Saltar al conteníu

Alemaña

Editar los enllaces
Coordenaes: 51°N 10°E / 51°N 10°E / 51; 10
De Wikipedia
Alemaña
estáu soberanu
Bandera d'Alemaña escudu d'Alemaña
Himnu nacional himno nacional de Alemania (es) Traducir
Alministración
Nome oficial Bundesrepublik Deutschland
Capital Berlín (dende 3 ochobre 1990)
Forma de gobiernu República
Federación
república parlamentaria federal (es) Traducir
República parllamentaria
Presidente d'Alemaña Frank-Walter Steinmeier (dende 19 marzu 2017)
Canciller Federal d'Alemaña Olaf Scholz (dende 8 avientu 2021)
Llingües oficiales alemán
División
Rellaciones diplomátiques
Miembru de
Xeografía
Coordenaes 51°N 10°E / 51°N 10°E / 51; 10
Superficie 357,021 km² (puestu 61)
% agua 2,416%
Costes 2.389 km
Llenda con 3.621 km
Puntu más altu Zugspitze (es) Traducir
Puntu más baxu Neuendorf-Sachsenbande (es) Traducir
Demografía
Población 82,400,996 (2007) hab. (31 avientu 2022)
Densidá Error d'espresión: Operador ( inesperáu hab/km²
Xentiliciu alemán (masculín singular)
alemana (femenín singular)
Esperanza de vida 81,9 años
IDH 0,942 (2021)
Tasa de fertilidá 1,39 (2014)
Economía
Moneda euru
PIB nominal 4 121 200 000 000 € (2023)
Bancu central Deutsche Bundesbank (es) Traducir
Más información
Dominiu d'Internet .de
Códigu telefónicu +49
Códigu ISO 276 / DEU / DE
Estaya horaria UTC+01:00, UTC+02:00, Europa/Berlin (es) Traducir, Hora central europea y CEST
deutschland.de, verwaltung.bund.de, service.bund.de y bund.de
Cambiar los datos en Wikidata

Alemaña[59] (n'alemán Deutschland), oficialmente República Federal d'Alemaña ye un país d'Europa central que forma parte de la Xunión Europea. Llenda pel norte col mar del Norte, Dinamarca y el mar Bálticu; al este con Polonia y la República Checa; al sur con Austria y Suiza, y al oeste con Francia, Luxemburgu, Bélxica y los Países Baxos. El territoriu d'Alemaña abarca 357.021 km² y tien un clima templáu. Con más de 82 millones d'habitantes, representa la mayor población ente los estaos miembros de la Xunión Europea y ye'l llar del tercer mayor grupu d'emigrantes internacionales.

Les pallabres alemán y Alemaña provienen del llatín y yeren utilizaes na antigüedá polos romanos pa nomar a los alamanes —nun ye lo mesmo qu'alemanes—, el pueblu xermánicu más averáu al territoriu del Imperiu Romanu. D'ehí foi usada pa nomar al país enteru. Amás d'alemán, ta tamién espardíu l'usu del xentiliciu xermanu, deriváu del nome con que los romanos se referíen a les tribos non romanes de la fastera central d'Europa, territoriu al que llamaben Xermaña. Dende'l sieglu X, los territorios alemanes formaron una parte central del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu qu'avagó hasta 1806. A lo llargo del sieglu XVI, les rexones del norte del país convirtiéronse nel centru de la Reforma Protestante. Como un modernu estáu-nación, el país foi mecío en mediu de la Guerra franco-prusiana en 1871. Tres la Segunda Guerra Mundial, xebró en dos estaos a lo llargo de les llinies d'ocupación aliaes en 1949 pero reunificóse de nuevu en 1990. Foi miembru fundador de la Comunidá Europea (1957), que se convirtió na Xunión Europea en 1993. Ye parte de la zona Schengen y adoptó la moneda común europea, l'euru, en 1999.

Ye una república parllamentaria federal de selce estaos (Bundesländer). La capital y ciudá más grande ye Berlín. Ye miembru de les Naciones Xuníes, la OTAN, el G8, les naciones G4, y firmó'l Protocolu de Kioto. Ye la tercer mayor economía mundial en cuantes al PIB nominal, la primera d'Europa, y el mayor esportador de mercancíes del mundu en 2007. En términos absolutos, asigna'l segundu mayor presupuestu añal de l'ayuda al desendolcu nel mundu, mientres que los sos gastos militares ocuparon el sestu llugar. El país desendolcó un altu nivel de vida y afitó un sistema completu de seguridá social. Tien una posición clave nes decisiones europees y caltién una estrecha rellación con delles asociaciones a nivel mundial. Ye reconocida como xefa nos seutores científicu y teunolóxicu.

Historia

Artículu principal: Historia d'Alemaña

Enantes del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu

Artículu principal: Pueblos xermánicos
Alemaña Occidental y Oriental.
Alemaña Occidental y Oriental.

Camiéntase que la etnoxénesis de les tribus xermániques prodúxose na Edá de Bronce nórdica, o, como más llueu, na Edá de Fierro prerromana. Dende'l sur d'Escandinavia y el norte d'Alemaña, les tribus entamaron el so espardimientu al sur, este y oeste nel sieglu I e.C., entrando en contautu coles tribus celtes de la Galia, asina como Irán, el Bálticu, y les tribus eslaves del Este d'Europa. Poco se conoz sobre la hestoria temprana de los pueblos xermánicos, sacantes lo conocío al traviés de les sos interaiciones col Imperiu Romanu y los rexistros de xacees arqueolóxiques.

Mientres el reinu de César Augusto, los xermanos familiarizáronse coles táutiques de griesca romanes, calteniendo al tiempu la so identidá tribal. En 9 e.C., trés lexones romanes dirixíes por Varo foron derrotaes polos Queruscos y el so líder Arminio na Batalla de la viesca de Teutoburgu. Poro, l'Alemaña moderna, no que cinca al Rin y el Danubiu, caltúvose fuera del Imperiu Romanu. Na dómina de Tácito, tribus xermániques asitiaron a lo llargo del Rin y el Danubiu, ocupando la mayor parte de la zona moderna d'Alemaña. Nel sieglu III vio'l xurdimientu d'un gran númberu de tribus xermániques del Oeste: Alamanes, Francos, Chatti, Saxones, Frisones, y Turinxos. Nesi momentu estos pueblos entamaron el periodu de les grandes migraciones que duró dellos sieglos.

Sacru Imperiu Romanu Xermánicu (962-1806)

Artículu principal: Sacru Imperiu Romanu Xermánicu

L'imperiu medieval remanecía d'una xebra del Imperiu Carolinxu en 843, fundáu por Carlomagnu en 800, y esistió n'estremaes formes, hasta 1806, el so territoriu espardíase dende'l ríu Eider nel norte hasta la costa mediterránea nel sur.

Lo alemán ye un sentimientu de pertencia a la nación alemana, esistente dende hai más de mil años, anque'l país agora nomáu Alemaña foi xunificáu en 1871 en Versalles, cuando l'imperiu encabezáu por Prusia foi constituíu. Alemaña formó un imperiu, el segundu Reich alemán. Reich ye la torna alemana d'imperiu, anque que pue tamién sinificar reinu.[ensin referencies]

Tres la Segunda Guerra Mundial tuvo xebrada en dos partes, lo cual tien el so raigañu na partición en cuatro alministraciones subordinaes a los Estaos Xuníos d'América, Reinu Xuníu, Francia (que van formar na Alemaña Occidental, la República Federal d'Alemaña) y la XRSS (que formaría nel territoriu de l'Alemaña Oriental, la República Democrática Alemana).

