Saltar al conteníu

Dubstep

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Dubstep
[editar datos en Wikidata]

El dubstep (/dʌbstɛp/) ye un xéneru que surde a finales de los 90s y empiezos de los 2000s en Londres, Inglaterra. Ye la culminación d'un llinaxe d'estilos como'l 2-step garage, broken beat, drum and bass, jungle, dub y reggae. El Dubstep consiste nUn baxu caedizu (Wobble), growls y el so ritmu ye bien variáu yá que s'usa en 120, 125, 130, 140, 150 y 160BPM.[1]

Les primeres muestres de Dubstep fueron publicaes el 4 de xunetu del 2001. Trátase de remezclas instrumentales, escures y esperimentales de producciones de 2-step garage, realizaes col enfotu de incorporar los elementos funky del breakbeat o les traces más escures del drum and bass nel mesmu 2-step. Estes remezclas apaecíen como cara B de los senciellos de 2-step de la dómina. En 2001, esta y otres variedaes de música garage escura empezaron a ser amosaes nel club nocherniegu londinense Plastic People, nes nueches llamaes "Forward" (tamién estilizado como FWD>>), que seríen considerablemente influyentes pal desenvolvimientu del dubstep. El términu "dubstep" como denominación d'un xéneru musical empezó a utilizase en redol a 2002 por sellos discográficos como Big Apple, Ammunition y Tempa, momentu nel cual los enclinos estilísticos presentes nes remezclas empezaron a faese más remarcables y distintives en rellación al xéneru orixinal, el 2-step, según al grime, soníu col que nos sos oríxenes el dubstep tamién guardó una estrecha rellación.[2]

Anguaño, el Dubstep tiende enforma a confundise col Brostep, y hai quien señalen que'l Brostep ye El Dubstep del momentu. Un tempranu siguidor del soníu foi'l DJ de la emisora BBC Radio 1, John Peel, quien empezó a programalo a partir de 2003. En 2004, l'últimu añu del so programa, los sos oyentes votaron a Distance, Digital Mystikz y Plastician (enantes conocíu como Plasticman) nel so top 50 del añu.[3] El dubstep empezó a estendese más allá d'una pequeña escena llocal escontra finales de 2005 y empiezos de 2006. Numberosos sitios web dedicaos al xéneru empezaron a apaecer, ayudando a la crecedera de la escena.[4] Simultáneamente, el xéneru empezó a recibir una importante cobertoria en revistes musicales como The Wire y en publicaciones online como Pitchfork Media, qu'empezó un apartáu regular denomináu The Month In: Grime/Dubstep. L'interés nel dubstep creció considerablemente desque la DJ de BBC Radio 1 Mary Anne Hobbs empezara a promocionalo, empezando un programa dedicáu n'esclusiva a esti soníu (tituláu "Dubstep Warz") en xineru de 2006.[5][6][7]

Escontra'l final de la década de 2000, el xéneru pasó a tener un importante ésitu comercial en Reinu Xuníu, aumentando progresivamente el númberu de senciellos qu'entraben nes llistes d'ésitos de música popular. Los periodistes y los críticos musicales tamién llamaron l'atención sobre la influencia del dubstep sobre'l trabayu de numberosos artistes de música pop. Nesta dómina, los productores empezaron a fundir elementos del dubstep orixinal con otres influencies, creando xéneros de fusión como'l más lentu y esperimental post-dubstep.

Carauterístiques

[editar | editar la fonte]
Partitura de la percusión d'una pieza de dubstep.

