Lancia Delta

Lancia Delta
Lancia Delta τρίτης γενιάς του 2008 - 2009
Σύνοψη
Κατασκευαστής	Lancia
Μητρική εταιρεία	FIAT
Παραγωγή	Σεπτέμβριος 1979 — Αύγουστος 1999 Αύγουστος 2008 — Δεκέμβριος 2014
Αμάξωμα και σασί
Κατηγορία	Μικρομεσαίο αυτοκίνητο
Διαμόρφωση	Κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση Ειδικότερα στην πρώτη γενιά και 4-κίνηση σε κάποιες εκδόσεις

Lancia Delta ήταν το όνομα διαφόρων μοντέλων αυτοκινήτων της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας Lancia, όλα της μικρομεσαίας κατηγορίας C. Η πρώτη γενιά της Delta κατασκευαζόταν από τον Σεπτέμβριο του 1979 έως το 1994 και η δεύτερη γενιά από τον Μάρτιο του 1993 έως τον Αύγουστο του 1999, χωρίς να υπάρξει στη συνέχεια άμεσος διάδοχος. Από τον Αύγουστο του 2008 έως τον Δεκέμβριο του 2014 παρήχθη ένα ακόμα Delta, με σημαντικά μεγαλύτερες εξωτερικές διαστάσεις και εμφανώς πιο πολυτελή εξοπλισμό από τα παλαιότερα. Όλα τα Delta πρώτης και τρίτης γενιάς διατέθηκαν αποκλειστικά σε 5-πορτη hatchback εκδοχή αμαξώματος, ενώ ειδικότερα η δεύτερη γενιά του προσφέρθηκε ως 3-πορτο και 5-πορτο hatchback. Επίσης, η Delta πρώτης γενιάς εξακολουθεί να είναι μέχρι σήμερα το πιο πετυχημένο αυτοκίνητο στα ράλλυ.

Το 2026 θα κυκλοφορήσει η τέταρτη γενιά της Lancia Delta και θα είναι αμιγώς ηλεκτροκίνητη.

Πρώτη γενιά

Lancia Delta πρώτης γενιάς
Lancia Delta 1500 LX του 1982 Lancia Delta GT του 1992
Σύνοψη
Εναλλακτική ονομασία	Saab-Lancia 600
Παραγωγή	Σεπτέμβριος 1979 — 1994
Σχεδιαστής	Τζορτζέτο Τζουτζιάρο (Italdesign)
Αμάξωμα και σασί
Αμάξωμα	5-πορτο hatchback
Διαμόρφωση	Κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση / τετρακίνηση
Σχετική εξέλιξη	Lancia Prisma
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας	Βενζίνη: 1.1 λίτρα 1.3 λίτρα 1.5 λίτρα 1.6 λίτρα 1.6 λίτρα turbo 2.0 λίτρα Fiat Twin Cam turbo Ντίζελ: 1.9 λίτρα turbodiesel Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4)
Μετάδοση	4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 3-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Διαστάσεις
Μεταξόνιο	2.475 χιλιοστά
Μήκος	3.885 χιλιοστά (1979 - 1982) 3.895 χιλιοστά (1982 - 1994)
Πλάτος	1.620 χιλιοστά
Ύψος	1.355 - 1.380 χιλιοστά
Κενό Βάρος	955 - 1.340 κιλά

Η ανάπτυξη του οχήματος ξεκίνησε το 1974 και στα μέσα Σεπτεμβρίου του 1979, η Lancia παρουσίασε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης το πρώτο της μοντέλο στην μικρομεσαία κατηγορία μετά τη διακοπή της Fulvia Berlina (σεντάν) το 1973. Το εμπορικό όνομα του νέου μοντέλου, ακολούθησε την παράδοση τις εταιρείας να δίνει στα αυτοκίνητά της ονομασίες από το ελληνικό αλφάβητο, ενώ ο εργοστασιακός κωδικός του ήταν «Tipo 831» και είχε αναπτυχθεί υπό τον κωδικό «πρότζεκτ Y 5».. Για αρκετά χρόνια μετά την έναρξη των πωλήσεων, το Delta ήταν ένα από τα πλέον φουτουριστικής σχεδίασης αυτοκίνητα της κατηγορίας του στην Ευρώπη. Μάλιστα τον Δεκέμβριο του 1979 ψηφίστηκε Ευρωπαϊκό Αυτοκίνητο της Χρονιάς για το 1980.