Xeografía

Semeya de Heidelberg.

Xeografía física

Alemaña espárdese dende los Alpes nel sur col so puntu más altu, la Zugspitze, hasta les costes de la Mar del Norte y Báltica nel norte. Nel centru'l país asítiense los valles del Rin y los montes y viesques del Hunsrück, Taunus y Thüringer Wald.

Los ríos principales son el Rin, el Danubiu, l'Elba, el Menu y el Neckar.

Xeografía política

El país ta dividíu en 16 estaos federaos o "Bundesländer".

Estáu Capital N'alemán
Baden-Württemberg Stuttgart Baden-Württemberg Stuttgart
Baxa Saxonia Hannover Niedersachsen Hannover
Baviera Munich Bayern München
Berlín Ciudá-Estáu Berlin Stadtstaat
Brandemburgu Potsdam Brandenburg Potsdam
Bremen (estáu) (inclúi Bremerhaven) Bremen Bremen Bremen
Hamburgu Ciudá-Estáu Hamburg Stadtstaat
Hesse Wiesbaden Hessen Wiesbaden
Mecklemburgu-Pomerania Occidental Schwerin Mecklenburg-Vorpommern Schwerin
Renania del Norte-Westfalia Düsseldorf Nordrhein-Westfalen Düsseldorf
Renania-Palatináu Mainz Rheinland-Pfalz Mainz
Sarre Saarbrücken Saarland Saarbrücken
Saxonia Dresde Sachsen Dresden
Saxonia-Anhalt Magdeburgu Sachsen-Anhalt Magdeburg
Schleswig-Holstein Kiel Schleswig-Holstein Kiel
Turinxa Erfurt Thüringen Erfurt

Gobiernu

Artículu principal: Política d'Alemaña
Edificiu del Reichstag, llar del Bundestag alemán.
Christian Wulff, Presidente d'Alemaña.

Ye una república federal, democrático-representativa y parllamentaria. El sistema políticu alemán opera baxo un marcu establecíu na Constitución de 1949 conocíu como la Grundgesetz (Llei Fundamental). Al llamar el documentu Grundgesetz, en cuenta de Verfassung (constitución), los autores espresaron la intención de que sedría sustituyíu por una constitución afecha una vegada qu'Alemaña foi reunificada como un estáu. Les enmiendes a la Grundgesetz xeneralmente riquen una mayoría de dos tercios de dambes cámares del parllamentu; los artículos que garanticen los derechos fundamentales, la dixebra de poderes, la estructura federal, y el derechu d'aguantar a los intentos de derrocar la constitución son valederos en perpetuidá y nun pueden ser modificaos.[60] Magar que la intención d'entamu yera otra, la Grundgesetz tien vixencia dempués de la reunificación alemana en 1990, anque con dellos cambeos.

El Bundeskanzler (Canciller Federal), anguaño Angela Merkel, ye'l xefe de gobiernu y exerz el poder executivu, semeyante al papel d'un Primer Ministru n'otres democracies parllamentaries. El poder llexislativu recae nel parllamentu compuestu pol Bundestag (Dieta Federal) y el Bundesrat (Conseyu Federal), qu'en xunto formen un únicu tipu d'órganu llexislativu. El Bundestag ye escoyíu pente medies d'eleiciones direutes respetuoses de la representación proporcional. Los miembros del Bundesrat representen a los gobiernos de los dieciséis estaos federales y son miembros de los gabinetes d'estáu. Los respeutivos gobiernos estatales tienen el derechu de nomar y remover a los sos unviaos en cualesquier momentu.

Dende 1949, el sistema de partíos tuvo apoderáu pola Unión Demócrata Cristiana (CDU) y el Partíu Socialdemócrata d'Alemaña (SPD), anque los partíos más pequeños, como'l Partíu Democráticu Llibre (FDP, que tuvo miembros nel Bundestag dende 1949) y l'Alianza 90/Los Verdes (Die Grünen, que controló escaños nel Parllamentu dende 1983) desempeñaron tamién un papel importante.[61]

El xefe d'Estáu alemán ye'l Bundespräsident (presidente), escoyíu pola Bundesversammlung (convención federal), una institución integrada polos miembros del Bundestag y un númberu igual de delegaos estatales. El segundu funcionariu alemán más altu nel orde de precedencia ye'l Bundestagspräsident (presidente del Bundestag), que ye escoyíu pol Bundestag, siendo responsable de supervisar les sesiones del cuerpu. El terceru, y más altu oficial de la Xefatura de gobiernu ye'l Canciller, que ye designáu pol Bundespräsident dempués de ser escoyíu pol Bundestag. El Canciller puede remover de manera constructiva al traviés d'una moción de non enfotu por parte del Bundestag, onde al empar escuéyese a un socesor.

Rellaciones esteriores

Frank-Walter Steinmeier, Ministru Federal d'Asuntos Esteriores.(Presidente del CUE, 1ᵉʳ sem. de 2007).

Xunión Europea

Nel planu de la Xunión Europea, cuenta cola representación más numberosa nel Parllamentu Européu, en virtú de la so condición de país más pobláu de la Xunión; amás, l'alemán Hans-Gert Pöttering ye'l Presidente del Parllamentu Européu y Günter Verheugen ye ún de los vicepresidentes de la Comisión Europea pal periodu 2004-2009.La Presidencia alemana del Conseyu de la Xunión Europea, nel primer semestre de 2007, tuvo enmarcada dientro del sistema d'alministración rotativa de dicha institución. Foi la dolcena ocasión qu'Alemaña asume la Presidencia dende que s'empecipiara esti procesu en 1958. La vegada anterior foi mientres el primer semestre de 1999 baxo la presidencia de Joschka Fischer. Como ye habitual, anque'l xefe de gobiernu d'Alemaña ye Angela Merkel, foi Frank-Walter Steinmeier el Ministru Federal de Rellaciones Esteriores el que ofició como Presidente del Conseyu de la Xunión Europea.[62] Ente los aspeutos más destacaos d'esta Presidencia tuvieron l'alcuerdu sobro'l usu del 20% d'enerxíes anovables na XE pal 2020,[63] según la redaición de la Declaración de Berlín,[64] pero'l mayor llogru foi l'alcuerdu que dio aniciu al Tratáu européu de Lisboa.

Fuercies Armaes

Artículu principal: Bundeswehr
Soldaos alemanes mientres un exerciciu en Bosnia y Herzegovina.

Les fuercies armaes reciben el nome de Bundeswehr; compuestes pol Exércitu (Heer), la Fuercia Naval (Deutsche Marine), la Fuercia Aérea (Luftwaffe), los servicios médicos centrales y los cañes del comandu de l'ayuda de serviciu común. En tiempu de paz, la Bundeswehr ye ordenáu pol Ministru de Defensa y el Canciller, el qu'amás ye comandante en xefe cuando'l país ta nel estáu de guerra. El serviciu militar obligáu dura nueve meses y el gobiernu destina'l 1,6% del PIB pa la defensa nacional. Pol so altu grau de desarrollu teunolóxicu civil nel ámbitu de la Inxeniería nuclear y aeroespacial, ye capaz de desenvolver armes nucleares si'l so gobiernu decídelo. El so industria militar produz armes que van dende tanques, aviones y vehículos blindaos, hasta artillería, submarinos y barcos de combate. La mayoría de les armes son manufacturadas pa la Fuercia Armada Federal o pa los aliaos na OTAN.Según l'artículu 24 GG Alemaña puede llindase nel so soberanía pa caltener la paz europea o mundial y trabayar en xunto con una organización internacional. Alemaña forma parte de la OTAN y como tala participó n'Afganistán, Kosovu y na Segunda Guerra del Golfu, ente otres. Amás, al par de la Xunión Europea trabayó pola paz en Darfur.