Los raigaños del dubstep atópase en delles producciones de corte esperimental de dellos productores d'UK Garage, que buscaben incorporar elementos del drum and bass al soníu 2-step habitual a finales de los noventa nel sur de Londres. Estos "esperimentos" solíen publicar na cara B de los white labels de garage comercial típicu de la dómina.[8][9][10] El dubstep ye por norma xeneral música de tipu presea. Como nel coetaneu grime, la so sonoridá tiende a ser escura, les temes suelen utilizar maneres menores y n'ocasiones inclúin harmoníes disonantes, como cuando usa tritonos dientro d'un riff. Otres traces carauterístiques del xéneru son l'usu de ritmos inquietos y entecortaos,[11] según la presencia cuasi omnipresentes de subbajos amás del carauterísticu Wooble Bass. Dellos músicos de dubstep incorporaron al estilu inflúis esternes, dende'l techno de corte dub a la manera de Basic Channel hasta música clásica o heavy metal.[11]

El dubstep ta basáu en ritmos sincopados, y con frecuencia incorpora notes tocaes con shuffle o en tresillo. El tempo suel caltenese en 140 o 150 bpm 160-175 nel casu del Drumstep.[11] El ritmu del dubstep nun suel siguir de normal los patrones four-to-the-floor habituales n'otros estilos de música electrónica de baille como'l techno o'l house, sinón que suel basase nuna estructura formada por golpes de bombu nel primer y tercer tiempu del compás (una carauterística heredada del 2 step) y loops de percusión basaos en compases distintes al 4/4. Ye frecuente que al oyer de manera aisllada'l patrón rítmicu, l'oyente tenga la sensación de qu'esti ta siendo tocáu a la metá de velocidá que'l cantar. Esta sensación de "doble velocidá" consíguese utilizando de manera rítmica, amás de la percusión, otros elementos del cantar, especialmente la llinia de baxu. Esta carauterística ye típica del drum and bass, col que se emparenta el dubstep.

Tamién ye habitual nel dubstep l'usu d'un potente y reverberante snare. Esti aspeutu distintivu puede crease de distintes maneres. Per un sitiu, suel sonar ente 6 y 18 dB más altu que'l restu de la percusión. Por otru, l'usu de filtros como'l reverb contribúi a esta sensación gracies a la fondura que crea. Otros soníos rítmicos que suelen "arreyar" al snare son el white noise, les palmes de mano sintetizaes o claps y los snips dixitales.

Wobble bass

[editar | editar la fonte]

Una carauterística del dubstep ye un tipu de llinia de baxu llamada "wobble bass" (en castellán, lliteralmente, "so caedizu") na cual una nota de baxu estendida ye manipulada musicalmente. Esto oldea con otros estilos de música electrónica nos cualos una mesma amuesa ensin manipoliar reproducir con distintes pitches pa crear una llinia de baxu. El wobble bass, sicasí, produzse utilizando un low frequency oscillator pa manipoliar los parámetros del baxu, como la presión de soníu, la saturación o'l filter cutoff. El soníu resultante ye una llinia de baxu apoderada por una sola nota de baxu estendida que tien esi soníu caedizu carauterísticu.

Voces procesaes

[editar | editar la fonte]

Nel dubstep suelen usase voces, principalmente na intro o nuna seición posterior antes del drop. Lo peculiar ye que la mayoría de les vegaes estes voces tán procesaes con dellos efeutos como'l cambéu del pitch o tonu (por casu, con plugins como Autotune, Melodyne, Newtone), filtros (como por ejmplo, pasa altos, el plugin Vocodex, ente otros) y hasta la variación del ritmu del fraseo con plugins como Glitch. Estes voces procesaes pueden resultar na llinia voz principal o a cencielles ser un soníu más dientro de la rítmica y harmonía del dubstep. Ye pocu frecuente que'l productor respete la melodía grabada pol cantante collaborador o featirung, yá que, polo xeneral termina modificar al traviés de los plugins de pitch mentaos o a cencielles per mediu d'una llinia de controlador MIDI.

Estructura, bass drops, rewinds y MCs

[editar | editar la fonte]
Mala de Digital Mystikz.

Les producciones de dubstep tienen una estructura de cantar similar a la de los xéneros de música electrónica colos que ta emparentáu, como'l drum and bass y el UK garage. Típicamente, esta estructura entiende una introducción, una seición principal (na que de normal s'asitiaría'l bass drop), una seición media, una segunda seición principal similar a la primera (xeneralmente con otru drop) y, finalmente, un outro.

