Motörhead
| Motörhead | |
|---|---|
Οι Motörhead στο Wacken το 2013. | |
Πληροφορίες | |
| Προέλευση | Μεγάλη Βρετανία |
| Μουσικά είδη | Heavy metal, hard rock, speed metal |
| Παρουσία | 1975 - 2015 |
| Δισκογραφική εταιρεία | Sanctuary Records SPV GmbH Epic Records GWR Records Bronze Records |
| Πρώην μέλη | Lemmy Φιλ Κάμπελ Μίκι Ντι Έντι "Fast" Κλαρκ Würzel Φιλ "Philthy Animal" Τέιλορ Πητ Γκιλ Μπράιαν Ρόμπερτσον Τόμι Όλντριτζ Λάρι Γουόλις Λούκας Φοξ |
| Ιστότοπος | |
| www.imotorhead.com | |
| wikidata (π) | |
Οι Motörhead ήταν heavy metal συγκρότημα από την Αγγλία. Υπήρξαν ένας από τους δημοφιλέστερους εκπροσώπους του είδους παγκοσμίως, για σαράντα χρόνια μέχρι την διάλυση τους το 2015 μετά τον θάνατο του μοναδικού εναπομείναντος ιδρυτικού μέλους Lemmy.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Motörhead ξεκίνησαν την καριέρα τους το 1975. Μία από τις πρώτες αναφορές για το συγκρότημα ήταν στα τέλη εκείνης της χρονιάς, όταν ένας κριτικός τους χαρακτήρισε ως την χειρότερη μπάντα του κόσμου. Ο Ίαν Κίλμιστερ ή Lemmy (φωνητικά, μπάσο), αμέσως μετά την εκδίωξη του από το συγκρότημα των Hawkwind αποφάσισε να δημιουργήσει το δικό του συγκρότημα με την ονομασία Bastards. Προσέλαβε τον πρώην κιθαρίστα των Pink Fairies, Λάρι Γουόλις και τον ντράμερ Λούκας Φοξ και αφού ο μάνατζερ του τον έπεισε να αλλάξει την ονομασία του συγκροτήματος σε Motörhead, ξεκίνησε κάποιες ηχογραφήσεις στα Rockfield Studios στη Βόρεια Ουαλία. Οι ηχογραφήσεις αυτές κυκλοφόρησαν τρία χρόνια αργότερα και αφού το συγκρότημα είχε γίνει διάσημο, με την ονομασία On Parole. Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, ο Φοξ απολύθηκε και στη θέση του ήρθε στο συγκρότημα ο Φιλ Philty Animal Τέιλορ. Επίσης, ο Λάρι Γουόλις παραιτήθηκε όταν τον Φεβρουάριο του 1976, ο Lemmy προσέλαβε τον Fast Έντι Κλαρκ για να συμπληρώσει το σχήμα. Έτσι οι Motörhead συνέχισαν και έγιναν διάσημοι με την τριάδα Lemmy / Κλαρκ / Τέιλορ.
Το Δεκέμβριο του 1976 ηχογράφησαν το σινγκλ Leaving Here αλλά λόγω συμβολαίων με την United Artists, η Stiff Records δε μπόρεσε να το κυκλοφορήσει. Στις αρχές του 1977, ο Τέιλορ και ο Κλάρκ ήθελαν να αποχωρήσουν από το συγκρότημα και αποφάσισαν να δώσουν μία αποχαιρετιστήρια συναυλία στο κλαμπ Marquee του Λονδίνου, εμφάνιση η οποία τελικά τους έδωσε δύο ημέρες στα Olympic Studios. Οι Motörhead ηχογράφησαν δεκατρία τραγούδια σε δύο ημέρες και η Chiswick Records κυκλοφόρησε το σινγκλ Motörhead, τον Ιούνιο του 1977, με τον ομώνυμο δίσκο να ακολουθεί τον Αύγουστο, ανεβαίνοντας στο # 43 των βρετανικών τσαρτ.
Επιτυχία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το καλοκαίρι του 1978, οι Motörhead υπέγραψαν συμβόλαιο συνεργασίας με την Bronze Records ηχογραφώντας το σινγκλ Louie Louie, το οποίο έγινε και το πρώτο κομμάτι του συγκροτήματος που κατάφερε να μπει στα τσαρτ των σινγκλ, όπου έφθασε στο # 68. Στις 25 Οκτωβρίου του 1978, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην τηλεοπτική εκπομπή Top of the Pops, ανεβάζοντας ακόμη περισσότερο τη δημοτικότητα τους.
Στα τέλη Μαρτίου του 1979, κυκλοφόρησαν το δίσκο Overkill, το οποίο συνοδεύτηκε από τα επιτυχημένα σινγκλ Overkill και No Class. Το άλμπουμ ανέβηκε στο # 24 στη Μεγάλη Βρετανία και το συγκρότημα περιόδευσε στην πατρίδα του, ενώ το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς δούλεψε πάνω στον επόμενο του δίσκο, ο οποίος κυκλοφόρησε στις 27 Οκτωβρίου με την ονομασία Bomber. Ο δίσκος ανέβηκε στο # 12, ωθούμενος από την επιτυχία του ομώνυμου σινγκλ το οποίο ανέβηκε στο Top-40. Το συγκρότημα περιόδευσε στην Ευρώπη μαζί με τους Saxon και το Δεκέμβριο του 1979, η εταιρεία τους κυκλοφόρησε τις παλιότερες ανέκδοτες ηχογραφήσεις τους, με τον τίτλο On Parole.
