Qazlaytinq

İnqrid Berqman "Qaz işığı" filmində (1944)

Qazlaytinq (ingilis dilində "Qaz işığı", ing. Gas Light pyesinin adından götürülüb) — psixoloji zorakılığın və sosial parazitliyin bir forması; qurbanı “qüsurlu”, qeyri-normal göstərmək və ya onu əziyyətə salmaq, ətrafdakı reallığı qavramasının adekvatlığına şübhə etmək məqsədilə həyata keçirilən müəyyən psixoloji manipulyasiyalar .

Etimologiyası

“Qazlaytinq” anlayışı 1938-ci ildə "Qaz işığı" adlı pyesin (ABŞ-da “Mələk küçəsi” kimi tanınır; Angel Street ) və onun 1940 və 1944-cü ildə “Qaslight” filminə uyğunlaşdırılmasına gedib çıxır, burada qəhrəmanın qurbanına münasibətdə istifadə etdiyi davamlı psixoloji manipulyasiyadır. Süjetə görə, gənc qadının əri arvadında yaddaşını və ağlını itirdiyi təəssüratı yaratmaq üçün evdə kiçik əşyaları düzəldir və əsl əşyaları gizlədir. Filmin adı Viktoriya dövründə evlərdə istifadə olunan kömür qazına aiddir. Baş qəhrəman görür ki, axşamlar evdə işıq bir qədər sönür, ərinə isə israrla bunun yalnız ona göründüyünü təkrarlayır, ərin evin başqa yerində qaz işığını yandırması səbəbindən işıqlandırmanın əslində dəyişdiyini görür.

Qazlaytinqin xüsusiyyətləri

Qazlaytinq ən azı iki nəfəri əhatə edir: psixi zorakılıq edən - stalker və ikinci şəxs - qurban. O, şüurlu və ya şüursuz ola bilər və gizli şəkildə həyata keçirilir ki, yaranan emosional zorakılıq aşkar olmasın .

Qazlaytinq təşəbbüsü:

• öz “qurbanını” yaddaşından şübhə altına alır;
• emosional sabitliyiniz və adekvatlığınız haqqında düşünməyə məcbur edir;
• “qurbanı” axmaq, əqli cəhətdən zəif insan kimi təqdim edir;
• xəyali yaşı, cinsi və fizioloji səriştəsizliyi vurğulayır;
• qurban üçün vacib olan hissləri və faktları inkar edir;