Saltar al conteníu

Courtney Love

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Courtney Love
Voz
Vida
Nacimientu San Francisco[1], 9 de xunetu de 1964[2] (60 años)
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Residencia Los Angeles
Llingua materna inglés
Familia
Padre Hank Harrison
Madre Linda Carroll
Casada con Falling James Moreland (1989 – Nulidá 1989)
Kurt Cobain (1992 – m. 1994)
Fíos/es Frances Bean Cobain
Familia
Estudios
Estudios Universidá Estatal de Portland
San Francisco Art Institute (en) Traducir
Trinity College Dublin (es) Traducir
Drogheda Grammar School (en) Traducir
Llingües falaes inglés[3]
Oficiu guitarrista, cantante, actriz, compositora, actriz de cine, artista d'estudiu, compositora de cantares, productora de cine
Miembru de Hole (es) Traducir
Seudónimos Courtney Michelle Love, Courtney Love Cobain, Coco Rodriguez, Courtney Michelle Cobain, Love Michelle Harrison y Courtney Michelle Menely
Xéneru artísticu rock
rock alternativu
Grunge
punk rock
Post-grunge
Mena de voz contraltu
Instrumentu musical guitarra
voz
guitarra baxu
tecláu
Discográfica Sympathy for the Record Industry
IMDb nm0001482
courtneylove.com
Cambiar los datos en Wikidata

Courtney Michelle Love (nacida Courtney Michelle Harrison, 9 de xunetu de 1964)[4][5][6][7] ye una cantautora, guitarrista, actriz y artista d'Estaos Xuníos. Prolífica nes escenes punk y grunge de los años noventa comos la vocalista de Hole, Love meter na música alternativa, atrayendo atención pública pola so presencia desinhibida nel escenariu y les sos lletres confrontacionales, como tamién la so altamente espublizáu matrimoniu con Kurt Cobain.[8][9]

Fía de la sicoterapeuta Linda Carroll y l'escritor Hank Harrison, Love creció en Portland, Oregón, onde tuvo nuna serie de bandes curties enantes de consiguir roles en películes del direutor de cultu Alex Cox. Dempués de formar Hole en 1989, Love recibió atención considerable de la prensa de rock underground pol álbum debú de la banda, producíu por Kim Gordon, ente que'l so segundu llanzamientu Live Through This (1994), dio-y un altu perfil reconocíu, recibiendo aponderamientos críticos y diendo multi-platino.[10][11] En 1995, volvió al cine, ganando una Nominación al Golden Globe pola so actuación en The People vs. Larry Flynt (1996) de Miloš Forman. Poco dempués, el tercer álbum de Hole, Celebrity Skin (1998), foi nomáu a múltiples Grammys.[12][13]

Love siguió'l so trabayu como actriz, apaeciendo en películes d'altu presupuestu como Man on the Moon (1999) y Trapped (2002), enantes de llanzar el so primer álbum solista, America's Sweetheart (2004).[14] En 2010, Love llanzó l'álbum Nobody's Daughter (2010) utilizando'l nome Hole con una banda reformada.[15][16] Love estrenó un nuevu senciellu solista a principios de 2014 y tamién volvió a l'actuación, na serie Sons of Anarchy de FX y en Empire de Fox. Amás de la música y el cine, Love tuvo participación nel modeláu y l'arte visual y defendió a les víctimes d'abusu sexual y violencia doméstica, investigación sobre'l Sida y los derechos LGBT. Tien una fía, Frances Bean Cobain, del so matrimoniu con Kurt Cobain.

Biografía

[editar | editar la fonte]

1964-81: Primeros años

[editar | editar la fonte]

Love nació como Courtney Michelle Harrison en San Francisco, California, de Linda Carroll, una psicoterapeuta, y Hank Harrison, un editor y curtiu mánager de Grateful Dead.[17][18] Love tien dos mediu hermanes más nueves, dos mediu hermanos y un hermanu adoptáu, otru mediohermanu finó na infancia d'una cardiopatía cuando Love tenía diez años.[19] Los sos padres divorciáronse en 1969, cola custodia concedida a Carroll dempués d'una audiencia de custodia infantil mientres la cual ella alegó que Harrison diéra-y LSD.[20] Carroll camudó a la so familia a una comunidá rural en Marcola, Oregón, onde vivíen nuna comuña.[21] Love asistió a la escuela primaria n'Eugene, onde s'esforció académicamente y tuvo problemes pa faer amigos.[22] A los 9 años, foi diagnosticada con autismu.[17][21][23][24]

En 1972, la madre de Love allugar en Nueva Zelanda cola so familia, pero unvió a Love de vuelta a Oregón col so ex padrastru y numberosos amigos de la familia. Ella fizo una audición para Mickey Mouse Club a los dolce años, pero foi refugada dempués de lleer un poema de Sylvia Plath pa la so audición.[17] A los 14 años, Love foi arrestada por robar una camiseta y foi unviada al Correccional Hillcrest.[25] Pasó los siguientes años dientro y fora de llares de cuidáu enantes de ser llegalmente desafiada a los dieciséis años. Ella camudóse a Portland, Oregón y trabayó como baillarina exótica,[26][27][17][21] DJ y otros emplegos pa sostenese a sigo mesma,[28] y tomó clases interminentes na Universidá Estatal de Portland estudiando Inglés y Filosofía.[21][29] Love dixo qu'ella «nun tenía munches habilidaes sociales» d'adolescente,[30] y que les aprendió frecuentando en clubes gay en Portland.[21]

En 1981, diéron-y a Love un fideicomiso de los padres adoptivos de la so madre, que usó pa viaxar a Irlanda;[31] ellí, foi aceptada en Trinity College y estudió teoloxía dos semestres.[32] Nel Reinu Xuníu, familiarizar col músicu Julian Cope y camudóse a la so casa de volao enantes de tornar a los Estaos Xuníos.[33][34] Love siguió reubicandose ente Oregón y California, inscribiéndose na Universidá Estatal de San Francisco y nel Institutu d'Arte de San Francisco, onde estudió con George Kuchar.[29][35] Más tarde realizó diversos trabayos de baille eróticu en Xapón.[27][36] En 1986, Love llogró papeles en dos películes d'Alex Cox, pero depués dexó d'actuar y camudóse a Anchorage, Alaska mientres dellos meses onde volvió realizar striptease pa sostenese a sigo mesma.[17][37]

1982-1988: Faith No More y primeros proyeutos

[editar | editar la fonte]

Love empezó dellos proyeutos de música na década de 1980, formando Sugar Babydoll colos sos amigos Ursula Wehr y Robin Barbur.[24] En 1982, Love asistió a un conciertu de Faith No More en San Francisco y «convenció» a los miembros a dexar que sía'l so vocalista.[17][38][39] La banda grabó material con Love, pero acordies con Roddy Bottum, el grupu deseyaba una enerxía masculina» y Love foi espulsada de la banda, anque ella y Bottum caltuvieron una amistá nos años posteriores.[17] Love más tarde formó Pagan Babies xunto cola so amiga Kat Bjelland, a quien conoció nel club Satyricon en Portland en 1984: «Lo meyor que me pasó, en ciertu mou, foi Kat», dixo Love.[17] Ella pidió-y a Bjelland empezar una banda con ella como guitarrista, y los dos camudar a San Francisco en xunu de 1985, onde reclutaron a l'amiga de Love, la baxista Jennifer Finch y la batería Janis Tanaka. Acordies con Bjelland, «[Courtney] nun tocaba nengún preséu nesi tiempu», aparte del tecláu, asina que Bjelland transponía les sos idees musicales a la guitarra por ella.[27] El grupu grabó un demo de 4 pistes enantes de dixebrase a fines de 1985.[40][41] Love tocó'l baxu de volao nel grupu de Bjelland, Babes in Toyland en 1987 enantes de ser espulsada de la banda.[42]

1989–2002: Hole

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Hole

En 1989, Love s'autoenseñó a tocar la guitarra y camudóse a Los Angeles, onde asitió un anunciu nuna revista llocal de música, que dicía: «Quiero formar una banda. Les mios influencies son Big Black, Sonic Youth y Fleetwood Mac.»[43] el cual el guitarrista Eric Erlandson respondió. Love reclutó a Erlandson como guitarrista principal, Lisa Roberts, la so vecina, como la baxista y la batería Caroline Rue. Hole tocó'l so primer conciertu en payares de 1989 en Raji's dempués de tres meses d'ensayu. El senciellu debú de la banda, «Retard Girl» foi publicáu n'abril de 1990, al traviés del sellu indie de Long Beach, Sympathy for the Record Industry y foi tresmitíu pola estación llocal de Rodney Bingenheimer, KROQ.[27] Al añu siguiente, la banda llanzó'l so segundu senciellu, «Dicknail» al traviés de Sub Pop Records.

Influyíu poles bandes no wave y noise rock, el primer álbum d'estudiu de Hole, Pretty on the Inside, foi llanzáu n'agostu de 1991 por Caroline Records, producíu por Kim Gordon de Sonic Youth, y con asistente de producción Don Fleming de la banda Gumball. L'álbum recibió receición positiva pola crítica,[44] y foi nomáu unu de los 20 meyores discos del añu pola revista Spin.[45] Tamién ganó siguidores nel Reinu Xuníu, algamando'l puestu 59 nel UK Albums Chart,[46] según el so primer senciellu, «Teenage Whore» asitiando nes llistes indie del país nel númberu unu.[47] Pa promocionar l'álbum, la banda tuvo de xira n'Europa con Mudhoney, y estensamente nos Estaos Xuníos abriendo para The Smashing Pumpkins, incluyendo espectáculos nel Güisqui A Go Go y el CBGB.