Το Μάιο του 1980, οι Motörhead κυκλοφόρησαν το ΕΡ σινγκλ The Golden Years, σπάζοντας για πρώτη φορά το Top-10, αφού έφθασαν στο # 8 της Μεγάλης Βρετανίας. Ακολούθησε το Top-20 σινγκλ του τραγουδιού Ace of Spades τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, συνοδεύοντας το ομώνυμο άλμπουμ, το οποίο ανέβηκε στο # 4 και έγινε χρυσό. Η βρετανική περιοδεία για την προώθηση του δίσκου ονομάστηκε Ace Up Your Sleeve Tour και το συγκρότημα συνοδευόταν από τις Girlschool και τους Vardis.
Το Νοέμβριο του 1980, κυκλοφόρησε το ΕΡ Beer Drinkers and Hell Raisers ανεβαίνοντας στο # 43 των βρετανικών τσαρτ, αλλά ακόμη πιο επιτυχημένο ήταν το ΕΡ St. Valentine's Day Massacre, το οποίο κυκλοφόρησαν το Φεβρουάριο του 1981 σε συνεργασία με τις Girlschool και έφθασε στο # 5. Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς, οι Motörhead κυκλοφόρησαν το μοναδικό # 1 άλμπουμ τους, το ζωντανά ηχογραφημένο No Sleep 'til Hammersmith, το οποίο συνοδευόταν από το Top-10 σινγκλ Motörhead (Live).
Από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούλιο του 1981, το συγκρότημα περιόδευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες ανοίγοντας συναυλίες του προσωπικού σχήματος του Όζι Όσμπορν. Στις αρχές της επόμενης χρονιάς ηχογράφησαν το πέμπτο τους άλμπουμ, το οποίο κυκλοφόρησε τον Απρίλιο με τίτλο Iron Fist, φθάνοντας στο # 6, ενώ το ομώνυμο σινγκλ ανέβηκε στο Top-30. Την άνοιξη του 1982, οι Motörhead περιόδευσαν στη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες για τελευταία φορά με τον Κλαρκ στη σύνθεση τους.
Δεκαετία του '80 και αποχώρηση του Wurzel
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αντικαταστάτης του ήταν ο Μπράιαν Ρόμπερτσον, πρώην κιθαρίστας των Thin Lizzy. με τον οποίο κυκλοφόρησαν το Another Perfect Day (# 20), συνοδευόμενο από τα σινγκλ Shine και I Got Mine. Από το καλοκαίρι μέχρι το φθινόπωρο του 1983, περιόδευσαν στην Ιαπωνία, την Αμερική και την Ευρώπη, αλλά η συνήθεια του Ρόμπερτσον να φοράει παπούτσια μπαλέτου στις ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος και η μελωδική αλλαγή του ήχου που προσέδωσε στο συγκρότημα ανάγκασε τους υπόλοιπους να ψάξουν για νέο κιθαρίστα. Τελικά, βρήκαν δύο: τον Φιλ Κάμπελ των Persian Risk και τον Würzel των Army. Το Φεβρουάριο του 1984, ο Τέιλορ παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον πρώην ντράμερ των Saxon, Πητ Γκιλ.
Πρώτη ηχογράφηση για το ανανεωμένο συγκρότημα, ήταν τέσσερα καινούρια κομμάτια για τη συλλογή No Remorse η οποία ανέβηκε στο # 14. Μεταξύ αυτών και ένα από τα γνωστότερα κομμάτια τους, το Killed by Death, το οποίο κυκλοφόρησε και σαν σινγκλ φθάνοντας στο # 51, ενώ συνοδευόταν και από βίντεο κλιπ το οποίο έλαβε μεγάλο αριθμό μεταδόσεων από το τηλεοπτικό δίκτυο MTV. Από τα μέσα Νοεμβρίου μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου του 1984 περιόδευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ στις 28 και 29 Ιουνίου 1985 έπαιξαν δύο συναυλίες στο Hammersmith Odeon του Λονδίνου, για να γιορτάσουν τα δέκα χρόνια ύπαρξης του συγκροτήματος.