Munches temes de dubstep incorporen unu o más "bass drops" (en castellán, lliteralmente, "cayida de baxu"), una carauterística heredada del drum and bass. Esti elementu consiste nun parón de la percusión, que xeneralmente conduz la tema hasta'l silenciu, pa de siguío volver a entamar el cantar con mayor intensidá, continuación acompañada por un subbajo dominante. El bass drop nun tien por qué siguir necesariamente esti esquema siempres. Antes bien, un bon númberu de temes consideraes como clásicos de productores como Kode9 y Horsepower Productions utilicen otres estructures de bass drop más esperimentales.

Los "rewinds" (en castellán, lliteralmente, "rebobinados") o "reloads" son otra téunica utilizada polos DJs de dubstep de manera habitual.[12] Cuando un cantar paez ser especialmente popular ente'l públicu, el DJ fai un spin back del discu cola mano, volviendo reproducir la mesma tema de nuevu. Esta téunica tien el so orixe nos primeres sound systems onde se pinchaba reggae y dub, ye habitual nes emisiones de radio pirata y utilízase de manera xeneralizada nes fiestes de UK garage y jungle.[13]

Herederu direutu del estilu de los deejays xamaicanos y de la so práutica del toasting, a la manera de pioneros como O-Roy, el rol del MC nel dubstep ye de gran importancia pa garantizar l'impautu de les actuaciones en direutu.[14] Siendo esti estilu de música predominantemente instrumental, el MC opera nun contestu similar al del drum and bass y suel ser más un complementu pa la música qu'un provisor de conteníu llírico como asocede nel hip hop.[15]

Oríxenes

[editar | editar la fonte]

Anque'l dubstep ye un xéneru de música electrónica por derechu propiu, los sos raigaños probablemente atópense tantu nel dub xamaicanu como na cultura del sound system habitual tantu en Xamaica como nel Reinu Xuníu. Nel dub puede atopase l'orixe de delles de les carauterístiques típiques del dubstep, lo mesmo que de dalgunes de les sos téuniques sonores: l'empléu de subbajos (con frecuencies per debaxo de los 100 Hz), bateríes nervioses y desterciaes (típiques del posterior 2 step) o d'efeutos de producción como l'ecu y la reverberación. Amás, atopamos elementos típicos de la cultura del sound sytem, como l'usu de dubplates o la veneración pola potencia del baxu. Esta combinación d'elementos propios de la cultura musical xamaicana atopar n'ensame d'estilos musicales, como'l Darkstep, y el Dub Step de BobGrowler y, darréu, el Drumstep.

1999-2002: oríxenes

[editar | editar la fonte]
Vinilos de dubstep.

El dubstep puede atopase per primer vegada nes producciones d'El-B, Steve Gurley, Oris Jay y Zed Bias de 1999 y 2000.[16][17] Ammunition Promotions, que llevaba l'influyente club Forward>> y xestionara dellos sellos discográficos de proto dubstep (como Tempa, Soulja, Road, Vehicle, Shelflife, Texture, Lifestyle y Bingu) empezó a utilizar el términu "dubstep" pa describir esti estilu de música alredor de 2002. Al afitamientu de la denominación contribuyó un artículu sobre Horsepower Productions publicáu por XLR8R tamién en 2002.[16][18] Llogró plena aceptación cola primer escoyeta del sellu Tempa titulada "Dubstep Allstars Vol 1" y entemecida por DJ Hatcha.[19][20]

Fundáu en 2001, el club Forward>> foi determinante nel desenvolvimientu del dubstep. Foi'l primer local dedicáu puramente a esti soníu, onde los productores podíen pinchar en primicia los sos nuevos discos. Nesta dómina, nel mesmu club dábense cita otres variantes de dark garage, de cuenta que al soníu que se pinchaba nesta discoteca conocíase-y como "Forward>> sound" ("el soníu de Forward>>").[21] Forward>> tamién tenía un programa de radio na emisora pirata Rinse FM presentáu por Kode9. Orixinalmente, los residentes habituales de Forward>> yeren Hatcha, Youngsta, Kode9, Zed Bias, Oris Jay, Slaughter Mob, Jay Da Flex, Slimzee y otros, amás de los invitaos periódicos. Productores como D1, Skream y Benga tocaben nesti club regularmente.

