Eurosong 1975.
Eurosong 1975. | |
---|---|
Datumi | |
Finale | 22. mart 1975. |
Domaćin | |
Mjesto održavanja | Stockholmsmässan Stockholm, Sweden |
Voditelj(i) | Karin Falck |
Dirigent | Mats Olsson |
Izvršni nadzornik | Clifford Brown |
Emiter | Sveriges Radio (SR) |
Međučin | Svijet John Bauera |
Učesnici | |
Broj učesnika | 19 |
Debitiranje | Turska |
Povratak | Francuska Malta |
Odustajanje | Grčka |
Glasanje | |
Sistem glasanja | Po 10 favorita svake države će biti nagrađivani sa po 12, 10 pa 8 i tako do 1 bodova u zavisnosti kako je glasao žiri te zemlje. |
Pobjednička pjesma | Holandija "Ding-a-dong" |
Hronologija | |
◄ 1974 • 1975 • 1976 ► |
Eurosong 1975[1] bila je 20. po redu Eurovizija koju je organizirao Sveriges Radio i koja je održana u Štokholmu, Švedska. Mjesto održavanja je bila novoizgrađena arena Stockholmsmässan u Älvsjöu u južnom Štokholmu. Pobjeda ABBA-e u Brightonu je dovela Eurosong u Švedsku po prvi puta. Pobijedila je grupa Teach-In, s "Ding-a-dong" na engleskom jeziku, predstavnici Holandije.[2]
Format
Novi sistem glasanja je osmišljen. Po 10 favorita svake države će biti nagrađivani sa po 12, 10 pa 8 i tako do 1 bodova u zavisnosti kako je glasao žiri te zemlje. Za razliku od danas, bodovi nisu davani od 1 do 12, nego po redoslijedu nastupanja. To se neće promijeniti do 1980. Ovaj sistem će se, uz uvođenje televotinga 1997, održati sljedećih 40 godina. Od 2016. dva niza bodova su dodjeljivana, jedan od televotinga i jedan od žirija, ali princip je ostao isti.[3]
Takmičari
Nakon Turske invazije Kipra 1974. Grčka je odustala, u znak protesta što je Turska nastupala. 19 država se takmičilo, što je bio rekord. Turska je debitovala, a Francuska i Malta su se vratile.[2]
Portugalska pjesma The Portuguese entry "Madrugada" je proslavila Revoluciju karanfila, revoluciju koju je započela njihova pjesma iz 1974. godine. Neki takmičari su na probama pjevali svoje pjesme na engleskom (Portugal te Jugoslavija, a pjevali su na maternjem jeziku tokom finalne večeri. Neki drugi, kao Belgija i Zapadna Njemačka su pjevali dio pjesme na engleskom, a dio na svom maternjem jeziku.
Dirigenti
- Holandija - Harry van Hoof
- Irska- Colman Pearce
- Francuska - Jean Musy
- Zapadna Njemačka - Rainer Pietsch
- Luksemburg - Phil Coulter
- Norveška - Carsten Klouman
- Švicarska - Peter Jacques
- Jugoslavija - Mario Rijavec
- Ujedinjeno Kraljevstvo - Alyn Ainsworth
- Malta - Vince Tempera
- Belgija - Francis Bay
- Izrael - Eldad Shrim
- Turska - Timur Selçuk
- Monako - André Popp
- Finska - Ossi Runne
- Portugal - Pedro Osório
- Španija - Juan Carlos Calderón
- Švedska - Lars Samuelson
- Italija - Pier Natale Massara
Izvođači povratnici
Norveška predstavnica Ellen Nikolaysen se vratila nakon što je bila dio grupe Bendik Singers koja je nastupala 1973.[2]
Rezultati
Tablica
12 bodova
Broj | Država | Dao |
---|---|---|
6 | Holandija | Izrael, Malta, Norveška, Španija, Švedska, Ujedinjeno Kraljevstvo |
4 | Ujedinjeno Kraljevstvo | Francuska, Luksemburg, Monako, Jugoslavija |
2 | Finska | Zapadna Njemačka, Švicarska |
Francuska | Irska, Portugal | |
1 | Irska | Belgija |
Italija | Finska | |
Luksemburg | Holandija | |
Portugal | Turska | |
Švicarska | Italija |
Reference
- ^ "National Selections: 1975". Eurovisionworld (jezik: engleski). Pristupljeno 4. 8. 2023.
- ^ a b c "Eurovision Song Contest 1975". European Broadcasting Union. Pristupljeno 10. 7. 2012.
- ^ "SVT Article, 20 Feb 2016 (Swedish)". Arhivirano s originala, 27. 5. 2019. Pristupljeno 8. 5. 2017.
- ^ "Eurovision Song Contest 1975". The Diggiloo Thrush. Pristupljeno 4. 3. 2012.