ΗΛΙΟΘΕΑΣΗ: Η Αυταπάτη της Πρανικής Τροφής και οι Αμφιλεγόμενοι Γκουρού

                           breatharians: χωρίς φαγητό, τρεφόμενοι μόνο με «κοσμική τροφή»

ΗΛΙΟΘΕΑΣΗ: Η ΑυταπΑτη της ΠρανικΗς ΤροφΗς και οι ΑμφιλεγΟμενοι ΓκουροΥ

Η εξάπλωση του Πρανισμού στη Δύση κατά τις τελευταίες δεκαετίες οφείλεται κυρίως στην επιρροή δύο βασικών μορφών, της Αυστραλής Jasmuheen (γεννημένη ως Ellen Greve) και του Ινδού Hira Ratan Manek (HRM). Η Jasmuheen, μέσω του βιβλίου της «Living on Light», διακήρυξε ότι από το 1993 ζούσε σχεδόν χωρίς φαγητό, τρεφόμενη μόνο με «κοσμική τροφή», ισχυριζόμενη ότι οι ακόλουθοί της μπορούσαν να «επαναπρογραμματίσουν» το DNA τους για να αντλούν ενέργεια από το φως. Βασικό στοιχείο της διδασκαλίας της ήταν μια 21ήμερη διαδικασία μετάβασης, που ξεκινούσε με μία εβδομάδα πλήρους αποχής από κάθε στερεά ή υγρή τροφή.

Δοκιμασμένες Απαντήσεις σε Πέντε Κοινές Μουσουλμανικές Αντιρρήσεις

ΑντιμετωπΙζοντας την ΙσλαμικΗ ΠρΟκληση

ΔοκιμασμΕνες Απαντήσεις σε ΠΕντε ΚοινΕς ΜουσουλμανικΕς ΑντιρρΗσεις

David Wood

    Οι Χριστιανοί καλούμαστε να «κάνουμε μαθητές όλα τα έθνη» (Ματθ. 28:19). Επειδή οι Μουσουλμάνοι αποτελούν περισσότερο από το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού, η υπακοή στη Μεγάλη Εντολή συνεπάγεται την παρουσίαση του ευαγγελίου στους Μουσουλμάνους. Ωστόσο, το μήνυμα του Ισλάμ έρχεται σε αντίθεση με τις διδασκαλίες του Χριστού σε πολλά βασικά δόγματα, οπότε οι Μουσουλμάνοι έχουν, εύλογα, σημαντικές αντιρρήσεις για τον Χριστιανισμό. 

Αστρολογία και επιστημονική γνώση

Πρωτ. Αλέξανδρος Σιμπάλιεφ

Αστρολογία και επιστημονική γνώση

    Η σύγχρονη μορφή της αστρολογίας αποτελεί συσσώρευση διαφόρων πεποιθήσεων, διδασκαλιών και φιλοσοφικών συστημάτων, που επί χιλιετίες έχουν αλληλεπιδράσει μεταξύ τους σε διάφορες χώρες και ηπείρους του πλανήτη μας. Η έννοια της «αστρολογίας», όταν αποσπαστεί από το αντίστοιχο πλαίσιο, είναι ασαφής ακόμη και για έναν καλά μορφωμένο αστρολόγο. Υπάρχουν πολλές σχολές αστρολογίας — ινδική, αβεστιανή, ευρωπαϊκή, αιγυπτιακή και άλλες. 

Αγία Βαρβάρα η Μεγαλομάρτυς

ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ Η ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

       Ορισμένοι άγιοι της Εκκλησίας μας έχουν την προσωνυμία Μεγαλομάρτυρες, διότι υπέστησαν ιδιαίτερα σκληρά βασανιστήρια, κατά την ομολογία τους στο Χριστό και την άρνησή τους να ασπασθούν αλλότριους ψεύτικους «θεούς» και να θυσιάσουν στα άψυχα είδωλα. Ανάμεσα σ’ αυτούς συγκαταλέγεται η Μεγαλομάρτυς Βαρβάρα, μια ηρωική κόρη, η οποία αντάλλαξε τις δόξες του κόσμου με την πίστη της και την προσήλωσή τους στο Σωτήρα Χριστό.

