Camiye
| İslam |
|---|
| Baweriye |
| Yewiye * Homa * Peyğamberi * Kıtabê firazi * Mıleketi * Sernuşte * Reyna goynibiyayış |
| Panc şerti |
| Şehadet * Nemac * Roce * Zekat * Hec |
| Nuşteyi û İlım |
| Qurane * Tefsir * Sunet (Hedis * Siyer) * Qısasi * Şeriat (qanun) * Fiqh (edalet) * Teolociye |
| Tarix |
|
Kronolociye Mıhemmed * Ehlê Beyti * Sehabe * Çehar Xelifeyi * İmam * Xelife * Vılabiyayış * Xalefê Mıhemmedi |
| Kultur û mısılmani |
| Akademiye * Heywani * Huner * Serrename * Demografiye * Mezhebi * Ekonomiye * Egzorsizm * Feminizm * Roşani * Heqê merduman * LGBT * Medresa * Camiye * Sufizm * Cêniye |
Mısılmani sebebê itıqadi ra zerrey camiye de nımac kenê. Camiye, caê ibadetê mısılmanano. Çı mıhal ke mella ezane veng dê, mısılmani pêro yenê camiye. Ena camiye de merdumi Mısılmani nımac kenê, mella waz dano, xutbe waneno. Camiye de Mısılmani be na weziyet ibadet kenê. Roca yeniye, roca roşani, şewanê Remezani de seba terawih zaf mısılmani şonê camiye. Mısılmanine ra gore camiye-şiyayış sewabê do gırdo.
Etimolociya cı
[bıvurne | çımeyi bıvurne]Rıçıkê camiye reseno zıwanê Erebki u uca ra vêrdo a Zazaki u zıwananê binan. Camiye rıçıkê 'cem'i ra yeno, cem zi yewbiyayış, arêbiyayış, kombiyayışo. Fêlê cemi vıriyeno u beno sıfet, 'cami'. Camiye zi çiyo ke ano yewca, keno yew, ey mane kena.[1]