Saltar al conteníu

Moving Picture Experts Group

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
(Redirixío dende MPEG)
Formatu de ficheru Moving Picture Experts Group
Carauterístiques
Estensión mpg, mpeg, mp2 y mp3
Primer versión 1988
Más información
Stack Exchange Etiqueta
Wiki del formatu de ficheru MPEG
Sitiu web https://mpeg.chiariglione.org/
Cambiar los datos en Wikidata

El Moving Picture Experts Group (MPEG) ye un grupu de trabayu d'espertos que se formó pola Organización Internacional de Normalización (ISO) y la Comisión Electrotéunica Internacional (IEC) pa establecer estándares pal audiu y la tresmisión video.[1]

Foi establecíu en 1988, por iniciativa de Hiroshi Yasuda (Nippon Telegraph and Telephone) y Leonardo Chiariglione[2] (que dende'l principiu ye'l presidente del grupu). La primer xunta foi en mayu de 1988 na ciudá d'Ottawa, Canadá.[3][4][5]

A finales de 2005, el MPEG creció hasta incluyir aproximao 350 miembros per xunta, de diverses industries, universidaes ya instituciones d'investigación.

Descripción

[editar | editar la fonte]
Metodoloxía de compresión.

La metodoloxía de compresión MPEG considérase “asimétrica” una y bones el codificador ye más complexu que'l decodificador.[1] El codificador tien que ser algoritmico o adaptativu, ente que'l decodificador ye 'tontu' y lleva a cabu remanes fixes.[1] Esto considérase una ventaya n'aplicaciones tales como la radiodifusión, onde'l númberu de codificadores costosos y complexos ye pequeñu, pero'l númberu de descodificadores simples y de baxu costu ye grande. L'enfoque de la estandarización de MPEG ye novedosu, porque nun ye'l codificador el que ta estandarizado, pero si la forma qu'un decodificador interpreta la cadena de bits”. Un decodificador que puede interpretar correutamente'l fluxu de bits dizse que ye “compatible”.[1] La ventaya de estandarizar el decodificador ye qu'al traviés del tiempu los algoritmos de codificación pueden ser ameyoraos, y los decodificadores compatibles pueden siguir funcionando.[1] L'estándar MPEG da bien poca información tocante a la estructura y funcionamientu del codificador y los implementadores pueden suministar codificadores con algoritmos de software propietariu.[6] Esto da marxe pa la competencia ente los distintos diseños del codificador, lo que significa qu'ameyores diseños pueden evolucionar y los usuarios tienen más posibilidaes d'elección, yá que codificadores de distintos niveles de costu y complexidá pueden esistir, sicasí, un decodificador compatible opera con toos ellos.[6]

MPEG tamién estandariza el protocolu y la sintaxis nes que ye posible combinar o multiplexar datos d'audiu colos datos de videu pa producir un equivalente dixital d'un programa de televisión. Munchos d'estos programes puédense multiplexar y MPEG define la forma en qu'estos se pueden crear y tresportar. Les definiciones inclúin los Metadatos utilizaos polos decodificadores para demultiplexar correutamente.[7]

Subgrupos

[editar | editar la fonte]

La designación oficial de MPEG ye: ISO/IEC JTC1/SC29 WG11 - Codificación d'audiu ya imáxenes en movimientu:[8][9][10][11]

  • ISO: International Organization for Standardization;
  • IEC: International Electrotechnical Commission;
  • JTC1: Joint Technical Committee 1, Comité Téunicu Conxuntu 1;
  • SC29: Sub Committee 29, Subcomité 29;
  • WG11: Working Group 11, Grupu de Trabayu 11.

Tienen los siguientes subgrupos (SG):[8]

  • Requisitos
  • Sistemes
  • Videu *

Audiu * Compresión de Gráficos 3D

  • Pruebes
  • Comunicación

Cooperación con otros grupos

[editar | editar la fonte]

Joint Video Team

[editar | editar la fonte]

Joint Video Team (JVT) formar en 2001 y la so principal resultancia foi H.264/MPEG-4 AVC (MPEG-4 Part 10).[12]

JVT ye un proyeutu conxuntu ente:

  • ITU-T SG16/Q.6 - VCEG (Video Coding Experts Group), y *

ISO/IEC JTC1/SC29/WG11 - MPEG; pal desenvolvimientu de nuevos encamientos sobre codificación y l'estandarización internacional.[8][13]

