από σένα καί νά μέ χτυπά η φωνή μου
Νά μυρίζω από σένα καί ν’αγριεύουν οί άνθρωποι
Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ’αλλού φερμένο
Δέν τ’αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ’ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα.
....
Τί παραπάνω να ειπωθεί;;; Μια απόλυτη συγκίνηση το Μονογραμμα!
Νά μυρίζω από σένα καί ν’αγριεύουν οί άνθρωποι
Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ’αλλού φερμένο
Δέν τ’αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ’ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα.
....
Τί παραπάνω να ειπωθεί;;; Μια απόλυτη συγκίνηση το Μονογραμμα!
March 13, 2021
Μια ωδή στον έρωτα που τερματίζεται άδικα και συνάμα ένα συνταρακτικό, απεγνωσμένο ερωτικό κάλεσμα, αποτελεί το συγκεκριμένο ποίημα του Ελύτη.
Τα πολυάριθμα και ατάκτως ερριμμένα εκφραστικά σχήματα λείπουν φυσικά από τη ροή του κειμένου, αλλά είναι η άψογη και περίτεχνη εσωτερική μετρική, οι παρηχήσεις, οι (μορφο)λεξικές επαναλήψεις και οι εικονοποιητικές λέξεις/φράσεις του Ελύτη, που αναδεικνύουν τελικά το συναίσθημα, ορμητικό, ατόφιο και αυθεντικό.
Ο νομπελίστας ποιητής «χτίζει» στιχουργικά πάνω σε ένα παιχνίδι συμβολισμών με τον (μαγικό) αριθμό επτά, ενώ φυσικά δε λείπουν οι συμβολισμοί και οι υπερρεαλιστικές συνυποδηλώσεις με τα προαιώνια στοιχεία της (νησιωτικής κυρίως) ελληνικής γης. Ο χρόνος και το άγχος για το κυνήγι της αιωνιότητας, ο έτερος δηλαδή θεματικός πυλώνας του ποιήματος, πολλαπλασιάζει σαν ηχώ το ερωτικό κάλεσμα, πριν το μετατρέψει (στην τελευταία στροφή) σε μια προαιώνια και πανανθρώπινη κραυγή, η οποία ενώνει (επιτέλους) τα δύο πρόσωπα, πάνω από τις ανθρώπινες συμβάσεις και επεμβάσεις.
Ο ερωτικός αυτός μύθος φτάνει στα μάτια μας (και στα αυτιά μας) σκοπίμως ελλειπτικός, ώστε να συμπληρώσει ο καθένας τα κενά της πλοκής με την προσωπική του γραφίδα. Ένα οικουμενικό παραμύθι που μένει σκοπίμως ημιτελές, για να ολοκληρώνεται άπειρες φορές μέσα από την εξιστόρησή του, στο διηνεκές.
Καλαίσθητη και ευανάγνωστη έκδοση, αν και θεωρώ ότι ένα κριτικό υπόμνημα θα βοηθούσε αρκετά τους αναγνώστες, με δεδομένο ότι το ποίημα δείχνει, αλλά δεν είναι καθόλου μα καθόλου απλό και «εύκολο».
Τα πολυάριθμα και ατάκτως ερριμμένα εκφραστικά σχήματα λείπουν φυσικά από τη ροή του κειμένου, αλλά είναι η άψογη και περίτεχνη εσωτερική μετρική, οι παρηχήσεις, οι (μορφο)λεξικές επαναλήψεις και οι εικονοποιητικές λέξεις/φράσεις του Ελύτη, που αναδεικνύουν τελικά το συναίσθημα, ορμητικό, ατόφιο και αυθεντικό.
Ο νομπελίστας ποιητής «χτίζει» στιχουργικά πάνω σε ένα παιχνίδι συμβολισμών με τον (μαγικό) αριθμό επτά, ενώ φυσικά δε λείπουν οι συμβολισμοί και οι υπερρεαλιστικές συνυποδηλώσεις με τα προαιώνια στοιχεία της (νησιωτικής κυρίως) ελληνικής γης. Ο χρόνος και το άγχος για το κυνήγι της αιωνιότητας, ο έτερος δηλαδή θεματικός πυλώνας του ποιήματος, πολλαπλασιάζει σαν ηχώ το ερωτικό κάλεσμα, πριν το μετατρέψει (στην τελευταία στροφή) σε μια προαιώνια και πανανθρώπινη κραυγή, η οποία ενώνει (επιτέλους) τα δύο πρόσωπα, πάνω από τις ανθρώπινες συμβάσεις και επεμβάσεις.