Τεχνολογικό υπόβαθρο

Η κατασκευή του πρώτου Delta βασίστηκε στο φθηνότερο Fiat Ritmo, αλλά ήταν αναβαθμισμένη με ακριβότερα εξαρτήματα, όπως π.χ. το σύστημα διεύθυνσης των Lancia Beta και Lancia Gamma, ενώ και η σχεδίασή του, που είχε διαμορφωθεί από τον Τζορτζέτο Τζουτζιάρο της Italdesign, ήταν εντελώς διαφορετική. Γενικά, ήταν ένα ιδιαίτερα σύνθετο και εξελιγμένο αυτοκίνητο σε αυτή την κατηγορία, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πίσω ανάρτηση, που έφερε γόνατα ΜακΦέρσον και διαμήκεις βραχίονες, που συνδυαζόταν με αντιστρεπτική ράβδο, μια αρχιτεκτονική πρωτοφανής τότε στην μικρομεσαία κατηγορία C. Επίσης, είχε δοθεί μεγάλη προσοχή και στην αντοχή του σασί στις δοκιμές πρόσκρουσης, Στις χώρες της Σκανδιναβίας, η SAAB ανέλαβε την πώληση του μοντέλου, υπό την παράλληλη έκδοση Saab 600 του 1980 - 1982, που διατέθηκε μόνο στα κράτη αυτά, ενώ ειδικά για την Ελλάδα κατασκευάστηκε και ένας βενζινοκινητήρας κυβισμού μόλις 1.116 cm³, για λόγους ευνοϊκότερης φορολογικής αντιμετώπισης.

Λόγω της τότε μεγάλης απήχησης και των σεντάν μοντέλων, τον Νοέμβριο του 1982 μπήκε στην παραγωγή και μια έκδοση του Delta σε εκδοχή 4-πορτο σεντάν 3 όγκων, που διατέθηκε ως Lancia Prisma. Διατηρήθηκε στην παραγωγή έως τον Απρίλιο του 1989, αν και δεν γνώρισε καμία καριέρα στα ράλλυ.

Τα διαθέσιμα κιβώτια ταχυτήτων του αρχικού Delta, αναλόγως με τους κινητήρες, τις εκδόσεις και τα έτη, ήταν 4-τάχυτο μηχανικό, 5-τάχυτο μηχανικό και 3-τάχυτο αυτόματο.

Βελτιώσεις

Lancia Delta πρώτης γενιάς, στην Ελλάδα.

Τον Νοέμβριο του 1982 υπέστη το πρώτο λίφτινγκ και εισήγαγε την πρώτη εκδοχή υψηλών επιδόσεων, το Delta GT 1600, με κινητήρα 1.585 cm³. Τον Ιούλιο του 1983 εισήχθη το Delta HF και κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο, έχοντας ένα ακρωνύμιο που σημαίνει «High Fidelity», είχε καθιερωθεί ως το ακρωνύμιο των σπορ εκδόσεων της Lancia από το 1966 και επανήλθε τότε για πρώτη φορά μετά την μυθική Lancia Stratos. Ειδικότερα το Delta HF έφερε μια ενισχυμένη εκδοχή turbo του κινητήρα 1.6 λίτρων του Delta GT, βελτιωμένη ανάρτηση, φρένα και εξωτερικά πάνελ, και διατηρήθηκε στην παραγωγή για 2 έτη, ενώ κατασκευάστηκε σε 10 χιλιάδες αντίτυπα.

Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου στο Τορίνο τον Απρίλιο του 1986, μαζί με το δεύτερο λίφτινγκ, εμφανίστηκε και η έκδοση Delta HF με κινητήρα 2.0 λίτρων βενζίνης turbo και 4-κίνηση, ως η πολιτική εκδοχή του αντίστοιχου μοντέλου ράλλυ. Η νέα αυτή έκδοση λανσαρίστηκε τον Ιούνιο του 1986 ως Delta HF 4WD και έγινε η νέα κορυφαία έκδοση του μοντέλου. Τον Σεπτέμβριο του 1987 αντικαταστάθηκε από την Delta HF Integrale, επίσης ως η πολιτική εκδοχή του αντίστοιχου μοντέλου ράλλυ και επίσης με στάνταρ 4-κίνηση, η οποία σύντομα εξελίχθηκε στη 16-βάλβιδη Delta HF Integrale 16V που έφτασε τον Μάρτιο του 1989.

Αγωνιστικό Lancia Delta HF Integrale.

Τον Ιούνιο του 1991 έλαβε χώρα η τελευταία ανανέωση της Delta πρώτης γενιάς και τελικώς η παραγωγή του μοντέλου έληξε τον Δεκέμβριο του 1992, αν και ειδικότερα οι εκδόσεις HF Integrale διατηρήθηκαν στην παραγωγή έως το 1994, λόγω της εξαιρετικά υψηλής τους απήχησης.

Αγωνιστικές επιτυχίες

Η Delta πρώτης γενιάς είναι μέχρι σήμερα το πιο πετυχημένο αυτοκίνητο σε ράλλυ, ιδίως στο διάστημα 1987 - 1992, όταν κυριαρχούσε ολοκληρωτικά στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα, κερδίζοντας έξι συνεχόμενους παγκόσμιους τίτλους κατασκευαστών τα έτη αυτά. Όπως προαναφέρθηκε, η Lancia προσέφερε και δύο εμπορικές εκδόσεις αυτών των αυτοκινήτων rally, την Lancia Delta HF Integrale (Ιντεγκράλε), που κατασκευάστηκε σε 44.296 αντίτυπα, και την Lancia Delta HF 4WD. Είναι εντυπωσιακό ότι οι εκδόσεις αυτές αποτελούν ακόμα και σήμερα αντικείμενο συζήτησης στους κόλπους των φίλων του αυτοκινήτου και μάλιστα εξακολουθούν να θεωρούνται από τα πλέον μυθικά ονόματα αυτοκινήτων παγκοσμίως, διατηρώντας τεράστιο ίματζ και υψηλές τιμές ως συλλεκτικά.

Δεύτερη γενιά

Lancia Delta δεύτερης γενιάς
Lancia Delta δεύτερης γενιάς του 1994 (5-πορτο)
Σύνοψη
Παραγωγή	Μάρτιος 1993 — Αύγουστος 1999
Συναρμολόγηση	Pomigliano d'Arco, Νάπολη, Ιταλία
Σχεδιαστής	Ercole Spada (I.DE.A Institute)
Αμάξωμα και σασί
Αμάξωμα	5-πορτο hatchback 3-πορτο hatchback (HPE)
Διαμόρφωση	Κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
Πλατφόρμα	Type Two
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας	Βενζίνη: 1.4 λίτρα 1.6 λίτρα Torque 1.8 λίτρα Pratola Serra B 2.0 λίτρα Fiat Twin Cam 2.0 λίτρα Fiat Twin Cam turbo Ντίζελ: 1.9 λίτρα JTD turbodiesel Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4)
Μετάδοση	5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
Διαστάσεις
Μεταξόνιο	2.540 χιλιοστά
Μήκος	4.011 χιλιοστά
Πλάτος	1.703 χιλιοστά (5-πορτο) 1.759 χιλιοστά (HF και HPE)
Ύψος	1.430 χιλιοστά
Κενό Βάρος	1.130 - 1.330 κιλά

