Cap cennog dreiniog
Cap cennog dreiniog Phaeomarasmius erinaceus | |
---|---|
Dosbarthiad gwyddonol | |
Teyrnas: | Fungi |
Dosbarth: | |
Urdd: | Agaricales |
Teulu: | Inocybaceae |
Genws: | Phaeomarasmius[*] |
Rhywogaeth: | Phaeomarasmius erinaceus |
Enw deuenwol | |
Phaeomarasmius erinaceus |
Math a rhywogaeth o ffwng yn nheulu'r Inocybaceae yw'r Cap cennog dreiniog (Lladin: Phaeomarasmius erinaceus; Saesneg: Hedgehog Scalycap).[1] Mae'r teulu Inocybaceae yn gorwedd o fewn urdd yr Agaricales.
Ffyngau
[golygu | golygu cod]Credir fod rhwng 2.2 a 3.8 miliwn o wahanol rywogaethau o ffwng, a'u bod yn perthyn yn nes at grwp yr anifeiliaid nag at blanhigion.[2] Gelwir yr astudiaeth o ffwng yn "feicoleg", sy'n dod o'r Groeg μύκης (mykes) sef 'madarchen'. Mae tua 120,000 o'r rhain wedi'u disgrifio gan naturiaethwyr megis Carolus Linnaeus, Christiaan Hendrik Persoon ac Elias Magnus Fries. Oherwydd mai prin iawn yw gwybodaeth gwyddonwyr am y pwnc hwn, mae tacson y ffyngau'n newid o ddydd i ddydd.[3] Credir bod oddeutu 20,000 o rywogaethau o ffyngau yng ngwledydd Prydain.
Aelodau eraill o deulu'r Inocybaceae
[golygu | golygu cod]Mae gan Cap cennog dreiniog ambell aelod arall yn y teulu hwn, gan gynnwys y canlynol:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth | enw tacson | delwedd |
---|---|---|
Cap fffibr hollt | Inocybe rimosa | |
Cap fffibr toredig | Inocybe lacera | |
Cap ffibr cennog | Inocybe hystrix | |
Cap ffibr gwyn | Inocybe geophylla | |
Cap ffibr lelog | Inocybe lilacina | |
Cap ffibr mannog | Inocybe maculata | |
Inocybe dulcamara | Inocybe dulcamara | |
Inocybe godeyi | Inocybe godeyi | |
Inocybe haemacta | Inocybe haemacta | |
Inocybe praetervisa | Inocybe praetervisa |
Gweler hefyd
[golygu | golygu cod]Cyfeiriadau
[golygu | golygu cod]- ↑ Gwefan y Bywiadur; CELl, lle ceir enwau safonol Cymraeg. Adalwyd 21 Chwefror 2020.
- ↑ Erthygl Fungal Diversity Revisited: 2.2 to 3.8 Million Species gan Hawksworth DL ac Lücking R yn y dyddlyfr Microbiology Spectrum, cyfrol 5, rhif 4, tud. 79–95. Cyhoeddwyd Gorffennaf 2017; Microbiology Spectrum; isbn=978-1-55581-957-6
- ↑ Gwefan palaeos.com; adalwyd 21 Chwefror 2020.