What do you think?
Rate this book
Η τελευταία μαύρη γάτα
Σε ένα μακρινό νησί τα μέλη μιας μυστικής αδελφότητας προληπτικών πιστεύουν ότι οι μαύρες γάτες φέρνουν γρουσουζιά και αποφασίζουν να τις εξολοθρεύσουν με δηλητήρια, παγίδες και χίλιους δύο απάνθρωπους τρόπους. Σε λίγο έχουν σχεδόν επιτύχει τον σκοπό τους. Μόνο μια μαύρη γάτα έχει απομείνει ζωντανή. Τα μέλη της αδελφότητας είναι αποφασισμένα να τη βρουν και να την εξοντώσουν. Αλλά και η γάτα είναι αποφασισμένη να επιζήσει. Αυτή είναι η ιστορία ενός ανελέητου διωγμού, ενός απελπισμένου έρωτα, μιας πικρής προδοσίας - αυτή είναι η ιστορία της τελευταίας μαύρης γάτας. "Η τελευταία μαύρη γάτα": ένα μυθιστόρημα από τον "ποιητή παραμυθιών" Ευγένιο Τριβιζά που κερδίζει από την πρώτη σελίδα και κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, μια συναρπαστική περιπέτεια που συνδυάζει τον λυρισμό με το χιούμορ, τη συγκίνηση με το μυστήριο, την απόγνωση με την ελπίδα, ένα δριμύ "κατηγορώ" κατά του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της δεισιδαιμονίας. "Ο Ευγένιος Τριβιζάς γράφει θαυμάσια παραμύθια και θεατρικά αριστοτεχνικά και ποιητικά έργα. Μέσα στην ψυχρή επιστημονική τεχνική του εγκληματολόγου που χρησιμοποιεί τις λέξεις ως νυστέρι κρύβεται μια υπέροχη φτερωτή στολή, μια οργιάζουσα φαντασία, ένας χείμαρρος λεκτικός και ένας γοητευτικός παραμυθάς..." -Κώστας Γεωργουσόπουλος
359 pages, Paperback
First published January 1, 2001
49 people are currently reading
1406 people want to read
About the author
Eugene Trivizas
171 books328 followersEugene Trivizas (Greek: Ευγένιος Τριβιζάς ) has published many books on literature and he is one of Greece's leading writers for children . He has produced more than a hundred books of enduring popularity, all of them currently in print, that are enjoyed as much by grown ups as by children and he has received more than twenty national and international literary prizes and awards.
Reviewers have described him as 'a miracle worker who brings to life a whole new world 'and as 'the author who with a distinctive combination of lyricism and surrealism, humour and poetic imagination has revitalised the whole of our children's literature. '
Much of E.Trivizas work has been transferred to the stage and serialised for television as well as the radio. He is currently the most frequently performed writer of plays for children in Greece, In 1986 his play ''THE CARECROW''was placed on the International Board on Books for Young People's "Honour List" and awarded a Diploma for excellence in writing,
His first book for children published in the English language was ''The three little wolves and the big bad pig (1993) The English ''Economist'' wrote about this book that ''only the most talented of writers can tamper with a classic nursery tale and produce something almost as amusing and thought-provoking as the original. ''The three little wolves'' has reached the second place in the American best seller list for picture books, has won many distinctions (including A.L.A. notable book and A.S.L.J. Best book , and the ''Parents Choice Amazing Accomplishment Award'') and has been translated in fifteen languages.
He received his LL.B degree at Athens University in 1969 In 1972 passed the Athens Bar examinations and in the same year he was called as a barrister to the Athens Bar. In 1973 he received a B.Sc. degree in Politics and Economics from the University of Athens and the following year he received an LL.M degree in Comparative Criminal Law and Procedure from the University of London (University College) and a diploma in Shipping Law from the City of London Polytechnic. In 1977 he was made a Fellow of the Salzburg seminar in American studies and in 1979 he was awarded his Ph.D. degree in Criminology from the University of London (London School of Economics and Political Science, Law Department)
Reviewers have described him as 'a miracle worker who brings to life a whole new world 'and as 'the author who with a distinctive combination of lyricism and surrealism, humour and poetic imagination has revitalised the whole of our children's literature. '
Much of E.Trivizas work has been transferred to the stage and serialised for television as well as the radio. He is currently the most frequently performed writer of plays for children in Greece, In 1986 his play ''THE CARECROW''was placed on the International Board on Books for Young People's "Honour List" and awarded a Diploma for excellence in writing,
His first book for children published in the English language was ''The three little wolves and the big bad pig (1993) The English ''Economist'' wrote about this book that ''only the most talented of writers can tamper with a classic nursery tale and produce something almost as amusing and thought-provoking as the original. ''The three little wolves'' has reached the second place in the American best seller list for picture books, has won many distinctions (including A.L.A. notable book and A.S.L.J. Best book , and the ''Parents Choice Amazing Accomplishment Award'') and has been translated in fifteen languages.
He received his LL.B degree at Athens University in 1969 In 1972 passed the Athens Bar examinations and in the same year he was called as a barrister to the Athens Bar. In 1973 he received a B.Sc. degree in Politics and Economics from the University of Athens and the following year he received an LL.M degree in Comparative Criminal Law and Procedure from the University of London (University College) and a diploma in Shipping Law from the City of London Polytechnic. In 1977 he was made a Fellow of the Salzburg seminar in American studies and in 1979 he was awarded his Ph.D. degree in Criminology from the University of London (London School of Economics and Political Science, Law Department)
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 179 reviews
February 3, 2016
Καταπληκτική αφήγηση, γεμάτη λογοπαίγνια και παιχνιδιάρικη διάθεση. Όσο προχωράει αποκτάει ολοένα και περισσότερο βάρος και συναισθηματική φόρτιση. Σε κάποιες φάσεις μου ήταν πολύ δύσκολο να το προχωρήσω χωρίς να πάθω καρδιά!!! Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν λάτρεψα την ιστορία, ειδικά για την αλληγορική της πλευρά, που την βρήκα αφάνταστα εύστοχη, ειδικά όταν έκανα σύγκριση με την ανθρώπινη κοινωνία. Δεν είναι για εμένα ενα παιδικό βιβλίο. Είναι ένα δράμα στολισμένο δήθεν με παιδική αθωότητα. Είναι ο λύκος ντυμένος πρόβατο. Με άγγιξε βαθια, οταν σκέφτομαι το έργο αυτο του Τριβιζά, συλλογίζομαι αν υπάρχει άλλος στον κόσμο όλο που θα έπαιρνε μια ιστορία με γάτες κ θα έφτιαχνε ένα εργο τόσο βαθύ, τόσο ενοχλητικό που να σου προκαλεί συνεχώς ανησυχία.
June 17, 2020
Δεν ξέρω γιατί τόσα χρόνια, μικρή, έφηβη, κάποτε δεν έτυχε να το διαβάσω. Ευτυχώς αυτό άλλαξε. Διαχρονικό, αξίζει να θεωρείται κλασσικο, ανάγνωσμα για παιδιά και μεγάλους.
