Gaan na inhoud

Highlanders (Superrugbyspan)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Highlanders
Stigting 1996 (Super 10 begin)
Ligging Dunedin, Nieu-Seeland
Streek Otago, Noord-Otago, Southland
Stadion Carisbrook
Kapasiteit 29,000[1]
Afrigter(s) Vlag van Nieu-Seeland Jamie Joseph
Kaptein(s) Shane christie
Ben Smith
Liga(s) Superrugby
2018 Kwarteindronde (6de na rondomtalie)
Tuiskleure
Weg kleure
Statistiek
Meeste wedstryde 127 Anton Oliver
Meeste punte 857 Tony Brown
Eerste wedstryd
Otago Highlanders 57 – 17 Queensland Reds
(3 Maart 1996)
Grootste oorwinning
Otago Highlanders 65 – 23 Noordelike Bulls
(3 Maart 1999)
Grootste nederlaag
ACT Brumbies 70 – 26 Otago Highlanders
(12 Mei 1996)
Unie webwerf
www.thehighlanders.co.nz

Die Highlanders (voorheen bekend as die Otago Highlanders) is ’n Nieu-Seelandse rugbyspan wat as ’n konsessie aan die Super 14 deelneem sedert 1996. Die konsessie sluit Otago en Southland in. In terme van die ITM-beker kom die Highlanders spelers van Otago, Noord-Otago en Southland af. Hulle tuiswedstryde word gespeel op Carisbrook in Dunedin en soms op Rugbypark in Invercargill. Die huidige kaptein van die span is Jamie Mackintosh.

Die konsessie is in 1996 gestig om die neder Suid-Eiland in die nuutgestigte Super 12 te verteenwoordig. Hulle het in die eerste seisoen 8ste geëindig en die volgende seisoen laaste nadat hulle slegs drie wedstryde kon wen. In die volgende drie seisoene (1998, 1999 en 2000) het hulle egter deurgedring tot die halfeindronde; hul beste vertoning tot nog toe was in 1999 toe hulle teen die ander span van die Suid-Eiland, die Crusaders, in die eindronde op Carisbrook. Hulle het met 24 - 19 verloor en in die volgende jaar is hulle in die halfeindronde deur die Crusaders uitgeskakel. Sedertdien het hulle nog net een keer in die top vier geëindig (in 2002). Tussen 2003 en 2009 kon hulle nie beter as sewende op die punteleër vaar nie.

Die voormalige Highlander, Anton Oliver, het ’n rekord 127 wedstryde vir die konsessie gespeel en dertien ander spelers het meer as 50 wedstryde gespeel vir die span.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Die konsessie van die Highlanders is gestig as een van vyf Nieu-Seelandse spanne in die Super 12. Hulle is aanvanklik die Otago Highlanders genoem en die konsessiegebied vestaan uit die neder Suid-Eiland van Nieu-Seeland, met die spanne van die Otago, Noord-Otago en Southland rugbyunies wat vir die Highlanders kan kwalifiseer.[2]

Die Highlander gelukbringer tree op voor ’n wedstryd op Carisbrook

Die kaptein van die eerste span in 1996 was John Leslie en is afgerig deur Gordon Hunter.[3] Hulle eerste Super 12-wedstryd was teen die Queensland Reds te Carisbrook op 3 Maart 1996. Die Highlanders het die wedstryd met 57 - 17 gewen.[4][5] Na drie wedstryde was die Highlanders onoorwonne en was hulle bo-aan die punteleër. Die volgende week het hulle egter verloor met 59 - 26 teen die Noord-Transvaal op Loftus Versfeld.[6] Die Highlanders kon vir die res van die seisoen net twee wedstryde wen; teen Natal te Carisbrook en teen die Canterbury Crusaders te Lancasterpark,[7] en hulle het agtste op die tabel geëindig.[8]

