Κλιμ Τσουριούμοφ
| Κλιμ Τσουριούμοφ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Клим Іванович Чурюмов (Ουκρανικά) |
| Γέννηση | 19 Φεβρουαρίου 1937 Μικολάιβ |
| Θάνατος | 14 Οκτωβρίου 2016[1] Χάρκοβο |
| Αιτία θανάτου | εγκεφαλικό επεισόδιο[2] |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Μπαϊκοβέ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών Ουκρανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ρωσικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά |
| Εκπαίδευση | Διδάκτωρ των Επιστημών στη Φυσική και τα Μαθηματικά |
| Σπουδές | Faculty of Physics of the Taras Shevchenko National University of Kyiv |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αστρονόμος συγγραφέας |
| Εργοδότης | Εθνικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου «Ταράς Σεβτσένκο» |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Τάγμα Τιμής (Ουκρανία), 3η τάξη Τάγμα Τιμής (Ουκρανία), 2η τάξη |
Ο Κλιμ Ιβάνοβιτς Τσουριούμοφ (ουκρ. Клим Іва́нович Чурю́мов, 19 Φεβρουαρίου 1937 – 14 Οκτωβρίου 2016) ήταν Σοβιετικός και Ουκρανός αστρονόμος.[3]
Διετέλεσε διευθυντής του Πλανηταρίου του Κιέβου, μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών της Ουκρανίας και πρόεδρος της ουκρανικής εταιρείας ερασιτεχνικής αστρονομίας.
Το 1969 ανεκάλυψε σε φωτογραφίες που είχαν ληφθεί από τη Σβετλάνα Γκερασιμένκο τον κομήτη 67P/Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο, που είναι πλέον διάσημος ως ο πρώτος κομήτης στην ιστορία στον πυρήνα του οποίου προσεδαφίσθηκε ομαλά ανθρώπινο κατασκεύασμα, το μικρό σκάφος «Φίλαι», τμήμα της διαστημικής αποστολής Ροζέττα[4], στις 12 Νοεμβρίου 2014.
Ο Κλιμ Τσουριούμοφ γεννήθηκε στο Μικολάιβ και ήταν το τέταρτο από τα οκτώ τέκνα του Ιβάν Ιβάνιβιτς Τσουριούμοφ και της συζύγου του Αντονίνα Μιχαήλοβνα Τσουριούμοβα (γενν. 1907). Ο πατέρας του κηρύχθηκε νεκρός το 1942, έχοντας εξαφανισθεί κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.[5]
Το 1949 η οικογένεια μετεγκαταστάθηκε από το Μικολάιβ στο Κίεβο. Μετά την Α΄ τάξη του γυμνασίου, ο Κλιμ έγινε δεκτός στην τεχνική σχολή σιδηροδρόμων του Κιέβου, από την οποία απεφοίτησε με άριστα το 1955, οπότε πήρε σύσταση για εισαγωγή σε Α.Ε.Ι..
Εγγράφηκε έτσι στο Τμήμα Φυσικής του Κρατικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου. Κατά το τρίτο έτος των σπουδών του, ο Τσουριούμοφ απογοητεύθηκε που τον έβαλαν στον τομέα οπτικής αντί για εκείνον της θεωρητικής φυσικής. Συνέχισε να παρακολουθεί παραδόσεις θεωρητικής φυσικής, έστω κι αν οι αρχές του ιδρύματος δεν το ενέκριναν, και τελικώς μετατάχθηκε στον τομέα αστρονομίας, όπου υπήρχαν κενές θέσεις.[4]
Μετά την αποφοίτησή του το 1960 στάλθηκε στον πολικό Γεωφυσικό Σταθμό του Κόλπου Τίκσι στην Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Γιακουτίας. Εκεί συμμετέσχε σε έρευνες σχετικές με το πολικό σέλας, τα τελλουρικά ρεύματα και την ιονόσφαιρα.
Το 1962 επέστρεψε στο Κίεβο και άρχισε να εργάζεται στο ειδικευμένο εργοστάσιο «Αρσενάλ», όπου συμμετείχε στην ανάπτυξη οπτικών μερών για το διαστημικό και στρατιωτικό σοβιετικό πρόγραμμα.[6]
Παράλληλα, ο Τσουριούμοφ τελείωσε μεταπτυχιακές σπουδές στην αστροφυσική στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου (υπό την επίβλεψη του καθηγητή Σεργκέι Βσεχσβιάτσκυ), οπότε άρχισε να εργάζεται στον τομέα αστρονομίας του πανεπιστημίου.
Ως μέρος της εργασίας του εκεί παρατηρούσε κομήτες από το αστεροσκοπείο του πανεπιστημίου, στο χωριό Λισνίκι (στην Περιφέρεια Κιέβου), αλλά και κατά τη διάρκεια αστρονομικών αποστολών στα υψίπεδα της Κεντρικής Ασίας, στον Καύκασο, τη Σιβηρία, το Κράι Πριμόρσκι, τη Χερσόνησο Τσουκτσί και τη Χερσόνησο Καμτσάτκα.