Joint Collaborative Team on Video Coding

[editar | editar la fonte]

Joint Collaborative Team on Video Coding (JCT-VC) foi creáu en 2010 pa desenvolver “codificación de videu d'alta eficiencia”, una nueva xeneración estándar de codificación de videu qu'amenorga entá más (un 50%) la tasa de datos necesarios pa la codificación de video d'alta calidá, en comparanza col actual estándar ITU-T H.264 / ISO/IEC 14496-10.[14][15] JCT-VC ye co-empobináu por Jens-Rainer Ohm y Gary Sullivan.

JCT-VC ye un grupu d'espertos de codificación de videu de:

  • ITU-T Grupu d'Estudiu 16 (VCEG), y *

ISO/IEC JTC 1/SC 29/WG 11 (MPEG).

Estándares

[editar | editar la fonte]

Los estándares MPEG consten de distintos “Partes”. Cada parte” cubre un aspeutu determináu de tola especificación.[16]

L'estándar tamién especifica “Perfiles” y “Niveles”. Los Perfiles” tienen por oxetu definir un conxuntu de ferramientes que tán disponibles, y los Niveles” definen el rangu de valores fayadizos pa les propiedaes acomuñaes con ellos.[17]

Dalgunos de los estándares MPEG aprobaos fueron revisaes por enmiendes posteriores y/o nueves ediciones.

Grupu d'estándares MPEG[18][19][20][21][22]
Acrónimos d'un grupu d'estándares Títulu ISO/IEC standards Primer fecha de llanzamientu públicu
(1ª edición) 		Descripción
MPEG-1 La codificación d'imáxenes en movimientu y audiu acomuñáu pa medios d'almacenamientu dixital d'hasta alredor de 1,5 Mbit/s ISO/IEC 11172 1993
MPEG-2

ISO/IEC 13818

1995
MPEG-3 Abandonada, incorporáu en MPEG-2.
MPEG-4 Codificación d'oxetos audiovisuales ISO/IEC 14496 1999
MPEG-7

ISO/IEC 15938

2002
MPEG-21 Framework Multimedia ISO/IEC 21000 2001

Formatu d'aplicación multimedia | ISO/IEC 23000

2007
MPEG-B Teunoloxíes de sistemes MPEG ISO/IEC 23001 2006
MPEG-C Teunoloxíes de video MPEG ISO/IEC 23002 2006
MPEG-D Teunoloxíes d'audiu MPEG ISO/IEC 23003 2007

Middleware Multimedia

ISO/IEC 23004 2007
(nengunu) Teunoloxíes de mediu suplementaries ISO/IEC 29116 2008 Revisada en formatu MPEG-M - protocolos (MXM).
MPEG-V

ISO/IEC 23005[23]

2011
MPEG-M MPEG yXtensible Middleware (MXM) ISO/IEC 23006[24] 2010

Interfaces d'usuariu de mediu arriquecíu | ISO/IEC 23007[25]

2010
MPEG-H Codificación d'alta eficiencia y distribución de media n'ambientes heteroxéneos ISO/IEC 23008

Teunoloxíes d'Información - DASH

ISO/IEC 23009 2012
El formatu MPEG utilizar en dellos medios. Esta imaxe rellaciona dellos medios de comunicación más conocíos de la versión del formatu MPEG y formatu contenedor (PS y TS) que s'utiliza.

MPEG normalizó los siguientes formatos de compresión y normes auxiliares:

  1. MPEG-1 (1993): Codificación d'imáxenes en movimientu y audiu acomuñáu pa medios d'almacenamientu dixital d'hasta alredor de 1,5 Mbit/s (ISO/IEC 11172). El primer estándar de compresión MPEG d'audio y video. Comúnmente llindar a aproximao 1,5 Mbit/s, anque la especificación ye capaz de tases de bits muncho más altes. Foi diseñáu básicamente pa dexar que les imáxenes en movimientu y soníu puedan ser codificados na tasa de bits d'un discu compactu. Utilizar en Video CD, SVCD y puede ser utilizáu pa video de baxa calidá nun Videu DVD. Foi utilizáu nos servicios dixitales de televisión per satélite/cable primero que MPEG-2 xeneralizárase. Pa cumplir col requisitu de pocos bits, MPEG-1 baxa calidable les imáxenes, tamién utiliza prorrateo d'imáxenes de 24 a 30 Hz, llogrando una calidá moderada.[26] Inclúi'l formatu popular de compresión d'audios MPEG-1 Audiu Layer III (MP3).
  2. MPEG-2 (1995): Codificación xenérica d'imáxenes en movimientu y audiu asociáu (ISO/IEC 13818). Tresporte, estándares d'audiu y videu pa la tresmisión con calidá de televisión. L'estándar MPEG-2 yera muncho más ampliu y de mayor curiosu, soportando enxareyáu y alta definición, yá que foi escoyíu como l'esquema de compresión pal over-the-air televisión dixital ATSC, DVB y ISDB, servicios de televisión dixital per satélite, como Dish Network, señales dixitales de televisión per cable, SVCD y DVD Video.[26] Tamién s'utiliza en Discos Blu-ray, pero de normal utiliza MPEG-4 Parte 10 o SMPTE VC-1 pa conteníu d'alta definición.
  3. MPEG-3: MPEG-3 trata la estandarización escalable y la compresión multi-resolución[26] y foi pensáu pa la compresión de televisión d'alta definición, pero atopóse que yera redundante y fundióse con MPEG-2, y como resultáu nun hai un estándar MPEG-3.[26][27] MPEG-3 nun tien de ser confundíu col MP3, que ye MPEG-1 Audiu Layer III.
  4. MPEG-4 (1999): Codificación d'oxetos audiovisuales (ISO/IEC 14496). MPEG-4 utiliza meyores ferramientes de codificación con una complexidá adicional pa llograr mayores factores de compresión que MPEG-2.[28] Amás d'una codificación más eficiente de video, MPEG-4 muévese más cerca de les aplicaciones de gráficos per ordenador. Nos perfiles más complexos, el decodificador MPEG-4 conviértese efeutivamente nun procesador de renderizado y el fluxu de bits estruyíu, describe les formes tridimensionales y la testura de la superficie.[28] MPEG-4 soporta la xestión y proteición de propiedá intelectual (IPMP), qu'apurre la facilidá d'usu de teunoloxíes patentaes p'alministrar y protexer el conteníu como xestión dixital de derechos (DRM).[29] Tamién soporta MPEG-J, una solución completa de programación pa la creación d'aplicaciones multimedia interactivas personalizaes nun ambiente Java cola API Java y otres carauterístiques.[30][31][32] Dellos y nuevos estándares d'alta eficiencia (más nuevos que MPEG-2 Video) inclúyensesobremanera:

Amás, anque nun son meyores secuenciales al estándar de codificación de videu que van del MPEG-1 al MPEG-4, los siguientes estándares referenciar con notación similar:

  • MPEG-7 (2002): Interfaz de descripción de conteníu Multimedia (ISO/IEC 15938). Consiste nuna representación estándar de la información audiovisual que dexa la descripción de conteníos.
  • MPEG-21 (2001): Framework Multimedia (MPEG-21) (ISO/IEC 21000). MPEG describe esti estándar como un framework multimedia y ufierta una xestión y proteición de la propiedá intelectual.

Per otra parte, más apocayá que los estándares anteriores, MPEG empezó a siguir estándares internacionales; cada unu de los estándares soporten múltiples teunoloxíes MPEG pa dalguna forma d'aplicación.[33][18][19][20][34] (Por casu, MPEG-A inclúi una serie de teunoloxíes p'aplicaciones multimedia).