Ver tamién: Eurocuerpo, EUFOR, y GSG 9

Derechu

Oficial de la policía de Hamburgu.

El Tribunal de xusticia ye independente del poder executivu y el llexislativu. Tien un estatutu civil que se basa nel derechu romanu con delles referencies al derechu germánico. El Bundesverfassungsgericht (Tribunal Constitucional Federal), con sede en Karlsruhe, ye'l Tribunal Supremu alemán responsable d'asuntos constitucionales, col poder de realizar procesos de revisión xudicial.[65] Actúa como la más alta autoridá xurídica y asegúrase de que les práutiques de los poderes llexislativu y xudicial afáense a la práutica la Llei Fundamental pa la República Federal d'Alemaña (Llei Fundamental). Actúa con independencia de los otros órganos del Estáu, pero nun puede actuar nel so propiu nome.El sistema del tribunal supremu, llamáu Oberste Gerichtshöfe des Bundes, cuenta con dependencies especializaes. Pa les causes civiles y penales, el más altu tribunal d'apelación ye'l Tribunal Federal de Xusticia, con sede en Karlsruhe y Leipzig. La sala ye d'estilu inquisitorial. Otros tribunales federales son el Tribunal Federal del Trabayu en Érfurt, el Tribunal Social Federal de Kassel, el Tribunal Federal de Facienda en Múnich y el Tribunal Alministrativu Federal en Leipzig.El derechu penal y derechu priváu tán codificados nel planu nacional nel Strafgesetzbuch y el Bürgerliches Gesetzbuch, respeutivamente. El sistema penal diríxese escontra la rehabilitación del criminal, el so envís secundariu ye la proteición del públicu polo xeneral.[66] Pa llograr esti postreru, el condergáu penal pue ser puestu en prisión preventiva (Sicherheitsverwahrung), amás de regular la pena si se-y considera una amenaza pal públicu polo xeneral. El Völkerstrafgesetzbuch regula les consecuencies de los crimes de lesa humanidá, xenocidiu y crimes de guerra.El poder llexislativu ta estremáu ente la federación y los estaos. La llei fundamental Axusta que los estaos tienen de siguir les disposiciones del poder llexislativu a nivel estatal, sacantes casos designaos pola mesma llei fundamental. La llei federal prevalez sobro la llei de cada estáu, una y bones el poder lexislativo mora nel nivel federal. El Bundesrat ye l'órganu federal al traviés del cual los estaos participen na llexislación nacional. Cada estáu tien los sos propios tribunales constitucionales.

Economía

Mapa d'Alemaña

Alemaña ye la tercer potencial mundial en términos de PIB tres los Estaos Xuníos y Xapón. Ye una economía de mercáu na que la seguridá social ta garantio con unos amplios derechos sociales como grandes pagues de desempregu, axudes sociales, etc. Magar que'l gobiernu actual y quiciabes tamién tolos vinientes realizarán una política más aforradora en términos sociales pa rebaxar el déficit del estáu, Alemaña inda desendolca una de las políticas sociales mayores de la Xunión Europea.

Los sos encontos industriales son estremaos; les tribes cimeres de productos aniciaos son medios de tresporte, aparatos llétricos y electrónicos, maquinaria, productos químicos, materiales sintéticos y alimentos procesaos. Ye focu de bayura y eso espéyase na creciente economía del centru d'Europa. Con una infraestructura de carreteres amplies y un escelente nivel de vida, ye una de les naciones más desenrollaes del mundu.

Los seutores secundariu y terciariu tienen un gran papel na economía d'esti país. Nel agru predomina una alta mecanización.

Francia ye'l más importante sociu comercial d'Alemaña y viceversa. En 2005, Francia con un 10,2%, volvió a ser el cimeru destinu de les esportaciones alemanes y l'orixe del 8,7% de les importaciones. En 2006, más del 14 % de les esportaciones franceses tuvieron como destinu a Alemaña y cerca del 17 % del total de les importaciones franceses vieno d'Alemaña.

Los países de la Xunión Europea son los cimeros mercadores de los productos alemanes (Reinu Xuníu'l 7,8% ya Italia'l 6,9% en 2005. El cimeru socio comercial d'Alemaña fuera d'Europa son los Estaos Xuníos, país al qu'en 2005 fexo'l 8,8% de les sos esportaciones y del que recibió el 6,6% de les sos importaciones.

La ciudá de Frankfurt, qu'alluga el Bancu Central Européu, ye'l centru financieru d'Alemaña y ún de los mayores de tola Xunión Europea.

Otros centros industriales asítianse en:

Infraestructuras

Dende que nos años 1930 l'Alemaña nazi entamara l'aniciu de la primer rede d'autopistes a gran escala nel mundu, el país tien víes de comunicación rápides (Autobahnen) que sumen alrodiu 12.000 km añubriendo dafechu'l territoriu. Además tien más de 40.000 km de carreteres, lo que lu torna nel país con mayor densidá de víes pa vehículos. Toles autopistes del país son gratuites pa vehículos particulares; de magar 2005, los camiones de carga tienen qu'aportar un portalgu que se descuenta automáticamente vía satélite, una vez que'l camión dexa la ruta, y que ye porcentual al númberu de quilómetros recorríos.

Alemaña ye líder mundial tamién nel aniciu de canales. Esta triba de construcción milenaria emburrióse de magar el sieglu XIX. La Canal de Kiel, qu'amece'l mar del Norte col mar Bálticu, ye ún de los de mayor balumbu. Bien de canales fluviales, como la Rin-Meno-Danubiu, la Dortmund-Ems o la Elba-Seitenkanal, apurren al país una completa rede de canales.

Otra miente, les enerxíes renovables n'Alemaña representen un papel que medra nel desenrollu del país, especialmente dende que'l partíu políticu Alianza 90/Los Verdes formó parte del gobiernu central. Ciudades como Friburgu de Brisgovia tienen modernes instalaciones pal aprovechamientu de la enerxía solar. Les grandes fasteres industriales, como cuenca del Ruhr, rexón Rin-Meno o Colonia, tienen desenvuelto un dinamismu económicu que caltién la so base industrial y qu'además consiguió afitase nel área de los servicios.

Demografía

Medría de la población alemana dende 1950 (en miles d'habitantes).
Artículu principal: Demografía d'Alemaña

Con más de 82 millones d'habitantes, ye'l país más pobláu na Xunión Europea. Sicasí, la so tasa de fecundidá de 1,39 fíos por ma ye unu de los más baxos del mundu, y la Oficina Federal d'Estadística envalora que la población va amenorgase a ente 69 y 74 millones en 2050 (69 millones d'asumir una migración neta de +100000 per añu, 74 millones d'asumir una migración neta de +200.000 per añu).[67] Alemaña tien una serie de grandes ciudaes, siendo Berlín la más poblada, sicasí la mayor aglomeración urbana ye la rexón Rin-Ruhr.