Το 1969 το Πανεπιστήμιο εξόπλισε μια αποστολή τριών ανθρώπων, μεταξύ των οποίων ήταν και οι Τσουριούμοφ και Σβετλάνα Γκερασιμένκο, για επισκόπηση των περιοδικών κομητών από το αστεροσκοπείο της Άλμα Άτα (σήμερα «Αστεροσκοπείο Βασίλη Φεσένκοφ»).
Το 1972 υπερασπίσθηκε την πρώτη μεταπτυχιακή διατριβή του με θέμα «Μελέτες των κομητών C/1967 Y1, C/1968 H1, C/1969 T1 και του νέου περιοδικού κομήτη Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο από φωτογραφικές παρατηρήσεις».[7]
Το 1993 υπερασπίσθηκε τη διδακτορική διατριβή του με θέμα Εξελικτικές φυσικές διαδικασίες στους κομήτες στο Ρωσικό Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών, στη Μόσχα. Από το 1998 ο Τσουριούμοφ ήταν καθηγητής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Κιέβου «Ταράς Σεβτσένκο». Τον Ιανουάριο του 2004 διορίσθηκε διευθυντής του Πλανηταρίου του Κιέβου.
Ο Κλιμ Τσουριούμοφ απεβίωσε τη νύκτα της 13ης προς τη 14η Οκτωβρίου 2016 από εγκεφαλικό επεισόδιο, σε νοσοκομείο του Χαρκόβου[8], σε ηλικία 79 ετών.
Ο Τσουριούμοφ είχε διατελέσει συντάκτης του ουκρανικού περιοδικού Οι ουρανοί μας («Наше Небо») το 2006-2009, ενώ είχε γράψει και παιδικά βιβλία.
Τιμητικές διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τάγμα της Αξίας (Ουκρανία) το 2009
Ονομάσθηκαν προς τιμή του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο περιοδικός κομήτης 67P/Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο
- Ο μη περιοδικός κομήτης C/1986 N1 («Τσουριούμοφ–Σολοντόβνικοφ»)[9]
- Ο αστεροειδής 2627 Τσουριούμοφ, που ανακαλύφθηκε το 1978
Επιπλέον, ο αστεροειδής 3942 Τσουριβανία, που ανακαλύφθηκε το 1977, ονομάσθηκε έτσι προς τιμή των δύο Ιβάν Ιβάνοβιτς Τσουριούμοφ: τον πατέρα και τον αδελφό του Κλιμ.[10] Αλλά και η μητέρα του αστρονόμου τιμήθηκε με ξεχωριστό αστεροειδή, τον 6646 Τσουράντα (από το «Αντ(ονίν)α» και το «Τσουριούμοφ»)[11], που ανακαλύφθηκε το 1991.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ ukropnews24
.com /died-ukrainian-astronomer-klim-churyumov /. - ↑ hromadskeradio
.org /programs /hromadska-hvylya /yakym-buv-vydatnyy-astronom-klym-churyumov /. - ↑ Клим ЧУРЮМОВ: «Ми зоряні люди і повинні дотримуватися законів всесвіту»
- ↑ 4,0 4,1 «Klim Churyumov - co-discoverer of comet 67P». European Space Agency. 20 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Информация из приказа об исключении из списков [Information from the official order for those delisted]. obd-memorial.ru (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Melnyk, YE. (2014). Клим Чурюмов: Життя в загадковому світі космічних світил [Klim Churyumov: Life in the enigmatic world of cosmic bodies] (στα Ουκρανικά). newspaper.univ.kiev.ua. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2014.
- ↑ Чурюмов К.И. (1972). «Исследование комет Икейя–Секи (1967n), Хонда (1968с), Таго–Сато–Косака (1969g) и новой короткопериодической кометы Чурюмова–Герасименко (1969h) на основе фотографических наблюдений: Автореферат диссертации на соискание ученой степени кандидата физико-математических наук.» (στα russian). Астрометрия и Астрофизика 16: 51-61.
- ↑ Пирлік, Григорій (15 Οκτωβρίου 2015) (στα ουκρανικά). Hromadske Radio. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2016. https://web.archive.org/web/20161018104735/https://hromadskeradio.org/programs/hromadska-hvylya/yakym-buv-vydatnyy-astronom-klym-churyumov. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ «JPL Small-Body Database Browser: C/1986 N1 (Churyumov-Solodovnikov)». NASA Jet Propulsion Laboratory. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ «JPL Small-Body Database Browser: 3942 Churivannia (1977 RH7)». NASA Jet Propulsion Laboratory. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ «JPL Small-Body Database Browser: 6646 Churanta (1991 CA3)». NASA Jet Propulsion Laboratory. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2016.