1997 was die Highlanders se swakste seisoen nog.[2] Hulle het heel laaste in die kompetisie geëindig en kon slegs drie wedstryde wen.[9] Hulle is afgerig deur Glenn Ross en die kaptein was Taine Randell.[3] Onder die agt verliese wat hulle gely het was ’n reuse 75 - 43 verlies teen Natal in Durban. In daardie wedstryd het Gavin Lawless 50 punte aangeteken — ’n kompetisierekord.[10] Na hul swak vertoning in 1998 is Tony Gilbert vir 1998 aangestel as afrigter.[3] Hulle eerste wedstryd was ’n verrassende wen oor die Queensland Reds met 26 - 19.[11] Die Highlanders het uiteindelik die eerste Nieu-Seelandse span geword wat al vier Suid-Afrikaanse spanne in een seisoen kon klop.[11][12] Nadat hulle die Bulls op Loftus Versfeld geklop het kon hulle slegs vir die halfeindronde kwalifiseer indien die Brumbies teen die Reds verloor met ’n klein punteverskil. Die Brumbies het egter gewen met 23 - 16 en die Highlanders het vierde geëindig.[13] Hulle moes in die halfeindronde teen die verdedigende kampioene, die Auckland Blues, op Edenpark speel. Die Blues het die wedstryd op kontroversiële wyse gewen met 37 - 26.[14]

In 1999 het die Highlanders hul beste vertoning nog gelewer toe hulle die eindronde van die kompetisie gehaal het. Hulle het daardie seisoen geopen met ’n sege van 19 - 13 oor die Auckland Blues op Carisbrook.[15] Dit is gevolg deur seges oor die Northern Bulls, die Stormers en die Golden Cats. Hulle eerste verlies vir die seisoen was die volgende wedstryd teen die Coastal Sharks.[16] Terug in Nieu-Seeland het hulle teen die Waikato Chiefs gewen en daarna ook teen die Crusaders.[17] Nadat hulle teen die Reds ook gewen het,het die Highlanders teen die Waratahs op Carisbrook verloor. Die volgende week het die Brumbies egter op Carisbrook in die stof gebyt. In die volgende wedstryd het hulle met 21 - 19 verloor teen die Wellington Hurricanes nadat hulle halftyd met 14 - 3 voorgeloop het.[18] As die Highlanders hierdie wedstryd gewen het, sou hulle bo-aan die punteleër geëindig het en sou hulle die halfeindronde op Carisbrook gespeel het. Hulle moes egter na Suid-Afrika gaan om in Kaapstad teen die Stormers te speel; hulle het met 33 - 18 gewen.[19] Die Highlanders het na Dunedin teruggekeer om in die eindronde teen die ander span van die Suid-Eiland, die Canterbury Crusaders, te speel. Die Highlanders het eerse punte aangeteken en het halftyd met 14 - 9 voorgeloop. Die beslissende drie is egter deur die vleuel van Canterbury, Afato So’oalo, gedruk toe hy ’n kapskoppie gegee het en vir die All Black-vleuel, Jeff Wilson, weggehardloop het.[20][21] Die Highlanders het met drie minute speeltyd oor, ’n drie gedruk toe Isitolo Maka oorgeduik het, maar dit was te laat en die Crusaders het met 24 - 19 gewen.[20]