Dende avientu de 2004, unos siete millones de ciudadanos estranxeros fueron rexistraos, y el 19% de los residentes del país son estranxeros o tienen dalgún aniciu estranxeru. El grupu más numberosu (2,3 millones) ye de Turquía,[68] y la mayoría del restu son de países europeos como Italia, Serbia, Grecia, Polonia y Croacia.[69] Naciones Xuníes alluga a Alemaña como'l tercer mayor receptor d'emigrantes internacionales en tol mundu, alredor del 5%, o 10 de los 191 millones d'emigrantes, esto ye alredor del 12% de la población del país.[70] De resultes de les restricciones, el númberu d'inmigrantes que busquen asilu xustificando aniciu étnicu alemán (na so mayoría procedentes de l'antigua Xunión Soviética) foi menguando costantemente dende 2000.[71]

Cultura

Artículu principal: Cultura d'Alemaña

El país ye de cutiu llamáu Das Land der Dichter und Denker (la tierra de poetes y pensadores).[72] La cultura alemana empezó muncho primero del surgimiento d'Alemaña como nación-estáu y tomó a tola zona de fala alemana. Dende los sos raigaños, la cultura, n'Alemaña formóse poles principales corrientes intelectuales y populares n'Europa, tanto relixoses como llaiques. Como resultáu, ye difícil identificar una determinada tradición alemana dixebráu del marcu más ampliu de l'alta cultura europea. Otra consecuencia d'estes circunstancies ye'l fechu de que delles figures hestóriques, tales como Wolfgang Amadeus Mozart y Nicolás Copérnico, ente otres, anque nun fueron ciudadanos d'Alemaña nel sentíu modernu, tienen de ser consideraos nel contestu del ámbitu cultural alemán pa entender el so trabayu.N'Alemaña desenvolviéronse dalgunos de los más renomaos compositores de la Música clásica europea, con inclusión de Johann Sebastian Bach, Ludwig van Beethoven, Johannes Brahms y Richard Wagner. A partir del añu 2006, Alemaña ye'l quintu mercáu de la música nel mundu ya influyó na música pop y rock al traviés d'artistes como Kraftwerk, Scorpions, Rammstein y Tokiu Hotel.Numberosos pintores alemanes gociaron de prestíu internacional al traviés del so trabayu n'estremaes corrientes artístiques. Hans Holbein el Mozu, Matthias Grünewald, y Alberto Durero yeren importantes artistes del Renacimientu, Caspar David Friedrich del Romanticismu, y Max Ernst del surrealismu. Ente les contribuciones alemanes na arquiteutura inclúyense los estilos carolinxu y Otoniano, que son importantes precursores del románicu. La rexón más tarde convirtióse nel sitiu de les obres importantes n'estilos como'l gótico, renacentista y barrocu. Ye especialmente importante nos primeros movimientos modernos, sobremanera al traviés del movimientu Bauhaus fundáu por Walter Gropius. Ludwig Mies van der Rohe convirtióse n'unu de los más renomaos arquiteutos del mundu na segunda metá del sieglu XX. La fachada de vidriu nos rascacielos foi idea suya.[73]

Ciencia

Alexander von Humboldt
Vehículu Benz de 1885.

Alemaña foi'l llar de dalgunos de los más destacaos investigadores en distintos campos científicos.[74] Ye así que cerca de 100 alemanes (de nacionalidá o aniciu) fueron gallardoniaos col Premiu Nobel. El trabayu d'Albert Einstein y Max Planck foi crucial pa la fundación de la física moderna, que Werner Heisenberg y Max Born desarrollararon entá ye más.[75] Ellos fueron precedíos por físicos como Hermann von Helmholtz, Joseph von Fraunhofer, y Daniel Gabriel Fahrenheit. Wilhelm Conrad Röntgen afayó los rayos X, un llogru que-y fixo'l primer ganador del Premiu Nobel de Física en 1901.[76] N'Alemaña y otros países los rayos X denominar Röntgenstrahlen (rayos de Röntgen). El trabayu de Heinrich Rudolf Hertz nel ámbitu de la radiación electromagnética foi fundamental pal desarrollu de les modernes telecomunicaciones.[77] Wilhelm Wundt ye célebre por desenvolver el primer llaboratoriu de psicoloxía, a la que dio la categoría de ciencia.[78] Alexander von Humboldt y el so trabayu como científicu natural y esplorador foi fundacional pa la bioxeografía.[79]Numberosos importantes matemáticos nacieron n'Alemaña, incluyíos Carl Friedrich Gauss, David Hilbert, Bernhard Riemann, Gottfried Leibniz, Karl Weierstrass y Hermann Weyl. Alemaña foi tamién el llar de famosos inventores ya inxenieros, como Johannes Gutenberg, el que s'acredita la invención de la imprenta de tipos móviles n'Europa; Hans Geiger, el creador del contador Geiger, y Konrad Zuse, que construyó'l primer ordenador dixital dafechu automáticu.[80] Inventores, inxenieros ya industriales, como'l conde Ferdinand von Zeppelin, Otto Lilienthal, Gottlieb Daimler, Rudolf Diesel, Hugo Junkers y Karl Benz contribuyeron a dar forma moderna al automóvil y a la teunoloxía del tresporte aereu.[81][82]Importantes instituciones d'investigación son la Sociedá Max Planck, el Helmholtz-Gemeinschaft y la Sociedá Fraunhofer. Estes trabayen de forma independente o coneutaes externamente al sistema universitariu contribuyendo nuna midida considerable a la producción científica. El prestixosu premiu Gottfried Wilhelm Leibniz concédese a diez científicos y académicos cada añu. Con una axudicación máxima de 2,5 millones d'euros, ye unu de los premios d'investigación más altamente dotaos nel mundu.[83]

Educación

Artículu principal: Educación n'Alemaña
Universidá de Heidelberg, la más antigua d'Alemaña.

La responsabilidá de la supervisión educativa recái principalmente nos estaos federales a títulu individual, ente que'l gobiernu namái tien un papel secundariu. El xardín d'infancia ye de caracter opcional, y imparte educación pa tolos neños ente trés y seis años, dempués, la escolarización ye obligada a lo menos mientres diez años.[84] La educación primaria suel durar cuatro años y les escueles públiques nun tán estratificados nesta etapa. En contraste, la educación secundaria inclúi cuatro tipos d'escueles sobro la base de la capacidá del alumnu según lo determinao polos encamientos del profesorado: el Gymnasium, qu'inclúi la mayoría de neños más intelixentes, prepara a los estudiantes pa los estudios universitarios y l'asistencia dura ocho o nueve años, dependiendo del estáu; el Realschule tien una gama más amplia d'especial interés pa estudiantes entemedios y dura seis años; el Hauptschule prepara alumnos pa la enseñanza profesional, y el Gesamtschule combina los trés enfoques.[84]El Informe PISA, evalúa les habilidaes de los estudiantes de 15 años d'edá nos países de la Organización pa la Cooperación y el Desarrollu Económicu y una serie de países socios. En 2006, los escolares alemanes ameyoraron la so posición con al respective d'años anteriores, clasificándose (estadísticamente) nun nivel significativamente superior a la media (rangu 13) nes ciencies, y non significativamente percima o per debaxo de la media en matemátiques (rangu 20) y habilidaes de llectura (rangu 18).[85][86] Estrémesles sociu-económiques son alzaes, y el rendimientu de los alumnos ye más dependente d'esti factor que na mayoría d'otros países.[87][88]Pa entrar nuna universidá, los estudiantes de secundaria precisen aprobar l'exame Abitur, semeyante al Advanced Level, tamién ye posible entrar a la universidá con un Fachabitur, que ye un Abitur especializáu, por casu, en economía. Los estudiantes que tengan un diploma d'una escuela de formación profesional pueden entrar a una Universidá de Ciencies Aplicaes.[84] La mayoría de les universidaes alemanes son de propiedá estatal. En toles universidaes hai que pagar los impuestos alministrativos, los cuales son ente 50 y 200 euros. En dellos Estaos amás hai que pagar por derechos de matrícula que xuben hasta los 500 euros por semestre.[89]Les universidaes son reconocíes a escala internacional, lo qu'indica l'eleváu nivel d'educación nel país. Nel ranking THES 2006, diez universidaes alemanes fueron clasificaes ente les primeres doscientes del mundu.[90]

Relixón

Artículu principal: Relixones d'Alemaña
La Catedral de Colonia a veres del ríu Rin forma parte del Patrimoniu de la Humanidá.