Ο διάδοχος του αρχικού Delta αρχικά επρόκειτο να ονομαστεί Beta, ως αναβίωση του Lancia Beta του 1972 - 1984, αλλά λόγω της τεράστιας επιτυχίας του Delta στα rally αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί ξανά το όνομα, καθώς και η βασική αναλογία όγκων του Delta του 1979. Ωστόσο, ενώ τα αρχικά σχέδια προέβλεπαν να παρουσιαστεί το 1988 και ενώ ήδη η 4-πορτη σεντάν εκδοχή του, το μεσαίο Lancia Dedra, ήταν τότε σχεδόν έτοιμη για παραγωγή και τελικώς κυκλοφόρησε το 1989, η εισαγωγή του Delta δεύτερης γενιάς αναβλήθηκε αρκετές φορές, καθώς λόγω της συνεχιζόμενης τεράστιας απήχησης του Delta πρώτης γενιάς, η εταιρεία δεν τολμούσε να προβεί σε αντικατάσταση. Ως αποτέλεσμα, η πρώτη γενιά του Delta παρέμεινε στην αγορά έως το 1993 και μάλιστα σε ορισμένες ειδικές εκδόσεις ακόμα και έως το 1994. Στο διάστημα αυτό συνέχισε να πουλάει καλά, κυρίως λόγω της διαφημιστικής αποτελεσματικότητας των πολυάριθμων επιτυχιών ράλλυ του Delta Integrale και των παραλλαγών του.

Εισαγωγή

Τελικώς, μετά από 5 χρόνια περαιτέρω εξέλιξης, το Nuova Delta («Νέα Δέλτα») παρουσιάστηκε επίσημα στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1993 και μπήκε στην παραγωγή μέσα στον ίδιο μήνα, ενώ ο εργοστασιακός κωδικός του ήταν «Tipo 836». Βασιζόταν στην πλατφόρμα «Fiat Tipo 2», που ήταν κοινή με του Fiat Tipo, το οποίο είχε εισαχθεί στις αρχές του 1988 (τα αρχικά σχέδια προέβλεπαν ταυτόχρονη παρουσίαση και εισαγωγή τους), αν και η αισθητική των δύο μοντέλων ήταν εντελώς διαφορετική. Για πρώτη φορά κυκλοφόρησε στην Ιταλία τον Μάιο, ενώ στην Ελλάδα άρχισε να εισάγεται το καλοκαίρι του 1993, ταυτόχρονα και με τις άλλες εξαγωγικές αγορές όπου διατέθηκε. Αντιθέτως, δεν κυκλοφόρησε ποτέ στο Ηνωμένο Βασίλειο και γενικώς σε όλα τα δεξιοτίμονα κράτη, καθώς η Lancia ταυτόχρονα με την εισαγωγή του Nuova Delta ανακοίνωσε ότι θα αποσυρόταν από αυτές τις χώρες, όπως και έγινε τον Φεβρουάριο του 1994.