Otru elementu crucial nel primer desenvolvimientu del dubstep foi la tienda de discos Big Apple Records allugada en Croydon.[22] Dellos artistes fundamentales como Hatcha y darréu Skream trabayaron na tienda (que primeramente vendía UK hardcore ceo, rave, techno, house, y darréu garage y drum and bass, pero qu'evolucionó escontra la emerxente escena dubstep de la zona). Ente los habituales de la tienda atópense Digital Mystikz, El-B, Zed Bias, Horsepower Productions, Plastician, N Type, Walsh y un mozu Loefah.[22]

2002–2005: evolución

[editar | editar la fonte]

A lo llargo de 2003, DJ Hatcha abanderó una nueva direición nel dubstep tantu en Rinse FM como nes sos sesiones en Forward>>.[22][17] Pinchando dubplates de 10" tomaos puramente de productores del sur de Londres como Benga, Skream, Digital Mystikz y Loefah, empezó un nuevu estilu de dubstep escuru, minimalista y entecortáu.[23]

Escontra'l final de 2003, y de manera independiente de les pioneres fiestes de FWD, empezaron a entamase unes fiestes llamaes Filthy Dub, que los sos promotores yeren Plastician y David Carlisle. Equí ye onde Skream, Benga, N Type, Walsh, Chef y Loefah debutaron como DJs. El coleutivu Digital Mystikz del sur de Londres, formáu por Mala y Coki, xunto a compañeros de sellu y collaboradores como Loefah y MC Sgt Pokes, llueu empezaron a apurrir a la escena dubstape la so orientación escontra la cultura del sound system, los valores del dub y l'apreciu pol pesu escomanáu del baxu típicu del jungle. Digital Mystikz en particular espandió la paleta de soníos ya influencies del xéneru, especialmente escontra'l reggae y el dub, según escontra l'usu de melodíes orquestales.[24]

En 2004, Rephlex Records, sellu d'Aphex Twin, publicó dos recopilatorios qu'incluyíen temes de dubstep, sol nome Grime y Grime 2. Estos discos contribuyeron a ampliar l'atención sobre'l xéneru, nun momentu nel que de xuru yera'l grime el qu'atraía mayor interés. Poco tiempu dempués, la edición dominical del periódicu The Independent fíxose ecu de "un soníu dafechu nuevu". Nesta dómina los dos xéneros taben faciéndose populares, y el periódicu afirmó que "grime" y "dubstep" yeren dos nomes pal mesmu estilu, pudiéndo conocese tamién como "sublow", "8-chigre" y "eskibeat".[25]

2005–2008: crecedera

[editar | editar la fonte]
Skream entemeciendo.

Nel branu de 2005 Forward>> llevó a los DJs de grime a la primera plana del line up.[26] Gracies al ésitu de la tema d'estilu grime de Skream "Midnight Request Line" y a la popularidá de les nueches de DMZ, según a la cobertoria de medios y foros (especialmente dubstepforum.com), la escena ganó prominencia cuando Mary Anne Hobbs, DJ de la emisora de radio de la BBC Radio 1, axuntó a delles de les principales figures del xéneru nun show tituláu "Dubstep Warz", que darréu publicaría un álbum recopilatorio, "Warrior Dubz".[27] Esti show creó toa una nueva audiencia global pal dubstep, tres años mientres los cualos caltuviérase nun contestu underground dientro de les llendes xeográfiques de Reinu Xuníu.[11]