Ο ερωτικός αυτός μύθος φτάνει στα μάτια μας (και στα αυτιά μας) σκοπίμως ελλειπτικός, ώστε να συμπληρώσει ο καθένας τα κενά της πλοκής με την προσωπική του γραφίδα. Ένα οικουμενικό παραμύθι που μένει σκοπίμως ημιτελές, για να ολοκληρώνεται άπειρες φορές μέσα από την εξιστόρησή του, στο διηνεκές.
Καλαίσθητη και ευανάγνωστη έκδοση, αν και θεωρώ ότι ένα κριτικό υπόμνημα θα βοηθούσε αρκετά τους αναγνώστες, με δεδομένο ότι το ποίημα δείχνει, αλλά δεν είναι καθόλου μα καθόλου απλό και «εύκολο».
August 8, 2018
10/5*
Απλά Μαγικό
''Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα και ν' αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο
Δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα"
Απλά Μαγικό
''Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα και ν' αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο
Δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα"
September 19, 2020
"Για σένα έχω μιλήσει σε καιρούς παλιούς
Με σοφές παραμάνες και μ' αντάρτες απόμαχους
Από τι νά 'ναι που έχεις τη θλίψη του αγριμιού
Την ανταύγεια στο μέτωπο του νερού του τρεμάμενου
και γιατί, λέει, να μέλει κοντά σου να ρθω
Που δεν θέλω αγάπη αλλά θέλω τον άνεμο
Αλλά θέλω της ξέσκεπης όρθιας θάλασσας τον καλπασμό."
Μία δραματική ωδή στον απόλυτο έρωτα.
Που υπήρξε μία μόνο φορά μέσα στην πλάση.
Που μάρτυρά του είχε την δεσποτική θάλασσα και τους ερωτευμένους μοναχά.
Μία αγάπη που αιώνια θα ζει μέσα από τις αναμνήσεις, καθώς αυτές ξαναζούν μέσα από τα λόγια του.
Και μία υπόσχεση πως δεν θα σβήσει ποτέ..
Καθώς οι δυο τους θα συμπορεύονται στην αιωνιότητα ακόμα και από διαφορετικούς κόσμους.
Με σοφές παραμάνες και μ' αντάρτες απόμαχους
Από τι νά 'ναι που έχεις τη θλίψη του αγριμιού
Την ανταύγεια στο μέτωπο του νερού του τρεμάμενου
και γιατί, λέει, να μέλει κοντά σου να ρθω
Που δεν θέλω αγάπη αλλά θέλω τον άνεμο
Αλλά θέλω της ξέσκεπης όρθιας θάλασσας τον καλπασμό."
Μία δραματική ωδή στον απόλυτο έρωτα.
Που υπήρξε μία μόνο φορά μέσα στην πλάση.
Που μάρτυρά του είχε την δεσποτική θάλασσα και τους ερωτευμένους μοναχά.
Μία αγάπη που αιώνια θα ζει μέσα από τις αναμνήσεις, καθώς αυτές ξαναζούν μέσα από τα λόγια του.
Και μία υπόσχεση πως δεν θα σβήσει ποτέ..
Καθώς οι δυο τους θα συμπορεύονται στην αιωνιότητα ακόμα και από διαφορετικούς κόσμους.
June 4, 2010
I had this poem as an assignment for analysis in my second year in college. My professor had done her Ph.D. on it, so there was no pressure.
For me, this is the absolute poem of love. This man has loved - he knows what it is, how it feels, how strongly it affects you, how deprivation can drive you insane. I analyzed this poem with the person I dedicate it to, and it all makes sense. It's the ultimate poem of love by the greatest poet Greece has ever seen.
For me, this is the absolute poem of love. This man has loved - he knows what it is, how it feels, how strongly it affects you, how deprivation can drive you insane. I analyzed this poem with the person I dedicate it to, and it all makes sense. It's the ultimate poem of love by the greatest poet Greece has ever seen.
