Варгі

Варгі (англ.: Wargs, варыянт перакладу — воргі) — у творчасці Толкіна вялізныя ваўкі, якія насяляюць бязлюдныя землі даліны ракі Андуін і ў Глухаманне (англ.: Wilderness).

У адрозненне ад вядомых у Толкіна ваўкалакаў, варгі з'яўляюцца звычайнымі істотамі з плоці і крыві, а не духамі ў абліччы ваўкоў.

Варгі ў творчасці Толкіна

Упершыню варгі згадваюцца ў «Хобіце» пры апісанні падзей, якія мелі месца пасля таго, як гномы на чале з Гандальфам і Більба Торбінсам выбраліся з пячор Туманных гор, ратуючыся ад гоблінаў.

З тэксту «Хобіта» відавочна, што варгі, як і звычайныя ваўкі — жывёлы сацыяльныя, але пры гэтым валодаюць пэўнымі зародкамі розуму. Напрыклад, у варгаў існуе прымітыўная «мова»:

... У цэнтры сядзеў велічэзны шэры воўк і казаў на жудаснай мове варгаў. Гандальф разумеў мову варгаў, Більба не, але і так можна было здагадацца, што гаворка ідзе толькі пра жорсткія і злыя справы. Час ад часу варгі хорам адказвалі шэраму важаку, і кожны раз, чуючы іх жудасны рык, хобіт ледзь не падаў ад страху з хвоі...

Наколькі вядома, варгі Серадзем'я заўсёды выступалі на баку сіл Цемры, як правіла, у саюзе з гоблінамі (оркамі), часта дагаворваліся з імі аб агульных набегах, калі оркам трэба было папоўніць запасы харчоў і рабоў, а варгі былі галоднымі. Таксама яны выступалі ў якасці верхавых жывёл, дазваляючы оркам ехаць на сваіх спінах. Пра такіх воўчых коннікаў згадваецца ў апісанні Бітвы Пяці Воінстваў у кнізе «Хобіт»; таксама ў другой кнізе рамана «Уладар Пярсцёнкаў» згадваецца пра тое, што оркі — верхавыя на ваўках служылі Саруману:

... Я бачыў, як яны ішлі: оркі за оркамі, чорныя стальныя полчышчы, і верхавыя - на велічэзных ваўках.