El cristianismu ye la mayor denominación relixosa con 53 millones d'adeptos (64%).[91] La segunda mayor relixón ye'l islamismu con 3,3 millones de siguidores (4%), siguíu pol budismu y el xudaísmu, dambos con cerca de 200.000 adeptos (0,25% ). L'hinduismu tien unos 90.000 adeptos (0,1%). Toles demás comunidaes relixoses tienen menos de 50.000 (o inferior a 0,05%) adherentes. Cerca de 24,4 millones d'alemanes (29,6%) nun rexistraron denominación relixosa. El protestantismu concéntrase nel norte y l'este y el catolicismu romanu concéntrase nel sur y l'oeste. Caúna d'elles entiende alredor del 31% de la población; el 1,7% de la población total declárase a sí mesmos cristianos ortodoxos, ente ellos los serbios y los griegos son los más numberosos.[92] L'anterior papa, Benitu XVI, nació en Baviera. El númberu de persones ensin relixón, ente elles los ateos y agnósticos xuben a 29,6% de la población, y son especialmente numberosos na antigua Alemaña del Este y les principales árees metropolitanes.[93] De los 3,3 millones de musulmanes la mayoría son sunites y alevites de Turquía, pero hai un pequeñu númberu de xiítes.[94] Según la encuesta del Eurobarómetru de 2005, el 47% de los ciudadanos alemanes respondieron "Creo qu'hai un Dios", ente que el 25% respondió "Creo qu'hai una especie d'espíritu o fuercia vital" y el 25% dixo "Nun creo qu'esista nengún tipu d'espíritu, dios, la vida o la fuercia".[95]

Idiomes

Artículu principal: Idioma alemán
Conocencia del alemán na Xunión Europea, Suiza y Turquía.

L'alemán ye l'oficial y principal idioma faláu n'Alemaña. Trátase d'unu de los 23 idiomes oficiales na Xunión Europea, y unu de los trés idiomes de trabayu de la Comisión Europea, xuntu col inglés y el francés. Amás hai otros idiomes minoritarios que son reconocíos nativos: el danés, el sorabu, el romanín y el frisón. Estos tán protexíos oficialmente pola ECRML. Les llingües más utilizaes, sacantes el propiu alemán, son el turcu, el polacu, los idiomes de la Península Balcánica y el rusu. L'alemán estándar ye una llingua xermánica occidental y ta estrechamente rellacionada col inglés, el neerlandés y el suecu. La mayoría del vocabulariu alemán derívase de la caña xermánica de la familia llingüística indoeuropea. Importantes minoríes de pallabres derivaes del llatín, griegu, y una cantidá menor de francés. L'alemán escríbese usando l'alfabetu llatín. Amás de les 26 lletres estándar, l'alemán cunta con trés vocales con diéresis, esto ye, ä, ö y ü, y la ß Eszett o scharfes S (s fuerte). En tol mundu, l'alemán ye faláu por aproximao 100 millones de falantes nativos y tamién alredor d'80 millones de falantes non nativos. (2006) National Geographic Collegiate Atlas of the World. Willard, Ohio: R.R Donnelley & Sons Company, páx. 257-270. ISBN Regular:0-7922-3662-9, 978-0-7922-3662-7. Deluxe:0-7922-7976-X, 978-0-7922-7976-1. L'alemán ye l'idioma principal de cerca de 90 millones de persones (18%) na Xunión Europea. El 67% de los ciudadanos alemanes afirmen ser capaces de comunicase en siquiera una llingua estranxera, el 27% a lo menos en dos idiomes distintos del propiu.

Lliteratura y filosofía

Friedrich Nietzsche.

La lliteratura alemana remóntase a la Edá Media y les obres d'escritores como Walther von der Vogelweide y Wolfram von Eschenbach. Estremaos autores y poetes alemanes ganaron gran sonadía, incluyendo Johann Wolfgang von Goethe y Friedrich Schiller. Les coleiciones de cuentos populares publicaos polos Hermanos Grimm popularizó'l folclore alemán nel planu internacional. La influyencia d'autores del sieglu XX inclúin Thomas Mann, Bertolt Brecht, de Hermann Hesse, Heinrich Böll y Günter Grass.La influyencia d'Alemaña na filosofía ye históricamente significativa y munchos notables filósofos alemanes contribuyeron a dar forma a la filosofía occidental dende la Edá Media. Gottfried Leibniz y les sos contribuciones al racionalismo, Immanuel Kant, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Friedrich Wilhelm Joseph Schelling y Johann Gottlieb Fichte que forxaron el idealismo, Karl Marx y Friedrich Engels formularon la teoría comunista, Arthur Schopenhauer desenvuelvo la composición de pesimismu metafísicu, Friedrich Nietzsche desenvuelvo'l Perspectivismo, la obra de Martin Heidegger en Ser y Tiempu, y el de les teoríes sociales Jürgen Habermas fueron especialmente influyentes.

Medios de comunicación

El gabinete del Doctor Caligari.

Alemaña ye'l mercáu de televisión más grande d'Europa, con unos 34 millones de llares que disponen de televisión. Les numberoses cadenes públiques rexonales y nacionales entámense acordies cola estructura política federal. Alredor del 90% de los llares alemanes tienen televisión per cable o televisión per satélite, y los telespectadores pueden escoyer ente una variedá de llibre accesu pública y les canales comerciales.El país ye'l llar de dalgunos de los más grandes conglomeraos de medios de comunicación, incluyendo Bertelsmann y l'editorial Axel Springer.

Cine

El cine alemán foi especialmente influyente mientres los años de la República de Weimar colos expresionistas alemanes como Robert Wiene (El gabinete del Doctor Caligari) y Friedrich Wilhelm Murnau. La dómina nazi produció obres significatives como la película Münchhausen (1943) o'l revesosu trabayu de la direutora Leni Riefenstahl.Mientres el periodu 1970–1980 direutores como Volker Schlöndorff, Werner Herzog, Wim Wenders, Rainer Werner Fassbinder asitiaron el cine alemán de vuelta na escena internacional coles sos películes de cutiu provocadores. Más apocayá, películes como Das Boot (1981), Lola rennt (1998), Good bye, Lenin! (2003), Gegen die Wand (2004), Der Untergang (2004) y Das Leben der Anderen (2007) gociaron d'ésitu internacional.El Festival de Cine de Berlín, celebráu añalmente dende 1951, ye unu de los festivales de cine más prestixosos. La ceremonia añal de los Premios del Cine Européu celébrase cada dos años na ciudá de Berlín, onde s'atopa l'Academia de Cine Européu. Los estudios Babelsberg, en Potsdam, son los más antiguos de gran escala nel mundu y constitúin un centru internacional pa la producción de películes.

Deporte

Artículu principal: Deporte n'Alemaña
Michael Schumacher siete vegaes Campeón del Mundu en Formúlala1.

