Ιβηρορομανικές γλώσσες
| Ιβηρορομανικές γλώσσες | |
|---|---|
| Ταξινόμηση | Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες
|
| Linguist list | ibro |
Οι ιβηρορομανικές γλώσσες αποτελούν τον δυτικότερο κλάδο των Δυτικορομανικών γλωσσών στην Ευρώπη. Περιλαμβάνουν την κεντρική και δυτική Ιβηρική χερσόννησο και τις γλωσσικές επικράτειες των πορτογαλικών, των γαλικιανών, των αστουρλεονικών, των ισπανικών και των αραγωνικών, συνορεύοντας με τις οξιτανορομανικές γλώσσες (γασκωνικά) και, την μη ινδοευρωπαϊκή, βασκική στον βορρά και στην ανατολή (καταλανικά). Το μεγαλύτερο ωστόσο μέρος των ομιλητών τους εντοπίζεται στην αμερικανική ήπειρο.
Η σχέση των ιβηρορομανικών γλωσσών είναι ιδιαίτερα στενή με τις οξιτανορομανικές. Ως αποτέλεσμα, παραδοσιακά έχει προταθεί η ενσωμάτωση είτε μόνο των καταλανικών[1] είτε και των οξιτανικών στην κατηγορία αυτή, που εναλλακτικά έχουν λάβει συλλογικά το όνομα των Δυτικών Ιβηρορομανικών γλωσσών.
Από τις Ιβηρορομανικές γλώσσες μόνο τρεις χαίρουν επίσημης αναγνώρισης:
- Τα ισπανικά, η γλώσσα με τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό φυσικών ομιλητών στον κόσμο και επίσημη σε 21 κράτη. Οι ισπανικές διάλεκτοι εκτείνονται από την Ευρώπη μέχρι την ισπανόφωνη Αμερική. Στην ισπανική εντάσσονται και τα ισπανοεβραϊκά ως διάλεκτος.
- Τα πορτογαλικά, επίσημη γλώσσα οκτώ κρατών με 250 εκατομμύρια φυσικούς ομιλητές.
- Τα γαλικιανά, συνεπίσημη γλώσσα μαζί με τα ισπανικά στην περιφέρεια της Γαλικίας.
Οι υπόλοιπες, παρότι την τελευταία δεκαετία έχουν λάβει την υποστήριξη των περιφερειακών αρχών των περιοχών όπου ομιλούνται και έχουν προχωρήσει στη σύσταση θεσμών που προωθούν την τυποποίησή τους, δεν χαίρουν επίσημης αναγνώρισης και πολλάκις εντάσσονται στην κατηγορία των διαλέκτων. Αυτές είναι:
- Η αραγωνική γλώσσα, που ομιλείται στις κοιλάδες των Πυρηναίων της περιφέρειας της Αραγώνας
- Η αστουρλεονική γλώσσα, που ιστορικά ομιλείτο στις περιφέρειες της Αστούριας και της Λεόν και στην Μιράντα ντο Ντόουρο της Πορτογαλίας.
Εξαφανισμένες γλώσσες της ιβηρορομανικής ομάδας είναι τα μοζαραβικά, τα ναβαρικά και πιθανότατα και οι αφρορομανικές γλωσσικές ποικιλίες.[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Guillem Calaforra i Castellano, Wilhelm Meyer-Lübke i Das Katalanische: introducció i traducció. Ινστιτούτο Καταλανικών Μελετών, Βαρκελώνη.
- ↑ von Wartburg, Walter (1979), La fragmentación lingüística de la Romania. 2η έκδοση της μτφρ. στα ισπανικά. 1η έκδοση 1950. Gredos, Μαδρίτη. σελ. 75.