Die Highlanders het hul 2000-seisoen afgeskop met ’n 50 - 13 sege oor die Queensland Reds op Carisbrook.[22] Hulle het ook hul volgende drie wedstryde, teen die Sharks, die Hurricanes en die Cats, gewen. Daarna het hulle egter drie wedstryde, teen die Crusaders, die Brumbies en die Blues, verloor[23] Hulle het op die Jade-stadion teen die Crusaders gespeel in die halfeindronde en het verloor met 37 - 15 nadat Marika Vunibaka twee drieë in die laaste twintig minute gedruk het.[24] In die volgende seisoen het die Highlanders goed begin en die Blues met 23 - 8 gewen.[25] Hulle het daardie jaar (2001) vir die eerste keer sedert ’n provinsiale rugbyspan van Otago teen ’n provinsiale span van Nieu-Suid-Wallis in 1901 gespeel het (die span van Nieu-Suid-Wallis het dié wedstryd met 5 - 0 verloor), gewen. Dit was op 7 April 2001 op Carisbrook en die telling was 39 - 20.[26][27] Die Highlanders het net-net verloor teen die Hurricanes met 35 - 33 in Napier voordat hulle die Brumbies op 20 April op Carisbrook geklop het. Alhoewel die Highlanders vir die tweede agtereenvolgende seisoen onoorwonne op hul tuisveld was, het hulle vyfde op die punteleër geëindig met ses oorwinnings in die seisoen.[26]

Die Highlanders speel teen die Hurricanes te Wellington in 2005; hul eerste sege oor die Hurricanes op daardie veld

Laurie Mains het in 2001 van Suid-Afrika na Nieu-Seeland teruggekeer om Otago af te rig vir die Nasionale Provinsiale Kampioenskap (NPC) en is aangestel as die afrigter vir die Highlanders se 2002-seisoen.[28] Hulle seisoen het begin met ’n 30 - 28 verloor teen die Crusaders op die Jadestadion.[29] Daardie jaar het die Highlanders weer daarin geslaag om al vier die Suid-Afrikaanse spanne te wen.[29] Die Gordon Hunter-gedenktrofee is ook in daardie seisoen bekendgestel om aan die wenner van die wedstryd tussen die Highlanders en die Blues oorhandig te word. Gordon Hunter het albei die spanne afsonderlik afgerig voor sy dood weens kanker in 2001.[30] Die eerste wedstryd om die Gordon Hunter-gedenktrofee is op Edenpark gespeel en die Blues het met 20 - 13 gewen. Die Highlanders se laaste wedstryd van die 2002-seisoen was op Carisbrook teen die Reds. Hulle het die wedstryd met 40 - 26 gewen en so gesorg dat hulle vir drie jaar onoorwonne was op Carisbrook.[28] Die Hurricanes het vierde op die punteleër geëindig en moes teen die Crusaders in die halfeindronde speel. Hulle het na Christchurc gereis en met 34 - 23 verloor.[31]

Die 2003-seisoen het afgeskop met ’n 29 - 26 oorwinning oor die Chiefs in Hamilton.[32] Daarna het hulle teen die Stormers en die Bulls gewen maar teen die Cats in Johannesburg verloor. Die volgende week het hulle teen die Hurricanes verloor (17 - 16) op Carisbrook. Die Highlanders was vir drie seisoene (2000, 2001 en 2002) oftewel sestien wedstryde onoorwonne op Carisbrook voordat hulle teen die Crusaders verloor het.[33] Die volgende week het hulle teen die Blues gewen met 22 - 11 en die Gordon Hunter-gedenktrofee behou. In April van daardie jaar het gerugte die ronde begin doen dat daar onenigheid bestaan tussen Laurie Mains, die afrigter, en sommige van die senior spelers in die span.[33] Anton Oliver is deur Mains aangekla as die voorbok[34] en na die laaste wedstryd van die seisoen het Mains bedank en is hy vervang deur sy assistent, Greg Cooper.[34]

2004 was nie ’n goeie seisoen vir die Highlanders nie. Hulle het nie net in dié seisoen 44 drieë afgestaan, 12 meer as die vorige seisoen nie,[35] maar het ook ’n nuwe afrigter en dertien nuwe spelers gehad.[3] Dit het alles bygedra tot die negende plek wat die Highlanders ingeneem het aan die einde van die seisoen.[36] Die 2005-seisoen het afgeskop met ’n verlies teen die Blues op Carisbrook.[37] Na die eerste wedstryd het die Highlanders ses wedstryde in ’n ry gewen wat ’n eerste vir die konsessie was.[38] Na ’n gelykop uitslag teen die Stormers en ’n loslootjie was die Highlanders onoorwonne vir agt weke. Drie weke voor die einde van die rondomtalietoernooi was die Highlanders nog derde op die punteleër, maar hulle het die oorblywende drie wedstryde verloor en uiteindelik agtste geëindig.[38]