       Γεννήθηκε και έζησε σε καιρούς, στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (286-305), όπου είχε λάβει χώρα ο μεγαλύτερος και σκληρότερος διωγμός κατά των Χριστιανών, από το αντίχριστο και δαιμονικό Ρωμαϊκό Κράτος. Ήταν κόρη ενός φανατικού ειδωλολάτρη, ονόματι Διοσκούρου, ο οποίος συγκαταλέγονταν στους ευγενείς, πλουσίους και αξιωματούχους της μεγάλης πόλεως Ηλιουπόλεως της Αιγύπτου. Ο Διόσκουρος φρόντισε να την μεγαλώσει με την ευσέβεια στα δαιμονικά είδωλα και τους ανύπαρκτους, διεφθαρμένους «θεούς», οι οποίοι υπαγόρευαν στους άτυχους λατρευτές τους κάθε ανηθικότητα και κακουργία. Να τους μοιάζουν οι άνθρωποι, να γίνουν μιμητές τους. Φρόντισε επίσης να της δώσει την πιο μεγάλη εκπαίδευση, στέλνοντάς την στις ονομαστές σχολές της Αλεξάνδρειας. Είχε αναδειχθεί ως μία από τις σπουδαιότερες κόρες της περιοχής.

Άγιος Σεραφεὶμ Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου &ʹ Νεοχωρίου (4 Δεκεμβρίου)

῞Αγιος Σεραφεὶμ

̉Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου &ʹ Νεοχωρίου

(4 Δεκεμβρίου)

   ῾Ο ῞Αγιος Σεραφεὶμ γεννήθηκε στὴν Πεζούλα πε­ρὶ τὰ μέσα τοῦ 16ου αἰ. ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ ἐνάρετους, τὸν Σωφρόνιο καὶ τὴ Μαρία. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ διακρί­νονταν γιὰ τὸν καλό του χαρακτή­ρα, τὴν ἀγάπη του πρὸς τὴν Ἐκκλη­σία, τὶς φιλομοναχικές του τάσεις, γι’ αὐτὸ καὶ πῆγε νὰ μονάσει στὴν Ἱ. Μ. Κορώ­νας. Νωρὶς ἔγινε ἡγού­μενος τῆς Μονῆς καὶ ἀργότερα ἀρ­χιεπίσκοπος Φαναρί­ου καὶ Νεοχωρίου, γεγονὸς ποὺ τοῦ ἔ­δωσε τὴ δυνατότητα νὰ προσφέρει πολλὲς ὑπη­ρεσίες στὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ δοῦλο γένος.  ῾Η δράση του προκάλεσε τὸ μίσος τῶν ἀγάδων τῆς περιοχῆς, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν εὐ­καιρία τοῦ ἐπαναστατι­κοῦ κινήματος, ποὺ ἔκανε τὸ 1601 ὁ Μη­τροπολίτης Λαρίσης Διονύσιος ὁ Φιλόσοφος ἢ Σκυλόσο­φος τὸν κατηγόρησαν ὡς συνεργὸ του. Τοῦ ζήτησαν νὰ ἀλλαξοπιστήσει γιὰ νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὴν κατηγορία ποὺ τὸν βάρυνε Αὐτὸς ἀρνήθηκε καὶ κατά­δικάστηκε σὲ θάνατο δι̉ ἀποκεφαλι­σμοῦ, ἀφοῦ προη­γουμένως ὑπέστη φοβερὰ μαρτύρια μέχρι ποὺ τὸν ἔγδαραν ζωντανὸ. Ἔτσι στὶς 4 Δεκεμβρίου 1601 ὁ Ἅγιος ἀποκεφαλίστηκε καὶ παρέ­δωσε τὴν ἁγία του ψυχὴ στὸν ἀθλοθέτη Χριστὸ.

ΗΠΑ: Δυστοπικά εργαλεία επιτήρησης Τεχνητής Νοημοσύνης για να παρακολουθούν τους πολίτες

Για δεκαετίες, ένα ύπουλο πλέγμα ελέγχου του Μεγάλου Αδελφού αναπτύσσεται και εξελίσσεται γύρω μας, και τώρα η τεχνητή νοημοσύνη επιτρέπει στο κράτος να κάνει πράγματα που δεν είχε καταφέρει ποτέ πριν. Αυτό περιλαμβάνει την παρακολούθηση του πού οδηγούμε, ώστε όσοι έχουν «ύποπτα» ταξιδιωτικά μοτίβα να μπορούν να κρατούνται.

Αργή, ύπουλη διάβρωση πίστης στο κέντρο της Ορθοδοξίας.