Να ζήσεις. Να σωθείς. Να τον θυμάσαι. Να εκδικηθείς τον άδικο χαμό του. Να σωσεις κι άλλους αν μπορείς. Όσους μπορείς.(...) Δεν είσαι μόνος σου. Όταν μια γάτα κινδυνεύει, κινδυνεύουν όλες. Όταν μια γάτα απειλείται, απειλούνται όλες. Μαύρες και άσπρες, γκρίζες και κόκκινες. Ο,τι χρώμα, ο,τι σουλουπι και να' χουν.
August 15, 2015
«Η τελευταία μαύρη γάτα» είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που προσφάτως διάβασα. Ο μοναδικός παραμυθάς Ευγένιος Τριβιζάς καταφέρνει για μια ακόμα φορά να κεντρίσει το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων σε ένα παραμύθι αλληγορικό με πολλούς συμβολισμούς και έξυπνα υπονοούμενα! Ζωντανοί και εξαιρετικοί διάλογοι προσδίδουν στο βιβλίο αμεσότητα και θεατρικότητα, το χιούμορ και η καυστική σάτιρα κυριαρχούν σε όλη την αφήγηση, ενώ η πλούσια δημοτική διαπερνά όλη τη μυθιστορία!
Λίγα λόγια για την υπόθεση του βιβλίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο
«Σε ένα μακρινό νησί τα μέλη μιας μυστικής αδελφότητας προληπτικών πιστεύουν ότι οι μαύρες γάτες φέρνουν γρουσουζιά και αποφασίζουν να τις εξολοθρεύσουν με δηλητήρια, παγίδες και χίλιους δύο απάνθρωπους τρόπους. Σε λίγο έχουν σχεδόν επιτύχει τον σκοπό τους. Μόνο μια μαύρη γάτα έχει απομείνει ζωντανή. Τα μέλη της αδελφότητας είναι αποφασισμένα να τη βρουν και να την εξοντώσουν. Αλλά και η γάτα είναι αποφασισμένη να επιζήσει. Αυτή είναι η ιστορία ενός ανελέητου διωγμού, ενός απελπισμένου έρωτα, μιας πικρής προδοσίας – αυτή είναι η ιστορία της τελευταίας μαύρης γάτας».
Πρωταγωνιστής, αφηγητής και κεντρικός ήρωας είναι η τελευταία μαύρη γάτα, η οποία προσπαθεί με νύχια και με δόντια να αντισταθεί και να επιβιώσει ενάντια στη δημόσια προκατάληψη, στο ρατσισμό και στην ιδεοληψία που στηρίζεται στα άνομα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Ένα δριμύ κατηγορώ στην αδικία, στην ανισότητα, στην καταπάτηση των κάθε λογής αδύναμων και ανυπεράσπιστων ανθρώπων από τον εθνικό μας παραμυθά, που μέσω συμβόλων και συμβολισμών μας προβληματίζει γόνιμα, μας διδάσκει δημιουργικά και μας εξελίσσει ως ανθρώπους. Ιδιαίτερα επίκαιρες οι απόψεις του καθώς τα στερεότυπα μοιάζουν να διαποτίζουν την κοινή γνώμη και να διαβρώνουν την πολιτική σκηνή και το κοινωνικό γίγνεσθαι.
Η παρατηρούμενη αύξηση των στερεοτύπων οφείλεται στην ευρωπαϊκή κρίση, ενώ δεν πρέπει να απεμπολούμε πως ο ρατσισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εκλογίκευση οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, καθώς και η προσπάθεια ανεύρεσης αποδιοπομπαίων τράγων. Εξάλλου, το τελευταίο διάστημα με πρόσχημα την οικονομική και πολιτική κρίση και την «ανασφάλεια» έχουμε γίνει μάρτυρες συνεχών και κλιμακούμενων επιθέσεων κατά γυναικών, οροθετικών, πρώην τοξικομανών και ομοφυλοφίλων.
Ο Τριβιζάς με παρρησία στηλιτεύει το κακό, το παράλογο και τις δεισιδαιμονίες και όσους επάξια το υπηρετούν, αλλά ταυτόχρονα αφήνει μια ελπίδα φωτός στην ψυχή μας αφού πάντα θα υπάρχει μια καλοκάγαθη κυρά Ρήνη και μια τρυφερή Μαριλένα που χωρίς ανταλλάγματα με άπειρο αλτρουισμό και καλοσύνη βοηθούν και παραστέκονται στους αναξιοπαθούντες.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του βιβλίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο
«Σε ένα μακρινό νησί τα μέλη μιας μυστικής αδελφότητας προληπτικών πιστεύουν ότι οι μαύρες γάτες φέρνουν γρουσουζιά και αποφασίζουν να τις εξολοθρεύσουν με δηλητήρια, παγίδες και χίλιους δύο απάνθρωπους τρόπους. Σε λίγο έχουν σχεδόν επιτύχει τον σκοπό τους. Μόνο μια μαύρη γάτα έχει απομείνει ζωντανή. Τα μέλη της αδελφότητας είναι αποφασισμένα να τη βρουν και να την εξοντώσουν. Αλλά και η γάτα είναι αποφασισμένη να επιζήσει. Αυτή είναι η ιστορία ενός ανελέητου διωγμού, ενός απελπισμένου έρωτα, μιας πικρής προδοσίας – αυτή είναι η ιστορία της τελευταίας μαύρης γάτας».
Πρωταγωνιστής, αφηγητής και κεντρικός ήρωας είναι η τελευταία μαύρη γάτα, η οποία προσπαθεί με νύχια και με δόντια να αντισταθεί και να επιβιώσει ενάντια στη δημόσια προκατάληψη, στο ρατσισμό και στην ιδεοληψία που στηρίζεται στα άνομα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Ένα δριμύ κατηγορώ στην αδικία, στην ανισότητα, στην καταπάτηση των κάθε λογής αδύναμων και ανυπεράσπιστων ανθρώπων από τον εθνικό μας παραμυθά, που μέσω συμβόλων και συμβολισμών μας προβληματίζει γόνιμα, μας διδάσκει δημιουργικά και μας εξελίσσει ως ανθρώπους. Ιδιαίτερα επίκαιρες οι απόψεις του καθώς τα στερεότυπα μοιάζουν να διαποτίζουν την κοινή γνώμη και να διαβρώνουν την πολιτική σκηνή και το κοινωνικό γίγνεσθαι.
Η παρατηρούμενη αύξηση των στερεοτύπων οφείλεται στην ευρωπαϊκή κρίση, ενώ δεν πρέπει να απεμπολούμε πως ο ρατσισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εκλογίκευση οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, καθώς και η προσπάθεια ανεύρεσης αποδιοπομπαίων τράγων. Εξάλλου, το τελευταίο διάστημα με πρόσχημα την οικονομική και πολιτική κρίση και την «ανασφάλεια» έχουμε γίνει μάρτυρες συνεχών και κλιμακούμενων επιθέσεων κατά γυναικών, οροθετικών, πρώην τοξικομανών και ομοφυλοφίλων.
