Άαρ
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Άαρ | |
---|---|
Πηγές | Aar Glaciers |
Εκβολές | Ρήνος[1] |
Χώρες Λεκάνης | Ελβετία |
Χώρα | Ελβετία[2] |
Μήκος | 295 χλμ[3][4][5] |
Μέση εκροή | 560 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο[1] |
Παραπόταμοι | Lütschine, Kander, Glütschbach (Aare), Gürbe, Saane/Sarine, Thielle, Dünnern, Zulg, Emme, Önz, Murg, d:Q1593800, Wigger, Suhre, Reuss, Limmat, Surb, Chise River, Worble River, Ösch, Aabach (Seetal), Alte Aare, Gadmerwasser, d:Q2264507, d:Q2284715, d:Q2326591, Sulgenbach, d:Q2389904, Stadtbach, Rotache, Gäbelbach, Alpbach και Suze |
wikidata ( ) |
Ο ποταμός Άαρ (γερμανικά: Aare) είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Ελβετίας και ένας από τους κύριους παραποτάμους του Ρήνου. Έχει συνολικό μήκος 295 χλμ. και ρέει εξολοκλήρου σε ελβετικό έδαφος.
Ροή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγάζει στις ελβετικές Άλπεις, στο καντόνι της Βέρνης, βόρεια του Γκρίμσελ και σε υψόμετρο 1880 μέτρα. Η δε λεκάνη απορροής του έχει συνολική έκταση 17.000 τ.χλμ. εκ των οποίων περίπου 400 καλύπτεται από τον ομώνυμο παγετώνα Άαρ. Ο ποταμός Άαρ σε κάποιο σημείο του ρου του σχηματίζει καταρράκτη ύψους 75 μέτρων. Στη συνέχεια από το σημείο εκείνο ρέει μέσα από στενή κοίτη ανάμεσα σε ψηλούς κατακόρυφους βράχους και χύνεται διαδοχικά στις λίμνες Μπριντζ (Brienzersee) και 'Τουν (Thunersee). Στο σημείο αυτό βρίσκεται και ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά κέντρα της χώρας, το Ιντερλάκεν. Από εκεί συνεχίζει βορειοδυτικά και διέρχεται από τη Βέρνη, την πρωτεύουσα της Ελβετίας. Μετά τη Βέρνη συνεχίζει δυτικά και στη συνέχεια βόρεια όπου και καταλήγει στη λίμνη Μπιέλ (Bielersee).
Η ροή αυτή είναι αποτέλεσμα εκτροπής που έγινε τον 19ο αιώνα για να αποφευχθούν οι πλημμύρες στη γειτονική περιοχή. Στη συνέχεια ακολουθεί βορειοανατολική πορεία, διασχίζει τα καντόνια Σόλοτουρν και Άαργκαου και τελικά ενώνεται με τον Ρήνο στη βόρεια Ελβετία, λίγο πριν τα σύνορα με τη Γερμανία.
Ο ποταμός Άαρ διέρχεται από μαγευτικά τοπία που προσελκύουν πλήθος τουριστών και περιηγητών σχεδόν όλες τις εποχές του έτους. Στο τέλος του ρου του υφίσταται μεγάλος υδροηλεκτρικός σταθμός, χάρη του οποίου κυρίως οι πόλεις Μπιέν, Σολέρ, Άαραου και Όλντεν αναπτύχθηκαν βιομηχανικά.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Ρωσικά) d:Q120475222. Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 2003. σελ. 7. ISBN-10 5-85270-216-1.
- ↑ GEOnet Names Server. 11 Ιουνίου 2018. -2550907.
- ↑ www
.engr .colostate .edu /ce /facultystaff /salas /us-italy /papers /47wessel .pdf. - ↑ Άντριου Μπελ: «Encyclopædia Britannica» (Βρετανικά αγγλικά) Encyclopædia Britannica Inc.. 2010.
- ↑ «The Columbia-Viking Desk Encyclopedia» (Αγγλικά) 1968.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τ.1ος, σ.13
- "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα", τ.1ος, σ.33