Hole grabó'l so segundu álbum, tituláu Live Through This, n'ochobre de 1993 n'Atlanta, Xeorxa. L'álbum cuntó con una nueva formación, cola baxista Kristen Pfaff y la batería Patty Schemel. Live Through This foi llanzáu nel sellu subsidiario de Geffen, DGC n'abril de 1994, cuatro díes dempués de que l'home de Love, Kurt Cobain, fora atopáu muertu d'una firida d'escopeta auto-infligida na so casa. Dos meses dempués, en xunu de 1994, la baxista Kristen Pfaff morrió d'una sobredosis d'heroína,[17] y Love reclutó a Melissa Auf der Maur pa la xira inminente de la banda. A lo llargo de los meses previos a la xira, Love viose raramente en públicu, permaneciendo na so casa de Seattle, o visitando'l monesteriu budista Namgyal en Nueva York.[29]

Courtney Love tocando con Hole en Barrie, Ontario, el 23 de xunetu de 1995.

Live Through This foi un ésitu comercial y de crítica;[48] algamando ventes de platín n'abril de 1995.[49] A partir d'agostu de 1994, la banda embarcar nuna xira mundial en sofitu al álbum. La xira convertir nun espectáculu mediáticu, debíu al fráxil estáu emocional de Love,[17] que la llevó a provocar fanes, tirar guitarres a l'audiencia,[50] destruyir l'equipu y llorar nel escenariu.[51][52] En retrospectiva, Love abiertamente almitió tar «dafechu drogada» pa la mayoría de les presentaciones de la banda de 1994 y 1995.[53] John Peel escribió en The Guardian que la presencia de Love «tuviera xiblíos de plasmu nun manicomiu», y que la so presentación «desaguó no heroico, [taramellándose] en cantu del caos»[54]

Mientres la xira, Love faía stage diving con frecuencia, usando vistíos y enagues;[55] llanzando preseos y equipos, apruciendo en berros y provocando a los miembros del públicu.[56] Mientres los shows, nun yera raru pa Love faer de monologuista ente cantar y cantar, o llevar a los fanes al escenariu y da-yos clases de guitarra improvisaes.[53][57][58][59][60][61] Nina Gordon de Veruca Salt, que tuvo de xira con Hole en 1995, recordó un comportamientu erráticu de Love nel escenariu, diciendo qu'ella se podría dir y [el restu de la banda] namái se quedaría ellí paráu».[53] Na fecha d'apertura de Lollapalooza en 1995, Love notoriamente metióse nuna engarradiella física ente bastidores con Kathleen Hanna y cutir na cara.[59] En retrospectiva de les xires, Love dixo: «taba dafechu drogada — nun recuerdo enforma d'ello.»[53][58] En febreru de 1995, Hole realizó un set acústicu en MTV Unplugged na Academia de Música de Brooklyn, y siguió de xira hasta fines del añu, concluyendo la so xira mundial con una apaición nos MTV Video Music Awards 1995, na que se presentaron «Violet», y fueron nomaos pa Meyor Videu Musical de «Doll Parts».

En 1997, la banda llanzó un álbum recopilatorio, My Body, The Hand Grenade, y, en setiembre de 1998, llanzó'l so tercer álbum d'estudiu, Celebrity Skin, que marcó una especie de tresformamientu pa Love, con un soníu power pop crudu en llugar de les primeres influencies del punk rock del grupu. Love sopelexó la so ambición de faer un discu onde «l'arte conoz al comerciu... nun hai compromisos asumíos, tien un curiosu comercial, y pégase a la nuesa visión orixinal».[62] Ella dixo ser influyida por Neil Young, Fleetwood Mac y My Bloody Valentine al escribir el discu.[62] Celebrity Skin pasó a ser multiplatín y foi coronáu'l Meyor del añu» pola llistes de Spin, Village Voice y otres publicaciones periódiques.[63] L'álbum llogró a la banda'l so primera y únicu númberu 1 na Modern Rock Tracks col cantar homónimu, «Celebrity Skin».

Antes del llanzamientu y la promoción de Celebrity Skin, Love y Fender diseñaron una guitarra Squier de marca de preciu baxu, llamada Vista Venus.[64] El preséu incluyía una forma inspirada nos solid bodies de Mercury, Stratocaster y Rickenbacker y tenía un single coil y una pastilla humbucker, y taba disponible en versiones de 6 cuerdes y 12 cuerdes.[65] Nuna entrevista a principios de 1999, Love dixo sobre'l Venus: «Yo quería una guitarra que sonara realmente templada y pop, pero que rica una caxa pa dir puercu (...) Y daqué que tamién pueda ser la to primer guitarra. Nun quería camudala enforma. Querer bien simple, con un solu interruptor recoyíu.»[66]

Dempués de que la xira pa Celebrity Skin terminó, Auf der Maur dexó la banda pa dir de xira con The Smashing Pumpkins; la batería de xira de Hole, Samantha Maloney dexó la banda pocu dempués. Love y Erlandson siguieron cola banda y llanzaron el senciellu «Be a Man»— un refugue de les sesiones de Celebrity Skin— pa la banda sonora de la película d'Oliver Stone, Any Given Sunday (1999). El grupu convirtióse en latente nos siguientes dos años y el 24 de mayu de 2002, anunciaron oficialmente la so separación metanes siguir el pleitu con Universal Music Group sobre'l so contratu discográficu.

2001–07: Carrera solista, America's Sweetheart

[editar | editar la fonte]

Con Hole en mediu del caos, Love empezó un «supergrupu femme de punk rock» llamáu Bastard na seronda de 2001, apuntando a Schemel, la co-vocalista de Veruca Salt, Louise Post y la baxista Gina Crosley. Anque un demo foi grabáu, el proyeutu nunca foi realizáu.[67][68]

Love tocando en Londres, 2007

En 2002, Love empezó a componer un álbum con Linda Perry, tituláu America's Sweetheart. Love robló con Virgin Records pa llanzalo, y nun principiu grabar en Francia, pero viose obligada pol sellu a volver grabar tol álbum nel branu de 2003.[14] America's Sweetheart foi llanzáu en febreru de 2004, y foi acoyíu con crítiques variaes. Spin llamar un «encesu actu de voluntá artística, y un fayadizu siguimientu a Live Through This de 1994» y concedió-y ocho de diez estrelles,[69] ente que Rolling Stone suxirió que, «pa persones qu'esfruten viendo celebridaes desmoronarse, America's Sweetheart tien de ser más risonderu qu'un maratón d'Osbournes.» L'álbum vendió 86.000 copies nos sos primeros trés meses, colos senciellos «Monu» y «Hold on to Me», dambos de los cualos ganó posiciones competentes nes llistes d'álbumes. Love espresó públicamente'l so arrepentimientu sobre'l discu delles vegaes, llamándolo «un álbum de mierda» y razonando que los sos problemes de drogues nesi momentu yeren los culpables.[70] Poco dempués de que'l discu foi llanzáu, Love díxo-y a Kurt Loder en TRL: «Nun puedo esistir como artista en solitariu. Ye una chancia».[71] Love tamién collaboró nun cómic manga, Princesa Ai,[72] que foi llanzáu n'abril de 2004.[73]

En 2006, Love publicó una memoria Dirty Blonde,[74] y empezó a grabar lo que diba ser el so segundu álbum en solitariu, How Dirty Girls Get Clean,[30][75] collaborando de nuevu con Perry y Billy Corgan na escritura y la grabación. Love escribiera dellos cantares, incluyendo un cantar anti-cocaína titulada «Loser Dust», mientres el so tiempu en rehabilitación en 2005.[76] Love díxo-y a Billboard: «La mio coordinación güeyu-esquito yera tan mala [dempués del usu de les drogues], yá nun sabía los acordes. Yera como si los mios deos conxelárense. Y nun se me dexaben faer ruiu [en rehabilitación]... Pensé que nun trabayaría nunca más.»[77] Delles pistes y demos del álbum (primeramente previstos pal llanzamientu en 2008) penerar n'internet en 2006, y un documental tituláu The Return of Courtney Love, que detalla la realización del álbum, salió al aire na cadena de televisión británica na seronda d'esi añu. Una versión acústica de «Never Go Hungry Again», grabada mientres una entrevista pa The Times en payares, tamién foi llanzada. Clips d'audiu incompletes del cantar «Samantha», orixinariu d'una entrevista con NPR, tamién se distribuyeron n'internet en 2007.[78]

2008–2011: Reformación de Hole

[editar | editar la fonte]

El 17 de xunu de 2009, NME informó qu'una xunta de Hole diba llevase a cabu. L'antiguu guitarrista de Hole, Erlandson afirmó na revista Spin que contractualmente nenguna xunta puede tener llugar ensin la so participación, poro, Nobody's Daughter permanecería como un discu en solitariu de Love, n'oposición a un álbum de Hole. Love respondió a los comentarios de Erlandson nun mensaxe de Twitter, afirmando que «ta allunáu, Hole ye la mio banda, el mio nome y la mio marca».[79] Nobody's Daughter foi llanzáu en tol mundu como un álbum de Hole el 27 d'abril de 2010. Pa la reformación, Love reclutó al guitarrista Micko Larkin, Shawn Dailey (baxu), y Stu Fisher (batería y percusión). Nobody's Daughter cuntó con una gran cantidá de material escrito y grabáu pal álbum en solitariu albortáu de Love, How Dirty Girls Get Clean, incluyendo «Pacific Coast Highway», «Letter to God», «Samantha» y «Never Go Hungry», anque fueron re-producíos con Larkin. El primer senciellu del álbum foi «Skinny Little Bitch», que se convirtió nun ésitu na radio de rock alternativu de principios de marzu de 2010.[80]