Ο Τριβιζάς με παρρησία στηλιτεύει το κακό, το παράλογο και τις δεισιδαιμονίες και όσους επάξια το υπηρετούν, αλλά ταυτόχρονα αφήνει μια ελπίδα φωτός στην ψυχή μας αφού πάντα θα υπάρχει μια καλοκάγαθη κυρά Ρήνη και μια τρυφερή Μαριλένα που χωρίς ανταλλάγματα με άπειρο αλτρουισμό και καλοσύνη βοηθούν και παραστέκονται στους αναξιοπαθούντες.
November 26, 2015
Από τα καλύτερα βιβλία που στέκονται στην βιβλιοθήκη μου.Γλαφυρό,καταπληκτική αλληγορία πάνω στον ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία, την προκατάληψη (παντός είδους), τη δεισιδαιμονία, το φανατισμό, το λαϊκισμό, τη βία που τόσο εύκολα γεννιέται και εξαπλώνεται και γεννά κι άλλη βία.Είναι για μικρούς και για μεγάλους... κυρίως!!!
December 14, 2018
I read this book when I was in elementary school for a project. While I read many books during those years this is one I am not likely to ever forget.
It is written beautifully and tought me more about racism and discrimination than anything or anyone else had. Having always been as close to animals as I am, the fact that the main character is a cat contributed to making it unforgettable for me.
In the book black cats are hunted to death as they considered bad luck. Our protagonist is a gorgeously cute little black male cat, the last of his kind who tries to escape this horrid fate by finding a lake that is supposed to make anyone who goes in it white. On his way he meets a female cat and their relationship was super sweet from what I remember.
Throughout the book we see prejudice, racism and hate towards these cats but also the powerful and detrimental affects of those who despite their support do nothing.
Its not meant for the fainthearted but its one of those books like the Animal Farm, who use simple examples to explain big concepts.
I definitely think its worth reading and would recommend it to everyone out there who hasn't read it already.
It is written beautifully and tought me more about racism and discrimination than anything or anyone else had. Having always been as close to animals as I am, the fact that the main character is a cat contributed to making it unforgettable for me.
In the book black cats are hunted to death as they considered bad luck. Our protagonist is a gorgeously cute little black male cat, the last of his kind who tries to escape this horrid fate by finding a lake that is supposed to make anyone who goes in it white. On his way he meets a female cat and their relationship was super sweet from what I remember.
Throughout the book we see prejudice, racism and hate towards these cats but also the powerful and detrimental affects of those who despite their support do nothing.
Its not meant for the fainthearted but its one of those books like the Animal Farm, who use simple examples to explain big concepts.
I definitely think its worth reading and would recommend it to everyone out there who hasn't read it already.
July 20, 2018
-Ας μιλήσουμε, κύριοι, με ανοιχτά χαρτιά. Ας πούμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Όπως παραδέχεστε εσείς ο ίδιος, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει σημαντικά, ίσως ανυπέρβλητα, προβλήματα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, επίκεινται εκλογές. Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν υπάρχουν και πολλές ελπίδες να κερδίσετε. Οι διαδηλώσεις, άλλωστε, οι διαμαρτυρίες, τα συλλαλητήρια, οι πορείες, οι απεργίες δίνουν και παίρνουν, όπως άλλωστε τώρα μόλις παραδεχτήκατε. Το πιθανότερο είναι να τις χάσετε.
-Δυστυχώς, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει αυτό το δυσάρεστο ενδεχόμενο, παραδέχτηκε ο υπουργός Οικονομικών, και σταμάτησε να μασάει ένα ξεροψημένο μπουρεκάκι, γιατί του κόπηκε ξαφνικά η όρεξη. Εκείνη όμως τη στιγμή ένας σερβιτόρος ακούμπησε στο τραπέζι μια πιατέλα ψητό ζαρκάδι με πικάντικη σάλτσα από βατόμουρο και του άνοιξε πάλι αμέσως η όρεξη.
-Αν όμως... Αν όμως ο κόσμος δεν απέδιδε τα δεινά του τόπου σε δική σας κακοδιαχείριση; συνέχισε ο οικοδεσπότης. Αν δεν κατηγορούσε την κυβέρνησή σας για τις αποτυχίες της οικονομικής, κοινωνικής και δημοσιονομικής πολιτικής; Αν οι ψηφοφόροι πίστευαν ότι για όλα όσα πάνε στραβά στον τόπο δεν φταίτε εσείς, αλλά ευθύνονται άλλοι;
-Ποιοι άλλοι; ρώτησε ο υπουργός Δημόσιας Τάξεως.
-Οι μαύρες γάτες!
-Δυστυχώς, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει αυτό το δυσάρεστο ενδεχόμενο, παραδέχτηκε ο υπουργός Οικονομικών, και σταμάτησε να μασάει ένα ξεροψημένο μπουρεκάκι, γιατί του κόπηκε ξαφνικά η όρεξη. Εκείνη όμως τη στιγμή ένας σερβιτόρος ακούμπησε στο τραπέζι μια πιατέλα ψητό ζαρκάδι με πικάντικη σάλτσα από βατόμουρο και του άνοιξε πάλι αμέσως η όρεξη.
-Αν όμως... Αν όμως ο κόσμος δεν απέδιδε τα δεινά του τόπου σε δική σας κακοδιαχείριση; συνέχισε ο οικοδεσπότης. Αν δεν κατηγορούσε την κυβέρνησή σας για τις αποτυχίες της οικονομικής, κοινωνικής και δημοσιονομικής πολιτικής; Αν οι ψηφοφόροι πίστευαν ότι για όλα όσα πάνε στραβά στον τόπο δεν φταίτε εσείς, αλλά ευθύνονται άλλοι;
-Ποιοι άλλοι; ρώτησε ο υπουργός Δημόσιας Τάξεως.
-Οι μαύρες γάτες!
January 13, 2018
Λίγα πράγματα αγαπώ με πάθος στην ζωή μου και δυο από αυτά είναι οι γάτες και τα βιβλία. Όταν αυτά τα δυο συνδυάζονται το αποτέλεσμα είναι αρκούντως ικανοποιητικό και ιδιαιτέρως ανατριχιαστικό ! Στο μυθιστόρημα αυτό τα αγαπημένα μας μαύρα αιλουροειδή γίνονται θύματα ενός πρωτόγνωρου ρατσισμού και καταδιώξεως από μια λέσχη κατά της γρουσουζιάς. Μέσα της η ιστορία κρύβει αλληγορίες και διδαχές που πρέπει κάθε νεαρός άνθρωπος να διαβάσει για να μάθει και οι μεγαλύτεροι άνθρωποι να διαβάσουν για να μην ξεχάσουν. Στο βιβλίο υπάρχουν σκηνές που με έκαναν ολόκληρη γυναίκα να ανατριχιάσω με την βιαιότητα τους αλλά και με αυτά που συμβολίζουν που ίσως να μην είναι κατάλληλο για πολύ μικρά παιδιά. Δεν μπορώ όμως να θέσω το όριο της ηλικίας μιας και το βιβλίο έχει σαν στόχο το παιδικό κοινό..