Στο Φανάρι, στις 29 Νοεμβρίου, ακούσαμε άλλη μια πράξη από το εκκλησιαστικό θέατρο που παίζει εδώ και χρόνια. Μια “δοξολογία” όπου ο διάκονος αναφώνησε: «Υπέρ του αγιωτάτου επισκόπου Ρώμης και πάπα Λέοντος…». Πρώτος ο πάπας, δεύτερος ο Πατριάρχης. Σαν να μοιράζουν σειρά προτεραιότητας σε ΚΕΠ, όχι σαν να τελούν δέηση στο κέντρο της Ορθοδοξίας.

Μάθημα «Ηθικής» μπαίνει στα σχολεία αντί για Θρησκευτικά – Εγχειρίδιο για το πώς να γίνεις «καλός άθεος»

Μάθημα «Ηθικής» μπαίνει στα σχολεία αντί για Θρησκευτικά – Εγχειρίδιο για το πώς να γίνεις «καλός άθεος»

Κονσερβαρισμένο «ήθος» - Το υπουργείο Παιδείας θα μαθαίνει τα παιδιά πώς να είναι «ηθικοί» χωρίς έννοια Θεού και χωρίς προοπτική σωτηρίας

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Ἐσωτερικὴ ἱεραποστολή

Ἐσωτερικὴ ἱεραποστολή

Γράφει ὁ Ἁγιοσιωνίτης

Ὅσο διαρκοῦσαν οἱ διωγμοὶ σὲ βάρος τῶν πιστῶν τῆς Ἐκκλησίας, οἱ χριστιανοὶ ἦταν γενναῖοι καὶ ἥρωες τῆς πίστης μας. Ἂν ἔκανες τὸν σταυρὸ σου, σὲ περίμενε ὁ θάνατος. Τὸτε δὲν χωροῦσαν νερόβραστοι χριστιανοί, ὅπως εἶναι σήμερα. Τὰ διαβάζουμε στὰ συναξάρια τὰ μαρτύρια ποὺ τραβοῦσαν οἱ ἅγιοι μάρτυρες. Ὑπάρχει καὶ ἕνας ἀριθμὸς χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι μπροστὰ στὰ βασανιστήρια λυγοῦσαν καὶ πρόδιδαν τὴν πίστη τους. Γενικὰ ὅμως ἀναδείχθησαν ἄξιοι χριστιανοὶ αὐτοὶ ποὺ ἔζησαν τὴν ἐποχή τῶν διωγμῶν.

Ἡ μάνδρα τῆς Ὀρθοδοξίας ἔχει μείνει ἐντελῶς ἀφύλακτη. Οἱ φύλακες ἔχουν ἐξαφανισθεῖ.

Ἡ μάνδρα τῆς Ὀρθοδοξίας ἔχει μείνει ἐντελῶς ἀφύλακτη. Οἱ φύλακες ἔχουν ἐξαφανισθεῖ.

Φώτιος Μιχαήλ, ἰατρός

Ἡ παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ κάνει θραύση κι ἐμεῖς κοιμόμαστε μέ τά τσαρούχια, ἔλεγε ὁ ἀγαπημἐνος μας Ἅγιος Παΐσιος.

Μία βέβηλη ἀλλά καί ἀποτυχημένη παράσταση…

Μία βέβηλη ἀλλά καί ἀποτυχημένη παράσταση…

Νεκτάριος Δαπέργολας

        Ἕνα φτηνό καί κακοπαιγμένο θέατρο εἴδαμε λοιπόν τελικά, δίχως ἰδιαίτερη οὐσία. Βεβαίως δέν ὑποτιμοῦμε τήν μιασματική βαρύτητα πού εἶχαν οἱ ἐναγκαλισμοί καί οἱ συμπροσευχές καί τά πολυχρόνια, ἀλλά μέ τέτοιες βεβηλώσεις ἔχουμε πλέον (δυστυχῶς) συνηθίσει. Τό σημαντικότερο εἶναι πώς καμία ἀπόφαση δέν ἐλήφθη καί τό μόνο στό ὁποῖο μπόρεσαν νά φτάσουν (ἐπί τοῦ παρόντος) οἱ ἐπί κεφαλῆς τῶν δύο σφηκοφωλιῶν, ἦταν μία διακήρυξη γεμάτη συμβουλές καί εὐχολόγια, πού ἀναμηρυκάζει ἁπλῶς γιά πολλοστή φορά τά πασίγνωστα πλέον ἀγαπουλίστικα τετριμμένα.