December 28, 2016
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ’ ακούς
Νά τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ’ακούς
Μές στή μέση τής θάλασσας
Από τό μόνο θέλημα τής αγάπης, μ’ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ’ακούς
Μέ σπηλιές καί μέ κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου, άκου
Ποιός μιλεί στά νερά καί ποιός κλαίει -- ακούς;
Είμ’ εγώ πού φωνάζω κι είμ’ εγώ πού κλαίω, μ’ ακούς
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, μ’ ακούς.
Νά τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ’ακούς
Μές στή μέση τής θάλασσας
Από τό μόνο θέλημα τής αγάπης, μ’ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ’ακούς
Μέ σπηλιές καί μέ κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου, άκου
Ποιός μιλεί στά νερά καί ποιός κλαίει -- ακούς;
Είμ’ εγώ πού φωνάζω κι είμ’ εγώ πού κλαίω, μ’ ακούς
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, μ’ ακούς.
July 21, 2020
Ωδή στον έρωτα!
Υπέροχος Ελύτης!
Τι άλλο να πει κανείς για αυτό το άκρως λυρικό και αριστοτεχνικό λογοτεχνικό έργο....
Υπέροχος Ελύτης!
Τι άλλο να πει κανείς για αυτό το άκρως λυρικό και αριστοτεχνικό λογοτεχνικό έργο....
December 17, 2022
Ο λυρισμός του ποιητή σε συνδυασμό με τα κρυφά νοήματα της ποίησης έχουν ως αποτέλεσμα αυτό το αριστούργημα. Ο Ελύτης μας δείχνει τον πιο αγνό έρωτα και μας υπενθυμίζει γιατί αξίζει η καρδιά μας να χτυπά. Κάθε φορά που το διαβάζω με ανατριχιάζει. @--)------
November 23, 2013
Ο Ελύτης είναι για μας τους κυνικούς ό,τι πρέπει για να μας βάζει στη θέση μας !
January 1, 2021
«Πουθενά δεν πάω, μ’ ακούς; Ή κανείς ή κι οι δυο μαζί, μ’ ακούς;»
December 11, 2023
Κατά την γνώμη μου, είναι το ωραιότερο βιβλίο που υπάρχει για τον έρωτα.
January 2, 2016
Μοιρολόι ; θρησκευτικό ύμνος ; Οχι ένα σπουδαίο ερωτικο ποίημα ...,
September 11, 2018
Είναι υπέροχο, μ' ακούς...
April 5, 2019
Έχω μικρή σχέση με την ποίηση, όμως δεν πιστεύω να γίνεται και πολύ καλύτερα.
October 8, 2020
"Επειδή το αδοκίμαστο και το απ’ αλλού φερμένο
Δεν τ’ αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα."
Δεν τ’ αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα."
May 26, 2020
Δεν θα μπορούσα να το περιγράψω με λόγια.....αυτές οι σελίδες είναι γεμάτες με συναισθήματα μοναδικά ανυπέρβλητα. Εκφράζουν τον απόλυτο και ολοκληρωτικό έρωτα.
October 5, 2016
"Επειδή το αδοκίμαστο και το απ’ αλλού φερμένο
Δεν τ’ αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα."
Δεν τ’ αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα."
March 2, 2013
Εάν αυτά είναι αλήθεια τραγουδώ
Τό ξύλινο δοκάρι καί τό τετράγωνο φαντό
Στόν τοίχο , τή Γοργόνα μέ τά ξέπλεκα μαλλιά
Τή γάτα πού μάς κοίταξε μέσα στά σκοτεινά
Παιδί μέ τό λιβάνι καί μέ τόν κόκκινο σταυρό
Τήν ώρα πού βραδιάζει στών βράχων τό απλησίαστο
Πενθώ τό ρούχο πού άγγιξα καί μού ήρθε ο κόσμος.
Τό ξύλινο δοκάρι καί τό τετράγωνο φαντό
Στόν τοίχο , τή Γοργόνα μέ τά ξέπλεκα μαλλιά
Τή γάτα πού μάς κοίταξε μέσα στά σκοτεινά
Παιδί μέ τό λιβάνι καί μέ τόν κόκκινο σταυρό
Τήν ώρα πού βραδιάζει στών βράχων τό απλησίαστο
Πενθώ τό ρούχο πού άγγιξα καί μού ήρθε ο κόσμος.
December 29, 2017
Αν ειχε επιλογη θα εδινα κι αλλα 10 αστερια!!!