Θα ήθελα να γράψω λίγα λόγια για την υπέροχη γραφή του κ.Τριβιζά. Οι ιστορίες που σκαλίζει στο χαρτί μεταφέρουν στις σελίδες τους μια αρχοντιά, μια καλοσύνη και προδίδουν έναν άνθρωπο ευφυή. Μέσα στην «Τελευταία μαύρη γάτα» ο συγγραφέας έχει χώσει την πιο άσχημη πλευρά του ανθρώπου, την αφέλεια τους και την τάση του να πέφτει θύμα προφανής προπαγάνδας, την ανάγκη του να βρει έναν αποδιοπομπαίο τράγο για να κατηγορήσει για όλα τα προβλήματα του. Αλλά μετριάζει την απαισιοδοξία με την ελπίδα, με την πίστη στο ότι θα έρθουν καλύτερα πράγματα και την ανάγκη του ανθρώπου/γάτου να παλέψει για τα πιο βασικά δικαιώματα του.
Ευχαριστήθηκα ανάγνωση αν και μου πήρε μια εβδομάδα να το τελειώσω. Γυρνούσα συνεχώς στις σελίδες του και χαίρομαι που επιτέλους το διάβασα γιατί ήταν πολλά τα χρόνια που το είχα βάλει στο μάτι μου. Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους αποζητούν μια καλογραμμένη ιστορία με ήρωες ένα μάτσο γάτες, λατρεμένες μαύρες γάτες!
Το blog μου:
https://cherrybookreviews.wordpress.com/2018/01/13/review-%ce%b7-%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b1%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b7-%ce%b3%ce%ac%cf%84%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%cf%85%ce%b3%ce%ad%ce%bd%ce%b9/
Θα ήθελα να γράψω λίγα λόγια για την υπέροχη γραφή του κ.Τριβιζά. Οι ιστορίες που σκαλίζει στο χαρτί μεταφέρουν στις σελίδες τους μια αρχοντιά, μια καλοσύνη και προδίδουν έναν άνθρωπο ευφυή. Μέσα στην «Τελευταία μαύρη γάτα» ο συγγραφέας έχει χώσει την πιο άσχημη πλευρά του ανθρώπου, την αφέλεια τους και την τάση του να πέφτει θύμα προφανής προπαγάνδας, την ανάγκη του να βρει έναν αποδιοπομπαίο τράγο για να κατηγορήσει για όλα τα προβλήματα του. Αλλά μετριάζει την απαισιοδοξία με την ελπίδα, με την πίστη στο ότι θα έρθουν καλύτερα πράγματα και την ανάγκη του ανθρώπου/γάτου να παλέψει για τα πιο βασικά δικαιώματα του.
Ευχαριστήθηκα ανάγνωση αν και μου πήρε μια εβδομάδα να το τελειώσω. Γυρνούσα συνεχώς στις σελίδες του και χαίρομαι που επιτέλους το διάβασα γιατί ήταν πολλά τα χρόνια που το είχα βάλει στο μάτι μου. Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους αποζητούν μια καλογραμμένη ιστορία με ήρωες ένα μάτσο γάτες, λατρεμένες μαύρες γάτες!
Το blog μου:
https://cherrybookreviews.wordpress.com/2018/01/13/review-%ce%b7-%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b1%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b7-%ce%b3%ce%ac%cf%84%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%cf%85%ce%b3%ce%ad%ce%bd%ce%b9/
August 17, 2016
Ovo nije priča koja govori samo o istrebljenju crnih mačaka, kao ni isključivo knjiga za djecu. Nisam mačka a u njoj sam prepoznala toliko "nemačjih" situacija. Zločeste mačke ili zločesti ljudi, dođe na isto - ne shvaćaju da će i na njih doći red za istrebljenje, kada se riješe onih koje moraju. Sve su to ljudske i mačje budale koje neće pomoći onima u nevolji, zato što ih se to ne tiče, zato što bi ih mogla stići loša sreća. Poznato? Itekako, ali sve dođe jednom na naplatu. Mačke će se udružiti. A za ljude nisam baš sigurna. Srećom, ovo nije priča o njima. Mijau!
March 10, 2016
Ένα καλογραμμένο παιδικό βιβλίο με ένα πολύ όμορφο μήνυμα. Ο Ευγένιος Τριβιζάς σε αυτό το βιβλίο ξεδιπλώνει όλο του το ταλέντο. Περνάει το αντιρατσιστικό του μήνυμα με ένα ευφάνταστο μυθιστόρημα. Η γραφή του εκπληκτική και ο λόγος του άψογος. Το συνιστώ σε μεγάλους και μικρούς!
November 22, 2015
Η πιο αξιέπαινη ιδιότητα του Τριβιζά είναι να ντύνει μεγάλες ιδέες με φαντασία και αγάπη. Η τελευταία μαύρη γάτα είναι ένα σύμβολο διαχρονικό που αλλάζει αποχρώσεις ανάλογα με τον αναγνώστη. Το διάβασα ως παιδί, το διάβασα και ως ενήλικας. Ως μεγαλύτερος, αποκόμισα κάτι διαφορετικό αλλά εξίσου μαγικό.
June 13, 2013
Ισχυρό,αναντικατάστατο και καθοριστικό ρόλο έπαιξε αυτό το βιβλίο στην ευαισθησία μου για τα ζώα. Τυχερή που ήμουν σε ηλικία "τρυφερή" όταν ήρθε αυτό το βιβλίο στο δρόμο των αναγνωσμάτων μου και μου αποτυπώθηκε με αυτόν τον τρόπο.Το θυμάμαι σαν τώρα..
August 17, 2016
Ωραία....αν και το βιβλίο απευθύνεται σε μικρότερες ηλικίες μπορώ να πω οτι το απόλασα!!
Μάλλον 5 αστέρια για στην ηλικία που στοχέυει !
Μάλλον 5 αστέρια για στην ηλικία που στοχέυει !