La participación d'Alemaña nos Xuegos Olímpicos foi una de les más destacaes desque se realiza esti eventu. El país entamó los Xuegos Olímpicos de Branu en 1936 y en 1972 Alemaña Occidental fixo lo propio.Alemaña ganó la mayoría de les medayes d'oru y el total de medayes mientres los Xuegos Olímpicos de Turín 2006[96] como yá asocediera nos dos anteriores Xuegos Olímpicos d'Iviernu en Nagano 1998 y Salt Lake City 2002.[97]

Referencies

  1. ↑ «Instrumente für offenere Märkte und freieren Handel» (alemán). Consultáu'l 8 mayu 2023.
  2. ↑ URL de la referencia: https://european-union.europa.eu/principles-countries-history/country-profiles/germany_de. Editor: Xunión Europea. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 24 xunu 2023.
  3. ↑ URL de la referencia: http://www.nato.int/cps/en/natolive/nato_countries.htm. Editor: Organización del Tratáu del Atlánticu Norte. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 29 mayu 2024.
  4. ↑ «Deutschland in der OECD» (alemán). Archiváu dende l'orixinal, el 28 febreru 2014. Consultáu'l 29 mayu 2024.
  5. ↑ URL de la referencia: http://www.coe.int/en/web/portal/germany. Cita: Germany became member of the Council of Europe on 13 July 1950.. Editor: Conseyu d'Europa. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20130601051436/http://www.coe.int/en/web/portal/germany. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 1r xunu 2013. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 30 mayu 2024.
  6. ↑ URL de la referencia: http://www.bundesregierung.de/Content/DE/StatischeSeiten/Breg/G8G20/G8-uebersicht.html;jsessionid=49F7F441C59AA81F37C9762CE1F12CAF.s2t1?nn=437032#doc115978bodyText2. Cita: Der G8 gehören Deutschland, Frankreich, Großbritannien, Italien, Japan, die Vereinigten Staaten von Amerika, Kanada (seit 1976) und Russland (seit 1998) an. Außerdem ist die Europäische Union bei allen Treffen vertreten.. Editor: Gobierno federal de Alemania. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20140304205333/https://www.bundesregierung.de/Content/DE/StatischeSeiten/Breg/G8G20/G8-uebersicht.html;jsessionid=49F7F441C59AA81F37C9762CE1F12CAF.s2t1?nn=437032#doc115978bodyText2. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 4 marzu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 30 mayu 2024.
  7. ↑ «Die ESA: Fakten und Zahlen» (alemán). Consultáu'l 30 mayu 2024. «Die 22 Mitgliedsstaaten der ESA sind: Belgien, Dänemark, Deutschland, Estland, Finnland, Frankreich, Griechenland, Großbritannien, Irland, Italien, Luxemburg, die Niederlande, Norwegen, Österreich, Polen, Portugal, Rumänien, Schweden, die Schweiz, Spanien, die Tschechische Republik und Ungarn.»
  8. ↑ «Multinationale Effektivität - EATC» (alemán). Archiváu dende l'orixinal, el 23 febreru 2013. Consultáu'l 30 mayu 2024. «Als Nachfolger des im Jahre 2010 aufgelösten Lufttransportkommandos in Münster ist das nunmehr multinationale Kommando im niederländischen Eindhoven auch fest in die Kommandostruktur der deutschen Luftwaffe integriert.»
  9. ↑ «Weimarer Dreieck: über 30 Jahre grenz­überschreitende Zusammenarbeit zwischen Deutschland, Frankreich und Polen» (alemán) (5 febreru 2024). Consultáu'l 30 mayu 2024. «Das Weimarer Dreieck bietet Deutschland, Frankreich und Polen ein wichtiges Forum, um sich über gemeinsame Herausforderungen abzustimmen.»
  10. ↑ «Der Ostseerat» (alemán). Archiváu dende l'orixinal, el 9 setiembre 2014. Consultáu'l 30 mayu 2024. «Die Mitglieder des Ostseerats sind die Ostseeanrainer Dänemark, Schweden, Finnland, Polen, Litauen, Lettland, Estland, Russland und Deutschland, sowie Norwegen, Island und die Europäische Kommission.»
  11. ↑ URL de la referencia: https://www.hdg.de/lemo/kapitel/deutsche-einheit/weg-zur-einheit/wirtschafts-waehrungs-und-sozialunion.html. Espublizáu en: Lebendiges virtuelles Museum Online. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 30 mayu 2024.
  12. ↑ URL de la referencia: http://www.unric.org/de/aufbau-der-uno/89. Editor: United Nations Regional Information Centre for Western Europe. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20091103100114/http://www.unric.org/de/aufbau-der-uno/89. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 3 payares 2009. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 8 mayu 2023.
  13. ↑ URL de la referencia: http://www.iksr.org/index.php?id=192&ignoreMobile=1. Cita: Zum Wohl des Rheins und aller ihm zufließenden Gewässer kooperieren die Mitglieder der Internationalen Kommission zum Schutz des Rheins (IKSR) - Schweiz, Frankreich, Deutschland, Luxemburg, die Niederlande und die Europäische Kommission[.].. Editor: International Commission for the Protection of the Rhine. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20161024102238/http://www.iksr.org/index.php?id=192&ignoreMobile=1. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 24 ochobre 2016. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 30 mayu 2024.
  14. ↑ URL de la referencia: http://www.icpdr.org/main/icpdr/contracting-parties. Editor: Comisión Internacional para la Protección del Río Danubio. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 30 mayu 2024.
  15. ↑ «Klimarahmenkonvention der Vereinten Nationen (UNFCCC)» (alemán) (30 xineru 2024). Consultáu'l 30 mayu 2024. «Dieses multilaterale Übereinkommen trat 1994 in Kraft.»
  16. ↑ URL de la referencia: https://www.studysmarter.de/studium/rechtswissenschaften/internationales-recht/gatt/. Cita: Die Mitglieder des GATT (General Agreement on Tariffs and Trade) sind im Wesentlichen alle Mitgliedsstaaten der Welthandelsorganisation (WTO). Seit dem Jahr 1995 umfasst diese etwa 164 Mitglieder weltweit, darunter Länder wie die USA, Deutschland, China, Indien, Brasilien und viele andere.. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 30 mayu 2024.
  17. ↑ «Vertrag zur Gründung der Europäischen Atomgemeinschaft (Euratom)» (alemán). Archiváu dende l'orixinal, el 28 xunu 2010. Consultáu'l 30 mayu 2024.
  18. ↑ «Vertrag über die Nichtverbreitung von Kernwaffen (NVV)» (alemán). Archiváu dende l'orixinal, el 9 setiembre 2014. Consultáu'l 30 mayu 2024. «Deutschland trat dem Vertrag am 2. Mai 1975 bei.»
  19. ↑ Afirmao en: Carta de París. Páxina: 2.
  20. ↑ «Die Antarktis» (alemán). Archiváu dende l'orixinal, el 5 marzu 2014. Consultáu'l 2 xunu 2024. «Ihm [dem Antarktisvertrag] gehören inzwischen 50 Staaten an, darunter die Bundesrepublik Deutschland seit 1979.»
  21. ↑ URL de la referencia: http://conventions.coe.int/Treaty/Commun/ChercheSig.asp?NT=005&CM=1&DF=6/25/2009&CL=GER. Editor: Conseyu d'Europa. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 2 xunu 2024.
  22. ↑ «Internationale Dimension» (alemán). Archiváu dende l'orixinal, el 15 xunetu 2014. Consultáu'l 2 xunu 2024. «Deutschland, vertreten durch das Bundeswirtschaftsministerium, ist Mitglied des aus 48 Staaten bestehenden Rates der ITU, der jährlich tagt.»
  23. ↑ URL de la referencia: http://www.unesco.org/new/en/unesco/worldwide/europe-and-north-america/Germany/. Cita: Germany has been a member of UNESCO since July 11, 1951.. Editor: UNESCO. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20100827123115/http://www.unesco.org/new/en/unesco/worldwide/europe-and-north-america/germany/. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 27 agostu 2010. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 2 xunu 2024.