April 9, 2017
"Για σένα μόνο εγώ, μπορεί και η μουσική
Που διώχνω μέσα μου αλλ' αυτή γυρίζει δυνατότερη"
Αέναη έκφραση συναισθημάτων,με ένταση,με διαφορετικούς τρόπους,με σχήματα,με παραδείγματα,με υπερβολές και πάνω που σε κουράζει αυτό και αρχίζουν σκέψεις για την ικανότητα του ποιητή μια χαραμάδα διαφορετικό αχνοφαίνεται και τα αλλάζει όλα και αυτό με κέρδισε γιατί κάποιες στιγμές πλατείαζε.
Ο ποιητής γράφει για ανεκπλήρωτο έρωτα,το αντικείμενο της λατρείας του(όπως μου είπε και κάποιος) δεν είναι στα χέρια του και περιγράφει την υποθετική τελειότητα. Είναι φορές που σαν να δέχεται τη μοίρα του και να απογοητεύεται και αλλού ότι θα παλέψει μέχρι τέλους για την ειμαρμένη του.
Θετικό το πρόσημο και του αξίζουν τα 4 αστέρια για την κρυμμένη αλήθεια του ποιήματος
"Πενθώ τον ήλιο και πενθώ τα χρόνια που έρχονται
Χωρίς εμάς και τραγουδώ τ' άλλα που πέρασαν
Εάν είναι αλήθεια"
Που διώχνω μέσα μου αλλ' αυτή γυρίζει δυνατότερη"
Αέναη έκφραση συναισθημάτων,με ένταση,με διαφορετικούς τρόπους,με σχήματα,με παραδείγματα,με υπερβολές και πάνω που σε κουράζει αυτό και αρχίζουν σκέψεις για την ικανότητα του ποιητή μια χαραμάδα διαφορετικό αχνοφαίνεται και τα αλλάζει όλα και αυτό με κέρδισε γιατί κάποιες στιγμές πλατείαζε.
Ο ποιητής γράφει για ανεκπλήρωτο έρωτα,το αντικείμενο της λατρείας του(όπως μου είπε και κάποιος) δεν είναι στα χέρια του και περιγράφει την υποθετική τελειότητα. Είναι φορές που σαν να δέχεται τη μοίρα του και να απογοητεύεται και αλλού ότι θα παλέψει μέχρι τέλους για την ειμαρμένη του.
Θετικό το πρόσημο και του αξίζουν τα 4 αστέρια για την κρυμμένη αλήθεια του ποιήματος
"Πενθώ τον ήλιο και πενθώ τα χρόνια που έρχονται
Χωρίς εμάς και τραγουδώ τ' άλλα που πέρασαν
Εάν είναι αλήθεια"
October 26, 2011
"...Πού πιά δέν έχω τίποτε άλλο
Μές στούς τέσσερις τοίχους,τό ταβάνι,τό πάτωμα
Νά φωνάζω από σένα καί νά μέ χτυπά η φωνή μου
Νά μυρίζω από σένα καί ν’αγριεύουν οί άνθρωποι
Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ’αλλού φερμένο
Δέν τ’αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ’ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα.
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν,μ’ακούς
Δέν έχουν εξημερωθεί τά τέρατα, μ’ακούς
Τό χαμένο μου τό αίμα καί τό μυτερό,μ’ακούς
Μαχαίρι
Σάν κριάρι πού τρέχει μές στούς ουρανούς
Καί τών άστρων τούς κλώνους τσακίζει,μ’ακούς
Είμ’εγώ,μ’ακούς
Σ’αγαπώ,μ’ακούς ...."
Μές στούς τέσσερις τοίχους,τό ταβάνι,τό πάτωμα
Νά φωνάζω από σένα καί νά μέ χτυπά η φωνή μου
Νά μυρίζω από σένα καί ν’αγριεύουν οί άνθρωποι
Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ’αλλού φερμένο
Δέν τ’αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ’ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα.
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν,μ’ακούς
Δέν έχουν εξημερωθεί τά τέρατα, μ’ακούς
Τό χαμένο μου τό αίμα καί τό μυτερό,μ’ακούς
Μαχαίρι
Σάν κριάρι πού τρέχει μές στούς ουρανούς
Καί τών άστρων τούς κλώνους τσακίζει,μ’ακούς
Είμ’εγώ,μ’ακούς
Σ’αγαπώ,μ’ακούς ...."