L'álbum recibió crítiques mistes. Rolling Stone dio-y al álbum trés de cinco estrelles, diciendo que Love «trabayó duru nestes temes, en llugar d'atatexar un montón de druggy mierda y suponiendo que la xente mercaríalo, como lo fixo nel so fracasu de 2004, America's Sweetheart.»[81] Slant Magazine tamién-y dio al álbum trés de cinco estrelles, diciendo que: «ye la voz de sustancies afarada de Marianne Faithfull que me vien a la mente con más frecuencia mientres escucho cantares como «Honey» y «For Once in Your Life». La última pista ye, ello ye que una de les más crudes y vulnerables interpretaciones vocales de Love hasta la fecha. Co-escrita por Linda Perry, el cantar ufierta una rara visión de la mente d'una muyer que, mientres los postreros 15 años, foi tan famosa por ser una estrella de rock como lo foi por ser una víctima».[82] La tema del álbum centrar en gran midida na vida tumultuosa de Love ente 2003 y 2007, y cuntó con un soníu folk apolazáu con muncho más trabayu acústicu que discos anteriores de Hole. Love declaró qu'ella se caltuvo célibe mientres cuasi cinco años nel procesu de trabayu nel álbum: «Tenía que poner tola mio enerxía nesti álbum. Tou, y [sexu y amor] pueden ser una distracción realmente», dixo.[83] Love y la banda tocaron internacionalmente dende 2010 a fines de 2012 pa promover l'álbum, hasta qu'abandonó'l nome Hole y volvió a una carrera solista.[15]

Love tocando en Dream Downtown en Chelsea, Manhattan, New York City, en setiembre de 2013

2012–presente: Carrera solista, actuación

[editar | editar la fonte]

En mayu de 2012, Love debutó una esposición d'arte en Fred Torres Collaborations en Nueva York sol títulu And She's Not Even Pretty, que contenía más de cuarenta dibujos y pintures de Love compuestos en tinta, acuareles, pasteles y llapiceros de color.[84][85] Love tamién grabó «Ríu Grande», un dueto con Michael Stipe pal álbum compilatorio Son of Rogues Gallery,[86] según contribuyó como vocalista convidada nel álbum de Fall Out Boy, Save Rock and Roll (2013).[87] Un videu pa esti postreru foi llanzáu en marzu de 2014.

Dempués de tocar como artista solista n'avientu de 2012 y xineru de 2013,[88][89] Love apaeció n'anuncios de Yves Saint Laurent xunto con Kim Gordon y Ariel Pink.[90] Love realizó una xira en Norteamérica nel branu de 2013,[91][92] la cual primeramente fuera concebida pa promover el so nuevu álbum, pero en consecuencia de impedimientos col llanzamientu, foi moteyáu una xira de «grandes ésitos».[93][94] Love díxo-y a Billboard qu'ella grabara ocho canciones pal próximu álbum.[95] «[Estos cantares] nun son del mio estilu,» afirmó Love. «Nun tengo nenguna referencia de Fleetwood Mac nelles. Xeneralmente siempres tengo una referencia de Fleetwood Mac, lo mesmo que de Big Black. Estes son cantares bien únicos qu'asocedieron como por arte de barrabiellu».[95]

El 22 d'abril de 2014, Love debutó «You Know My Name» en BBC Radio 6 pa promover la so xira nel Reinu Xuníu.[96] Foi llanzáu como senciellu xunto con «Wedding Day» el 4 de mayu de 2014 nel so propiu sellu Cherry Forever Records al traviés de Kobalt Label Services.[97] Los cantares fueron producíes por Michael Beinhorn, ya inclúin a Tommy Lee na batería.

Nuna entrevista d'abril de 2014 con BBC, Love reveló qu'ella y l'anterior guitarrista de Hole, Eric Erlandson, se reconciliaren y ensayaren nuevu material xuntu, cola anterior baxista Melissa Auf der Maur y la batería Patty Schemel, anque una xunta de la banda nun foi confirmada.[98] El primeru de mayu de 2014, nuna entrevista con Pitchfork, Love comentó más sobre la posibilidá d'una xunta, diciendo: «Nun voi comprometer a [qu'asoceda] una xunta, porque queremos un elementu sorpresa.»[99][100]

En xunetu de 2014, Love consiguió un papel menor na última temporada de Sons of Anarchy de FX, que empezó a filmar nel branu.[101] El 2 d'ochobre de 2014, anuncióse que Love llogró'l papel principal en Kansas City Choir Boy, una «opera pop» que s'amosó nel centru d'arte Here de Manhattan mientres el so festival añal Prototype en xineru de 2015.[102] Darréu, foi escoyida pa la serie Empire nun rol d'invitada recurrente.[103]

N'avientu de 2014, anuncióse que Love sería l'apertura de la xira de Lana Del Rey, Endless Summer Tour, n'ocho feches na primavera de 2015.[104] El 18 de mayu de 2015, Love debutó un nuevu senciellu tituláu «Miss Narcissist», llanzáu al traviés del sellu independiente Ghost Ramp de Wavves.[105]

Estilu musical

[editar | editar la fonte]

Escritura y voz

[editar | editar la fonte]

Reparar nuna crítica d'ochobre de 1991 del so primer álbum que les capes de riffs duros y abrasivos de Love soterraron los más sofisticaos arreglos musicales.[106][107] En 1998, Love declaró que Hole «siempres fuera una banda pop. Siempres tuvimos un subtexto del pop. Siempres falé d'eso... lo que-y enantes te paeció dalgún tunning raru de Sonic Youth, a mi sonábame a los Raspberries, nel mio allunáu conceutu pop.»[62]

Love escribe dende'l puntu de vista d'una muyer, y nel so trabayu anterior, particularmente nos dos primeros álbumes de Hole, destacar por ser especialmente agresiva y crítica escontra les definiciones culturales de les muyeres.[108] Les sos lletres fueron reparaes polos eruditos por «articular una conciencia de la tercer fola del feminismu».[108] Les temes comunes presentes en cantares de Love mientres la so temprana carrera inclúin la imaxe corporal, violación, suicidiu, misoxinia, conformidá, elitismu, embaranzu, la prostitución y la muerte. Nuna entrevista en 1991 con Everett True, Love dixo: «Tratu d'asitiar [formoses imáxenes] xunto a imáxenes de mierda, porque asina ye cómo veo les coses... Dacuando siento que naide se tomó'l tiempu pa escribir sobre ciertes coses nel rock, qu'hai un ciertu puntu de vista femenín al que nunca se-y dio espaciu.»[109] Charles Cross refirióse a les sos lletres de Live Through This como unes «verdaderes estensiones del so diariu»,[17] y ella almitió qu'una gran cantidá de la escritura pa Pretty on the Inside yeren supresiones de los sos diarios.[110] La so obra posterior foi líricamente más introspectiva. Celebrity Skin y America's Sweetheart trepen cola vida de celebridá, Hollywood y adicción a les drogues, ente que permanez l'interés de Love na vanidá y la imaxe corporal. Nobody's Daughter foi líricamente reflexiva nes rellaciones anteriores de Love y la so llucha pola sobriedá, cola mayoría de les sos lletres escrites mientres taba en rehabilitación en 2006.[111]

Love tien un rangu vocal de contraltu,[112] y el so estilu vocal foi descritu como «crudu y distintivu».[113] Según Love, nunca quixo ser una cantante, sinón más bien aspiraba a ser una hábil guitarrista: «anque soi una bastarda vaga que nunca fixi eso», dixo. «Tenés que quedase na to habitación y escuchar tolos álbumes de Zep[pelin], y nun lo fixi... [a la fin] siempres fui la única persona col nerviu a cantar, y asina quedé con eso.»[28] Ella foi carauterizada de cutiu polos críticos pola so voz ronca única, y yera, nos primeros años de Hole, conocida poles sos habilidá de screaming y cantar punk.[114] La so voz foi comparada cola de Johnny Rotten,[115][116] y Rolling Stone describir como un pulmón qu'españa» y un gañíu corroyente, llocu».[115] Sobre'l llanzamientu del álbum de Hole de 2010, Nobody's Daughter, los críticos compararon a la voz rasposa y ensin apolazar de Love a la de Bob Dylan.[117]

Influencies

[editar | editar la fonte]
Patti Smith, a quien Love citó repetidamente como una influencia crucial.[17][21]

Love nomó a artistes variaos como les sos influencies, los primeres siendo Patti Smith y The Pretenders, a quien afayó nel correccional.[17] D'adolescente, Love nomó a Flipper, Kate Bush, Soft Cell, Lou Reed y Dead Kennedys ente los sos artistes favoritos,[21] como tamién delles bandes new wave y post-punk, como Echo & the Bunnymen, The Smiths,[118] The Teardrop Explodes, Bauhaus y Joy Division.[119][120] Mientres taba n'Irlanda a la edá de quince años, vio actuar en direuto a los Virgin Prunes en Dublín y dixo la esperiencia la «conceptualizó [a la so carrera musical]».[121] La so variedá de xéneros fueron ilustraos nuna entrevista en 1991 de Flipside, na qu'afirmó: «Hai una parte de mi que quier tener una banda de grindcore y otra que quier tener una banda de pop tipu Raspberries».[122] Love tamién adoptó la influencia d'artistes esperimentales y grupos de punk rock, ente ellos Sonic Youth, Swans,[123] Big Black, Diamanda Galás The Germs y The Stooges.[124] Mientres escribía Celebrity Skin, Love foi bien influyida por Neil Young y My Bloody Valentine.[62] Tamién citó a la contemporánea PJ Harvey como una influencia, diciendo, «La única estrella de rock que me fai sentir como mierda ye Polly Harvey. Soi nada al llau de la pureza qu'ella esperiencia».[125]

Equipamientu

[editar | editar la fonte]

Love desempeñó con frecuencia un ensame de guitarres Fender, incluyendo una Xaguar y una vintage Jazzmaster 1965, la postrera de los cualos foi adquirida nel Hard Rock Café y ta n'exhibición na ciudá de Nueva York.[126] Love ye vista tocando'l so Jazzmaster nel videu musical de «Miss World». A empiezos de la carrera de Hole, ente 1989 y 1991, Love tocaba principalmente una Rickenbacker 425 porque «prefería'l pescuezu 3/4»,[66] pero ella destruyir nel escenariu nun conciertu de 1991, abriendo para The Smashing Pumpkins.[127] Tamién de cutiu tocaba una guitarra fecha por Mercury, una escura empresa que fabrica guitarres personalizaes, qu'ella mercó en 1992.[65] La Venus Vista de Fender, diseñada por Love en 1998, foi inspirada parcialmente por guitarres Rickenbacker, lo mesmo que de la so Mercury.[65] El so equipamientu tamién inclúi la Fender tube gear, los amplificadores Matchless, Ampeg, Silvertone y una solid-state 1976 Randall Commander.[66] Mientres les sos xires de 2010 y más recién, Love tocó una Rickenbacker 360 nel escenariu.

