Перайсці да зместу

Амежнік

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Амежнік

Амежнік вадзяны (Oenanthe aquatica)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Oenanthe [Tourn. L., 1753[3]

Сінонімы
  • Actinanthus Ehrenb., 1829
  • Oenosciadium Pomel, 1874
  • Phellandrium L., 1753
  • Stephanorossia Chiov., 1911
  • Volkensiella H.Wolff, 1912
Тыпавы від

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  29561
NCBI  48043
EOL  49118
GRIN  g:8396
IPNI  40295-1
FW  319849

Амежнік[5] (Oenánthe) — род травяністых раслін сямейства Парасонавыя (Umbelliferae). Уключае ў сябе некалькі відаў, якія змяшчаюць моцныя нейратаксіны, а таксама віды, якія выкарыстоўваюцца ў якасці рэзкіх затавак.

Батанічнае апісанне

[правіць | правіць зыходнік]
Амежнік вадзяны (Oenanthe aquatica). Батанічная ілюстрацыя з кнігі О. В. Тамэ «Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz», 1885

Водныя і балотныя расліны. Сцёблы часта пагружаныя ў ваду, часта са ўздутымі міжвузеллямі. Карані са ўздуццямі або з клубянькамі. Лісце аднойчы — тройчы пальчата-рассечанае, часам недаразвітае, падводнае лісце — больш рассечанае.

Складаныя парасонікі з белымі кветкамі, канчатковыя або пазухавыя. Абгортка можа прысутнічаць. Чашачка з вострых чашалісцікаў, пры плоданашэнні звычайна не ападае.

Плод цыліндрычны, зваротнаканічна-яйкападобны або шарападобны, звужаецца да канцоў або расплюшчаны[6].

Oenanthe javanica у кухнях народаў Азіі выкарыстоўваецца ў якасці гародніны і прыправы да самых розных страў. Можа выкарыстоўвацца ў свежым і прыгатаваным выглядзе, часам кансервуецца. У старажытным Кітаі расліна лічылася далікатэснай. У Японіі вядома ў культуры з сярэдзіны VIII стагоддзя. З 1975 года вырошчваецца ў штаце Антарыё. Выведзена некалькі сартоў, якія адрозніваюцца формай афарбоўкай лісця і хвосцікаў[7]. Багаты вітамінам A, кальцыем і жалезам, таксама змяшчае прыкметнае колькасць рыбафлавіну[8].

Таксама выкарыстоўваецца як фунгіцыдны і бактэрыцыдна сродак.

Oenanthe crocata і некаторыя іншыя віды роду ўтрымліваюць моцныя нейратаксіны. Даследаванні паказалі, што гліколь энантатаксін аказваецца больш таксічным для мышэй, чым цыкутатаксин — асноўнае атрутнае рэчыва, якое змяшчаецца ў цыкуце ядавітай (Cicuta virosa). ЛД50 для мышэй — менш за 1 мг/кг. Таксама ў расліне ўтрымліваюцца параўнальна слаба атрутныя спірт энантэтол і кетон энантэтон, у той час як у цыкуце кетонавага яду не выяўлена[9].

Першы сімптом атручвання — ваніты, затым могуць рушыць услед галюцынацыі, канвульсіі, пачашчэнне дыхання, трызм, цягліцавыя спазмы, пры цяжкіх атручваннях — рабдаміёліз, праз некалькі гадзін магчымы лятальны зыход[10].

Большасць відаў вядома з розных рэгіёнаў Старога Свету (Еўразія, Паўночная Афрыка), Oenanthe sarmentosa расце на паўночным захадзе Паўночнай Амерыкі, Oenanthe pringlei — у Мексіцы[11].

Па інфармацыі базы дадзеных The Plant List, род уключае 28 відаў[12]:

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Sp. pl. 1:254. 1753
  4. Звесткі пра род Oenanthe у базе даных Index Nominum Genericorum Міжнароднай асацыяцыі па таксанаміі раслін (IATP). (англ.)
  5. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 88. — 160 с. — 2 350 экз.
  6. Cook, C.D.K. Water Plants of the World. — The Hague, 1974. — P. 129. — 561 p. — ISBN 90-6193-024-3.
  7. Hanelt, P. Mansfeld's Encyclopedia of Agricultural and Horticultural Crops. — Berlin, 2001. — P. 1297—1298. — ISBN 3-540-41017-1.
  8. Simoons, F.J. Food in China, a Cultural and Historical Inquiry. — Boca Raton, 1990. — P. 167. — 559 p. — ISBN 0-8493-8804-X.
  9. Burrows, G.E.; Tyrl, R.J. Toxic Plants of North America. — 2nd ed.. — Hoboken, 2013. — P. 63. — 1383 p. — ISBN 0-8138-2034-0.
  10. Hopkins, P.M.; Ellis, F.R. Hyperthermic and Hypermetabolic Disorders. — Cambridge, New York, 1996. — P. 253. — 286 p. — ISBN 0-521-44381-4.
  11. Abrams, L.; Ferris, R.S. An Illustrated Flora of the Pacific States. — 1951. — Vol. III. — P. 238. — 874 p. — ISBN 0-8047-0005-2.
  12. Oenanthe (англ.). The Plant List. Version 1.1. (24 кастрычніка 2013). Праверана 1 кастрычніка 2016.