August 7, 2016
Είχα ξεχάσει πόσο ωραίος είναι ο Τριβιζάς. Πόσο ο τόνος του και το γλωσσοπλαστικό του λεξιλόγιο και η έκθεση μου σε αυτό από μικρή ηλικία, για το οποίο φρόντισαν οι γονείς μου, εχει επηρεάσει το πώς αντιλαμβάνομαι την γλώσσα πολλά χρόνια μετά. Σας ευχαριστώ, γονείς με καλό γούστο. Είχα σχεδόν ξεχάσει πόσο απλός και ευθύς είναι, πόσο εύστοχα και εμπνευσμένα είναι τα λογοπαίγνια του, πόσο απολαυστικά σουρεαλιστικός είναι. Αυτός ο σουρεαλισμός βέβαια μπορεί εύκολα να ξεγελάσει τους αδαείς οι οποίοι περνάνε οτιδήποτε φανταστικό για παιδικό και οτιδήποτε παιδικό για απλοϊκό! Όχι! Για έναν ενήλικα ο οποίος ακόμα δεν μπορεί να χωνέψει ότι έχει περάσει την εφηβεία, η παιδικότητα του βιβλίου δεν είναι μειονέκτημα. Αντιθέτως, συχνά δεν ήμουν σίγουρος αν τα παιδιά ήταν το τάργκετ γκρούπ της Τελευταίας Μαύρης Γάτας και όχι άνθρωποι σαν κι εμένα, που ψάχνουν τις αλήθειες τους σε παραπλανητικά για τους ανυποψίαστους, μακριά από κάθε ίχνος σοβαροφάνειας, βίβλια με γάτες για πρωταγωνίστες. Γάτες που πεθαίνουν βίαια και αποτρόπαια από ανθρώπους χωρίς ανθρωπιά και ζώα χωρίς ζωηράδα.
Τι να πει κάνεις όταν το βιβλίο το οποίο είναι μια αλληγορία για τον ρατσισμό είναι πολύ, πολύ πιο επικαιρο σήμερα απ'όσο όταν γράφτηκε πριν 10 περίπου χρόνια; Τα τελευταία λόγια του Άγνωστου Γάτου Πρωταγωνιστή μας ηχούν πολύ πιο δυνατά απ'όσο θα περίμενε ή θα φοβόταν κανείς. Συνεργάτες και συνεργάτοι, λοιπόν, μην αφήσετε τις προγαταλήψεις να σας συνεπάρουν, μην αφήσετε τον εαυτό σας να γίνει άλλος εύκολα υποκινούμενος ανθρωπάκος!
ΥΓ: Η έκδοση που βρήκα έχει και τρία εξαιρετικά σχόλια στο τέλος τυπωμένα σε όμορφο κρεμ χαρτί. Το συνειστώ!
Τι να πει κάνεις όταν το βιβλίο το οποίο είναι μια αλληγορία για τον ρατσισμό είναι πολύ, πολύ πιο επικαιρο σήμερα απ'όσο όταν γράφτηκε πριν 10 περίπου χρόνια; Τα τελευταία λόγια του Άγνωστου Γάτου Πρωταγωνιστή μας ηχούν πολύ πιο δυνατά απ'όσο θα περίμενε ή θα φοβόταν κανείς. Συνεργάτες και συνεργάτοι, λοιπόν, μην αφήσετε τις προγαταλήψεις να σας συνεπάρουν, μην αφήσετε τον εαυτό σας να γίνει άλλος εύκολα υποκινούμενος ανθρωπάκος!
ΥΓ: Η έκδοση που βρήκα έχει και τρία εξαιρετικά σχόλια στο τέλος τυπωμένα σε όμορφο κρεμ χαρτί. Το συνειστώ!
August 20, 2009
An Hymn against Racism!
Excellent book! I totally recommend it!
Excellent book! I totally recommend it!
April 25, 2011
I felt so stupid about crying when I first read this book (6-7 years ago) that I decided to read it again last year.
Well, maybe I'll try again in a couple of years...
Well, maybe I'll try again in a couple of years...
October 25, 2022
Το τυρί μπορεί να λιώνει και να γίνεται φοντύ
Μα η αγάπη δεν τελειώνει, μένει πάντα ζωντανή
Η αγάπη έχει τόσες λύπες
Όσες η γραβιέρα τρύπες
Ως λάτρης της υψηλής ποίησης, δε θα μπορούσα να μην εκτιμήσω το βαθύ νόημα στο στίχο και τα συνεχή γατοκεντρικά λογοπαίγνια του αγαπημένου μας γλωσσοπλάστη - γαταπληκτικό, γαταγώγειο, γαταδότης, αγατούλα μου, κ.α.
Ένα έργο αναπάντεχα ενήλικο, γεμάτο πολιτικές αλληγορίες, χιούμορ, ευρυματικότητα και κοινωνική ευαισθησία που - φαντάζομαι - θα αρέσει στα παιδία αλλά έχω την αίσθηση πως γράφτηκε για μεγάλους.
Ευφυές και πρωτότυπο, με θεατρικό ρυθμό και διαχρονικότητα.
4/5
Μα η αγάπη δεν τελειώνει, μένει πάντα ζωντανή
Η αγάπη έχει τόσες λύπες
Όσες η γραβιέρα τρύπες
Ως λάτρης της υψηλής ποίησης, δε θα μπορούσα να μην εκτιμήσω το βαθύ νόημα στο στίχο και τα συνεχή γατοκεντρικά λογοπαίγνια του αγαπημένου μας γλωσσοπλάστη - γαταπληκτικό, γαταγώγειο, γαταδότης, αγατούλα μου, κ.α.
Ένα έργο αναπάντεχα ενήλικο, γεμάτο πολιτικές αλληγορίες, χιούμορ, ευρυματικότητα και κοινωνική ευαισθησία που - φαντάζομαι - θα αρέσει στα παιδία αλλά έχω την αίσθηση πως γράφτηκε για μεγάλους.
Ευφυές και πρωτότυπο, με θεατρικό ρυθμό και διαχρονικότητα.
4/5
January 29, 2019
ATTENTION! BAD THINGS HAPPEN TO CATS IN THIS BOOK!
If reading about any of the following: the widespread persecution and mistreatment of cats; the creation of a Pursuit and Annihilation Squad to eliminate them; the cynical complicity of the political establishment, and the manipulation of the media in a campaign to whip up the general populace into a violent anti-feline frenzy; the horrific (and graphically described) torture and death mercilessly visited upon numerous cute and cuddly cats - is likely to make you feel physically unwell, or give you nightmares (as it did me), then be warned!
Clubbed to death by frenzied mobs, shot and stabbed by armed squads of leering goons, stoned and then stabbed with knitting needles by grandmotherly old ladies, drowned in barrels of hot tar, lured into excruciatingly painful deaths in a pit of quicklime, soaked in petrol and set alight, burned to death while desperately trying to hide, flayed alive in dank basements for their fur - the cats in this story don't fare well. In one particularly heart-breaking scene, an affectionate and cuddly cat named Purrcy - so known because of his tendency to approach any likely human, and purr for all he was worth, in hopes of some petting - is beaten to death as the narrator watches:
"Then I saw a black cat come out of a sidestreet and approach the coachman. I recognized him immediately. It was Purrcy. He went up to the coachman and rubbed himself against his boots, purring like a steam engine. The coachman gave him a hard kick in the ribs and a stunned Purrcy ended up lying on his back on the pavement five feet away. The horses snorted restlessly. Purrcy turned over, got up and was about to leave, puzzled over the unexpected kick, when the coachman, white with rage, approached the cat, raised his horse-whip furiously and brought it down on him with force, without pity, again and again, ignoring Purrcy's desperate cries. I saw the poor animal writhe in pain and turn his bloody muzzle imploringly towards his attacker, as if begging for mercy, but the man went on flogging him savagely until Purrcy moved no more. He had paid dearly for his trusting nature and his yearning for some petting."