Imaxe pública

[editar | editar la fonte]

La imaxe estética de Love, particularmente nos años noventa, de cutiu consistía en vistíos de muñeca de tiendes usaes y cola so cara afatada con maquillaxe corríu;[128][129] el reporteru de MTV, Kurt Loder describir como «una viciosa muñeca de trapu» nel escenariu.[61] L'estilu, popularizáu llargamente por Love, más tarde foi bautizáu col títulu de «kinderwhore».[130][131] Love dempués esclarió ser influyida pola moda de Chrissy Amphlett de los Divinyls al asmilar el look.[132] A fines de los noventa, alredor del llanzamientu de Celebrity Skin de Hole y el biltu de la carrera cinematográfica de Love, tomó un aspeutu más apolazáu y glamorosu.[133][134] Mientres esti tiempu, Love convirtióse especialmente implicada na moda y foi fotografiada nuna campaña de modelaje para Versace n'abril de 1998.[135]

Love atraxo l'atención de los medios de comunicación consistentemente pol so calter impetuosu y francu,[17] y por «subvertir les principales mires de cómo una muyer tien de mirar, actuar y sonar.»[136] Tamién recibió l'escrutiniu de los medios considerables sobre les sos batalles d'adicción a les drogues, el más notable en 1992 cuando Vanity Fair publicó un artículu de la reportera Lynn Hirschberg qu'aludía que Love yera adicta a la heroína mientres el so embaranzu.[137] Esto resultó cola custodia de la fía recién nacida de Love y Cobain, Frances, treslladada temporalmente cola hermana de Love, Jamie.[17] Love afirmó que foi mal citada y que dexó d'utilizar la droga mientres la so primer trimestre darréu dempués de qu'ella afayó que taba embarazada.[138][139][17]

Como resultancia del matrimoniu d'altu perfil de Love con Kurt Cobain, estableciéronse comparances d'ella con Yoko Ono.[136] Poco dempués del so matrimoniu y particularmente dempués del suicidiu de Cobain, de cutiu comparar negativamente cola vilba de Lennon polos fans de Cobain. Esta comparanza de los medios de comunicación foi dirixida por Love en 1992, enantes de la muerte de Cobain, nel cantar «20 Years in the Dakota», qu'escribió explícitamente sobre Ono; el cantar foi llanzada en 1992 como un b-side del senciellu de Hole, «Beautiful Son».[140]

Carrera como actriz

[editar | editar la fonte]
Love (centru) con Melissa Auf der Maur (izquierda) y Patty Schemel (derecha) na proyeición de Hit So Hard nel Muséu d'Arte Moderno de Nueva York, en 2011.

El primer papel d'actuación de Love foi nun curtiumetraxe estudiantil de 1984 tituláu Club Vatican empobináu pol so tutor George Kuchar, mientres taba nel Institutu d'Arte de San Francisco.[35][141][142][143] En 1985, presentar a una audición pal papel de Nancy Spungen na película biográfica de Sid Vicious, Sid and Nancy (1986) y el direutor Alex Cox dio-y un papel secundariu menor. Cox entós la elegió pa un papel protagonista na so siguiente película, Straight to Hell (1987),[144] que captó l'atención del artista Andy Warhol. Esi mesmu añu, Love apaeció nun episodiu de Andy Warhol's Fifteen Minutes con Robbie Nevil nun segmentu tituláu C'est la Vie.[145][146] Tamién tuvo un rol nel videu musical de los Ramones de 1988, «I Wanna Be Sedated», apaeciendo como una novia ente decenes d'invitaos.[147][148] En 1989, Love abandona la so carrera como actriz pa formar una banda.

En 1996, Love empezó a llograr otra vegada papeles pequeños en Basquiat y Feeling Minnesota (1996), enantes de co-protagonizar nel papel de la esposa de Larry Flynt, Althea, na película de 1996 de Miloš Forman The People vs. Larry Flynt, contra la oposición de Columbia Pictures por cuenta del so baxu perfil y «esmolecíu» pasáu.[149] Love recibió aponderamientos de la crítica, una nominación al Globu d'Oru a la Meyor Actriz - Drama y un New York Film Critics Circle Award por Meyor Actriz de repartu,[150] polo que'l críticu Roger Ebert llamar «un bon desempeñu; Love demuestra que nun ye una estrella de rock pretendiendo actuar, sinón una verdadera actriz.»[151] Ella tamién ganó otros premios de cine de delles asociaciones crítiques.

Otros roles inclúin: protagonizar xunto con Jim Carrey na película biográfica d'Andy Kaufman, Man on the Moon (1999); como Joan Vollmer en Beat (2000) xunto a Kiefer Sutherland; y un papel protagonista en Julie Johnson (2001) como l'amiga lesbiana de Lili Taylor, que ganó un premiu de Meyor actriz nos L.A. Outfest Awards.[152] Siguió-y otru papel protagonista na película Trapped (2002), xunto a Kevin Bacon y Charlize Theron.

Love tamién apaeció nun ensame de documentales como ella mesma, incluyendo 1991: The Year Punk Broke, Not Bad for a Girl, Mayor of the Sunset Strip, Bob and the Monster, y Hit So Hard que documenta el periodu de Patty Schemel en Hole con Erlandson, Kristen Pfaff y Melissa Auf der Maur.

Vida personal

[editar | editar la fonte]

Love foi una prauticante budista dende 1989,[17][153][154][155] y estudió y prauticó tantu tibetanu como budismu nichiren.[30] Ye miembru de Sōka Gakkai, una organización internacional llaica budista.[156] Love ye una demócrata.[157] Nel añu 2000, dio un discursu en Million Mom March p'abogar por lleis más estrictes de control d'armes n'Estaos Xuníos,[158][159] y lluchó polos derechos LGBT dende principios de los noventa.[160][161] Love s'autu-identifica una feminista,[162][163] y reparóse a lo llargo de la so carrera'l so feminismu subversivu y la so «parodia autoconsciente de los roles sexuales femeninos».[8]

Love lluchó con problemes pol abusu de sustancies per gran parte de la so vida. Esperimentó con numberosos opiáceos na so edá adulta temprana, y probó la cocaína a los 19 años.[164] A principios de los noventa, Love volvióse adicta a la heroína, pero arrenunció en 1996 pola insistencia del direutor Miloš Forman cuando llogró un papel destacáu en The People vs. Larry Flynt. Love foi ordenada a tomar múltiples exámenes d'orina so la supervisión de Columbia Pictures mientres el rodaxe de la película, y fueron toos aprobaos.[149][165] El 9 de xunetu de 2004, nel cumpleaños númberu 40 de Love, intentó suicidase nel so apartamentu de Manhattan[166] y foi llevada al Hospital Bellevue, presuntamente incoerente y puesta nun cuidu de 72 hores.[167] Según el policía, creíase qu'ella tenía'l potencial de faese «dañu a sigo mesma», pero foi considerada mentalmente estable y lliberada a un centru de rehabilitación dos díes más tarde.[168][169] En 2005 y 2006, dempués de delles apaiciones públiques claramente intosicada (particularmente nel Late Show with David Letterman y el Comedy Central Roast de Pamela Anderson)[170][171] y sufrir arrestos rellacionaos coles drogues y les violaciones de llibertá condicional,[172][173] Love foi condergada a seis meses d'encierre en rehabilitación por cuenta de les lluches coles melecines y la cocaína.[171][174][175] Love afirma permanecer sobria a partir de 2007 y en mayu de 2011, aportunó na so sobriedá.[176]

Familia y rellaciones

[editar | editar la fonte]

Love reconoció públicamente'l so distanciamientu de los sos padres, Linda Carroll y Hank Harrison, lo mesmo que de la so güela materna, Paula Fox. Según Love, ella nun hai tao en contautu col so padre dende los quince años,[30] y «nunca perdonó» a la so madre pola forma en que la crió;[17] sicasí, ella caltuvo contautu colos sos mediu hermanos.[177]

La más documentada rellación de Love foi con Kurt Cobain. Ye inciertu cuando se conocieron; según Love, conoció a Cobain nun conciertu de Dharma Bums en Portland, onde ella taba faciendo una presentación de spoken word.[83][178] Según Michael Azerrad, dambos conociéronse nel club Satyricon en Portland en 1989, anque'l biógrafu de Cobain, Charles Cross declaró que la fecha foi en realidá'l 12 de febreru de 1990, y que Cobain juguetonamente arrampuñara a Love al pisu dempués de qu'ella-y comentó al pasar que se paecía a Dave Pirner de Soul Asylum.[21][179] El compañeru de banda de Love, Eric Erlandson afirmó que tanto él como Love fueron presentaos formalmente a Cobain nel estacionamiento dempués d'un conciertu de Butthole Surfers nel Hollywood Palladium en 1991.[180] Más tarde, los dos realcontráronse al traviés de Jennifer Finch, una de les vieyes amigues y ex compañera de banda de Love.[178] Love y Cobain empezaron a salir oficialmente na seronda de 1991 mientres les xires de Pretty on the Inside de Hole y casáronse en Waikiki Beach en Honolulu, Ḥawai, el 24 de febreru de 1992. Love llevaba un satén y un vistíu d'encaxe una vegada pertenecíu a l'actriz Frances Farmer, ente que Cobain usaba un pijama verde. Seis meses dempués, el 18 d'agostu, nació la única fía de la pareya, Frances Bean Cobain. N'abril de 1994, Cobain suicidar na so casa de Seattle mientres Love taba en rehabilitación en Los Angeles.[17] Mientres el so matrimoniu y dempués de la muerte de Cobain, Love convirtióse nuna especie de «figura d'odiu» ente munchos de los fans de Cobain.[140] Dempués del so cremación, Love estremó les porciones de les cenices de Cobain, dalgunos de les cualos guardar nun osu de peluche y nuna urna.[181] Otra porción de les sos cenices foi llevada por Love al Monesteriu Budista de Namgyal en Ithaca, Nueva York en 1994, onde fueron bendicíos ceremonialmente polos monxos budistes y entemecíos en magre onde se fixeron escultures de memoria.[181]

