Albedu
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
| Albedos | % lluz reflexada |
| Ñeve reciente | 86 |
| Nubes perbrillantes | 78 |
| Nubes (permediu) | 50 |
| Desiertos tarrestres | 21 |
| Suelu tarrestre ensin vexetación | 13 |
| Viesques (permediu) | 8 |
| Povisa volcánica | 7 |
| Océanos | 5 a 10 |
| Sistema Solar (albedu mediu) | |
|---|---|
| Lluna | 7 |
| Mercuriu | 6 |
| Venus (atmósfera) | 70 |
| Tierra vista dende l'espaciu | 37 a 39 |
| Marte | 15 |
| Uranu | 45 |
| Neptunu | 55 |
| Xúpiter | 41 |
| Saturnu | 42 |
| Sistema Solar otros (albedu mediu) | |
| meteoritos | 7 |
| Fobos | 6 |
| Deimos | 6 |
L'albedu ye la cantidá, espresada en porcentax, de radiación qu'incide sobro cualesquier superficie y que se pierde o ye devuelta. Les superficies clares tienen valores d'albedu superiores a les escures, y les brillantes más que les mates. L'albedu mediu de la Tierra ye del 30-32% de la radiación que remana del Sol.
Ye una mudía de la tendencia d'una superficie a absorber y reemitir una radiación incidente.
N'astronomía ufre un mediu indireutu d'averiguar la ñatura d'un astru per aciu de la comparación del so albedu col de materies conocíes: el más altu correspuende al del planeta Venus, el más baxu a dellos asteroides carbonáceos y tamién a los satélites marcianos Fobos y Deimos.
En física nuclear, l'albedu ye la capacidá, por parte d'una sustancia, de reflexar neutrones. Midese pol cociente ente'l númberu de neutrones reflexaos y el númberu total de neutrones emitíos.