  • MPEG-A (2007): Formatu d'aplicación Multimedia (MPEG-A) (ISO/IEC 23000). De les sos sigles n'inglés: MAF (Multimedia Application Format), un MAF integra distintos estándares pertenecientes a MPEG (p.e. l'estándar del archivu pal so almacenamientu, perfiles de codificación, ferramientes pa codificar los metadatos) pa un ciertu tipu d'aplicación (p.e., con propósitu de los formatos de les aplicaciones multimedia,[35] aplicación de reproducción de música en formatos MPEG, aplicación de reproducción de semeyes en formatos MPEG y otros). Los MAF deben d'apuntar a aplicaciones llargamente utilizaes y nun tienen d'asolapar se demasiáu ente sigo.
  • MPEG-B (2006): Teunoloxíes de sistemes MPEG (ISO/IEC 23001). Aprove una forma estándar pa codificar documento XML, tamién dexa'l desenvolvimientu de dispositivos que reciban documento XML anque estos atópense particionados o estruyíos, llógrense tases de compresión altes al utilizar esquemes compartíos ente'l codificador y decodificador. (p.e., formatu binariu MPEG para XML (BiM),[36] Unidaes de fragmentos dos, sintaxis de descripción de llinguaxe del fluxu de bits (BSDL) y otros).
  • MPEG-C (2006): Teunoloxíes de video MPEG (ISO/IEC 23002). Especifica cómo tienen de ser codificadas tantu la información auxiliar como la ye la fondura rellacionada al píxel y paralelaje (p.e., los requisitos d'aplicación pa la precisión d'enteros de salida 8x8 de la inversa discreta de la tresformada de cosenu (IDCT)[37] y otros).
  • MPEG-D (2007): Teunoloxíes d'audiu MPEG (ISO/IEC 23003). Aprove una forma de tresformar l'audiu ente estéreo y multicanales creando una especie de ponte ente ellos (p.e., Surround MPEG,[38] Codificación d'oxetos d'audiu espacial (SAOC) y codificación unificada d'audiu y fala (USAC).
  • MPEG-Y (2007): Middleware Multimedia (ISO/IEC 23004), conocíu como M3W (p.e., Arquiteutura,[39] Interfaz de programación Multimedia (API), modelos de componentes, xestión de recursos y calidá, descarga de componentes, manexu de falles, xestión d'integridá y otros).
  • Teunoloxíes de mediu suplementaries (2008). ISO/IEC 29116:
    • Parte 1: Protocolos de formatu d'aplicaciones de tresmisión de medios, va ser revisada en formatu MPEG-M;
    • Parte 4: Protocolos de middleware estensible MPEG (MXM).[40]
  • MPEG-V (2011): Contestu y control del mediu (ISO/IEC 23005). Conocíu como intercambiu d'información colos mundos virtuales.[41][42] Esti estándar busca ampliar la esperiencia del usuariu dándo-y la capacidá d'interactuar col conteníu de distintes maneres (p.e., les carauterístiques del Avatar, la información sensorial, Arquiteutura[23][43] y otros).
  • MPEG-M (2010): MPEG estensible Middleware (MXM) (ISO/IEC 23006).[44][45][46] Aprove un estándar que dexa'l diseñu d'aplicaciones MXM que puedan aportar a teunoloxía multimedia contenida nos motores MXM (p.e., arquiteutura y teunoloxíes MXM,[24]API, protocolos MPEG estensible middleware (MXM)[47]).
  • MPEG-O (2010): Interfaces d'usuariu de mediu arriquecíu (ISO/IEC 23007).[25][48] Busca brindar una interfaz d'usuariu arriquecida asemeyáu ente distintos dispositivos pa llograr una esperiencia d'usuariu unificada y de calidaes similares (p.e., Widgets), tamién la posibilidá d'actualizar la interfaz de manera continua ya integración de variedá de medios (testu, audiu, videu, gráfiques 2D y 3D).[49]
  • MPEG-H (en desenvolvimientu): Codificación d'alta eficiencia y distribución de media n'ambientes heteroxéneos (ISO/IEC 23008). Esti estándar busca que los conteníos tean disponibles pa distintos tipos de dispositivos (televisiones, ordenadores, tabletas, celulares) por aciu distintos tipos de distribución y calteniendo cierta calidá na esperiencia d'usuariu.