Υποδοχή

Η δεύτερη γενιά του Delta, ωστόσο, δεν έτυχε θερμής υποδοχής από το κοινό, εν μέρει λόγω του κάπως συντηρητικού για τα δεδομένα του 1993 σχεδιασμού του (καθώς το μοντέλο έφτασε στην αγορά με πάνω από 5 χρόνια καθυστέρηση από το αρχικό πλάνο, όταν η αισθητική του είχε αρχίσει πλέον να δείχνει την ηλικία της), αλλά κυρίως λόγω της απουσίας του από τα ράλλυ. Συγκεκριμένα, η Lancia εξαναγκάστηκε να αποσυρθεί μετά τη λήξη της σεζόν του 1992 από τους αγώνες, εξαιτίας της ατυχούς στρατηγικής απόφασης που έλαβε τον Δεκέμβριο του 1991 ο νέος τότε Διευθύνων Σύμβουλος της μητρικής Fiat, Πάολο Κανταρέλλα (Paolo Cantarella), και την ανακοίνωσε με επίσημο δελτίο τύπου υπέρ της Alfa Romeo, ότι η ομόσταυλη Alfa Romeo (που είχε εξαγοραστεί από την Fiat το 1986) θα γινόταν πλέον η αποκλειστική σπορ εταιρεία του ομίλου, καθώς ο ίδιος προσωπικά δεν έκρινε σωστή την ταυτόχρονη ύπαρξη δύο εταιρειών μέσα στον ίδιο όμιλο με σπορ προσανατολισμό και αγωνιστικές συμμετοχές. Αρχικά, ξεκίνησε κόβοντας οριστικά κάθε χρηματοδότηση προς την ιστορική αγωνιστική ομάδα της Lancia, που μαζί με την Abarth είχαν κυριαρχήσει στα παγκόσμια ράλλυ για πάνω από 2 δεκαετίες, και 1 χρόνο μετά μετέθεσε ολόκληρο το αγωνιστικό προσωπικό της Lancia στην Alfa Romeo.

Lancia Delta δεύτερης γενιάς (5-πορτο).

Ως αποτέλεσμα, το Nuova Delta στόχευε σε πελάτες που ενδιαφέρονταν περισσότερο για άνεση και ευκολία, παρά για συνολική απόδοση και ισχύ. Διατέθηκε με κινητήρες 1.6 έως 2.0 λίτρων, αν και ειδικά για την Ελλάδα, την Πορτογαλία και λίγες ακόμα αγορές η Lancia δημιούργησε και μια έκδοση 1.4 λίτρων βενζίνης, ισχύος 69 και 70 hp, που παρήχθη το διάστημα 1993 - 1995, για λόγους ευνοϊκότερης φορολογικής αντιμετώπισης. Μολονότι η κορυφαία έκδοση της δεύτερης γενιάς απέδιδε 193 PS (142 kW / 190 ίπποι) και είχε μάλιστα θεωρηθεί από τον Τύπο αυτοκινήτου ότι αυτή ειδικά αν επέστρεφε στα ράλλυ θα είχε μεγάλες αγωνιστικές προοπτικές, το μοντέλο δεν προσέφερε ποτέ τετρακίνηση, παρά μόνο κίνηση στους μπροστινούς τροχούς. Επίσης, σε αντίθεση με το Delta πρώτης γενιάς, καθώς και με το Delta τρίτης γενιάς, το Delta δεύτερης γενιάς δεν προσφέρθηκε ποτέ με αυτόματο κιβώτιο, παρά μόνο με 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο.

Προσθήκες και ανανεώσεις

Lancia Delta δεύτερης γενιάς HF (3-πορτο).

Έως τις αρχές του 1995, το Nuova Delta ήταν διαθέσιμο αποκλειστικά ως 5-πορτο hatchback, αλλά στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1995 προστέθηκε και ένα 3-πορτο hatchback με την ονομασία Delta HPE και κυκλοφόρησε στην αγορά λίγους μήνες μετά, ενώ υπήρξε και η μοναδική 3-πορτη εκδοχή στην ιστορία όλων των Delta. Η πρόσθετη ονομασία HPE (από το High Performance Executive) της δόθηκε ως ιστορική αναφορά στην έκδοση Beta HPE station wagon coupé που παρήχθη από το 1975 έως το 1984.

Στις αρχές του 1996, μαζί με μια ελαφριά αισθητική ανανέωση σε όλες τις εκδοχές του μοντέλου, εισήχθησαν και δύο εντελώς νέοι βενζινοκινητήρες 1.8 λίτρων (ο ένας με μεταβλητό χρονισμό βαλβίδων) και ο 2-λιτρος βενζινοκινητήρας χωρίς turbo διακόπηκε. Τον Νοέμβριο του 1997, έγινε μια δεύτερη ελαφριά αισθητική βελτίωση, μαζί με κάποιες ακόμα τεχνολογικές ανανεώσεις στους κινητήρες, χωρίς όμως να φέρουν καμία απολύτως βελτίωση στις ολοένα και φθίνουσες πωλήσεις.