De siguío, nacería'l fenómenu acomuñáu a Burial, músicu que pasó del total anonimatu a que'l so primer álbum fuera incluyíu nes llistes de los meyores discos del añu 2006 por dellos críticos musicales, notablemente la revista The Wire.[28][29] Esti tipu de soníu tamién apaeció en bandes de sonores de película, como na de Children of Men,[30] qu'incluyía nel so repertoriu a Digital Mystikz, Random Trio, Kode 9 y DJ Pinch.[31] Ammunition tamién publicó la primer compilación retrospectiva del periodu 2000-2004 llamada "The Roots of Dubstep".[32][11] Empezar a programar dubstep de manera regular en ciudaes como Nueva York,[33] San Francisco, Seattle, Houston y Denver.[34] Coles mesmes, n'Europa empezaben a dase eventos de dubstep en distintes ciudaes. Un casu ye'l de Barcelona, onde Mary Anne Hobbs entamó un showcase de dubstep na edición de 2007 del Sónar.[35] A pesar de la distancia cultural y xeográfico, la escena empezó a desenvolvese tamién en Xapón, con productores y DJs como Goth-trad, Hyaku-mado, Ena y Doppelganger.[36] A esta espansión xeográfica acompañó-y en paralelu la espansión musical. Productores d'otros estilos de música electrónica empezaron a tomar elementos del dubstep nes sos producciones, de la que esti retroalimentar d'otros estilos, daqué que se manifestó de manera especialmente claro con estilos como'l techno y el dub techno.

De manera similar a lo qu'asocedió enantes col drum and bass, el dubstep empezó a ser utilizáu n'otros contestos audiovisuales, especialmente nel Reinu Xuníu. Asina na publicidá o na composición de bandes sonores pa series de televisión. Igualmente, xéneros musicales dedicaos al consumu masivu tamién incluyeron elementos del dubstep. Un exemplu ye la tema "Freakshow" de Britney Spears (del so álbum publicáu en 2007 Blackout).[37][38]

Post-dubstep

[editar | editar la fonte]

Dempués de la esplosión comercial del dubstep y l'apaición cada vez más frecuente d'artistes que producíen o interpretaben cantares con influencies del estilu, empezar a falar de post-dubstep. Esti términu foi utilizáu pa describir el tipu de música que combina elementos estilísticos del dubstep con otres influencies musicales. L'amplitú d'estilos que aportaron a acomuñaos col términu post-dubstep torguen que pueda ser consideráu un xéneru musical en sí mesmu... El críticu musical Martin Clark de Pitchfork suxirió que "los intentos bienintencionados de definir de manera amplia la redolada que tratamos de cubrir son de dalguna manera fútiles y con cuasi total seguridá imperfectos. Esto nun ye un xéneru. Sicasí, daes les conexones, interacciones ya idees llibres en circulación... nun puede despreciase que toos estos elementos como non xuníos".[39] Esti tipu de música de normal toma como referencia les primeres producciones de dubstep, según el UK Garage, 2-step y otres formes de música electrónica de baille.[40][41][42] Los productores de música que foi descrita como post dubstep incorporaron tamién elementos de música ambient y R&B de principios de los años 2000. Esti últimu xéneru foi especialmente sampleado por trés artistes descritos específicamente como post dubstep: Mount Kimbie, Fantastic Mr Fox y James Blake.[43][44] El tempo de la música carauterizada como post dubstep ye típicamente d'aproximao 140 a 175BPM.[45]