    • Parte 1: Medios de Tresporte MPEG;
    • Parte 2: “Codificación de video alta eficiencia”;
    • Parte 3: Audiu 3D.
  • MPEG-DA (2012): Teunoloxíes d'Información - “Streaming” adaptativu y dinámicu sobre HTTP (DASH) (ISO/IEC 23009). Aprove un estándar pa dexar la interoperatividad pal serviciu de streaming sobre HTTP ente servidores y dispositivos, que promueva la crecedera del mercáu al poder tar disponible en múltiples dispositivos (televisiones, tabletas, celulares).
    • Parte 1: Formatos de descripción de la presentación y segmentación de medios.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 John Watkinson, The MPEG Handbook, p.1
  2. ↑ Hans Geog Musmann (PDF), Genesis of the MP3 Audio Coding Standard, http://users.ipfw.edu/reddpv01/mp3Genesis.pdf, consultáu'l 26 de xunetu de 2011 
  3. ↑ «About MPEG». chiariglione.org. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-02-21. Consultáu'l 13 d'avientu de 2009.
  4. ↑ «MPEG Meetings». chiariglione.org. Archiváu dende l'orixinal, el 10 de febreru de 2010. Consultáu'l 13 d'avientu de 2009.
  5. ↑ chiariglione.org (6 de setiembre de 2009). «Riding the Media Bits, The Faultline». Archiváu dende l'orixinal, el 23 d'ochobre de 2010. Consultáu'l 9 de febreru de 2010.
  6. ↑ 6,0 6,1 John Watkinson, The MPEG Handbook, p.2
  7. ↑ John Watkinson, The MPEG Handbook, p.3
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 ISO, IEC (5 de payares de 2009). «ISO/IEC JTC 1/SC 29, SC 29/WG 11 Structure (ISO/IEC JTC 1/SC 29/WG 11 - Coding of Moving Pictures and Audiu)». Consultáu'l 7 de payares de 2009.
  9. ↑ MPEG Committee. «MPEG - Moving Picture Experts Group». Archiváu dende l'orixinal, el 30 de payares de 2015. Consultáu'l 7 de payares de 2009.
  10. ↑ ISO. «MPEG Standards - Coded representation of video and audiu». Archiváu dende l'orixinal, el 14 de mayu de 2011. Consultáu'l 7 de payares de 2009.
  11. ↑ ISO. «JTC 1/SC 29 - Coding of audiu, picture, multimedia and hypermedia information». Consultáu'l 11 de payares de 2009.
  12. ↑ ITU-T. «Joint Video Team». Consultáu'l 7 de marzu de 2010.
  13. ↑ «ITU-T and ISO/IEC to produce next generation video coding standard» (8 de febreru de 2002). Consultáu'l 8 de marzu de 2010.
  14. ↑ ITU-T (2010-01). «Final joint call for proposals for next-generation video coding standardization». Consultáu'l 7 de marzu de 2010.
  15. ↑ ITU-T. «Joint Collaborative Team on Video Coding - JCT-VC». Consultáu'l 7 de marzu de 2010.
  16. ↑ Understanding MPEG-4, p.78
  17. ↑ Cliff Wootton. A Practical Guide to Video and Audiu Compression, páx. 665.
  18. ↑ 18,0 18,1 MPEG. «About MPEG - Achievements». chiariglione.org. Archiváu dende l'orixinal, el 21 de febreru de 2010. Consultáu'l 31 d'ochobre de 2009.
  19. ↑ 19,0 19,1 MPEG. «Terms of Reference». chiariglione.org. Archiváu dende l'orixinal, el 21 de febreru de 2010. Consultáu'l 31 d'ochobre de 2009.
  20. ↑ 20,0 20,1 MPEG. «MPEG standards - Full list of standards developed or under development». chiariglione.org. Archiváu dende l'orixinal, el 20 d'abril de 2010. Consultáu'l 31 d'ochobre de 2009.
  21. ↑ ISO/IEC JTC 1/SC 29 (5 de payares de 2009). «Programme of Work (Allocated to SC 29/WG 11)». Consultáu'l 7 de payares de 2009.
  22. ↑ ISO. «JTC 1/SC 29 - Coding of audiu, picture, multimedia and hypermedia information». Consultáu'l 7 de payares de 2009.
  23. ↑ 23,0 23,1 ISO. «ISO/IEC FDIS 23005-1 - Information technology -- Media context and control - Part 1: Architecture». Consultáu'l 28 de xineru de 2011.
  24. ↑ 24,0 24,1 ISO. «ISO/IEC FCD 23006-1 - Information technology -- MPEG estensible middleware (MXM) -- Part 1: MXM architecture and technologies». Consultáu'l 31 d'ochobre de 2009.