Na tien jaar is die Super 12 uitgebrei om twee ekstra spanne te akkommodeer; die Western Force van Perth in Australië en die Cheetahs van Bloemfontein in Suid-Afrika. Die Highlanders het 2006 weer onder Cooper aangedurf. Hulle het egter hul eerste wedstryd teen die Crusaders verloor maar die volgende drie wedstryde gewen. Hulle kon slegs daarin slaag om twee van hul laaste ses wedstryde te wen en het as gevolg daarvan negende geëindig.[39] Die 2007-seisoen het dieselfde uitslag as die vorige seisoen opgelewer. Die Highlanders het weer negende geëindig en was die swakste van die Nieu-Seelandse spanne.[40] Hulle het die seisoen afgesluit met vyf oorwinnings uit dertien wedstryde.[41] Na die 2007-seisoen het Greg Cooper die konsessie verlaat om die assistentafrigter vir die Blues te word.[42] Die afrigter vir die 2008, Gelnn Moore, is op 23 Augustus 2007 aangewys.[43]

Naam en kleure

[wysig | wysig bron]
Die logo van die Otago Highlanders voordat hulle naam verander is

Die naam Highlanders is gekies na aanleiding van die vroeë Skotse setlaars in die neder Suid-Eiland. Hierdie Skotse setlaars was die stigters van Dunedin—bekend as die "Edinburg van die Suide," en dit is die stad waar die Highlanders se basis is.[44] Volgens die amptelike webblad van die Highlanders: "Die naam en beeld van die Highlander roep beelde van vurige onafhanklikheid, trotsheid en jou herkoms, lojaliteit, krag, broederskap, eerlikheid en harde werk op."[44] Die kleure van die Highlanders is ’n kombinasie van die provinsiale kleure van Noord-Otago, Otago en Southland; geel, blou en maroen. Blou is ook die oorheersende kleur van die Skotse vlag.

Konsessiegebied

[wysig | wysig bron]
Die provinsiale unies wat die Highlanders-konsessie uitmaak

Die konsessiegebied van die Highlanders bestaan uit die gebiede wat beheer word deur die Noord-Otago, Otago en Southland Rugbyunies.[44] Otago en Southland neem deel aan die Air New Zealand-beker,[45] en Noord-Otago neem deel aan die amateur Heartland-kampioenskap.[46] Die gevolg is dat die meeste spelers van die Highlanders van Otago of Southland kom.

Stadion

[wysig | wysig bron]
Carisbrook

Die Highlanders se tuisgrond is Carisbrook in Dunedin me ’n kapasiteit van 29,000. Carisbrook staan ook bekend as "The Brook" of die "House of Pain" weens die stadion se reputasie as ’n moeilike stadion vir toerspanne om in te speel.[47] Die stadion is ook bekend vir die groot hoeveelheid studente (bekend as die "Scarfies") wat die terrasse aan die oostelike kant van die veld volsit.[48]

’n Nuwe stadion, die Forsyth Barr-stadion by Universiteit Plaza word tans gebou om Carisbrook te vervang omdat Carisbrook nie meer geskik is om internasionale rugbywedstryde aan te bied nie en dit sal ook dien as ’n stadion vir die 2011 Rugbywêreldbeker.[49] Die Carisbrook-stadiontrust is in 2006 gestig om die beplanning en konstruksie van ’n nuwe stadion.[50] Die stadion word nie gebou waar die huidige Carisbrook staan nie, maar sal eerder naby die Universiteit van Otago en Otagohawe opgerig word.[51] Die stadion sal ’n dak hê wat beteken dat dit geskik sal wees in alle weersomstandighede. Verder sal dit reghoekig in vorm wees met 25,000 permanente sitplekke wat uitgebrei kan word tot 35,000 indien nodig.[52]