El dúu de productores Mount Kimbie suelen acomuñar cola originación del términu post dubstep.[46] La banda comercialmente popular The xx de Jamie xx publicó distintes remezclas consideraes post dubstep, incluyendo un álbum de remezclas de Gil Scott-Heron.[40] Otros nomes frecuentemente acomuñaos col post dubstep son: Boxcutter, Burial, Joy Orbison, Vaccine, Savant, Skrillex, Ital Tek, Scuba, Egoless, FaltyDL, Ikonika, Zomboy, Knife Party, Krewella, Floating Points, Sepalcure, Shackleton, Martyn, Pangaea, Starkey, Four Tet, 2562, Cityscape, Deadboy, Ramadanman, Pariah, Purity Ring, SBTRKT, Lorena B, Egyptrixx, Matthew Thompson, etc. Y los sellos discográficos británicos Hotflush y Hyperdub.[45]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «Explore Music: Dubstep». Allmusic. Rovi Corporation. Consultáu'l 27 d'agostu de 2012.
  2. IMO Records "Hatcha Biography", IMO Records, Londres, 17 d'ochobre .
  3. «Keeping It Peel: Festive 50s – 2004». BBC Radio One. BBC. Consultáu'l 27 d'agostu de 2012.
  4. Wilson, Michael (1 de payares de 2006). «Bubble and Squeak: Michael Wilson on Dubstep». Artforum International. http://www.thefreelibrary.com/Bubble+and+squeak%3a+Michael+Wilson+on+dubstep.-a0165312289. Consultáu'l 27 d'agostu de 2012. 
  5. de Wilde, Gervase (14 d'ochobre de 2006). «Put a Bit of Dub in Your Step». The Daily Telegraph (London: Telegraph Media Group). http://www.telegraph.co.uk/culture/music/3655896/Put-a-bit-of-dub-in-your-step.html. Consultáu'l 27 d'agostu de 2012. 
  6. O'Connell, Sharon (4 d'ochobre de 2006). «Dubstep». Time Out London. Time Out Group. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-07-29. Consultáu'l 27 d'agostu de 2012.
  7. Clark, Martin (16 de payares de 2006). «The Year in Grime and Dubstep». Pitchfork Media. Consultáu'l 27 d'agostu de 2012.
  8. De Wilde, Gervase (14 d'ochobre de 2006). «Put a bit of dub in your step: a new form of dance music from Croydon is ready to conquer the world». The Daily Telegraph (Londres). http://www.telegraph.co.uk/arts/main.jhtml?xml=/arts/2006/10/14/bmdubstep14.xml. 
  9. «The Primer: Dubstep». The Wire (279). Archivado del original el 2008-10-06. https://web.archive.org/web/20081006115701/http://www.thewire.co.uk/current/index.php. Consultáu'l 2017-12-29. 
  10. Pearsall (18 de xunu de 2005). «Entrevista: Plasticman». Riddim.ca.
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 "South London calling" tomáu de la páxina CBC.ca Matthew McKinnon, 30 de xineru de 2007
  12. «Interview with Joe Nice» (n'Inglés). GetDarker. 15 d'agostu de 2006. http://www.getdarker.com/?id=5&fid=7&tid=53. Consultáu'l 18 de xunetu de 2007. 
  13. Clark, Martin (2006). «The Month In: Grime/Dubstep» (n'Inglés). Pitchfork Media. Archivado del original el 2007-07-24. https://web.archive.org/web/20070724132847/http://www.pitchforkmedia.com/article/feature/37340-column-the-month-in-grime-dubstep. Consultáu'l 21 de xunetu de 2010. 
  14. Low End Theory: Dubstep Merchants | XLR8R
  15. Boomkat
  16. 16,0 16,1 Mugan, Chris. Straight outta Croydon. The Independent. 14 de xunetu de 2006
  17. 17,0 17,1 Clark, Martin (25 de xineru de 2006). «The Month In: Grime/Dubstep». Pitchfork Media. Archiváu dende l'orixinal, el 8 de marzu de 2008. Consultáu'l 20 xunetu 2007.
  18. Keast, Darren. "Dawn of Dubstep: Will this bass-heavy dance phenomenon blow out only your speakers or will it really blow up? Archiváu 2012-01-19 en Wayback Machine." SF Weekly. 15 de payares de 2006
  19. «DJ Hatcha presents Dubstep Allstars Vol. 1». Hardwax. Consultáu'l 26 d'ochobre de 2007.
  20. «Dubstep Allstars Volume 1». Consultáu'l 20 de xunetu de 2010.
  21. Clark, Martin. «Column: The Month in Grime / Dubstep». Pitchfork Media. Archiváu dende l'orixinal, el 8 de marzu de 2008. Consultáu'l 20 de xunetu de 2010.
