Gaan na inhoud

Klavier

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Vleuelklavier en buffetklavier.

Die klavier (ook pianoforte of piano) is 'n slag-, toets- en snaarinstrument uit die siterfamilie wat met een toetsbord van klawers en twee of drie pedale bespeel word. Pianoforte beteken in Italiaans letterlik sag (en) sterk. Deurdat die krag[1] waarmee 'n hamer van die speelmeganiek die snare bespeel afhang van die wyse van bespeling van 'n toets,[2] kan elke toon afsonderlik sowel luid as sag (en die nuanse daartussen) gespeel word. Hierdie aspek het by die voorlopers van die klavier, waaronder die klawesimbel, ontbreek. Die huiskamerklavier (ook buffetklavier of pianino genoem) is meestal vertikaal opgebou (staande) en die klavier met die snare horisontaal word 'n vleuel of vleuelklavier genoem.

Tradisioneel het 'n klavier drie pedale, die een heel links is vir sag, die een in die middel is vir geweldig sag en die een heel regs is om die note aan mekaar te bind. Dit word alles moontlik gemaak deur 'n toestel in die klavier wat die afstand tussen die hammers en die snare beheer. Wanneer die hamers nader aan die snare is sal die klavier sagter speel. Om die derde pedaal te gebruik word die vilt wat op die snare rus opgelig, sodat die klank nie verdwyn nie.

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Notas

[wysig | wysig bron]
  1. Nota: die snelheid en die massa van die hamerkop is uiteindelik bepalend vir die energie wat die snaar in trilling bring.
  2. Nota: die snelheid wat 'n mens aan die toets (klawer) gee, bepaal uiteindelik hoe snel die hamer die snaar raak, wat deur middel van diverse tegnieke gerealiseer kan word, soos die gebruik van spierspanning, beweging, en gebruik van die gewig wat 'n mens met 'n bepaalde snelheid vanuit die arm via die hand en vinger aan die toets deurgee.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]