kant

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-gwan pegementiñ

kant /ˈkãn(t)/

1. Div wech hanter-kant (dirak an anvioù-kadarn unan)
   • Kant bennozh Doue deoc'h [...] — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 72, 88.)
   • — Jakez kaezh, en an'Doue ! Me a roio dit kant skoed. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 202.)
2. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
   • — [...] ; ro din ar c'hant skoed, lez da sac'h aze, ha kerzh kuit. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 202.)
   • — Gra se evidon, Jakez kaezh, ha me a roio dit daou-c'hant skoed. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 203.)

Troioù-lavar

• gwelet kant steredenn o lugerniñ
• mont mil d'ober kant

Krennlavarioù

• Eur hreunenn gerh a ro kant evid unan. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 190, 252.)
• Kant devez souzañ na dalvezont ket un devez avañs. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 303.)
• Ur c'hreunenn gerc'h a ro kant evid unan. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 304.)

Troidigezhioù

• galleg : cent ^(fr)

Anv-kadarn

kant /ˈkãn(t)/

1. kelc'h
   • kant al loar

Deveradoù

• kantañ
• kanter, kantenner