This is, I am afraid, just one of many such scenes in Eugene Trivizas' The Last Black Cat (originally published in Greek as Η Τελευταία Μαύρη Γάτα), an allegorical children's novel (!!) that explores the subject of racially motivated persecution, substituting black cats (and eventually, all cats) for a human group. It is immensely effective, in demonstrating how easily manipulated people can be, how ready to seize on any irrational explanation for misfortune, provided it gives them an outlet for their anger, and how terribly cruel they can become, in their behavior to their fellow creatures. Trivizas - whose only other work to be translated into English is the picture-book The Three Little Wolves and the Big Bad Pig - uses the age-old superstition about black cats bringing bad luck (which has done enough harm in real life), to explore how destructive and futile such scapegoating can be.
But oh! How traumatic this lesson is, in his hands! I felt physically ill throughout much of the book, and while I don't suppose one should feel indifferent, when considering such issues, I'm not sure that this is a book I would hand to a young reader, or to any reader who was especially sensitive about animal suffering. It just seemed so intensely graphic, for a book aimed at children! (To give a point of comparison, I've read novels about the Holocaust that were less graphic). So, while I appreciate both Trivizas' message, and his skill as a writer - his ability to evoke a strong emotional response in me, as a reader - I can't say that I enjoyed The Last Black Cat, and remain uncertain as to whom I would recommend it.
If reading about any of the following: the widespread persecution and mistreatment of cats; the creation of a Pursuit and Annihilation Squad to eliminate them; the cynical complicity of the political establishment, and the manipulation of the media in a campaign to whip up the general populace into a violent anti-feline frenzy; the horrific (and graphically described) torture and death mercilessly visited upon numerous cute and cuddly cats - is likely to make you feel physically unwell, or give you nightmares (as it did me), then be warned!
Clubbed to death by frenzied mobs, shot and stabbed by armed squads of leering goons, stoned and then stabbed with knitting needles by grandmotherly old ladies, drowned in barrels of hot tar, lured into excruciatingly painful deaths in a pit of quicklime, soaked in petrol and set alight, burned to death while desperately trying to hide, flayed alive in dank basements for their fur - the cats in this story don't fare well. In one particularly heart-breaking scene, an affectionate and cuddly cat named Purrcy - so known because of his tendency to approach any likely human, and purr for all he was worth, in hopes of some petting - is beaten to death as the narrator watches:
"Then I saw a black cat come out of a sidestreet and approach the coachman. I recognized him immediately. It was Purrcy. He went up to the coachman and rubbed himself against his boots, purring like a steam engine. The coachman gave him a hard kick in the ribs and a stunned Purrcy ended up lying on his back on the pavement five feet away. The horses snorted restlessly. Purrcy turned over, got up and was about to leave, puzzled over the unexpected kick, when the coachman, white with rage, approached the cat, raised his horse-whip furiously and brought it down on him with force, without pity, again and again, ignoring Purrcy's desperate cries. I saw the poor animal writhe in pain and turn his bloody muzzle imploringly towards his attacker, as if begging for mercy, but the man went on flogging him savagely until Purrcy moved no more. He had paid dearly for his trusting nature and his yearning for some petting."
This is, I am afraid, just one of many such scenes in Eugene Trivizas' The Last Black Cat (originally published in Greek as Η Τελευταία Μαύρη Γάτα), an allegorical children's novel (!!) that explores the subject of racially motivated persecution, substituting black cats (and eventually, all cats) for a human group. It is immensely effective, in demonstrating how easily manipulated people can be, how ready to seize on any irrational explanation for misfortune, provided it gives them an outlet for their anger, and how terribly cruel they can become, in their behavior to their fellow creatures. Trivizas - whose only other work to be translated into English is the picture-book The Three Little Wolves and the Big Bad Pig - uses the age-old superstition about black cats bringing bad luck (which has done enough harm in real life), to explore how destructive and futile such scapegoating can be.
But oh! How traumatic this lesson is, in his hands! I felt physically ill throughout much of the book, and while I don't suppose one should feel indifferent, when considering such issues, I'm not sure that this is a book I would hand to a young reader, or to any reader who was especially sensitive about animal suffering. It just seemed so intensely graphic, for a book aimed at children! (To give a point of comparison, I've read novels about the Holocaust that were less graphic). So, while I appreciate both Trivizas' message, and his skill as a writer - his ability to evoke a strong emotional response in me, as a reader - I can't say that I enjoyed The Last Black Cat, and remain uncertain as to whom I would recommend it.
March 24, 2019
Ακόμα θυμάμαι πόσο με είχε συνεπάρει αυτό το βιβλίο πριν 15 χρόνια που το διάβασα μαθήτρια της πέμπτης δημοτικού.Απλά μαγευτικό,καταπληκτικό για τις παιδικές ψυχές,γεμάτο φαντασία και όμορφη μυθοπλασία από τον μοναδικό Ευγένιο Τριβιζά.!
July 23, 2024
Cei care iubesc Grecia știu că acest tărâm este paradisul pisicilor. Oriunde am fost, am întâlnit pisici lenevind la umbră, iubite atât de localnici, cât și de turiști, așa că ne-am imagina cu greu o insulă sau un colț de Grecie unde n-ar exista pisici. Numai că există și astfel de oameni, cei de pe insula imaginată de Evghenios Trivizas, cei care, pentru un profit imediat și „demni” iubitori ai teoriilor conspirațiilor și al superstițiilor, consideră că vina pentru starea proastă a economiei, a turismului, a orice, o poartă pisicile negre, așa că pornesc o cruciadă împotriva acestora. Numai eroul nostru, naratorul îndrăgostit, un motan negru, supraviețuiește în pofida oricăror primejdii. Copii vor iubi această aventură nemaipomenită a pisicilor de orice fel de pe o insulă grecească, dar scriitorul imaginează o alegorie a timpurilor moderne, în care oamenii sunt atrași de tot felul de conspirații (de la Pământul plat la bolile „induse” de vaccin, de la rachetele anti-grindină la cipurile de pe buletin, de la...), le cred fără să asculte niciun argument și chiar acționează pe baza unor superstiții și pseudo-cunoștințe, făcând rău fără motiv, ajungând până la violențe fizice sau psihice. Și, în această tevatură, pisicile negre n-au chiar nicio vină, chiar dacă trec prin fața noastră.
O poveste foarte atractivă atât pentru copii, cât și pentru adulți, o traducere impecabilă a lui Claudiu Sfirschi-Lăudat, una dintre cele mai frumoase cărți citite anul ăsta!
O poveste foarte atractivă atât pentru copii, cât și pentru adulți, o traducere impecabilă a lui Claudiu Sfirschi-Lăudat, una dintre cele mai frumoase cărți citite anul ăsta!
July 4, 2016
Το βιβλίο που μου έμαθε από μικρή τι εστί ρατσισμός και με έκανε να θέλω μέσα από την καρδία μου να θέλω τον καταπολεμήσω. Ξέχασα πόσο πολύ μου άρεσε.
