Atanaricu
| Atanaricu | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
365 - 376 ← Geberico (es) | |||
| Vida | |||
| Nacimientu | 318 | ||
| Muerte | Constantinopla, 25 de xineru de 381 (62/63 años) | ||
| Familia | |||
| Padre | Aorico | ||
| Fíos/es | |||
| Hermanos/es |
Rocestes (es) | ||
| Pueblu |
Baltos (es) | ||
| Oficiu | soberanu, xefe tribal | ||
Atanaricu (318 – 25 de xineru de 381, Constantinopla), fíu d'Aoricu, foi xuez de los tervinxos y otres tribus confederaes, y los visigodos considerábenlu como'l so rei fundador.[1]
El significáu de Aþanareiks ye «rei del añu» (aþnin=añu y reiks=rei).
Vida
[editar | editar la fonte]Atanaricu sofitó al usurpador Procopiu frente al emperador Valente, a pesar de les derrotes godes y la devastación nel territoriu godu, l'emperador taba primíu polos perses, y dambos alcordaron la paz en 369 pola que los tervinxos dexaron de pagar tributu a los romanos.[2]
El mandatu del xuez taba llendáu nel tiempu y tuvo d'anovase dacuando dende 365. El mandatu d'Atanaricu pudo amenaciar tanto a l'aristocracia tervinxa como a los romanos. D'equí resultó que Fritixernu alzóse como'l so rival, y pa consiguir el sofitu de Valente, fíxose cristianu arrianu.[3] Munchos tervinxos convirtiéronse al arrianismu mientres los sieglos III y IV, pero Atanaricu siguió calteniendo l'antigua relixón pagana de los xermanos porque consideraba que'l cristianismu socavaría les tradiciones gótiques.[4]
Cola invasión de los hunos, les midíes defensives tomaes por Atanaricu amosáronse ineficaces frente a los hunos y el xuez tervinxu perdió en 376, lo que llevó a la devastación del territoriu y terminó cola institución del xuez tervinxu. La mayoría de los tervinxos desertaron d'Atanaricu y empobinaos por Fritixernu y Alavivu foron almitíos por Valente nel Imperiu,[5][6] pero Alavivu ye mentáu como'l líder de los tervinxos per delantre de Fritixernu, posiblemente porque tendría la más alta posición aristocrática.[6] Los tervinxos que permanecieron fieles a Atanaricu abellugáronse nos Cárpatos (Caucalandia).
Por cuenta d'una combalechadura socatrada por Fritixernu, espulsaron a Atanaricu de Caucalandia y sometióse al emperador. Foi recibíu pol mesmu emperador Teodosiu I poco primero de morrer el 25 de xineru de 381.[7]
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Wolfram, Herwig (1990). History of the Goths. University of California Press, páx. 64. ISBN 9780520069831.
- ↑ Frassetto, Michael (2003). [https://books.google.es/books?id=yW-GfElbafQC&lpg=PA44&dq=&hl=es&pg=PA45v=onepage&q=&f=false Encyclopedia of barbarian Europe: society in transformation]. ABC-CLIO, páx. 45. ISBN 9781576072639.
- ↑ Wolfram, Herwig (1990). History of the Goths. University of California Press, páx. 64. ISBN 9780520069831.
- ↑ Wolfram, Herwig (1990). History of the Goths. University of California Press, páx. 69. ISBN 9780520069831.
- ↑ Frassetto, Michael (2003). [https://books.google.es/books?id=yW-GfElbafQC&lpg=PA46&dq=&hl=es&pg=PA46v=onepage&q=&f=false Encyclopedia of barbarian Europe: society in transformation]. ABC-CLIO, páx. 46. ISBN 9781576072639.
- ↑ 6,0 6,1 Wolfram, Herwig (1990). History of the Goths. University of California Press, páx. 72. ISBN 9780520069831.
- ↑ Wolfram, Herwig (1990). History of the Goths. University of California Press, páx. 73-74. ISBN 9780520069831.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
| Predecesor: Xebericu |
Xuez de los Tervinxos 365-376 |
Socesor: Alavivu |