Διακοπή

Γενικότερα, λόγω του αδιάφορης υποδοχής του από το ευρύ κοινό, το Nuova Delta είχε πολύ κακή εμπορική πορεία σε όλες τις αγορές όπου διατέθηκε, με την κατάσταση να μην βελτιώνεται ακόμα και μετά τις περαιτέρω αναβαθμίσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να κατασκευαστούν μόλις 137.743 αντίτυπα (σχεδόν τα μισά από αυτά ήταν της έκδοσης των 1.6 λίτρων) και να μην αντικατασταθεί από την Lancia μετά το 1999 που διακόπηκε. Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα ότι έως τα τελευταία έτη παραγωγής του, η Lancia κατασκεύαζε πάνω από τρεις φορές περισσότερα Dedra από τα Delta. Ωστόσο, η 4-πορτη σεντάν εκδοχή του, το μεσαίο Lancia Dedra, αντικαταστάθηκε τότε από το Lancia Lybra, το οποίο παρήχθη από το 1999 έως το 2005.

Τρίτη γενιά

Lancia Delta τρίτης γενιάς
Lancia Delta τρίτης γενιάς του 2008
Σύνοψη
Εναλλακτική ονομασία	Chrysler Delta (Ηνωμένο Βασίλειο και Ιρλανδία)
Παραγωγή	Αύγουστος 2008 — Δεκέμβριος 2014
Συναρμολόγηση	Frosinone, Cassino, Ιταλία
Σχεδιαστής	Centro Stile Lancia
Αμάξωμα και σασί
Αμάξωμα	5-πορτο hatchback
Διαμόρφωση	Κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
Πλατφόρμα	Fiat C2
Σχετική εξέλιξη	Fiat Bravo (2007)
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας	Βενζίνη: 1.4 λίτρα turbo 1.8 λίτρα turbo Ντίζελ: 1.6 λίτρα Multijet turbodiesel 1.9 λίτρα Multijet twin-turbodiesel 2.0 λίτρα Multijet turbodiesel Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4)
Μετάδοση	6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 6-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Διαστάσεις
Μεταξόνιο	2.700 χιλιοστά
Μήκος	4.520 χιλιοστά
Πλάτος	1.797 χιλιοστά
Ύψος	1.499 χιλιοστά
Κενό Βάρος	1.395 - 1.505 κιλά

Αφού μεσολάβησαν 7 χρόνια από τη διακοπή της δεύτερης γενιάς και επειδή, έως τότε, το Delta πρώτης γενιάς είχε γίνει πλέον ένας μύθος, η εταιρεία αποφάσισε να επαναφέρει ένα μοντέλο στη μικρομεσαία κατηγορία και με χρήση της ίδιας ονομασίας. Τον Σεπτέμβριο του 2006, η Lancia ανακοίνωσε επίσημα την αναβίωση του ονόματος Delta, με τα νέα αυτοκίνητα που θα κατασκευάζονταν με βάση την πλατφόρμα «Fiat C2», όπως αναφέρθηκε στο περιοδικό CAR Magazine.

Αυτό επιβεβαίωσε προηγούμενη έκθεση, επίσης στο CAR Magazine, η οποία υπογράμμιζε την προγραμματισμένη υψηλής απόδοσης Delta Integrale, μαζί με την πρόθεση της εταιρείας για επιστροφή στη δεξιοτίμονη βρετανική αγορά, από την οποία είχε αποσυρθεί τον Φεβρουάριο του 1994. Η παγκόσμια πρεμιέρα του νέου concept HPE πραγματοποιήθηκε στο 63^ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Το 2007, επίσης, η μάρκα Lancia εισήχθη εκ νέου στη σκανδιναβική, ρωσική και τουρκική αγορά.