Die Highlanders speel gewoonlik ook een wedstryd per seisoen op òf Rugbypark in Invercargill òf die Queenstown Events-sentrum in Queenstown. Voor 2007 is die wedstryd gewoonlik op Rugbypark gespeel,[53] maar in 2007 is ’n wedstryd op die Queenstown Events-sentrum gespeel.[54] Die Highlanders het ook van hul voorseisoenwedstryde op Centennialpark in Oamaru[55]

Op 23 Maart 2009 het die Highlanders een van hul tuiswedstryde op die FMG-stadion in Palmerston-Noord teen die Bulls. Ongeveer 10,000 mense het vir hierdie wedstryd opgedaag, wat beteken dat dit een van die Highlanders se grootste toeskouergetalle vir die 2009-seisoen was.

Seisoenbepalings

[wysig | wysig bron]

Super 12

[wysig | wysig bron]

Die volgende tabel som die Highlanders se Super 12-uitslae op:[56]

Seisoen Pos Gespeel Gewen Gelyk Verloor Punte vir Punte teen +/- BP Pte Notas
1996 8ste 11 5 0 6 329 391 -62 6 26
1997 12de 11 3 0 8 299 409 -110 5 17
1998 4de 11 7 0 4 343 279 64 6 34 Verloor in halfeindrondte teen Auckland Blues[57]
1999 3de 11 8 0 3 280 203 77 3 35 Verloor in eindrondte teen Canterbury Crusaders[57]
2000 3de 11 6 0 5 320 280 40 8 32 Verloor in halfeindrondte teen Crusaders[57]
2001 5de 11 6 0 5 284 295 -11 5 29
2002 4de 11 8 0 3 329 207 122 6 38 Verloor in halfeindrondte teen Crusaders[57]
2003 7de 11 6 0 5 287 246 41 5 29
2004 9de 11 4 1 6 299 347 -48 8 26
2005 8ste 11 6 1 4 221 214 7 1 27

Super 14

[wysig | wysig bron]

Die volgende tabel som die Highlanders se Super 14-uitslae op:[56]

Seisoen Pos Gespeel Gewen Gelyk Verloor Punte vir Punte teen +/- BP Pte Notas
2006 9de 13 6 0 7 228 276 -48 3 27
2007 9de 13 5 0 8 235 301 -66 7 27
2008 11de 13 3 0 10 257 338 -81 7 19
2009 11de 13 4 0 9 254 269 -81 10 26
2010 12de 13 3 0 10 297 397 -100 7 19

Superrugby

[wysig | wysig bron]

Die volgende tabel som die Highlanders se Superrugby-uitslae op:

Seisoen Pos Gespeel Gewen Gelyk Verloor Punte vir Punte teen +/− BP1 Pte Notas
2011 8ste 16 8 0 8 296 343 −47 5 45
2012 9de 16 9 0 7 359 385 −36 6 50
2013 14de 16 3 0 13 374 496 −122 9 29
2014 6de 16 8 0 8 401 442 −41 10 42 Verloor teen Sharks in kwalifiserende rondte
2015 4de 16 11 0 5 450 333 +117 9 53 Wen teen Hurricanes in eindrondte

1 Punte toegeken vir ’n loslootjie is nie hierby ingereken nie.

Die volgende tabel som die Highlanders se Superrugby-uitslae vir die uitgebreide toernooi van agtien spanne op:

Seisoen Pos Alg Pos Groep Gespeel Gewen Gelyk Verloor Punte vir Punte teen +/− BP1 Pte Notas
2016 5de 3de 15 11 0 4 422 273 +149 8 52 Verloor teen Lions in halfeindrondte
2017 7de 5de 15 11 0 4 488 308 +180 7 51 Verloor teen Crusaders in kwarteindrondte