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὴ Νιγηρία

Μὲ ἀφορμὴ μία πρόσφατη εἴδηση γιὰ «μαζικὲς σφαγὲς στὴ Νιγηρία» ἀπὸ φανατικοὺς ἰσλαμιστὲς σὲ βάρος χριστια­νῶν κατοίκων, δημοσιογράφος ἀθηναϊ­κῆς ἐφημερίδας πῆρε συνέντευξη ἀπὸ τὸν ἐπιχώριο Ἑλληνορθόδοξο Μητροπολίτη κ. Νικόδημο.

Ὁ κ. Πρόεδρος τῆς Ἑνώσεως Θεολόγων ἀγωνιᾶ καὶ διαμαρτύρεται … Ἀλλὰ αἱ φοβεραὶ διαταγαὶ ἔχουν πρὸ πολλοῦ ἐξαπολυθῆ: Ἔξω ἀπὸ τὰ σχολεῖα ἡ Ἐκκλησία μας!

Ὁ κ. Πρόεδρος τῆς Ἑνώσεως Θεολόγων ἀγωνιᾶ καὶ διαμαρτύρεται …

Ἀλλὰ αἱ φοβεραὶ διαταγαὶ ἔχουν πρὸ πολλοῦ ἐξαπολυθῆ:

Ἔξω ἀπὸ τὰ σχολεῖα ἡ Ἐκκλησία μας!

Μοναχὸς Ἀβέρκιος

   Οἱ κατ’ ἔμπνευσιν τοῦ Ὄφεως κατὰ τῶν διακαιωμάτων τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τῆς σχολικῆς νεολαίας ἐχθρικὲς διαταγὲς ἔχουν πρὸ πολλοῦ ἐξαπολυθεῖ. Εἶναι δὲ σκληρὲς καὶ διαλύουν τὴν σχέση τῆς νεολαίας τῶν ὀρθοδόξων πρὸς τὴν Ἐκκλησία μας, ροιζηδόν.

Ἡ Περιεκτική Ἐκκλησιολογία, μία ἐφεύρεσις Οἰκουμενιστική

Ἡ Περιεκτική Ἐκκλησιολογία, μία ἐφεύρεσις Οἰκουμενιστική

Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Καραλὴς

1ον

  Ὅταν οἱ Πατέρες μιλοῦν περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ περὶ Χριστολογίας, τὸ κάνουν μὲ τρόπο ἐντελῶς διαφορετικὸ ἀπὸ ἐκεῖ­νον μὲ τὸν ὁποῖο τὶς προσεγγίζουν οἱ σύγχρονοι θεολόγοι τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Πρόκειται γιὰ μία οὐσιαστικὴ διαφοροποίηση. Εἶναι λοιπὸν πολὺ σημαντικὸ νὰ κατανοήσουμε πρῶτα πῶς ἐννοοῦσαν οἱ Πατέρες τὴν Ἁγία Τριάδα καὶ τὴ Χριστολογία, ὥστε νὰ μπορέσουμε ἔπειτα νὰ ἀντιληφθοῦμε τὴ σύγχρονη ἀλλοίωση.

Η απάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχου Γρηγορίου του ΣΤ΄ στην πρόσκληση του Πάπα της Ρώμης, για να συμμετάσχει ορθόδοξη αντιπροσωπεία στην Α΄ Σύνοδο του Βατικανού (1869-1870)

Η απάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχου Γρηγορίου του ΣΤ΄ στην πρόσκληση του Πάπα της Ρώμης, για να συμμετάσχει ορθόδοξη αντιπροσωπεία στην Α΄ Σύνοδο του Βατικανού (1869-1870)

Επεξεργασία - Απόδοση στην Νεοελληνική: Σάββας Ηλιάδης, Δάσκαλος

   Η Α΄ σύνοδος του Βατικανού (Δεκέμβριος 1869 - Οκτώβριος 1870) συνήλθε μέσα στην Βασιλική του Αγίου Πέτρου, αφού συγκλήθηκε από τον Πάπα Πίο τον Θ΄, ο οποίος και διηύθυνε ως πρόεδρος. Δεν ήταν ούτε καν γενική σύνοδος της Δυτικής «Εκκλησίας» αλλά μόνο παπική – ρωμανική μερική σύνοδος. Πολύ λιγότερο δε της αρμόζει ο χαρακτήρας της Οικουμενικής συνόδου, αφού ολόκληρη η Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία της Ανατολής, η Αγγλικανική και οι επίσκοποι της αρχαίας καθολικής Μητροπόλεως της Ουτρέχτης δεν αντιπροσωπεύτηκαν στην σύνοδο, αλλά και δεν συμμετείχαν και κάποιον άλλον τρόπο…

