Hans Fischer

Hans Fischer
Hans Fischer
Gebore	(1881-07-27)27 Julie 1881 Höchst (Frankfurt am Main), Duitsland
Sterf	13 Julie 1896 (op 14) München, Duitsland
Oorsaak van dood	Selfmoord
Werkplekke	Universiteit van Innsbruck Universiteit van Wene Tegniese Universiteit van München
Alma mater	Universiteit van Lausanne Universiteit van Marburg
Doktorale adviseur	Emil Fischer
Pryse	Nobelprys vir Chemie (1930) Davy-medalje (1937)
Proefskrif	Ueber die Amyloxydschwefelsäure und einige ihrer Salze (1852) (Oor amiloksiedswaelsuur en sommige van die soute daarvan)

Hans Fischer (27 Julie 1881 - 31 Maart 1945) was 'n Duitse organiese chemikus en die ontvanger van die 1930 Nobelprys vir Chemie "vir sy ondersoek na die samestelling van hemien en chlorofil en veral vir sy sintese van hemien."

Biografie

Vroeë jare

Fischer is gebore in Höchst on Main, nou 'n stadsdeel van Frankfurt. Sy ouers was dr. Eugen Fischer, direkteur van die firma Kalle & Co, Wiesbaden, en Privatdozent aan die Tegniese Hoërskool, Stuttgart, en Anna Herdegen. Hy het na 'n laerskool in Stuttgart gegaan en later na die "Humanistisches Gymnasium" in Wiesbaden, waar hy in 1899 gematrikuleer het. Hy het chemie en medisyne studeer, eers aan die Universiteit van Lausanne en daarna aan die Universiteit van Marburg. Hy het sy studies voltooi in 1904, en in 1908 gekwalifiseer vir sy graad as 'n mediese dokter.

Loopbaan

Hy het eers aan 'n mediese kliniek in München gewerk en daarna aan die First Berlin Chemical Institute onder Emil Fischer. In 1911 het na München teruggekeer en 'n jaar later as dosent oor interne geneeskunde gekwalifiseer. In 1913 is hy as dosent in fisiologie aan die Fisiologiese Instituut in München aangestel. In 1916 is hy as professor in mediese chemie aan die Universiteit van Innsbruck aangestel en hy het in 1918 na die Universiteit van Wene geskyf.

Van 1921 tot sy dood het hy die pos as professor in organiese chemie aan die Tegniese Universiteit van München beklee.

Die maankrater genaamd Fischer

Fischer se wetenskaplike werk het meestal te make gehad met die ondersoek na die pigmente in bloed, gal en ook chlorofil in blare, sowel as die chemie van pirrool waaruit hierdie pigmente verkry is. Van besondere belang was sy sintese van bilirubien en hemien. Hy het baie eerbewyse vir hierdie werk ontvang en die Nobelprys vir Chemie ontvang in 1930. Die krater op die maan genaamd Fischer is in 1976 na hom (en Hermann Emil Fischer) vernoem.

Persoonlike lewe

Fischer het in 1935 met Wiltrud Haufe getrou. In 1945 het hy selfmoord gepleeg in München omdat hy moedeloos was oor die vernietiging van sy instituut en sy werk gedurende die laaste dae van die Tweede Wêreldoorlog.

Erkenning

• Genoot van die Akademie vir Wetenskappe Leopoldina (1919)
• Liebig-gedenkmedalje (1929)
• Nobelprys vir Chemie (1930)
• Eredoktorsgraad, Harvard-universiteit (1936)
• Davy-medalje, toegeken deur die Royal Society of London (1937)

Literatuur oor Fischer

• Heinrich Wieland (1950), "Hans Fischer und Otto Hönigschmid zum Gedächtniss" (in Duits), Angewandte Chemie 62 (1): 1–4, doi:10.1002/ange.19500620102. 
• Bickel, M H (2001), "[Henry E. Sigerist and Hans Fischer as pioneers of a medical history institute in Zurich]" (in Duits), Gesnerus 58 (3–4): 215–9, PMID 11810971 
• Stern, A J (1973), "Hans Fischer (1881–1945)" (in Engels), Ann. N. Y. Acad. Sci. 206 (1): 752–61, doi:10.1111/j.1749-6632.1973.tb43252.x, PMID 4584221, Bibcode: 1973NYASA.206..752S 
• Watson, C J (1965), "Reminiscences of Hans Fischer and his laboratory" (in Engels), Perspect. Biol. Med. 8 (4): 419–35, doi:10.1353/pbm.1965.0052, PMID 5323649 
• Kämmerer, H (1961), "Hans Fischer (1881–1945). A reminiscence on the 80th anniversary of his birth" (in Duits), Münchener Medizinische Wochenschrift (1950) 103: 2164–6, Nov 3, 1961, PMID 14036988