Huidige span

[wysig | wysig bron]

Highlanders 2019 Superrugbyspan

Stutte

Hakers

Slotte

 

Losvoorspelers

Skrumskakels

Losskakels

 

Senters

Vleuels

Heelagters

Afrigters

[wysig | wysig bron]

In die eerste seisoen van die Highlanders is hulle afgerig deur Godron Hunter voordat hy verkies is tot die keurpaneel van die All Blacks.[3][58] Glen Ross het in 1997 oorgeneem maar is nie weer aangestel vir die 1998-seisoen nie.[59] Tony Gilbert is aangestel vir die 1998-seisoen en het ook in 1999 die span afgerig waarna hy aangestel is as hulpafrigter van die All Blacks.[11] Daarna is Peter Sloane aangestel om Gilbert se opvolger te wees. Hy was die afrigter in 2000 en 2001 waarna hy die Blues gaan afrig het. In 2001 het Laurie Mains van Suid-Afrika af teruggekeer en is aangestel as die afrigter van die Highlanders vir die 2002-seisoen.[28] Mains het aan die einde van die 2003-seisoen bedank na onenigheid tussen hom en van die spelers.[33] Greg Cooper is na Mains aangewys as afrigter en was die afrigter van 2004 tot 2007 waarna ook hy na die Blues is om as hulpafrigter op te tree.[42] Die afrigter vir die 2008- en 2009-seisoene was Glenn Moore.[43] Hy is behou vir die 2010-seisoen.[60] Jamie Joseph is vir die 2011-seisoen aangestel as hoofafrigter.

Bibliografie

[wysig | wysig bron]
  • Gifford, Phil (2004). The Passion - The Stories Behind 125 years of Canterbury Rugby. Wilson Scott Publishing. ISBN 0-9582535-1-X.
  • Howitt, Bob (2005). SANZAR Saga - Ten Years of Super 12 and Tri-Nations Rugby. Harper Collins Publishers. ISBN 1-86950-566-2.
  • McIlraith, Matt (2005). Ten Years of Super 12. Hodder Moa. ISBN 1-86971-025-8.