    Ένα χρόνο νωρίτερα, στις 8 Σεπτεμβρίου 1868, ο πάπας κάλεσε στην σύνοδο «όλους τους επισκόπους των Εκκλησιών του ανατολικού τύπου, οι οποίοι δεν ήταν σε κοινωνία με την Αποστολική έδρα». Ο πάπας απηύθυνε την πρόσκληση προς την Ορθόδοξη Ανατολή ως «κληρονόμος του κορυφαίου των Αποστόλων… έχοντας σκοπό να επεκτείνει περισσότερο την εξουσία του επάνω σε όλους τους Χριστιανούς, που κατοικούν σε οποιοδήποτε σημείο της γης» και με απώτερο σκοπό να τους ενώσει όλους με την ρωμαϊκή έδρα «η οποία είναι το κέντρο όλης της αλήθειας και της ενότητας».

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, η λειτουργική ευχή υπέρ της των πάντων ενώσεως αφορά ΜΟΝΟ τις Ορθόδοξες Εκκλησίες. (βίντεο)

σ.σ. Ας επαναλάβουμε τα αυτονόητα επειδή το ποίμνιο έχει αφεθεί έρμαιο και ακατήχητο από τους Μητροπολίτες του και επειδή αυτές τις ημέρες ακούστηκαν στα κανάλια οι αμόρφωτοι και οι κακοπροαίρετοι μισθωτοί να μιλάνε για την ένωση των πάντων, δηλαδή την ένωση με κάθε καρυδιάς καρύδι.

Ομιλεί ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Μία πρώτη απορία λέγει: «Σας παρακαλώ θα ήθελα να μου πείτε για την απορία αυτή. Ο οικουμενισμός είναι μία απειλή όπως ξέρουμε για την Ορθοδοξία. Είναι μία αίρεσις. Στην Λειτουργία όμως υπάρχει μία ευχή υπέρ της ενώσεως πάντων των χριστιανών. Τί εννοεί με αυτό; Δηλαδή όλων των χριστιανών – θρησκειών;»

Θέλει να πει, των χριστιανών μαζί με όλες τις άλλες θρησκείες. Μάλιστα. Παιδιά, δεν πρόκειται περί αυτού.

Όταν πράγματι στην Μεγάλη Συναπτή …συναπτή λέγεται στα αιτήματα τα οποία είναι το ένα μετά το άλλο, δηλαδή κολλητά, συναπτά, γι’ αυτό λέγεται η Μεγάλη Συναπτή… μετά το «Ευλογημένη η Βασιλεία» λέμε υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθίας των Αγίων του Θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως, του Κυρίου δεηθόμεν. Όταν λέμε λοιπόν και της των πάντων ενώσεως, τί εννοούμε;

Μητροπολίτης Αντινόης Παντελεήμων, Περί Αληθείας ουδείς λόγος.

Στις 29 και 30 Δεκεμβρίου, ε.έ., πραγματοποιήθηκε ο εορτασμός των 1,700 χρόνων από την σύγκληση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου με προεξάρχοντα την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαίο Α’  και την Α.Θ.Μ. τον Πάπα και Πατριάρχην Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β’.

Στις εορταστικές εκδηλώσεις παρέστησαν ο προσκεκλημένος Πάπας της Ρώμης Λέων ΙΔ’, ως και 20 εκπρόσωποι διαφόρων αιρέσεων !!!

Ανταλλάχτηκαν αδερφικοί ασπασμοί, χειραψίες, φιλήματα και πολλά χαμόγελα. 

Στην τελετή της Δοξολογίας μνημονεύτηκε πρώτα ο Πάπας (!) και κατόπιν ο Οικουμενικός. Ψάλθηκε ο «πολυχρονισμός» στον Πάπα της Ρώμης Λέοντα (!) και κατόπιν ακολούθησε του Οικουμενικού Πατριάρχου. Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε, ότι ο Πάπας δεν είναι Ορθόδοξος, ούτε απέρριψε τις αιρετικές διδασκαλίες του Ρωμαιοκαθολικισμού. Επομένως, κακώς μνημονεύτηκε.

Μίλησαν για την «ενότητα» των Εκκλησιών, αλλά κανένας λόγος για την Αλήθεια της Χριστιανικής Πίστεως, που διαφύλαξε μόνον η Ορθόδοξος Εκκλησία.