  24. ↑ Afirmao en: Boletín de leyes federales. Númberu d'edición: Nr. 4 vom 29.01.1974. Editorial: Bundesanzeiger Verlag. Llingua de la obra o nome: alemán.
  25. ↑ «Deutschland seit 60 Jahren Mitglied bei IWF und Weltbank» (alemán) (14 agostu 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 9 marzu 2014. Consultáu'l 2 xunu 2024. «Heute vor 60 Jahren, am 14. August 1952, wurde Deutschland Mitglied beim Internationalen Währungsfonds (IWF) und bei der Weltbank.»
  26. ↑ Afirmao en: Reichsgesetzblatt. Númberu d'edición: Deutsches Reichsgesetzblatt Band 1879, Nr. 8, Seite 83 - 102. Cita: Weltpostverein, geschlossen zwischen Deutschland, der Argentinischen Republik, [.] Die am gegenwärtigen Vertrage theilnehmenden, sowie die demselben später beitretenden Länder bilden, für den gegenseitigen Austausch der Korrespondenzen zwischen ihren Postanstalten, ein einziges Postgebiet, welches den Namen „Weltpostverein“ führt.. Obra completa en: https://de.wikisource.org/wiki/Weltpostvereinsvertrag. Llingua de la obra o nome: alemán.
  27. ↑ Afirmao en: Reichsgesetzblatt. Tomu: 1887. Páxina: 127. Llingua de la obra o nome: alemán.
  28. ↑ URL de la referencia: https://www.wipo.int/wipolex/en/treaties/ShowResults?start_year=ANY&end_year=ANY&search_what=C&country_id=45C&treaty_id=1. Editor: Organización Mundial de la Propiedá Intelectual. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 2 xunu 2024.
  29. ↑ URL de la referencia: https://www.ilo.org/about-ilo/how-ilo-works/member-states. Editor: Organización Internacional del Trabayu. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 2 xunu 2024.
  30. ↑ URL de la referencia: http://www.bfn.de/0310_steckbrief_fao.html. Cita: Deutschland ist seit dem 27. November 1950 Mitglied der FAO.. Editor: Federal Agency for Nature Conservation. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20071021082958/http://www.bfn.de/0310_steckbrief_fao.html. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 21 ochobre 2007. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 2 xunu 2024.
  31. ↑ Afirmao en: Boletín de leyes federales. Númberu d'exemplar: 1956 II. Páxina: 411. Editorial: Bundesanzeiger Verlag. Llingua de la obra o nome: alemán.
  32. ↑ URL de la referencia: http://www.imo.org/About/Membership/Pages/MemberStates.aspx. Editor: Organización Marítima Internacional. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20101027100714/http://www.imo.org/About/Membership/Pages/MemberStates.aspx. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 27 ochobre 2010. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 2 xunu 2024.
  33. ↑ URL de la referencia: http://www.bundesbank.de/Navigation/DE/Aufgaben/Finanz_und_Waehrungssystem/Internationale_Zusammenarbeit/IWF/iwf.html. Cita: Derzeit sind 188 Länder Mitglied im IWF. Deutschland ist dem Fonds 1952 beigetreten.. Editor: Deutsche Bundesbank. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20140226205945/http://www.bundesbank.de/Navigation/DE/Aufgaben/Finanz_und_Waehrungssystem/Internationale_Zusammenarbeit/IWF/iwf.html. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 26 febreru 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 22 marzu 2024.
  34. ↑ URL de la referencia: http://www.unido.org/member_states.html. Editor: Organización de les Naciones Xuníes pal Desenvolvimientu Industrial. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20130330202849/https://www.unido.org/member_states.html. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 30 marzu 2013. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 22 marzu 2024.
  35. ↑ URL de la referencia: http://www.ifad.org/governance/ifad/lista.htm. Editor: Fondu Internacional del Desarrollu Agrícola. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20010304000324/http://www.ifad.org/governance/ifad/lista.htm. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 4 marzu 2001. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 22 marzu 2024.
  36. ↑ URL de la referencia: http://www.wmo.int/pages/members/membership/index_en.html. Editor: Organización Meteorolóxica Mundial. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20070518195610/https://wmo.int/pages/members/membership/index_en.html. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 18 mayu 2007. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 22 marzu 2024.
  37. ↑ URL de la referencia: http://www2.unwto.org/members/states. Editor: ONU Turismo. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20131203145331/https://www2.unwto.org/members/states. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 3 avientu 2013. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 22 marzu 2024.
  38. ↑ URL de la referencia: http://www.iaea.org/About/Policy/MemberStates/. Editor: IAEA. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 22 marzu 2024.
  39. ↑ URL de la referencia: http://www.ctbto.org/member-states/country-profiles/?country=66&cHash=11c0ce04b379e2fe775c36d23f2ce3e0. Editor: Organización del Tratado de Prohibición Completa de los Ensayos Nucleares. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20121030231354/https://www.ctbto.org/member-states/country-profiles/?country=66&cHash=11c0ce04b379e2fe775c36d23f2ce3e0. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 30 ochobre 2012. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 22 marzu 2024.
  40. ↑ «Deutscher Beitrag zur VN-Mission der OVCW in Syrien» (alemán) (9 xineru 2014). Consultáu'l 22 marzu 2024. «Damit setzt die Bundesregierung ihre tatkräftige Unterstützung für die Arbeit der OVCW fort[.]»
  41. ↑ «Die UN-Behindertenrechtskonvention» (alemán). Consultáu'l 22 marzu 2024.
  42. ↑ URL de la referencia: http://www.unccd.int/en/regional-access/Pages/countries.aspx?place=56. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20120512103822/http://www.unccd.int/en/regional-access/Pages/countries.aspx?place=56. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 12 mayu 2012. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 22 marzu 2024.
  43. ↑ URL de la referencia: https://www.g20.org/about_g20/g20_members. Cita: The members of the G20 are: Argentina, [.] Germany, [.] United Kingdom, United States, European Union.. Editor: G20. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 12 abril 2014.
  44. ↑ URL de la referencia: http://www.bpb.de/nachschlagen/lexika/politiklexikon/18478/westeuropaeische-union-weu. Cita: Die WEU war ein kollektiver Beistandspakt zwischen mittlerweile zehn europäischen Staaten (B, D, E, F, GB, I, L, NL, GR, P) [.] 2010 gab die WEU ihre Auflösung unter Verweis auf die zunehmend wichtige Rolle der EU im Bereich der Sicherheits- und Verteidigungspolitik bekannt.. Editor: Centro Federal de Educación Cívica. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 12 abril 2014.
  45. ↑ «German Involvement with the European Southern Observatory» (inglés). Consultáu'l 2 xunu 2024. «Germany is a founding member of ESO, signing the ESO convention on 5 October 1962 and officially becoming a Member State on 17 January 1964.»
  46. ↑ URL de la referencia: http://mtcr.info/partners/. Editor: Réxime de Control de la Teunoloxía de Misiles. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 4 avientu 2017.
