Томская вобласьць
Томская вобласьць | |
Томская область | |
Сьцяг | |
Агульныя зьвесткі | |
---|---|
Краіна | Расея |
Статус | вобласьць |
Уваходзіць у | Сыбірская фэдэральная акруга Заходне-Сыбірскі эканамічны раён |
Адміністрацыйны цэнтар | Томск |
Дата ўтварэньня | 13 жніўня 1944 |
Губэрнатар | Уладзімер Мазур |
Насельніцтва (2024) | 1 043 385[1] (48-е месца) |
Шчыльнасьць | 3,33 чал./км² |
Плошча | 314 391 км² (16-е месца) |
Месцазнаходжаньне Томскай вобласьці | |
Мэдыя-зьвесткі | |
Часавы пас | GMT +7 |
Код ISO 3166-2 | RU-TOM |
Код аўтам. нумароў | 70 |
Афіцыйны сайт | |
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы |
То́мская во́бласьць (па-расейску: Томская область) — вобласьць у цэнтральнай частцы Расеі. Адміністрацыйны цэнтар — места Томск. Вобласьць уваходзіць у Сыбірскую фэдэральную акругу, мяжуе зь Цюменскай, Кемераўскай, Новасыбірскай, Омскай абласьцямі й з Краснаярскім краем. Вобласьць утворана 13 жніўня 1944 году.
Геаграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Працягласьць вобласьці з поўначы на поўдзень складае каля 600 км, з захаду на ўсход — 780 км. Па плошчы Томская вобласьць прыкладна на 1,5 % больш тэрыторыі Польшчы, але амаль у 40 разоў менш за Польшчу паводле насельніцтва. Большая частка тэрыторыі вобласьці цяжкадаступная, бо ўяўляе сабой тайгу й балоты.
Карысныя выкапні
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Томская вобласьць багатая на прыродныя рэсурсы, як то нафта, прыродны газ, чорныя й каляровыя мэталы, буры вугаль, торф і падземныя воды. У вобласьці знаходзіцца Бакчарскае жалезаруднае радовішча, якое зьяўляецца адным з найбуйнейшых у сьвеце, агульны аб’ём запасаў якой складае 9 млрд тон. На тэрыторыі Томскай вобласьці разьмешчана мноства радовішчаў сыравіны для будаўнічых матэрыялаў: гліны, пяску, вапнякоў, гліністых сланцаў і жвіру.
Гідраграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Галоўнай воднай артэрыяй вобласьці зьяўляецца рака Об, працягласьць якой у межах вобласьці складае 1065 км.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Задоўга да зьяўленьня ў Сыбіры славянаў, тэрыторыю сучаснай Томскай вобласьці засялялі людзі, якія адносяцца да Кулайскай тайговай цывілізацыі, вядомай сваімі бронзавымі артэфактамі. Разьвіцьцё тэрыторыі вобласьці пачалося ў канцы XVI — пачатку XVII стагодзьдзяў. Найстарэйшым населеным пунктам вобласьці зьяўляецца сяло (раней горад) Нарым, заснаванае ў 1596 годзе. Адміністрацыйны цэнтар вобласьці Томск быў заснаваны ў 1604 годзе.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Паводле зьвестак перапісу насельніцтва 2010 году колькасьць насельніцтва складае 1 045 500 чалавек. Найбуйнейшую нацыянальную групу складаюць расейцы (90,8%), потым татары (1,9%), украінцы (1,6%), немцы (1,3%).
Эканоміка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Паводле ацэнкі Мінэканамразьвіцьця Расеі Томская вобласьць у 2004 годзе належала да рэгіёнаў з узроўнем разьвіцьця вышэй за сярэдні паказчык — 18-е месца па краіне. Пры гэтым вобласьць займала 14-е месца паводле памеру сярэднямесячнай заработнай платы (9640 расейскіх руб.). Асноўныя прыярытэты эканамічнага разьвіцьця — паліўна-энэргетычны, навукова-адукацыйны комплексы й малы бізнэс[2].
Прамысловасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]З галінаў прамысловасьці найбольш разьвітыя ў рэгіёне паліўная (52,8%), у тым ліку нафтаздабыча (48,5%) і машынабудаваньне (12,6%), хімічная й нафтахімічная прамысловасьці.