January 8, 2016
This poem is love in its purest and finest form. The everlasting, the eternal, the berofe the centuries. The kind of love that is endless. The kind of love that is infinite. The kind of love that can burn the sun.
January 25, 2021
Ααχ βρε Ελύτη, έχεις τον τρόπο σου με τις λέξεις. Τα αγαπημένα μου:
“Έτσι μιλώ για σένα και για μένα
Επειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
να μπαίνω σαν Πανσέληνος
από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ' αχανή σεντόνια.”
“να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου.
Να μυρίζω από σένα και ν' αγριεύουν οι άνθρωποι,
επειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο
δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς?
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
να μιλώ για σένα και για μένα.”
“Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ' ακούς?”
“Έτσι μιλώ για σένα και για μένα
Επειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
να μπαίνω σαν Πανσέληνος
από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ' αχανή σεντόνια.”
“να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου.
Να μυρίζω από σένα και ν' αγριεύουν οι άνθρωποι,
επειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο
δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς?
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
να μιλώ για σένα και για μένα.”
“Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ' ακούς?”
December 17, 2015
Λατρεμένο ποίημα,ύμνος στον έρωτα και την αγάπη.Σ'έναν κόσμο σκληρό που παλεύει να ξεχάσει να αγαπάει,αυτό το ποίημα μας θυμίζει γιατί αξίζει να χτυπάει η καρδιά μας!Ότι πιό ερωτικό έχει γραφτεί ποτέ,κατά την ταπεινή μου άποψη!
January 24, 2013
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ' ακούς
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ' ακούς
Το χαμένο μου αίμα και το μυτερό, μ' ακούς
Μαχαίρι
Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς
Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ' ακούς
Είμ' εγώ, μ' ακούς Σ' αγαπώ, μ'ακούς
Σε κρατώ και σε πάω και σου φορώ Το λευκό νυφικό της Οφηλίας, μ' ακούς
Που μ' αφήνεις, που πας και ποιος, μ' ακούς;
Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς
Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς ;
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούς ;
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει -ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει -ακούς;
Είμ' εγώ που φωνάζω κι είμ' εγώ που κλαίω, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς.
Απλά τέλειο!!!
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ' ακούς
Το χαμένο μου αίμα και το μυτερό, μ' ακούς
Μαχαίρι
Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς
Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ' ακούς
Είμ' εγώ, μ' ακούς Σ' αγαπώ, μ'ακούς
Σε κρατώ και σε πάω και σου φορώ Το λευκό νυφικό της Οφηλίας, μ' ακούς
Που μ' αφήνεις, που πας και ποιος, μ' ακούς;
Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς
Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς ;
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούς ;
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει -ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει -ακούς;
Είμ' εγώ που φωνάζω κι είμ' εγώ που κλαίω, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς.
Απλά τέλειο!!!
September 12, 2013
"Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ' ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ' ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ' ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει -ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει -ακούς;
Είμ' εγώ που φωνάζω κι είμ' εγώ που κλαίω, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς."
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ' ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ' ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει -ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει -ακούς;
Είμ' εγώ που φωνάζω κι είμ' εγώ που κλαίω, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς."
February 10, 2019
2η φορά που το διάβασα και πόσες ακόμα..!
July 24, 2013
It’s early still in this world, do you hear me
They haven’t tamed the beast, do you hear me
My wasted blood and sharp, hear me, knife
Like a ram running across the heavens
Breaking the tails of comets, hear me
I am, hear me
I love you, hear me
I hold you and I take you and I dress you
In the white gown of Ophelia, hear me
Where do you leave me, where do you go and who, hear me
They haven’t tamed the beast, do you hear me
My wasted blood and sharp, hear me, knife
Like a ram running across the heavens
Breaking the tails of comets, hear me
I am, hear me
I love you, hear me
I hold you and I take you and I dress you
In the white gown of Ophelia, hear me
Where do you leave me, where do you go and who, hear me
January 14, 2018
Rereading for the 5.158......time.
Still, the most romantic thing I 've ever read in my entire life.
"Because people can’t bear the untried
And foreign and it’s early, you hear
It’s early still in the world, my love
To speak of you and me."
Still, the most romantic thing I 've ever read in my entire life.
Displaying 1 - 30 of 134 reviews