Аргон

	Аргон → Хлёр
Выгляд
	; ; Газаразрадная трубка, запоўненая аргонам; ; Аргонавы лёд
Агульная інфармацыя
Назва, сымбаль, атамны нумар	Аргон, Ar, 18
Катэгорыя элемэнту	Інэртныя газы
Група, пэрыяд, блёк	VIII, 3, p
Адносная атамная маса	39,948 г·моль−1
Канфігурацыя электронаў	[Ne]3s23p6
Электронаў у абалонцы	;
Фізычныя ўласьцівасьці
Фаза	Газ
Шчыльнасьць (пры п. т.)	1,7837·10-3 г·см−3
Шчыльнасьць вадкасьці пры т. пл.	1,62 г·см−3
Тэмпэратура плаўленьня	-189,35 °C
Тэмпэратура кіпеньня	-185,85 °C
Патройны пункт	83.96 K (-189°C), 68 кПа
Удзельная цеплыня плаўленьня	1,21 кДж·моль−1
Удзельная цеплыня выпарваньня	6,53 кДж·моль−1
Структура крышталічнай краты	face-centered cubic
Магнэтызм	дыямагнэтык
Цеплаправоднасьць	(300 K) 0,01772 Вт·м−1·K−1
Хуткасьць гуку (лінейная)	(п.т.) 307,8 м·с−1
Уласьцівасьці атама
Ступені затляненьня	0
Электраадмоўнасьць	(3,2)
Энэргіі іянізацыі	1-я: 1520,4 кДж·моль−1
	2-я: 2665,2 кДж·моль−1
	3-я: 3928 кДж·моль−1
Кавалентны радыюс	97 пм
Радыюс Ван дэр Ваальса	191 пм
Найбольш стабільныя ізатопы
	Асн. артыкул: ізатопы
	п; а; р;

Аргон (па-лацінску: Argon) Ar — хімічны элемэнт VIII групы пэрыядычнай сыстэмы; атамны нумар 18. Інэртны газ. Ня мае паху і смаку. Складаецца з трох стабільных ізатопаў. Ізатоп ⁴⁰Ar утвараецца ў прыродных умовах пры распадзе ізатопа ⁴⁰K за кошт электроннага захопу. З-за гэтага ў аргона перавагае найцяжэйшы ізатоп, у адрозьненьне ад астатніх лёгкіх элемэнтаў^[1]. Самы распаўсюджаны інэртны газ у атмасфэры. Вонкавая абалонка запоўненая, з-за чаго пры нармальных умовах аргон монаатамны і хімічна інэртны. Утварае злучэньне ўключэньня Ar·6H₂O. Існуе таксама двухатамнае эксімэрнае злучэньне ArF*, якое выкарыстоўваецца ў газавых ультрафіялетавых лазэрах. Упершыню быў выдзелены з атмасфэрнага азоту ангельскімі навукоўцамі Джонам Стрэтам і Сэрам Ўільямам Рамзаем у 1894 годзе^[2], за што ім у 1904 годзе была прысуджаная Нобэлеўская прэмія ў галіне фізыкі. Назва аргон паходзіць ад грэцкага "αργόν" (безьдзейны, інэртны, неактыўны) ад хімічнай інэртнасці элемэнта.

Прыродныя крыніцы

Аргон уваходзіць у склад атмасфэры Зямлі (0,932% па аб'ёме, 1,2853% па масе - трэці элемэнт паводле распаўсюджанасьці ў складзе паветра).

Прымяненьне

Прамысловы аргон ужываецца ў стварэньні абарончай атмасфэры пры плаўцы, рэзцы і зварцы актыўных мэталаў дзеля атрыманьня звышчыстых матэрыялаў для рэактара, і ў ракетабудаўніцтве. Прымяняецца для напаўненьня лямпаў напальваньня, у сьветлавой рэкляме (сіне-блакітны колер). Акрамя гэтага, аргон выкарыстоўваецца ў ядзернай тэхніцы (іянізацыйныя лічыльнікі і камэры).

Крыніцы

^ Соколов, В. Б. Аргон // Химическая энциклопедия: В 5 т. / Редкол.: Кнунянц И. Л. (гл. ред.) и др. — М.: Сов. энцикл., 1988. — Т. 1: А-Дарзана. — С. 363. — 100 000 ас.
^ Argon, a New Constituent of the Atmosphere // Proceedings of the Royal Society of London. — 1895. — № 57. — С. 265.

[1] Соколов, В. Б. Аргон // Химическая энциклопедия: В 5 т. / Редкол.: Кнунянц И. Л. (гл. ред.) и др. — М.: Сов. энцикл., 1988. — Т. 1: А-Дарзана. — С. 363. — 100 000 ас.

[2] Argon, a New Constituent of the Atmosphere // Proceedings of the Royal Society of London. — 1895. — № 57. — С. 265.

[1]

[2]