Love casóse de volao con James Moreland (vocalista de The Leaving Trains) en 1989 mientres dellos meses, pero dixo que Moreland yera un travesti y que'l so matrimoniu yera «una chancia», terminando nuna anulación presentada por Love.[182][183][184] Dempués de formar Hole en 1989, Love y el so compañeru de banda Eric Erlandson tuvieron una rellación amorosa por más d'un añu,[180] y tamién salió de volao con Billy Corgan en 1991, con quien caltuvo una amistá volátil mientres los años.[185] Ente 1996 y 1999, Love salió col actor Edward Norton,[153][186] y tamién foi venceyada col comediante Steve Coogan a principios de 2000.[187][188]

Filantropía

[editar | editar la fonte]

En 1993, Love y el so maríu Kurt Cobain realizaron un set acústicu xuntos nel beneficiu de Rock Against Tosquile en Los Angeles, California, que daba conocencia y apurría recursos pa les víctimes d'abusu sexual.[189] Love tamién contribuyó na fundación amfAR pa la investigación sobre'l sida y llevó a cabo presentaciones musicales en direuto nos sos eventos.[190] En 2009, Love realizó un conciertu a beneficiu pa Product Rede en Carnegie Hall xunto a Laurie Anderson, Rufus Wainright y Scarlett Johansson, colos ingresos destinaos a la investigación sobre'l sida.[191] En mayu de 2011, asistió al eventu Joyful Heart Foundation de Mariska Hargitay pa les víctimes d'abusu de menores, violación y violencia doméstica, donando seis discos de vinilu personales del home Kurt Cobain pa la puya.[192]

Love tamién trabayó con LGBT y en caridaes de mocedá LGBT; específicamente col Centru de Gais y Lesbianes de Los Angeles, onde participó en conciertos de «An Evening with Women», onde ella encabezó'l debú del eventu en 2007.[193] Les ganancies del eventu ayuden a apurrir alimentu y abellugu pa mozos ensin llar, servicios p'adultos mayores, asistencia xurídica, servicios de violencia doméstica, salú y servicios de salú mental y programes d'artes culturales. Love participó con Linda Perry pal eventu otra vegada en 2012.[194][195]

Discografía

[editar | editar la fonte]

Con Hole

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Discografía de Hole

Como solista

[editar | editar la fonte]

Filmografía

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Filmografía de Courtney Love