Εισαγωγή

Ο εργοστασιακός κωδικός του Lancia Delta τρίτης γενιάς, ήταν «Tipo 844». Το μοντέλο παραγωγής παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 2008 και πράγματι βασιζόταν στην πλατφόρμα «Fiat C2» του Fiat Bravo δεύτερης γενιάς, του 2007 - 2014. Οι εμπορικές φιλοδοξίες για το αυτοκίνητο φάνηκαν πιο συντηρητικές και προσεκτικές από όσο για τα προηγούμενα Delta. Ο βρετανικός Τύπος, ωστόσο, τόνισε τα σχέδια για το νέο Delta, εν μέρει για τον εορτασμό των 100 ετών της Lancia, που είχε λάβει χώρα το 2006, καθώς και ως η αιχμή του δόρατος για την επιστροφή της Lancia στο Ηνωμένο Βασίλειο, που τελικώς όμως ματαιώθηκε λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που ξέσπασε στα τέλη του 2008.

Το ταμπλό ενός Lancia Delta του 2008.

Το Delta, καθώς είναι ένα ιστορικό όνομα από το παρελθόν της Lancia, ερμηνεύτηκε τότε από την Lancia ως ένα μαθηματικό σύμβολο που αντιπροσώπευε την αλλαγή, τη διαφορά και την εξέλιξη. Η τρίτη γενιά του, βασίστηκε στη σχεδιαστική μελέτη Grantourismo Stilnovo του 2003, από την οποία το Delta υιοθέτησε βασικά χαρακτηριστικά του σχήματος του αμαξώματος. Το μπροστινό μέρος θύμιζε παλαιότερα μοντέλα της Lancia, το πίσω μέρος θύμιζε το μικρότερο Lancia Ypsilon και το μεγαλύτερο Lancia Thesis. Το γράμμα δ (ή D) είχε τοποθετηθεί σε αρκετά σημεία στο αμάξωμα και στο εσωτερικό.

Σχεδιασμένο από το Κέντρο «Lancia Style Centre», ανήκε στην κατηγορία των πολυτελών μικρομεσαίων μοντέλων και έθεσε τότε ως στόχο το ανώτερο άκρο πολυτέλειας των μικρομεσαίων οικογενειακών αυτοκινήτων. Το Delta τρίτης γενιάς ήταν αποκλειστικά 5-πορτο hatchback και είχε μήκος 4,52 μέτρα, πλάτος 1,797 μέτρα και ύψος 1,499 μέτρα, ενώ το μεταξόνιο έφτανε τα 2,7 μέτρα, με αποτέλεσμα να είναι 10 εκατοστά μακρύτερο από το Fiat Bravo. Στα πλαίσια αυτής της φιλοσοφίας, διατέθηκε αποκλειστικά με κίνηση στους μπροστινούς τροχούς, χωρίς να προσφέρει σε καμία έκδοση 4-κίνηση. Διατηρήθηκε στην παραγωγή έως τον Δεκέμβριο του 2014, όταν και διακόπηκε οριστικά, χωρίς να υπάρξει τότε διάδοχος.

Εξοπλισμός

Το σαλόνι ενός Lancia Delta του 2008, με το έξτρα σύστημα δορυφορικής πλοήγησης.

Το Lancia Delta τρίτης γενιάς προσέφερε μια σειρά προηγμένων επιλογών στον εξοπλισμό, όπως ένα Hi-Fi ραδιόφωνο της Bose, που ενσωματώνει CD-player και αναγνώστη αρχείων MP3, με χειριστήρια στο τιμόνι, το σύστημα «Blue&Me», που αναπτύχθηκε σε συνεργασία με την Microsoft, και το ολοκαίνουργιο τότε σύστημα δορυφορικής πλοήγησης, που αναπτύχθηκε σε συνεργασία με την εταιρεία Magneti Marelli. Τα διαθέσιμα κιβώτια ταχυτήτων, ήταν 6-τάχυτο μηχανικό και 6-τάχυτο αυτόματο.