December 23, 2023
Πολλά, σημαντικά και αριστοτεχνικα δοσμενα μηνύματα. Ένα βιβλίο που δεν απευθύνεται μόνο σε παιδιά αλλά και σε ενήλικες. Εξαιρετικός για άλλη μια φορά ένας από τους αγαπημένους μου παραμυθάδες.
September 11, 2024
فصلهای اول کتاب به زندگی روزمره یک گربه سیاه میپردازد که جالب و طنزآمیز است، اما هرچه به فصلهای آخر نزدیک میشویم ماجرا سیاه و سیاهتر میشود و شکلی ترسناک به خود میگیرد.
درواقع این کتاب یک داستان سیاسی است که به دو نکته اشاره دارد: تبعیض نژادی و عوام فریبی برای دستیابی سود بیشتر سرمایه داران.
خلاصه این کتاب یک جامعه کامل را به شما نشان میدهد.
کتاب در اصل در رده نوجوانان ارائه شده ولی اندازههای آن خیلی بیشتر از این حرفهاست.
درباره نویسنده کتاب هم جالب است بدانید که این نویسنده یونانی بیش از صد کتاب کودک و نوجوان نوشته و بیش از بیست جایزه ادبی ملی و بینالمللی را از آن خود کرده است.
وی دارای مدرک کارشناسی ارشد وکالت و دکترای جرمشناسی از دانشگاه لندن، و کارشناسی ارشد سیاست و اقتصاد از دانشگاه آتن است.
درواقع این کتاب یک داستان سیاسی است که به دو نکته اشاره دارد: تبعیض نژادی و عوام فریبی برای دستیابی سود بیشتر سرمایه داران.
خلاصه این کتاب یک جامعه کامل را به شما نشان میدهد.
کتاب در اصل در رده نوجوانان ارائه شده ولی اندازههای آن خیلی بیشتر از این حرفهاست.
درباره نویسنده کتاب هم جالب است بدانید که این نویسنده یونانی بیش از صد کتاب کودک و نوجوان نوشته و بیش از بیست جایزه ادبی ملی و بینالمللی را از آن خود کرده است.
وی دارای مدرک کارشناسی ارشد وکالت و دکترای جرمشناسی از دانشگاه لندن، و کارشناسی ارشد سیاست و اقتصاد از دانشگاه آتن است.
March 11, 2017
Και μόνο που βλέπεις Τριβιζάς, είναι πολλά υποσχόμενο..
Και δε σε απογοητεύει!!
Υπέροχο, υπέροχο, υπέροχο!Αλληγορικό, αστείο, ευαίσθητο, συγκινητικό...
Βιβλίο, για μικρούς, κ κυρίως για μεγάλους..για αυτούς τους μεγάλους που κυνηγάνε γάτες, φαντάσματα, συνανθρώπους, πιστεύω και αξίες..το βιβλίο που διάβασα το είχα δανειστεί, αλλά θα το αγοράσω για να υπάρχει στη βιβλιοθήκη μου...κληρονομιά για το παιδί μου!
"Σας τα λέω όλα αυτά γιατί εδώ στο νησί μας, όπως και αλλού, οι γάτες ξεχνάνε, οι άνθρωποι ξεχνάνε, και η τρέλα δε θέλει και πολύ να φουντώσει πάλι, φτου ξανά κι απ'την αρχή...."
Και δε σε απογοητεύει!!
Υπέροχο, υπέροχο, υπέροχο!Αλληγορικό, αστείο, ευαίσθητο, συγκινητικό...
Βιβλίο, για μικρούς, κ κυρίως για μεγάλους..για αυτούς τους μεγάλους που κυνηγάνε γάτες, φαντάσματα, συνανθρώπους, πιστεύω και αξίες..το βιβλίο που διάβασα το είχα δανειστεί, αλλά θα το αγοράσω για να υπάρχει στη βιβλιοθήκη μου...κληρονομιά για το παιδί μου!
"Σας τα λέω όλα αυτά γιατί εδώ στο νησί μας, όπως και αλλού, οι γάτες ξεχνάνε, οι άνθρωποι ξεχνάνε, και η τρέλα δε θέλει και πολύ να φουντώσει πάλι, φτου ξανά κι απ'την αρχή...."
October 10, 2022
Super good for references if you want to talk to children of middle and upper primary school about racism, nazism, propaganda and the second world war. Although, it's a bit too wordy that makes it a challenging or boring book for medium skilled readers. Too many descriptions that could have been spared in order to focus on the important parts of the allegories.
I loved the text to text connection with Primo Levi's book "If this is a man". Got the opportunity to talk about it to my 4th graders.
I loved the text to text connection with Primo Levi's book "If this is a man". Got the opportunity to talk about it to my 4th graders.
September 1, 2016
Eugene Trivizas is one the best middle grade writers in Greece. All his books have strong messages, and children love them. If you are looking for something different for you and your kid, definately check them out.
Read
April 20, 2021Το είχα διαβάσει ως παιδί και το είχα αγαπήσει. Θυμόμουν ελάχιστα από αυτό, πέρα απ' τη βασική ιστορία και μια-δυο σκηνές (που παραδόξως δεν ήταν από τις πιο βίαιες, αλλά τότε με είχαν ανατριχιάσει για τα καλά). Και μπορώ να πω ότι ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικό στο να δείξει πώς μια γεμάτη προβλήματα κοινωνία μπορεί να χειραγωγηθεί και να αρπαχθεί από ένα κοινό μίσος, αν έχει την ψευδαίσθηση ότι είναι η αιτία της δυστυχίας της.
Είπα από περιέργεια να το ξαναπιάσω ως ενήλικας.
Αλήθεια, δε περίμενα να ήταν τόσο σκληρό και βίαιο και οδυνηρό. Ο νεαρότερος εαυτός μου είχε γερό στομάχι. Μένω με την απορία: είναι αλήθεια τόσο εύκολο να μετατραπεί ο άνθρωπος σε πρόθυμο δολοφόνο;
Πάντως, δεν είναι να απορείς που μικρή μισούσα το ανθρώπινο είδος, αφού διάβαζα πολλά τέτοιου τύπου βιβλία (και όχι μόνο για αυτούς τους λόγους). Ευτυχώς τώρα είμαι λίγο πιο αισιόδοξη!
Είπα από περιέργεια να το ξαναπιάσω ως ενήλικας.
Αλήθεια, δε περίμενα να ήταν τόσο σκληρό και βίαιο και οδυνηρό. Ο νεαρότερος εαυτός μου είχε γερό στομάχι. Μένω με την απορία: είναι αλήθεια τόσο εύκολο να μετατραπεί ο άνθρωπος σε πρόθυμο δολοφόνο;
Πάντως, δεν είναι να απορείς που μικρή μισούσα το ανθρώπινο είδος, αφού διάβαζα πολλά τέτοιου τύπου βιβλία (και όχι μόνο για αυτούς τους λόγους). Ευτυχώς τώρα είμαι λίγο πιο αισιόδοξη!