  22. 22,0 22,1 22,2 O'Connell, Sharon (4 d'ochobre de 2006). «Dubstep». Time Out London. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-07-29. Consultáu'l 4 de febreru de 2011.
  23. Clark, Martin (2005). «Column: The Month in Grime / Dubstep». Pitchfork Media. Archiváu dende l'orixinal, el 19 de xineru de 2008. Consultáu'l 20 de xunetu de 2010.
  24. Clark, Martin (2006). «The Month In: Grime/Dubstep». Pitchfork Media. Archiváu dende l'orixinal, el 5 de xunu de 2007. Consultáu'l 20 xunetu 2007.
  25. Braddock, Kevin (22 de febreru de 2004). «Partners in Grime». The Independent. http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/music/features/partners-in-grime-570429.html. 
  26. Martin, Clark (22 de xunu de 2005). «The Month In: Grime/Dubstep» (n'inglés). Pitchfork Media. http://www.pitchforkmedia.com/article/feature/10330-column-the-month-in-grime-dubstep. Consultáu'l 20 de xunetu de 2010. 
  27. About 2 Blow: Dubstep: RWD Magacín
  28. Butler, Nick (19 de xunu de 2007). «Burial - Burial». Sputnikmusic. Consultáu'l 4 de febreru de 2011.
  29. The Wire
  30. Reynolds, Simon. «Reasons to Be Cheerful (Just Three)». The Village Voice. Archivado del original el 2007-06-22. https://web.archive.org/web/20070622075548/http://www.villagevoice.com/pazzandjop06/0706%2Creynolds%2C75737%2C22.html. Consultáu'l 4 de febreru de 2011. 
  31. «Cast and Credits for "Children of Men"» (n'Inglés). Yahoo! Movies. http://movies.yahoo.com/movie/1808715896/cast. Consultáu'l 4 de febreru de 2011. 
  32. Cyclic Defrost - Issue #015 (payares de 2006) - Various Artists - The Roots Of Dubstep (Tempa)
  33. «Brand new heavy». Time out New York (544). 03-02-02. Archivado del original el 2007-11-12. https://web.archive.org/web/20071112152330/http://www.timeout.com/newyork/article/643/brand-new-heavy. Consultáu'l 4 de febreru de 2011. 
  34. Palermo, Tomas (18 de xunu de 2007). «The Week In Dubstep» (n'Inglés). XLR8R. Archivado del original el 2007-08-24. https://web.archive.org/web/20070824234624/http://www.xlr8r.com/topstories/2007/06/the_week_in_dubstep_2.php. Consultáu'l 18-07-18. 
  35. "Dubstep 101"
  36. McBride, Blair."Japan's dubstep forges own path; Goth-trad, 100mado build scene from scratch". Japan Times. 19 de marzu de 2010
  37. Ewing, Tom (20 de payares de 2007). «Column: Poptimist #10: Britney in the Black Lodge (Damn Fine Album)» (n'Inglés). Pitchfork Media. http://www.pitchforkmedia.com/article/feature/47096-column-poptimist-10. Consultáu'l 4 de febreru de 2011. 
  38. Segal, Dave (6 de payares de 2007). «Have You Heard of This Britney Spears Chick?» (n'Inglés). Heard Mentality:The OC Weekly Music Blog (Village Voice Media). http://blogs.ocweekly.com/heardmentality/new-releases/have-you-heard-of-this-britney/. Consultáu'l 4 de febreru de 2011. 
  39. Clark, Martin (4 de mayu de 2011). «Grime / Dubstep». Pitchfork. Consultáu'l 27 d'agostu de 2012.
  40. 40,0 40,1 Aaron, Charles (4 de marzu de 2011). «10 Post-Dubstep Artists Who Matter». Spin.
  41. Moore, Thad (12 de xunetu de 2011). «SBTRKT adds to post-dubstep genre». The Daily Gamecock. Archiváu dende l'orixinal, el 28 de setiembre de 2011.
  42. Guidry, Jake (19 de mayu de 2011). «Blawan takes post-dubstep and UK house out of its comfort zone». XLR8R. Archiváu dende l'orixinal, el 2 de setiembre de 2011.
  43. «Fantastic Mr Fox (Non 910)». The Guardian (6 de xineru de 2011).
  44. «A profile of James Blake – post-dubstep artist». BBC News (6 de xineru de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 26 de marzu de 2012.
  45. 45,0 45,1 Clark, Martin (4 de mayu de 2011). «Grime / Dubstep». Pitchfork. Consultáu'l 27 d'agostu de 2012.
  46. Jeffries, David. «Crooks & Lovers – Mount Kimbie». Allmusic. Rovi Corporation. Consultáu'l 27 d'agostu de 2011.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]