Ενεργητική και παθητική ασφάλεια

Ο εξοπλισμός ασφαλείας, επίσης, ήταν πλήρης, καθώς έφερε στάνταρ 8 αερόσακους (και προαιρετικά έναν αερόσακο για τα γόνατα του οδηγού, με έξτρα χρέωση 200 ευρώ στην Ελλάδα, με την τότε ισοτιμία, φτάνοντας τους 9 αερόσακους), ένα προηγμένο σύστημα ηλεκτρονικής ευστάθειας (ESP) και ανάρτηση «SDC» με ηλεκτρονικό έλεγχο απόσβεσης, η οποία είχε προέλθει επίσης από την Magneti Marelli.

Το μοντέλο έχει επίσης βοηθό οδήγησης που δίνει μεγαλύτερη ασφάλεια. Πρόκειται για ένα «ηλεκτρονικό μάτι», το οποίο παρακολουθεί το δρόμο και παρέχει ανατροφοδότηση στο τιμόνι ώστε να προτείνει διορθώσεις στον οδηγό. Το αυτοκίνητο διατέθηκε επίσης και με ημι-αυτόματο βοηθό στάθμευσης.

Το Lancia Delta τρίτης γενιάς απέσπασε την μέγιστη δυνατή διάκριση των 5 αστέρων στα crash test του ανεξάρτητου οργανισμού Euro NCAP το 2008, για την ασφάλεια των ενηλίκων επιβαινόντων, με σκορ 34 στους 37 πόντους και μάλιστα απέσπασε τον μέγιστο δυνατό αριθμό πόντων στην πλευρική πρόσκρουση και στην πλευρική πρόσκρουση σε κολώνα. Αντιθέτως, απέσπασε μόνο 3 στα 5 για την προστασία των παιδιών και 2 στα 4 για την προστασία των πεζών.

Τέταρτη γενιά

Η τέταρτη γενιά της Lancia Delta θα παρουσιαστεί και θα κυκλοφορήσει το 2026, ενώ θα είναι αμιγώς ηλεκτροκίνητη και θα βασίζεται σε πλατφόρμα του ομίλου Stellantis. Γενικότερα μάλιστα, από το 2026 η Lancia θα γίνει εταιρεία αμιγώς ηλεκτρικών αυτοκινήτων, που θα απευθύνεται σε πελάτες με υψηλότερο μέσο όρο ηλικίας.

Βιβλιογραφία

• Lancia Typenkompass (Stand: 04/2007), S. 76-80. Motorbuch Verlag, ISBN 978-3-613-02593-6.
• Paul Schinhofen: Lancia – Innovation und Faszination. 100 bewegte Jahre. Heel Verlag, Königswinter 2006, ISBN 978-3-89880-649-7, S. 90–103.
• Graham Robson: Lancia Delta : 4 WD & Integrale - der Rallye-Champion. Heel, Königswinter 2012, ISBN 978-3-86852-481-9.
• Werner Blättel, Gerhard Wagner: Lancia Delta HF Integrale – Die Geschichte eines Champions. Heel Verlag, Königswinter 2005, ISBN 3-89880-268-X.
• Wim oude Weernink: Lancia, Verlag Motorbuch, 1992, ISBN 3-613-01503-Χ.
• Fred Steininger: Lancia. 100 Jahre Automobilgeschichte, Podszun, Brilon 2008, ISBN 978-3-86133-420-0.
• Lancia. Motorbuch Verlag, Stuttgart 1992, ISBN 3-613-01503-X.
• Lancia Personenwagen nach 1945. Typenkompass. Motorbuch Verlag, Stuttgart 2006, ISBN 3-613-02593-0.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ιστορία του Lancia Delta