Notas en verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ (en) www.orfu.co.nz Geargiveer 14 Oktober 2008 op Wayback Machine
  2. ↑ 2,0 2,1 McIlraith (2005), p 322.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 McIlraith (2005), p 323.
  4. ↑ McIlraith (2005), p 228.
  5. ↑ McIlraith (2005), p 40.
  6. ↑ McIlraith (2005), p 41.
  7. ↑ McIlraith (2005), p 43.
  8. ↑ McIlraith (2005), p 235.
  9. ↑ McIlraith (2005), p 243.
  10. ↑ McIlraith (2005), p 50.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 McIlraith (2005), p 77.
  12. ↑ Die Crusaders het in latere jare dieselfde vermag.
  13. ↑ McIlraith (2005), p 82.
  14. ↑ McIlraith (2005), p 83.
  15. ↑ McIlraith (2005), p 253.
  16. ↑ McIlraith (2005), p 255.
  17. ↑ McIlraith (2005), p 256.
  18. ↑ McIlraith (2005), p 101.
  19. ↑ McIlraith (2005), p 104.
  20. ↑ 20,0 20,1 Gifford (2004), p 175.
  21. ↑ McIlraith (2005), p 106.
  22. ↑ McIlraith (2005), p 261.
  23. ↑ McIlraith (2005), p 121.
  24. ↑ McIlraith (2005), p 124.
  25. ↑ McIlraith (2005), pg 269.
  26. ↑ 26,0 26,1 McIlraith (2005), p 144.
  27. ↑ Voor die Super 12 in 1996 het Otago en Nieu-Suid-Wallis in 1925, 1991 en twee keer in 1995 teen mekaar gespeel.
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 McIlraith (2005), p 158.
  29. ↑ 29,0 29,1 McIlraith (2005), p 159.
  30. ↑ McIlraith (2005), p 163.
  31. ↑ McIlraith (2005), p 285.
  32. ↑ McIlraith (2005), p 171.
  33. ↑ 33,0 33,1 33,2 McIlraith (2005), p 175.
  34. ↑ 34,0 34,1 McIlraith (2005), p 176.
  35. ↑ McIlraith (2005), pg 198.
  36. ↑ McIlraith (2005), p 302.
  37. ↑ McIlraith (2005), p 209.
  38. ↑ 38,0 38,1 McIlraith (2005), p 212.
  39. ↑ (en) Burdon, Nathan (16 Mei 2006). "Cooper has board's support". The Southland Times.
  40. ↑ (en) Meikle, Hayden (7 Mei 2007). "Pressure on but Cooper standing firm". The Otago Daily Times.
  41. ↑ (en) Savory, Logan (9 Mei 2007). "Rugby / Review Process". The Southland Times.
  42. ↑ 42,0 42,1 (en) Meikle, Hayden (21 Julie 2007). "Three in frame to replace Cooper". Otago Daily Times.
  43. ↑ 43,0 43,1 (en) Page, Craig (29 Augustus 2007). "Right time to take charge: Moore; Draft policy not a concern". Otago Daily Times.
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 "Highlanders" (in Engels). highlanders-rugby.co.nz. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Desember 2016. Besoek op 18 November 2007.
  45. ↑ "Air NZ Cup Explained". NZRFU. Besoek op 24 Januarie 2008.
  46. ↑ "Heartland Championship" (in Engels). NZRFU. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Januarie 2014. Besoek op 24 Januarie 2008.
  47. ↑ Vincent, Michael (11 Augustus 2001). "Wallabies take on All Blacks in the House of Pain" (in Engels). abc.net.au. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Mei 2017. Besoek op 18 Desember 2007.
  48. ↑ "Delights of Dunedin" (in Engels). critic.co.nz. 17 April 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Mei 2010. Besoek op 18 Desember 2007.
  49. ↑ (en) "Catalyst Events". carisbrook.org.nz. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2007. Besoek op 18 Desember 2007.
  50. ↑ (en) "Carisbrook Stadium Trust History". carisbrook.org.nz. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2007. Besoek op 18 Desember 2007.
  51. ↑ (en) "Carisbrook Stadium Trust — Where is it?". carisbrook.org.nz. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2007. Besoek op 18 Desember 2007.
  52. ↑ (en) "Carisbrook Stadium Trust — Design". carisbrook.org.nz. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2007. Besoek op 18 Desember 2007.
  53. ↑ (en) Burdon, Nathan (5 September 2007). "Highlanders head back to Queenstown". rugbyheaven.co.nz. Besoek op 18 Desember 2007.[dooie skakel]
  54. ↑ (en) Whiting, John (7 April 2007). "Chiefs edge out Highlanders" (in Japannees). tvnz.co.nz. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 September 2015. Besoek op 18 Desember 2007.
  55. ↑ "Warm up S14 matches begin" (in Engels). tvnz.co.nz. 16 Januarie 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 18 Desember 2007.
  56. ↑ 56,0 56,1 "Super Rugby Team Details (The Highlanders)" (in Engels). Lassen Creative Technologies Ltd. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 November 2019. Besoek op 10 Desember 2007.
  57. ↑ 57,0 57,1 57,2 57,3 (en) "The Highlanders -vs- ALL (Playoffs)". Lassen Creative Technologies Ltd. Besoek op 24 November 2006.
  58. ↑ McIlraith (2005), p 111.
  59. ↑ McIlraith (2005), p 61.
  60. ↑ "2010 Highlanders squad announced" (in Engels). highlanders-rugby.co.nz. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Januarie 2010. Besoek op 15 Maart 2010.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Highlanders_(Superrugbyspan)&oldid=2718387"