Zum Inhalt springen

Valens

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Dä Artikel behandled en römische Kaiser vo Ostrom. Witeri Bedütige findt me under Valens (Begriffsklärig).


Valens
Kaiser vo Ostrom
E Solidus mit em Bild vom Valens vo öbbe 376. Uf dr hindere Site si dr Valens und si Brueder Valentinian I. daargstellt. Si hebe zämme dr Globus cruciger (Riichsöpfel), e Sümbol vo dr Macht.
Regierigsziit 28. Merz 364 – 17. Novämber 375 (Kaiser vo Ostrom, mit sim Brueder Valentinian I. in Westrom;
17. Novämber 375 – 9. August 378 (Kaiser vo Ostrom, mit sine Növöö Gratian and Valentinian II. as Kaiser vo Westrom)
Name Flavius Julius Valens (bis zur Dronbestiigig);
Flavius Julius Valens Augustus (as Kaiser)
Uf d Wält cho 328
Geburtsort Cibalae im hütige Kroazie
Gstorbe 9. August 378
Dodesort Schlacht vo Adrianopel
Vorgänger Valentinian I. (elei, s ganze Riich)
Nochfolger Theodosius I.
Verhürotet mit Albia Dominica

Dr Valens (mit vollem Name Flavius Julius Valens, griechisch Oualis Οὐάλης, * 328 im pannonische Cibalae; † 9. August 378 in dr Schlacht vo Adrianopel) isch e römische Kaiser im Oste in de Joor 364 bis 378 gsi.

Dr Valens het im Joor 366 dr Gegekaiser Procopius bi Thyateira z Lydie besigt und lo hiirichde. D Stroofexpedizioon vo 367 bis 369 gege d Gote, wo dr Drubbeufstand understützt gha häi, isch nid seer erfolgriich gsi. 376, wo d Gote vo de Hunne aagriffe worde si, het dr Valens iine erlaubt, über d Donau in s Riich z choo und sich z Thrakie niiderzloo. D Verspräche vo de Römer de Gote gegenüber si aber nid iighalte worde, die häi en Ufstand gmacht, und dr Valens isch 377 gege sä in s Fäld zooge. In dr Schlacht vo Adrianopel im Joor 378 isch dr Valens besigt worde, umchoo und e groosse Däil vo siner Armee vernichdet worde. Das isch as Katastrofe aagluegt worde und es het spööter Lüt gee, wo in dere Niiderlaag dr Aafang vom Ändi vom Römische Riich gsee hai.

Wäärend siner Regierigszit het sich dr Valens mit de theologische Brobleem müesse usenandersetze, wo in dr Zit vo sine Vorgänger ufchoo si. Es het Verfolgige vo häidnische Filosofe gee, doch sunst isch dr Valens de Häide gegenüber tolerant gsi. Im Strit zwüsche de Aahänger vom Nicänum und de Arianer oder gnauer Homöer het dr Valens d Arianer understützt, was en üsserst umbeliebt gmacht het, no mee wil s zu herte Usschritige gegenüber de Nicäner choo isch. Chilleväter wie dr Athanasius und dr Basilius häi im Valens si Religionspolitik abgleent.

  • Jan den Boeft, Jan Willem Drijvers, Daniel den Hengst, Hans C. Teitler (Hrsg.): Ammianus after Julian. The Reign of Valentinian and Valens in Books 26–31 of the Res Gestae. Brill, Leiden 2007, ISBN 978-90-04-16212-9 (= Mnemosyne Supplementa, Band 289).
  • Alexander Demandt: Die Spätantike. 2. Auflage. C. H. Beck, München 2007, ISBN 978-3-406-55993-8, S. 136–154 (= Handbuch der Altertumswissenschaft, 3. Abteilung, 6. Teil).
  • Noel Lenski: Failure of Empire. Valens and the Roman State in the Fourth Century A.D. University of California Press, Berkeley 2002, ISBN 0-520-23332-8.
  • Franz Josef Wiebe: Kaiser Valens und die heidnische Opposition. Habelt, Bonn 1995, ISBN 3-7749-2678-6.
 Commons: Valens – Sammlig vo Multimediadateie
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Valens“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.