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 11 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ Afirmao en: MusicBrainz. Identificador d'artista de MusicBrainz: 31d2041c-985d-48f7-b6e2-2a70cdf14853. Editorial: MetaBrainz. Llingua de la obra o nome: inglés.
  3. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  4. ↑ Love has given her birth name as "Love Michelle Harrison", and said that her name was changed to Courtney after her parents split when she was three.
  5. ↑ Marks, Craig (Feb 1995). «Endless Love». SPIN (SPIN Media LLC) (Vol. 10, Non. 11). https://books.google.co.uk/books?id=oJSpnH7TRHsC&pg=PA46#v=onepage&q&f=false. Consultáu'l 29 d'ochobre de 2011. 
  6. ↑ True, Everett. Nirvana: True Story. Music Sales Group, páx. 46. Consultáu'l 29 d'ochobre de 2011.
  7. ↑ «Courtney Michelle Harrison - California Birth Index, 1905-1995 - Ancestry.co.uk». search.ancestry.co.uk. Consultáu'l 29 d'ochobre de 2011.
  8. ↑ 8,0 8,1 Nicolini, Kim (abril de 1994). «Staging the Slut: Hyper-Sexuality in Performance» (n'inglés). Bad Subjects (20). http://bad.eserver.org/issues/1995/20/nicolini.html. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2013. 
  9. ↑ «Courtney Love's Trip Back From the Bottom» (inglés). NBC News (31 d'ochobre de 2006). Consultáu'l 13 d'ochobre de 2013.
  10. ↑ Tyrangiel, Josh (13 de payares de 2006). «The All-TIME 100 Albums: Live Through This by Hole» (inglés). 'Time'. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-02-02. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2013.
  11. ↑ «Rolling Stone's Greatest Albums of All Time» (inglés). Rolling Stone. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-11-21. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2013.
  12. ↑ Archiváu 2001-07-27 en Wayback MachineArchiváu dende l'orixinal.
  13. ↑ Saraceno, Christina (24 de mayu de 2002). «Hole Call It Quits» (inglés). Rolling Stone. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2013.
  14. ↑ 14,0 14,1 Friedman, Roger (20 de mayu de 2004). «Courtney Love: Did Virgin Records Use Her?» (inglés). Fox News. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2013.
  15. ↑ 15,0 15,1 Horowitz, Steven J. (16 d'ochobre de 2012). «Stevie Nicks Headlines Elton John's AIDS Foundation Gala in New York» (inglés). Rolling Stone. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2013.
  16. ↑ LoBasso, Randy (19 de xunu de 2013). «Love Child: Grunge goddess Courtney Love opens up» (inglés). Philadelphia Weekly. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-10-16. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2013.
  17. ↑ 17,00 17,01 17,02 17,03 17,04 17,05 17,06 17,07 17,08 17,09 17,10 17,11 17,12 17,13 17,14 17,15 17,16 17,17 17,18 http://www.vh1.com/video/behind-the-music/full-episodes/courtney-love/1642087/playlist.jhtml
  18. ↑ Eric Segalstad, Josh Hunter (2009). The 27s: The Greatest Myth of Rock & Roll. Samadhi Creations, páx. 197. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2011.
  19. ↑ Carroll, Linda (2005). Her Mother's Daughter (n'inglés). Doubleday.
  20. ↑ Jung, K Elan (2010). Sexual Trauma: A Challenge Not Insanity. The Hudson Press, páx. 188-189. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2011.
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 21,5 21,6 21,7 Brite, Poppy Z. (1997). Courtney Love: The Real Story. Simon & Schuster, páx. 44–46.
  22. ↑ Courtney Love's grandfather
  23. ↑ Brite, Poppy Z.. Courtney Love: The Real Story (n'inglés). Simon & Schuster, páx. 25. «Most of the other children shied away from her, and she from them. She was diagnosed by one of her therapists as mildly autistic. To Linda, Courtney seemed to be in pain most of the time: hating to be touched, seething with silent rages, withdrawing into a world where no one else could go.»
  24. ↑ 24,0 24,1 Marks (febreru de 1995). «Endless Love» (n'inglés). SPIN (SPIN Media LLC) Vol. 10, Non. 11. https://books.google.co.uk/books?id=oJSpnH7TRHsC&pg=PA46#v=onepage&q&f=false. Consultáu'l 29 d'ochobre de 2011. 
  25. ↑ Dirty Blonde: The Diaries of Courtney Love. Simon & Schuster, páx. 29–31.
  26. ↑ «History». Mary's Club. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-02-08. Consultáu'l 10 de marzu de 2011.
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 27,3 Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes etrue
  28. ↑ 28,0 28,1 http://www.youtube.com/watch?v=usUklPoqF6O
  29. ↑ 29,0 29,1 29,2 Kennedy, Dana (12 d'agostu de 1994). «The Power of Love». Entertainment Weekly. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-10-18. Consultáu'l 20 d'ochobre de 2010.
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 30,3 . Transcripción. Channel 4. 2006. 
  31. ↑ Iley, Chrissy (22 d'ochobre de 2006). «Courting disaster». The Times (London). Archivado del original el 2007-02-27. https://web.archive.org/web/20070227205943/http://www.timesonline.co.uk/tol/life_and_style/article604615.ece. Consultáu'l 23 de xineru de 2011.  "'I talked one of my mother's gurus, of which she had many, into letting me live with him. He got $3,000 a month from my trust fund, which he'd spend on boys, and I went to the junior high, where my friends were teenage prostitutes. They were so glamorous, I just wanted to hang out with them. Melissa, Melinda and Melody. I ended up going through the juvenile system with them because I got arrested shoplifting a Kiss T-shirt.' She was 13."
  32. ↑ Love, Courtney. "So, he [Hank Harrison] said he'd get me into Trinity in Dublin [Ireland]. So, I took two semesters there. And I started taking photos for Hot Press, and I met eh, Julian Cope one night, and uh, and uh, and uh... these crazy things happened. And he said, "come live in my house" and he gave me his keys." Interview on Later... with Jools Holland on May 2, 1995.
  33. ↑ Cope, Julian (2000). Head-On/Repossessed. Thorsons Publishers. ISBN 0-7225-3882-0. Cope doesn't use her name in the book, only referring to Love as "the adolescent".
  34. ↑ Cope, Julian. «Julian Cope Presents Head Heritage: Drudical Q&A Miscellaneous». HeadHeritage.co.uk. Consultáu'l 3 d'ochobre de 2011. «Q: Is Courtney Love the adolescent??? (Jeanette) A: Oh yes.»
  35. ↑ 35,0 35,1 Lamble, David (15 d'abril de 2010). «Beyond the Planet of the Kuchars» (inglés). The Bay Area Reporter. Consultáu'l 16 de xunetu de 2013.
  36. ↑ Roshan, Maer (26 de mayu de 2011). «The Courtney Chronicles». The Fix. Consultáu'l 27 de mayu de 2011.
  37. ↑ «Courtney Love blasts UK music scene and slags off 'America's Sweetheart' during Oxford Union speech» (inglés). NME (13 de febreru de 2010). Consultáu'l 24 de febreru de 2011.
  38. ↑ «Faith No More biography». FNM.com. Consultáu'l 26 de xunu de 2013.
  39. ↑ Sutton, Michael and Torreano, Bradley. "Courtney Love > Biography". Allmusic. Retrieved on 2007-11-04.
  40. ↑ Interview with Kat Bjelland. Editáu por Liz Evans. Women, Sex and Rock'N'Roll: In Their Own Words. Rivers Orum Press/Pandora List, 1994.
  41. ↑ «Pagan Babies». Katbjelland.com. Archiváu dende l'orixinal, el 5 de setiembre de 2007. Consultáu'l 10 de febreru de 2010.
  42. ↑ «Babes in Toyland Biography». Arts.enotes.com. Consultáu'l 10 de febreru de 2010.
  43. ↑ Who Killed Kurt Cobain?: The Mysterious Death of an Icon (pg. 54)
  44. ↑ Brite, Poppie Z (1998). Courtney Love: The Real Story (n'inglés). Touchstone, páx. 117.
  45. ↑ Spencer, Lauren (1991-12). «20 Best Albums of the Year» (n'inglés). SPIN:  p. 122. 
  46. ↑ «Hole – Pretty on the Inside» (inglés). Chart Stats. Consultáu'l 19 de payares de 2011.
  47. ↑ http://www.youtube.com/watch?v=FfnOji_bk_M
  48. ↑ Claudia A. Mitchell, Jacqueline Reid-Walsh (December 2007). Girl Culture: An Encyclopedia. Greenwood. p. 409.
  49. ↑ Claudia A. Mitchell, Jacqueline Reid-Walsh (avientu de 2007). Girl Culture: An Encyclopedia (n'inglés). Greenwood, páx. 409.
  50. ↑ «10 most memorable moments of the MTV Video Music Awards – Living through this (1995)». azcentral.com (9 de setiembre de 2010). Consultáu'l 17 de setiembre de 2010.
  51. ↑ Whiting, Sam (19 d'agostu de 1995). «Love Loses It at Lollapalooza / Hole's Shoreline set cut short when Courtney scuffles with fans» (inglés). San Francisco Chronicle. Consultáu'l 4 de xunu de 2013.
  52. ↑ Anderson, Lance (20 d'abril de 2010). «Cypress Hill: Interview» (inglés). Beat Week. Consultáu'l 28 de febreru de 2011. ««Those were really great shows. It was opening us up to a whole different deal ... it provided the background for some funny-ass stories at times too. Getting to play with Hole at that time. She's always been a controversial figure obviously ... she's definitely punk rock ... there were times she was getting carried off the stage on that tour. Fighting with fans. People were throwing shot gun shells at her feet. It was a spectacle.» Despite Courtney Love's outrageous behavior and her smack talk about Cypress Hill early on the tour, B-Real respects Courtney Love as an artist, «Nobody could take that away from her.»»
  53. ↑ 53,0 53,1 53,2 53,3  Hit So Hard: The Life and Near Death of Patty Schemel. Well Go USA.
  54. ↑ Peel, John (30 d'agostu de 1994). «Hole at Reading». The Guardian. 
  55. ↑ Walters, Barbara (1995-08). Interview with Courtney Love. The Barbara Walters Special. ABC.
  56. ↑ Masley, Ed. «10 Most Memorable Moments of the MTV Music Video Awards». The Arizona Republic. Consultáu'l 25 de xunu de 2013.
  57. ↑ Interview with Hole on Nulle Part Ailleur in Paris, France. 1999-06-21.
  58. ↑ 58,0 58,1 Schippers, Mimi A. (2002). Rockin' out of the Box: Gender Maneuvering in Alternative Hard Rock. Rutgers University Press, páx. 93.
  59. ↑ 59,0 59,1 Smith, Ethan (28 de xunetu de 1995). «Love's Hate Fest». Entertainment Weekly. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-12-07. Consultáu'l 25 de setiembre de 2012.
  60. ↑ France, Kim (3 de xunu de 1996). «Feminism Amplified». New York Magazine:  páxs. 34–39. 
  61. ↑ 61,0 61,1 Loder, Kurt (22 d'abril de 2008). «Courtney Love Opens Up About Kurt Cobain's Death (The Loder Files)». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-01-29. Consultáu'l 26 de xunu de 2012.
  62. ↑ 62,0 62,1 62,2 62,3 The Interview (CD). Hole. Geffen. 1998. PRO-CD-1232.