  25. ↑ 25,0 25,1 ISO. «ISO/IEC 23007-1 - Information technology -- Rich media user interfaces -- Part 1: Widgets». Consultáu'l 28 de xineru de 2011.
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 26,3 The MPEG Handbook, p.4
  27. ↑ Salomon, David (2007). «Video Compression», Data compression: the complete reference, 4, Springer, páx. 676. ISBN 978-1-84628-602-5.
  28. ↑ 28,0 28,1 The MPEG Handbook, páxs.4-5
  29. ↑ Understanding MPEG-4, p.83
  30. ↑ «MPEG-J White Paper» (2005-07). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-09-22. Consultáu'l 11 d'abril de 2010.
  31. ↑ «MPEG-J GFX white paper» (2005-07). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-09-22. Consultáu'l 11 d'abril de 2010.
  32. ↑ ISO. «ISO/IEC 14496-21:2006 - Information technology -- Coding of audiu-visual objects -- Part 21: MPEG-J Graphics Framework eXtensions (GFX)». ISO. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2009.
  33. ↑ Official MPEG Web Site
  34. ↑ MPEG. «MPEG technologies». chiariglione.org. Archiváu dende l'orixinal, el 21 de febreru de 2010. Consultáu'l 31 d'ochobre de 2009.
  35. ↑ ISO. «ISO/IEC TR 23000-1:2007 - Information technology -- Multimedia application format (MPEG-A) - Part 1: Purpose for multimedia application formats». Consultáu'l 31 d'ochobre de 2009.
  36. ↑ ISO. «ISO/IEC 23001-1:2006 - Information technology -- MPEG systems technologies - Part 1: Binary MPEG format for XML». Consultáu'l 31 d'ochobre de 2009.
  37. ↑ ISO. «ISO/IEC 23002-1:2006 - Information technology -- MPEG video technologies - Part 1: Accuracy requirements for implementation of integer-output 8x8 inverse discrete cosine transform». Consultáu'l 31 d'ochobre de 2009.
  38. ↑ ISO. «ISO/IEC 23003-1:2007 - Information technology -- MPEG audiu technologies - Part 1: MPEG Surround». Consultáu'l 31 d'ochobre de 2009.
  39. ↑ ISO. «ISO/IEC 23004-1:2007 - Information technology -- Multimedia Middleware - Part 1: Architecture». Consultáu'l 31 d'ochobre de 2009.
  40. ↑ ISO. «ISO/IEC 29116-1:2008 - Information technology -- Supplemental media technologies -- Part 1: Media streaming application format protocols». Consultáu'l 7 de payares de 2009.
  41. ↑ ISO/IEC JTC 1/SC 29 (30 d'ochobre de 2009). «MPEG-V (Media context and control)». Consultáu'l 1 de payares de 2009.
  42. ↑ MPEG. «Working documents - MPEG-V (Information Exchange with Virtual Worlds)». chiariglione.org. Archiváu dende l'orixinal, el 21 de febreru de 2010. Consultáu'l 1 de payares de 2009.
  43. ↑ Christian Timmerer, Jean Gelissen, Markus Waltl, and Hermann Hellwagner (PDF), Interfacing with Virtual Worlds, http://mpeg.chiariglione.org/technologies/mpeg-v/mpv/MPEG-V.pdf, consultáu'l 29 d'avientu de 2009 
  44. ↑ ISO/IEC JTC 1/SC 29 (30 d'ochobre de 2009). «MPEG-M (MPEG estensible middleware (MXM))». Consultáu'l 1 de payares de 2009.
  45. ↑ MPEG. «MPEG Estensible Middleware (MXM)». Archiváu dende l'orixinal, el 2009-09-25. Consultáu'l 4 de payares de 2009.
  46. ↑ ISO/IEC JTC 1/SC 29/WG 11 (2008-10). «MPEG estensible Middleware Vision». ISO. Consultáu'l 5 de payares de 2009.
  47. ↑ ISO. «ISO/IEC 23006-4 - Information technology -- MPEG estensible middleware (MXM) - Part 4: protocolos MPEG estensible middleware (MXM)». Consultáu'l 28 de xineru de 2011.
  48. ↑ ISO/IEC JTC 1/SC 29 (30 d'ochobre de 2009). «MPEG-O (Rich media user interfaces)». Consultáu'l 1 de payares de 2009.
  49. ↑ ISO/IEC JTC1/SC29/WG11 (ochobre de 2008). «Context and Objectives of Rich Media UI Framework v2.0». Consultáu'l 20 d'abril de 2012.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]




Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Moving_Picture_Experts_Group&oldid=4265878»