Генерал-адмірал

Генерал-адмірал — воінскае званне (званне) вышэйшых афіцэраў у ваенна-марскіх сілах некаторых краін. У катэгорыі ваеннаслужачых арміі званню генерала-адмірала ў Расійскай імперыі адпавядала званне фельдмаршала, у Германіі (1871—1918, 1933—45) — генерал-палкоўнік .

Гісторыя

Расія

У Расійскай імперыі — вышэйшы ваенны чын (званне) і пасада на флоце, уведзены ў Табелі аб рангах Пятром I ў 1722 годзе, роўна чыну (званню) генерал-фельдмаршала ў сухапутных войсках, а таксама грамадзянскім чынам канцлера і сапраўднага тайнага саветніка I класа. Як пасада яна існуе з 1695 года.

У гісторыі ВМФ Расійскай імперыі генерал-адміралаў было шэсць; часам спадарожнікі Пятра I таксама дадаюцца ў гэты спіс: Ф. А. Галовін (1700) (таксама першы рускі фельдмаршал ) і Ф. Я. Ляфорт (1695), які насіў гэты тытул, але яго статус незразумелы (гэта тытул ці пасада? ) у канцы ХVII ст.

1708 — граф Фёдар Апраксін (1661—1728)
1740 — граф Андрэй Астэрман (1686—1747) (пазбаўлены звання ў 1741)
1756 — князь Міхаіл Галіцын (1681—1764) (Не варта блытаць яго са старэйшым братам фельдмаршалам Міхаілам Галіцыным)
1762 — Вялікі князь Павел Пятровіч, з 1796 г. імператар Павел I Пятровіч (1754—1801)
1831 — Вялікі князь Канстанцін (1827—1892)
1883 — Вялікі князь Аляксей Аляксандравіч (1850—1908)

У 1796 годзе граф Іван Чарнышоў (1726—1797) атрымаў званне фельдмаршала па флоту, роўны званню генерала-адмірала.

Германія

У германскім флоце (Kriegsmarine) генерал-адмірал (ням.: Generaladmiral) — другі самы высокі чын у флоце ніжэй Грос-адмірала, але вышэй адмірала, адпавядаў сухапутнаму званню Генерал-палкоўніка.

Спасылка