  63. ↑ «Erlandson also declared that Patty». Celebrity Hollywood News (10 d'ochobre de 2008). Consultáu'l 10 de febreru de 2010.
  64. ↑ «Fender Squier Vista Venus». Drown Soda. Consultáu'l 10 de febreru de 2010.
  65. ↑ 65,0 65,1 65,2 Bacon, Tony. The Ultimate Guitar Sourcebook. Race Point Publishing, páx. 106.
  66. ↑ 66,0 66,1 66,2 «Hole Tones: The Secrets Of Celebrity Skin's Smooth Sound». Guitar World (1999-01). Archiváu dende l'orixinal, el 2009-10-25. Consultáu'l 7 de xunu de 2012.
  67. ↑ Weston, Colin (4 de mayu de 2001). «Sort The 'Bastard' Out». Drownedinsound.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-10-06. Consultáu'l 10 de febreru de 2010.
  68. ↑ «Corey Parks». Juicemagazine.com. Consultáu'l 10 de febreru de 2010.
  69. ↑ Aaron, Charles. «Courtney Love, America's Sweetheart Review» (inglés).
  70. ↑ «Courtney Love blasts UK music scene and slags off 'America's Sweetheart' during Oxford Union speech». NME (13 de febreru de 2010). Consultáu'l 23 de xineru de 2011.
  71. ↑ Love, Courtney. Entrevista con Kurt Loder, 2004. Total Request Live en MTV
  72. ↑ Balog, Kathy (15 de xunetu de 2004). escritu en McLean, VA. «USATODAY.com – Courtney Love: Cartoon character». USA Today (Gannett). http://www.usatoday.com/life/books/news/2004-07-14-princess-ai_x.htm. Consultáu'l 29 d'ochobre de 2011. 
  73. ↑ Yadao, Jason S. (2009). The Rough Guide to Manga. Dorling Kindersley Ltd, páx. 54. Consultáu'l 29 d'ochobre de 2011.
  74. ↑ Dirty Blonde: The Diaries of Courtney Love. Simon & Schuster, páx. I.
  75. ↑ «Courtney Love Is 'Nobody's Daughter'». Spinner.com (18 d'abril de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 10 de mayu de 2007. Consultáu'l 10 de febreru de 2010.
  76. ↑ Jolie Lash (3 de febreru de 2006). «Courtney Is Cleared, Ready To Rock». Rolling Stone. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-12-27. Consultáu'l 10 de febreru de 2010.
  77. ↑ «Love Wants Her Throne Back On New Album». Billboard (2007).
  78. ↑ Ulaby, Neda (15 de mayu de 2007). «Rebuilding Courtney Love, One Song at a Time». Npr.org. Consultáu'l 10 de febreru de 2010.
  79. ↑ CourtneyLoveUK (verified account) Twitter posting (2009-06-18).
  80. ↑ «Skinny Little Bitch, most added song on alternative radio». courtney-love.org (15 de marzu de 2010). Consultáu'l 4 de payares de 2010.
  81. ↑ Sheffield, Robert (26 d'abril de 2010). «Nobody's Daughter by Hole». Rolling Stone. Consultáu'l 26 de xunu de 2013.
  82. ↑ Cinquemani, Sal (21 d'abril de 2010). «Hole: Nobody's Daughter». Slant. Consultáu'l 25 de xunu de 2013.
  83. ↑ 83,0 83,1 http://www.youtube.com/watch?v=fgqt0ofwE3g
  84. ↑ Yaeger, Lynn (1 de mayu de 2012). «"And She's Not Even Pretty"; Courtney Love's Autobiographical Art Show Opens Tomorrow». Vogue. Consultáu'l 10 de xunu de 2012.
  85. ↑ Ng, David (30 d'abril de 2012). «Courtney Love attempts her first gallery show». Los Angeles Times. Consultáu'l 2 de mayu de 2012.
  86. ↑ McGovern, Kyle (5 d'avientu de 2012). «Johnny Depp Ropes Tom Waits, Courtney Love, Iggy Pop for Pirate-Themed Album». Spin. Consultáu'l 22 de marzu de 2013.
  87. ↑ Kaufman, Gil (22 de marzu de 2013). «Fall Out Boy Joined By Courtney Love On 'Save Rock And Roll'» (inglés). MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2015-02-21.
  88. ↑ Buchanan, Brett (30 d'avientu de 2012). «Courtney Love performs impromptu acoustic set in New York» (inglés). Grunge Report. Consultáu'l 19 de xineru de 2013.
  89. ↑ «Courtney Love to perform live during Sundance» (inglés). Business Wire (18 de xineru de 2013). Consultáu'l 19 de xineru de 2013.
  90. ↑ Alexander, Ella (3 d'abril de 2013). «Saint Laurent Unveils Music Project». Vogue UK. Consultáu'l 15 d'agostu de 2014.
  91. ↑ Adams, Gregory (21 de mayu de 2013). «Courtney Love Extends North American Tour, Adds Vancouver Date» (inglés). Exclaim. Consultáu'l 23 de mayu de 2013.
  92. ↑ «Courtney Love announces solo tour dates» (inglés). 98.7fm (10 de mayu de 2013). Consultáu'l 13 de mayu de 2013.
  93. ↑ Gamboa, Glenn (18 de xunu de 2013). «Courtney Love, on a small tour, hits Brooklyn, Huntington» (inglés). Newsday. Consultáu'l 25 de xunu de 2013.
  94. ↑ James, Nicole (18 de xunetu de 2013). «Courtney Love to Release "Amazing" New Album for Christmas» (inglés). Fuse. Consultáu'l 30 de xunetu de 2013.
  95. ↑ 95,0 95,1 Jones, Steve (18 de xunetu de 2013). «Courtney Love has new album and memoir in the works» (inglés). USA Today. Consultáu'l 30 de xunetu de 2013.
  96. ↑ «Steve Lamacq, 22/04/2014» (inglés). BBC. British Broadcasting Corporation. Consultáu'l 22 d'abril de 2014.
  97. ↑ Feeley, Nolan (22 d'abril de 2014). «Hear Courtney Love Howl on "You Know My Name"» (inglés). Consultáu'l 22 d'abril de 2014.
  98. ↑ Garvey, Jane (1 d'abril de 2014). «Woman's Hour, Courtney Love; game changing politics; Lauren Owen» (inglés). BBC. Consultáu'l 1 d'abril de 2014.
  99. ↑ Pelly, Jenn (1 de mayu de 2014). «Interviews: Courtney Love» (inglés). Pitchfork. Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-14. Consultáu'l 2 de mayu de 2014.
  100. ↑ «Courtney Love changes mind, will not reunite Hole's classic lineup» (inglés). Consequences of Sound (23 de xunetu de 2014). Consultáu'l 23 de xunetu de 2014.
  101. ↑ Johns, Nikara (8 de xunetu de 2014). «Courtney Love Joins 'Sons of Anarchy' for Final Season» (inglés). Variety. Consultáu'l 9 de xunetu de 2014.
  102. ↑ Kozinn, Allan (2 d'ochobre de 2014). «Forget Neterbko. Here's an Opera With Courtney Love» (inglés). The New York Times. Consultáu'l 2 d'ochobre de 2014.
  103. ↑ O'Connell, Michael (October 23, 2014). «Courtney Love Joins Fox's 'Empire'» (inglés). The Hollywood Reporter. Consultáu'l 31 d'ochobre 2014.
  104. ↑ Payne, Chris (1 d'avientu de 2014). «Lana Del Rey Announces 2015 Tour Dates With Courtney Love» (inglés). Billboard. Consultáu'l 2 d'avientu de 2014.
  105. ↑ Camp, Zoe (2015-05-18). «Courtney Love Releases "Miss Narcissist" on Wavves' Ghost Ramp Label» (inglés). Pitchfork. Consultáu'l 2015-05-19.
  106. ↑ Von Furth, Daisy (1991-10). «Hole Lotta Love». Spin:  p. 32. 
  107. ↑ Carson, Mina (23 de xunetu de 2004). Girls Rock! Fifty Years of Women Making Music. The University Press of Kentucky, páx. 89-90.
  108. ↑ 108,0 108,1 Morris, Matthew (11 de payares de 2009). «Writing (Courtney) Love into the History of Rhetoric: Articulation of a Feminist Consciousness in Live Through This». National Communication Association. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-11-20. Consultáu'l 15 de payares de 2010.
  109. ↑ True, Everett (15 de xunu de 1991). «Hole in Sidelines». Melody Maker:  p. 8. 
  110. ↑ Hole interviewed at Big Day Out tour (1999). Ground Zero. [1]
  111. ↑ Heller, Jason (27 d'abril de 2010). «Hole: Nobody's Daughter». The A.V. Club. Consultáu'l 20 de setiembre de 2011.
  112. ↑ «Courtney Love — America's Sweetheart». Punknews.org (16 de marzu de 2004). Consultáu'l 11 de mayu de 2013.
  113. ↑ Karen Farnum Surmani (1997). BASIX Rock Singing Techniques. Alfred Music, páx. 4.
  114. ↑ Fortini, Amanda (7 d'abril de 2004). «Love Me, Love My Tantrums». Slate. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  115. ↑ 115,0 115,1 Fricke, David (12 d'abril de 1994). «Live Through This». Rolling Stone. Consultáu'l 2 d'avientu de 2012.
  116. ↑ «Browne, David». Entertainment Weekly (15 d'abril de 1994). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-11-03. Consultáu'l 2 d'avientu de 2012.
  117. ↑ Kot, Greg (22 d'abril de 2010). «Album Review:Hole, 'Nobody's Daughter'». Chicago Tribune. Consultáu'l 2 d'avientu de 2012.
  118. ↑ Love, Courtney (1994-09-01). The Hole Story. Interview with Loder, Kurt. MTV Networks.
  119. ↑ Jones, Craig (10 de mayu de 2010). «Hole/Little Fish – Brixton Academy». EGigs.
  120. ↑ Doll Parts single. 1995 DGC/Geffen Records. "Do It Clean" lyrics by Echo and the Bunnymen
  121. ↑ «Courtney Love's Introduction to The Virgin Prunes». GavinFriday.com (12 d'ochobre de 2009). Consultáu'l 20 de payares de 2012.
  122. ↑ "Flipside Interview from issue #68, September/October 1990". The First Session (Media notes). Hole. Sympathy for the Record Industry, Flipside Magacín. 1995.
  123. ↑ Wuelfing, Howard (6 de xineru de 1997). «Swans Song». Addicted To Noise. «The group count the likes of Metallica's Kirk Hammet, Henry Rollins, Courtney Love and even Jeff Buckley among its admirers.». 
  124. ↑ Stern, Howard (2013-05-30). Interview with Courtney Love. The Howard Stern Show. Sirius XM Radio. New York. "The Stooges were a really big deal to me"
  125. ↑ Peisner, David. «Let It Bleed: The Oral History of PJ Harvey's 'Rid of Me'». Spin. Consultáu'l 24 de xunetu de 2014.
  126. ↑ «Courtney Love (Hole) Jazzmaster Fender Guitar – Hard Rock Cafe NYC». Flickr.
  127. ↑ Cromelin, Richard (19 d'avientu de 1991). «POP MUSIC REVIEWS: Pumpkins, Hole Unleash Frustrations». Los Angeles Times. Consultáu'l 26 de payares de 2013.
  128. ↑ Klaffke, Pamela (2003). Spree: A Cultural History of Shopping. Arsenal Pulp Press, páx. 116.
  129. ↑ Baltin, Steve (22 de xineru de 2010). «Courtney Love Is Learning to Rein In the 'Courtney Monster'». Spinner. Archiváu dende l'orixinal, el 10 de febreru de 2013. Consultáu'l 3 de xunu de 2012.
  130. ↑ Wilson, Cintra (2008-09-17 (print version appeared in The New York Times 2008-09-18)). «You Just Can't Kill It». 'NYTimes.com'. Consultáu'l 25 de xunu de 2013.
  131. ↑ Snyder, R. Claire (2008). Signs (University of Chicago Press) 34. http://www.jstor.org/stable/10.1086/588436?&Search=yes&searchText=%22Courtney+Love%22&list=hide&searchUri=%2Faction%2FdoBasicSearch%3FQuery%3D%2522Courtney%2BLove%2522%26acc%3Don%26wc%3Don&prevSearch=&item=1&ttl=1&returnArticleService=showFullText. 
  132. ↑ Booth, Emily (26 d'abril de 2013). «In memoriam - Chrissy Amphlett: Only You». The AU Review. Archiváu dende l'orixinal, el 2015-07-22. Consultáu'l 21 d'ochobre de 2013.
  133. ↑ Persad, Michelle (9 de xunetu de 2013). «Courtney Love Is Fashion's Biggest Badass». The Huffington Post. Consultáu'l 10 de payares de 2013.
  134. ↑ O'Neill, Anne-Marie (2 de payares de 1998). «Altered States». People 50. http://www.people.com/people/archive/article/0,,20126656,00.html. Consultáu'l 10 de payares de 2013. 
