lez

Brezhoneg

Etimologiezh

anv-kadarn 1 :

Dont a ra eus ar ger keltiek *lets-, deveret eus an anv-kadarn *letos « kostez » en deus roet led e brezhoneg. Kar d'an anv-gwan ledan.

Da geñveriañ gant ar ger leis « morzhed » en iwerzhoneg.

anv-kadarn 2 :

Kavet en henvrezhoneg lis « ti-annez kloz, porzh » ; dont a ra eus ar ger keltiek *φlisso-^[1].

Da geñveriañ gant ar gerioù llys e kembraeg, lys, les e kerneveureg ha lios en iwerzhoneg.

Anv-kadarn 1

lez /ˈleːs/ benel (daouder : divlez ; liester : lezioù)

1. (Korfadurezh) Balir kostez al lestr zo etre an dargreiz ha penn uhelañ an divorzhed.
   • Divlez un den.

Gerioù kevrennek

• digorlez, kroazlez, lespoz ~ poslez

Troidigezhioù

• alamaneg : Hüfte ^(de)  benel
• arabeg : وَرِك ^(ar) (warik)  gourel
• euskareg : aldaka ^(eu)
• galleg : hanche ^(fr)  benel
• gresianeg : ισχίο ^(el) (iskhío)  nepreizh
• italianeg : anca ^(it)  benel
• iwerzhoneg : cromán ^(ga)  gourel , corróg ^(ga)  benel
• kembraeg : clun ^(cy)  benel
• kerneveureg : klun ^(kw)  benel
• luksembourgeg : Hëft ^(lb)  benel
• nederlandeg : heup ^(nl)  benel
• okitaneg : anca ^(oc)  benel
• poloneg : biodro ^(pl)  nepreizh
• romañcheg : chalun ^(rm)  gourel
• saozneg : hip ^(en)
• spagnoleg : cadera ^(es)  benel
• vietnameg : hông ^(vi)

Anv-kadarn 2

lez /ˈleːs/ benel (liester : lezioù)

1. Lec'h annez ur roue, ur priñs, un aotroù hag e goskor
   • Ar glaouer neuze ne voe ket pell evit mont d'al lez, great e zonj gantan : [...]. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 75.)
2. Hollad an dud a vev en-dro d'ur roue, d'ur priñs
3. (Gwir) Lec'h ma vez rentet ar justis ; lez-varn

Deveradoù

• lesaat

Anv-kadarn 3

lez /ˈleːs/ gourel (liester : lezoù)

1. (diwar-benn ar mor, ar stêrioù) Glann, ribl
   • war lez ur valaneg vras, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 39.)
   • lez ar stank: glann ar stank
   • lez ar stêr: glann ar stêr
2. (diwar-benn ar c'hoadoù) Bevenn
   • lez ar c’hoad
   • e lez udb, war lez udb

Deveradoù

• lezenn

Furm verb

lez /ˈleːs/ gourel

1. Furm ar verb lezel e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
2. Furm ar verb lezel en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.
   • Lez anezhi da ouelañ.
   • « Lez-hi, me a droc’ho diou wech kement hag hi. »— (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 210.)
   • Lez da sac'h aze ha kerzh kuit. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 202.)
   • — Lez da votou eta en ti plouz aman. [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 53.)

• lez da storlok

Krennlavarioù

• An hini a ya da foar Vikael a lez e verenn e kêr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 323.)
• Kerc'heiz a lez pesk bihan
  A zebr melc'hwedenn d'he c'hoan.

Divinadelloù

• Petra a ya e kêr hag a lez e doull er gêr ? — An alc'hwez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 331.)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée 2003, p. 460.