June 12, 2016
Ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους. Μια ιστορία για τη φιλία, την αγάπη, την επιμονή,τη μοναξιά και την επιβίωση. Σε ένα νησί της φαντασίας όπου γάτες και άνθρωποι συμβιώνουν οικογενειακά, απολαμβάνοντας τις μικρές χαρές της καθημερινότητας, μια ομάδα φανατισμένων προληπτικών με δόλιους σκοπούς έρχεται να απειλήσει το κλίμα ειρήνης και γαλήνης, επικυρρήσοντας τις μάυρες γάτες ως αιτία όλων των δυστυχιών και των κοινωνικών προβλημάτων. Το πρόβλημα δεν αργεί να πάρει τεράστιες διαστάσεις. Ο ήρωας, εξ'ορισμού ένοχος όλων των δεινών απλά και μόνο λόγω της "ατυχίας" του να γεννηθεί μαύρος, παρακολουθεί βασανιστικά φίλους του να χάνονται, σχέσεις να γκρεμίζονται, γνωστούς και αγνώστους να σκοτώνονται στο βωμό της ανθρώπινης παράνοιας.
Διαβάζοντας ξάνα το βιβλίο αυτό μετά από 15 χρόνια συνειρμικά σκέφτηκα πόσο πολύ δε διαφέρει η ιστορία αυτή με το διωγμό ομάδων ανθρώπων σε διάφορες περιοδούς της ιστορίας με κυριότερη όλων αυτή των Εβραίων κατά το δεύτερο παγκόσμιο. Παρασυρμένοι από φανατικές, αβάσιμες κατηγορίες και στην προσπάθεια εύρεσης εξιλαστήριου θύματος για την ανεργία, τη φτώχεια και την πολιτιστική παρακμή, οι άνθρωποι σαν από τρέλα καθοδηγούμενοι πολέμησαν, κυνηγησαν, αφάνισαν τις "μαύρες γάτες". Αλλά ακόμη και όταν πολλοί από αυτούς άρχισαν να συνειδητοποιούν τις διαστάσεις αυτής της παρανοϊκής συμπεριφοράς δεν τόλμησαν να της εναντιωθούν, με αποτέλεσμα αισχροπραξίες και βανδαλισμοί κάθε είδους να συνεχίζονται ανενόχλητοι σέ ενα κλίμα οργασμού για την επίτευξη της δήθεν κοινωνικής ευημέριας. όλα αυτά θα έπρεπε να μας είχαν γίνει μάθημα..
Ωστόσο " ξέρω οτι εδώ στο νησί μας, όπως κι αλλού, οι γάτες ξεχνάνε, οι άνθρωποι ξεχνάνε και η τρέλα δεν θελει πολυ να φουντώσει πάλι, φτου ξανα κι απ' την αρχή.."
Διαβάζοντας ξάνα το βιβλίο αυτό μετά από 15 χρόνια συνειρμικά σκέφτηκα πόσο πολύ δε διαφέρει η ιστορία αυτή με το διωγμό ομάδων ανθρώπων σε διάφορες περιοδούς της ιστορίας με κυριότερη όλων αυτή των Εβραίων κατά το δεύτερο παγκόσμιο. Παρασυρμένοι από φανατικές, αβάσιμες κατηγορίες και στην προσπάθεια εύρεσης εξιλαστήριου θύματος για την ανεργία, τη φτώχεια και την πολιτιστική παρακμή, οι άνθρωποι σαν από τρέλα καθοδηγούμενοι πολέμησαν, κυνηγησαν, αφάνισαν τις "μαύρες γάτες". Αλλά ακόμη και όταν πολλοί από αυτούς άρχισαν να συνειδητοποιούν τις διαστάσεις αυτής της παρανοϊκής συμπεριφοράς δεν τόλμησαν να της εναντιωθούν, με αποτέλεσμα αισχροπραξίες και βανδαλισμοί κάθε είδους να συνεχίζονται ανενόχλητοι σέ ενα κλίμα οργασμού για την επίτευξη της δήθεν κοινωνικής ευημέριας. όλα αυτά θα έπρεπε να μας είχαν γίνει μάθημα..
Ωστόσο " ξέρω οτι εδώ στο νησί μας, όπως κι αλλού, οι γάτες ξεχνάνε, οι άνθρωποι ξεχνάνε και η τρέλα δεν θελει πολυ να φουντώσει πάλι, φτου ξανα κι απ' την αρχή.."
May 29, 2023
Kitabı gerçekten sevdim. Ana fikri ve vermek istediği mesajını beğendim. Ama bunun çocuk kitabı olarak piyasaya sunulmasını doğru bulmuyorum. Çünkü bu kitapta kedileri boğmaktan, çivilemekten, zehirlemekten, yakmaktan, kamçılamaktan, şişlemekten daha doğrusu acımasız yöntemlerle yok ediliyorlar. Haklısınız belki bu kitabı arkasına bakarak almamam gerekirdi ama arkasında çok açıklayıcı bir ifade kullanmamışlar. Sadece kedileri en acımasız yöntemlerle yok ediyorlar yazıyordu. Aa kesin şişliyorlardır da diyemeyeceğime göre çok da haksız sayılmam. Ayrıca kitabın çevirmeni çok yerelleştirmiş. Genç çiftlerin sevinince horon tepmesi Yunanistan’da ne kadar mümkün olur bilmiyorum ama %100 olamayacağı kesin. Neyse kapağında gençlik romanı yazıyor zaten ne konuşuyorsun? Diyorsanız da neredeyse 9-10 yaş bütün çocuk kitaplarında gençlik romanı yazıyor. Neyse okuyun okutturun ama sonradan farkettim bu kitap uygun değilmiş demeyin. Yorumumu okuyun. Bu arada kitabı gerçekten sevdim sadece küçük çocuklara okutmamanızı tavsiye ederim. Kalın sağlıcakla kitabı da okuyun bakalım haklı mıyım?
August 26, 2010
I love this book, not solely because of its content, but for the memories it brings back. This book was a gift by my dad and I read it during a summer that our family was vacationing - and I remember it all so clearly, even though several years have gone by.
As for the content...well, for those of us who grew up with Eugene Trivizas' children's stories, this isn't his best work for sure. But it's his work and you can tell because of his quirky and unique way or writing and inviting you to worlds you never thought existed. It's a smart story with a strong metaphorical message and great illustration.
Not for very young children and the faint-of-heart though; terrible things happen to cats in this book!
As for the content...well, for those of us who grew up with Eugene Trivizas' children's stories, this isn't his best work for sure. But it's his work and you can tell because of his quirky and unique way or writing and inviting you to worlds you never thought existed. It's a smart story with a strong metaphorical message and great illustration.
Not for very young children and the faint-of-heart though; terrible things happen to cats in this book!
March 20, 2012
The Last Black Cat is not just a story about a cat. It is actually about the way people react on differance and of course the way money can change people. And even though the caracters were cats, this book really captures you from the begginning. Also it is easy read.
Displaying 1 - 30 of 179 reviews