  47. ↑ URL de la referencia: https://www.interpol.int/Member-countries/World. Editor: Interpol. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 7 avientu 2017.
  48. ↑ URL de la referencia: http://www.nuclearsuppliersgroup.org/en/participants1. Editor: Grupu d'abastecedores nucleares. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 7 avientu 2017.
  49. ↑ URL de la referencia: http://mcce-mil.com/wp-content/uploads/glance/MCCE-AT-A-Glance-September-2017.pdf. Editor: Centro de Coordinación de Movimientos Europeos. Formato de archivo: PDF. Páxina: 3. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 8 avientu 2017.
  50. ↑ URL de la referencia: http://www.occar.int/185. Editor: Organización para la Cooperación Conjunta en Materia de Armamento. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 22 marzu 2024.
  51. ↑ URL de la referencia: https://www.iho.int/srv1/index.php?option=com_wrapper&view=wrapper&Itemid=452&lang=en. Editor: Organización Hidrográfica Internacional. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 8 avientu 2017.
  52. ↑ URL de la referencia: https://www.iea.org/countries/membercountries/. Editor: Axencia Internacional de la Enerxía. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20171118235643/http://www.iea.org/countries/membercountries/. Archivos conservaos en: Wayback Machine. Data d'archivu: 18 payares 2017. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 24 xunu 2023.
  53. ↑ URL de la referencia: https://www.touteleurope.eu/les-pays-membres-de-l-espace-schengen.html. Editor: Toute l'Europe. Llingua de la obra o nome: francés. Data de consulta: 24 xunu 2023.
  54. ↑ URL de la referencia: https://www.dhs.gov/visa-waiver-program-requirements. Editor: Visa Waiver Program. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 7 marzu 2020.
  55. ↑ URL de la referencia: https://www.milsport.one/cism/members-nations/europe/germany-ger. Editor: Consejo Internacional del Deporte Militar. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 26 agostu 2022.
  56. ↑ URL de la referencia: https://www.wcoomd.org/-/media/wco/public/global/pdf/about-us/wco-members/list-of-members-with-membership-date.pdf. Editor: Organización Mundial d'Aduanes. Formato de archivo: PDF. Páxina: 4. Llingua de la obra o nome: alemán. Data de consulta: 16 marzu 2024.
  57. ↑ Tipo de referencia: official member page. URL de la referencia: https://holocaustremembrance.com/countries/germany. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de consulta: 17 marzu 2024.
  58. ↑ «Qu'est ce que le G7 ?» (francés) (1r xineru 2019). Consultáu'l 23 agostu 2024.
  59. ↑ (2010) Cartafueyos Normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios. Uviéu: Academia de la Llingua Asturiana. ISBN 978-84-8168-500-8.
  60. ↑ Article 79 of the Grundgesetz (German) Bundesministerium der Justiz. Retrieved 2008, 12-07.
  61. ↑ Christian Democratic Union/Christian Social Union U.S. Library of Congress. Retrieved 2006, 12-07.
  62. ↑ «Qu'est-ce que la présidence?» (francés). Présidence allemande du Conseil de l'UE. Consultáu'l 16/03/2008.
  63. ↑ Oxetivu venceyante 20% uso enerxíes anovables 2020
  64. ↑ Testu íntegru de la Declaración de Berlín
  65. ↑ Federal Constitutional Court, Bundesverfassungsgericht.de, Consultáu'l 13 d'abril de 2007
  66. ↑ § 2, StVllzg, gesetze-im-internet.de, Consultáu'l 13 d'abril de 2007
  67. ↑ Destatis. «Im Jahr 2050 doppelt so viele 60-Jährige wie Neugeborene». Consultáu'l 20-06-2007.
  68. ↑ Bernstein, Richard. A Quiz for Would-Be Citizens Tests Germans' Attitudes New York Times. March 29, 2006. Retrieved 2006, November 30.
  69. ↑ Foreign population on 31 December 2004 by country of origin Federal Statistical Office Germanykanuary 24, 2006. Retrieved 2007,kanuary 1.
  70. ↑ State of World Population 2006 United Nations Population Fund. 2006. Retrieved 2007, 01-01.
  71. ↑ Erstmals seit 1990 weniger als 600 000 Ausländer zugezogen, German Federal Statistics Bureau (Statistiches Bundesamt Deutschland) , July 6 2006. Retrieved on 2007,kanuary 1.
  72. ↑ «Germans and indians» (inglés). Spiegel Online International 06.04.2006. Consultáu'l 18/03/2008.
  73. ↑ 2006 A Dictionary of Architecture and Landscape Architecture (Paperback), Second (n'inglés), Oxford University Press, 880. ISBN 0-19-860678-8
  74. ↑ Back to the Future: Germany - A Country of Research German Academic Exchange Service (2005, 02-23). Retrieved 2006, 12-08.
  75. ↑ Roberts, J. M. The New Penguin History of the World, Penguin History, 2002. Pg. 1014. ISBN 0-14-100723-0.
  76. ↑ The Alfred B. Nobel Prize Winners, 1901–2003 History Channel from The World Almanac and Book of Facts 2006. Retrieved 2007, 01-02.
  77. ↑ Historical figures in telecommunications. International Telecommunication Union.kanuary 14, 2004. Retrieved 2007, 01-02.
  78. ↑ Kim, Alan. Wilhelm Maximilian Wundt Stanford Encyclopedia of Philosophy. Jun. 16, 2006. Retrieved 2007, 01-02.
  79. ↑ The Natural History Legacy of Alexander von Humboldt (1769 to 1859), Humboldt Field Research Institute and Eagle Hill Foundation. Retrieved 2007, 01-02.
  80. ↑ Horst, Zuse. The Life and Work of Konrad Zuse Everyday Practical Electronics (EPE) Online. Retrieved 2007, 01-02.
  81. ↑ Automobile. Microsoft Encarta Online Encyclopedia 2006. Retrieved 2007, 01-02.
  82. ↑ The Zeppelin U.S. Centennial of Flight Commission. Retrieved 2007, 01-02.
  83. ↑ Gottfried Wilhelm Leibniz Prize, DFG, Accessed March 12, 2007
  84. ↑ 84,0 84,1 84,2 COUNTRY PROFILE: GERMANY U.S. Library of Congress. Dec. 2005. Retrieved 2006, 12-04.
  85. ↑ Programme for International Student Assessment (2007). Executive Summary, PISA 2006: Science Competencies for Tomorrow's World Volume 1: Analysis. France: OECD. ISBN 978-92-64-04000-7. Consultáu'l 15-12-2007.
  86. ↑ Programme for International Student Assessment (2007). PISA 2006: Science Competencies for Tomorrow's World Volume 1: Analysis (PDF), France: OECD. ISBN 978-92-64-04000-7. Consultáu'l 15-12-2007.
  87. ↑ Programme for International Student Assessment (2007). Executive Summary, PISA 2006: Science Competencies for Tomorrow's World Volume 1: Analysis. France: OECD. ISBN 978-92-64-04000-7. Consultáu'l 15-12-2007.
  88. ↑ Programme for International Student Assessment (2007). PISA 2006: Science Competencies for Tomorrow's World Volume 1: Analysis (PDF), France: OECD. ISBN 978-92-64-04000-7. Consultáu'l 15-12-2007.
  89. ↑ Tuition Fees in Germany German Academic Exchange Service. Retrieved 2006, 11-30.
  90. ↑ World University Rankings — A 2006 ranking from THES - QS of the world's research universities.
  91. ↑ Christen in Deutschland 2005(German), EKD, Retrieved 2007, November 11-25.
  92. ↑ «www.ekd.de/statistik/mitglieder.html».
  93. ↑ Religionen in Deutschland: Mitgliederzahlen Religiosenwissenschaftlicher Medien- und Informationsdienst. November 4, 2006. Retrieved 2006, November 30.
  94. ↑ Germany Euru-Islam.info. Retrieved 2006, November 30.
  95. ↑ «Eurobarometer on Social Values, Science and technology 2005 (page 11)». Consultáu'l 05-05-2007.
  96. ↑ Medayeru de los Xuegos Olímpicos de Turín 2006, www.elmundo.es
  97. ↑ Alemaña lidera'l medayeru, www.elmundo.es, 27 de febreru de 2006

Enllaces esternos

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Alemaña&oldid=3490479»