  135. ↑ Avedon, Richard (6 d'abril de 1998). «Versace advertising spread featuring Courtney Love». The New Yorker páx. 49.
  136. ↑ 136,0 136,1 Jackson, Buzzy (17 de febreru de 2005). A Bad Woman Feeling Good: Blues and the Women Who Sing Them. W. W. Norton & Company, páx. 264–65.
  137. ↑ Love, Courtney. MTV Interview, 1994: "If you read Vanity Fair, you probably think I swig Jack Daniel's first thing in the morning, after I smoke my crack and don't see my daughter for ten days."
  138. ↑ Thoman, Sasa (2009-01). «Truly Madly Courtney: Up All Night With Rock's Coolest Blonde». Elle Magazine UK. 
  139. ↑ Love me do Rock | Guardian Unlimited Music. London: Music.guardian.co.uk. 11 d'avientu de 2006. http://music.guardian.co.uk/rock/story/0,,1969245,00.html. Consultáu'l 16 de mayu de 2009. 
  140. ↑ 140,0 140,1 Barton, Laura (10 d'avientu de 2006). «Love me do». The Guardian. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  141. ↑ Krahn, Angelina (8 d'abril de 2010). «Corruption of the damned: A conversation with George Kuchar». A.V. Club. Consultáu'l 31 d'ochobre de 2013.
  142. ↑ «Rest in peace, George Kuchar». Harvard Film Archive Collections (7 de setiembre de 2011). Consultáu'l 16 de xunetu de 2013.
  143. ↑ «Club Vatican (1984)». Internet Movie Database. Consultáu'l 16 de xunetu de 2013.
  144. ↑ Davies, Steven Paul (2003). A-Z of cult films and film-makers. Batsford, páx. 187. Consultáu'l 1 de payares de 2011.
  145. ↑ «Courtney on Andy Warhol's 15 Minutes presented by Debbie Harry». YouTube. Consultáu'l 7 de xunu de 2012.
  146. ↑ «Andy Warhol's TV and Fifteen Minutes». Warhol Stars. Consultáu'l 1 de xunetu de 2011.
  147. ↑ «Videu: I Wanna Be Sedated by The Ramones». Rhino.com. Consultáu'l 4 d'avientu de 2011.
  148. ↑ Mitchell, Claudia; Jacqueline Reid-Walsh. Girl Culture: An Encyclopedia, Volume 1. Greenwood Publishing, páx. 409.
  149. ↑ 149,0 149,1 «Miloš Forman (The People vs Larry Flynt)». Industry Central. Consultáu'l 5 de xineru de 2011.
  150. ↑ «The People Vs. Larry Flynt – Rotten Tomatoes». rottentomatoes.com. Consultáu'l 1 de payares de 2011.
  151. ↑ Ebert, Roger (27 d'avientu de 1996). «People vs. Larry Flynt: Review by Roger Ebert». Chicago Sun Times. http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/19961227/REVIEWS/612270303/1023. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2010. 
  152. ↑ «Outfest». outfest.org. Consultáu'l 1 de payares de 2011.
  153. ↑ 153,0 153,1 Moren, Caitlin (9 de payares de 2006). «Love, actually». The Times (Londres). Archivado del original el 2007-03-13. https://web.archive.org/web/20070313215619/http://www.timesonline.co.uk/tol/life_and_style/article630036.ece. Consultáu'l 16 d'avientu de 2007. 
  154. ↑ «Enduring Love: Jolie Lash meets Courtney Love». The Guardian (Londres). 18 de payares de 2005. http://www.guardian.co.uk/music/2005/nov/18/popandrock1. Consultáu'l 5 de xineru de 2011. 
  155. ↑ «Courtney Love: Chanting Buddhist». Huffington Post (9 d'avientu de 2007). Consultáu'l 25 de mayu de 2011.
  156. ↑ «The Chanting Buddhas». BBC (10 de xineru de 2007). Consultáu'l 8 de setiembre de 2012.
  157. ↑ Love, Courtney. Interview with David Letterman promoting Celebrity Skin. CBS Broadcasting. 1999-05-20.
  158. ↑ «Courtney Love Among 'Million Moms' Calling for Tighter Gun Control». VH1 (15 de mayu de 2000). Consultáu'l 16 d'avientu de 2010.
  159. ↑ Love, Courtney (14 de mayu de 2000). «Courtney Love does the math (unedited speech transcript)». Salon. Consultáu'l 1 d'agostu de 2010.
  160. ↑ "1997 VH1 Fashion Awards". 1997-10-28. VH1. "I think that great personal style is being true to yourself and speaking your mind, which, since I'm up here, I'm going to do. I feel that keeping gay people in the closet with our attitudes and our actions is cruel, and it's tacky, and most of all, it's boring. I think that we really need to respect each other and ourselves, and respect who we are and what we are, and not be afraid to be what we are, whether we're gay, or straight, or insane [...] It's 1997, and respecting each other's sexuality is about the coolest thing I can think of."
  161. ↑ «Courtney Love supports you, in a kind of scary way». Grrl Planet (17 de payares de 2008). Consultáu'l 18 de xineru de 2011.
  162. ↑ Levy, Lisa (6 de payares de 2006). «The people vs. Courtney Love». Salon. Consultáu'l 10 de xineru de 2011.
  163. ↑ Heywood, Leslie; Drake, Jennifer. Third Wave Axenda: Being Feminist, Doing Feminism. University of Minnesota Press.
  164. ↑ Roshan, Maer (2011-05-26). "The Courtney Chronicles". The Fix. Retrieved 2011-05-27.
  165. ↑ Roshan, Maer (22 de mayu de 2011). «Courtney Love Comes Clean». The Fix. Consultáu'l 31 de mayu de 2013.
  166. ↑ Roshan, Maer (24 de mayu de 2011). «The Courtney Love Chronicles (Part 2)». The Fix. Consultáu'l 25 de setiembre de 2013.
  167. ↑ Susman, Gary (14 de xunetu de 2004). «Live Through This». Entertainment Weekly. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-12-07. Consultáu'l 31 de mayu de 2013.
  168. ↑ Chung, Jen (10 de xunetu de 2004). «Courtney Love Finally Goes to Bellevue». The Gothamist. Consultáu'l 31 de mayu de 2013.
  169. ↑ Chonin, Nieva (25 d'ochobre de 2004). «Nothing stops Courtney Love -- she's been arrested, hauled off to Bellevue, but she hasn't quit speaking her mind». San Francisco Gate. Consultáu'l 31 de mayu de 2013.
  170. ↑ Kaufman, Gil (28 d'abril de 2010). «Courtney Love Recalls Hazy "Letterman Years"». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-04-16. Consultáu'l 1 de marzu de 2011.
  171. ↑ 171,0 171,1 Vineyard, Jennifer (18 de marzu de 2004). «Courtney Love Arrested After Allegedly Striking Fan With Mic Stand». Mtv. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-04-01. Consultáu'l 10 de febreru de 2010.
  172. ↑ «Courtney Love Arrested in New York». MSNBC (25 de marzu de 2004). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-07-02. Consultáu'l 26 de xunu de 2013.
  173. ↑ Rock star Love arrested after gig. BBC News. 18 de marzu de 2004. http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/music/3523406.stm. Consultáu'l 10 de febreru de 2010. 
  174. ↑ «Courtney Love Says 'Letterman Years' Were Caused By Cocaine». MTV (28 d'abril de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-03-08. Consultáu'l 23 d'avientu de 2011.
  175. ↑ Kaufman, Gil (24 d'ochobre de 2003). «Courtney Love Trades Blows With Kurt Cobain's Mom, Admits to Oxycontin OD». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-10-23. Consultáu'l 25 de mayu de 2011.
  176. ↑ «Courtney Love: Stop calling m'a 'drug freak'». US Weekly/MSNBC (25 de xunu de 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-10-01. Consultáu'l 25 de mayu de 2011.
  177. ↑ Nancy Jo Sales (2011-11). «Love in a Cold Climate». Vanity Fair. Consultáu'l 1 d'avientu de 2013.
  178. ↑ 178,0 178,1 Green, Joey. How they met: fateful encounters of famous lovebirds, rivals, partners in crime. Black Dog Publishing, páx. 69–70.
  179. ↑ Gillian G. Gaar (1 de xunu de 2009). The Rough Guide to Nirvana. Rough Guide.
  180. ↑ 180,0 180,1 Erlandson, Eric. Letters to Kurt. Akashic Books, páx. 7. «My girlfriend and bandmate at the time, Courtney Love, and I were introduced to him in the parking lot after a Butthole Surfers show at the Hollywood Palladium ... We had kept our relationship a secret. Courtney did not want our band to lose its sex appeal. She believed that couple bands were too unavailable. The fact was, for more than a year, we had shared a deep and powerful, if codependent, bond.»
  181. ↑ 181,0 181,1 Dickinson, Amy (febreru de 1996). «Kurt Cobain's Final Tour». Esquire. 
  182. ↑ Apter, Jeff. «Courtney Love: The Life of Love». NY Rock. Archiváu dende l'orixinal, el 1998-02-09. Consultáu'l 13 de mayu de 2011.
  183. ↑ «The Courtney Love and James Moreland Divorce». Public Records Site. Consultáu'l 10 de marzu de 2011.
  184. ↑ Bush, John. The Leaving Trains at Allmusic
  185. ↑ «Courtney Love: The Life of Love (NY Rock Book Review)». Nyrock.com. Archiváu dende l'orixinal, el 1998-02-09. Consultáu'l 16 de mayu de 2009.
  186. ↑ Rush & Molloy (14 de marzu de 2010). escritu en Nueva York. «Courtney Love Says Edward Norton is Mediator Between her and Daughter Frances Bean». NY Daily News. http://www.nydailynews.com/gossip/2010/03/14/2010-03-14_courtney_love_says_edward_norton_is_mediator_between_her_and_daughter_frances_be.html. Consultáu'l 19 de xineru de 2011. 
  187. ↑ Kirkham, Sophie (25 d'agostu de 2005). «Courtney Love 'expecting Steve Coogan's baby'». The Guardian (Londres). http://www.guardian.co.uk/uk/2005/aug/22/filme.arts. Consultáu'l 16 de febreru de 2011. 
  188. ↑ Alan Carr: Chatty Man. Courtney Love Interview. 2010-02-25. Channel 4 (UK)
  189. ↑ «The Ballad of Kurt and Courtney». Spin:  p. 46. 1993-12. https://books.google.com/books?id=1XjH458f108C&pg=PA46&dq=courtney+love+rock+against+tosquile&hl=en&sa=X&ei=kwiRUu6xLcf_igLJmoCYCg&ved=0CC0Q6AEwAA#v=onepage&q=courtney%20love%20rock%20against%20tosquile&f=false. 
  190. ↑ «Sharon Stone, Kylie Minogue, Dita von Teese, Courtney Love, Kenneth Cole, and Kevin Huvane Join For amfAR Inspiration Gala in Los Angeles». amfAR (28 d'ochobre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 2014-09-18. Consultáu'l 21 d'avientu de 2013.
  191. ↑ Michael D. Ayers (15 de setiembre de 2009). «O2, Scarlett Johannson, Courtney Love Set For AIDS Charity Concert». Billboard. Consultáu'l 21 d'avientu de 2013.
  192. ↑ Sabrina Rojas Weiss (18 de mayu de 2011). «Courtney Love, Patti Smith Bring Punk Cred To Mariska Hargitay's Charity Event». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-12-24. Consultáu'l 22 d'avientu de 2013.
  193. ↑ Christopher Rudolph (26 d'agostu de 2013). «Courtney Love Discusses Gay Fans In 'Vanity Fair' Article». Huffington Post. Consultáu'l 21 d'avientu de 2013.
  194. ↑ Steve Balkin (14 de mayu de 2012). «Courtney Love, Linda Perry Team Up for Gay Rights». Rolling Stone. Consultáu'l 21 d'avientu de 2013.
  195. ↑ «Courtney Love: 'I Tried Begging'». The Insider (10 de mayu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-12-24. Consultáu'l 22 d'avientu de 2013.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Courtney_Love&oldid=4296586»