Το 1986, το μάνατζμεντ του συγκροτήματος δημιούργησε την GWR Records αφού κέρδισε δικαστική διαμάχη με την προηγούμενη τους εταιρεία, Bronze Records και οι Motörhead κυκλοφόρησαν το Orgasmatron (# 21), με τον Lemmy να φτάνει στο απόγειο της στιχουργικής και φωνητικής δημιουργικότητας του, στο ομότιτλο κομμάτι, ενώ το σινγκλ Deaf Forever ανέβηκε στο # 67 της Μεγάλης Βρετανίας. Στις 16 Αυγούστου 1986, εμφανίστηκαν στο φεστιβάλ Monsters of Rock μαζί με τον Ozzy Osbourne, τους Scorpions, τους Def Leppard, κ.α. και τον Οκτώβριο περιόδευσαν για άλλη μια φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το 1987, ο Lemmy συμμετείχε στην κωμική ταινία Eat the Rich και το συγκρότημα ηχογράφησε το ομώνυμο κομμάτι με τον Φιλ Τέιλορ στη σύνθεση τους, ο οποίος επέστρεψε στη θέση του αποχωρήσαντα Πητ Γκιλ. Στις 5 Σεπτεμβρίου εκείνης της χρονιάς κυκλοφόρησε ο δίσκος Rock 'n' Roll, χωρίς να καταφέρει να μπει στο βρετανικό Top-30 για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια.
Στις 2 Ιουλίου του 1988, οι Motörhead εμφανίστηκαν στο φεστιβάλ Giants of Rock της Φινλανδίας, εμφάνιση η οποία ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς με τον τίτλο No Sleep at All. Ακολούθησε η περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, αλλά το συγκρότημα βρέθηκε και πάλι στα δικαστήρια, αυτή τη φορά με αντίπαλο την GWR.
Στα τέλη του 1990, το συγκρότημα υπέγραψε συμβόλαιο με την Epic Records και ηχογράφησε το επόμενο του άλμπουμ στο Λος Άντζελες. Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1991 με τίτλο 1916 και συνοδευόταν από το σινγκλ The One to Sing the Blues. Το άλμπουμ έφθασε στο # 24 στην πατρίδα του συγκροτήματος, ενώ το σινγκλ ήταν το πρώτο που μπήκε στο Top-50, από το 1983. Ακολούθησε η ευρωπαϊκή περιοδεία Lights Out Over Europe, ενώ το καλοκαίρι οι Motörhead έπαιξαν στην Ιαπωνία, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία για να ακολουθήσει μία μεγάλη περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με τους Judas Priest και τον Alice Cooper.
Το 1992, ο Τέιλορ απολύθηκε, αφού πρώτα είχε παίξει στο τραγούδι I Ain't No Nice Guy από το επερχόμενο άλμπουμ του συγκροτήματος, March or Die, στο οποίο συμμετείχαν ως γκεστ ο Όζι Όσμπορν και ο κιθαρίστας των Guns N' Roses, Slash. Τα τύμπανα για το συγκεκριμένο δίσκο ανέλαβε ο Τόμι Όλντριτζ, πρώην ντράμερ του προσωπικού σχήματος του Όσμπορν, ενώ στο κομμάτι Hellraiser έπαιξε ο Μίκι Ντι, ο οποίος πήρε και τη θέση του ντράμερ από εκεί και έπειτα.
Οι Motörhead περιόδευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις 27 Σεπτεμβρίου 1992 εμφανίστηκαν στο Coliseum του Λος Άντζελες μαζί με τους Metallica και τους Guns N' Roses. Στη συνέχεια η περιοδεία μεταφέρθηκε στη Λατινική Αμερική ενώ το Δεκέμβριο εμφανίστηκαν στην Ευρώπη μαζί με τους Saxon για την περιοδεία Bomber and Eagles. Το Νοέμβριο του 1993 κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Bastards μαζί με το σινγκλ Don't Let Daddy Kiss Me, ενώ το Νοέμβριο του 1994 ακολούθησε το σινγκλ Born to Raise Hell που συμπεριλαμβάνονταν στο σάουντρακ της ταινίας Airheads, ανεβαίνοντας στο # 47 στη Μεγάλη Βρετανία.
Στις αρχές του 1994, οι Motörhead περιόδευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες με τους Black Sabbath και τους Morbid Angel, ενώ στις 14 Μαΐου εμφανίστηκαν στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής μαζί με τους Ramones, μπροστά σε πάνω από 50.000 θεατές. Το καλοκαίρι του 1995, μετέβησαν στα Cherokee Studios του Λος Άντζελες, όπου ηχογράφησαν το επόμενο τους άλμπουμ, με τίτλο Sacrifice, με τον Wurzel να αποχωρεί μετά τις ηχογραφήσεις.
Αναγνώριση και εμπορική επιτυχία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Motörhead αποφάσισαν να συνεχίσουν ως τριμελές σχήμα, με τον Lemmy στο μπάσο και τα φωνητικά, τον Κάμπελ στην κιθάρα και τον Μίκι Ντι στα τύμπανα. Στα τέλη του 1995, ο Lemmy γιόρτασε τα πεντηκοστά του γενέθλια με μία εμφάνιση στο Whiskey A Go-Go του Λος Άντζελες, με τη συμμετοχή των Metallica, οι οποίοι έπαιξαν διασκευές σε τραγούδια των Motörhead και έφεραν το όνομα The Lemmys. Τον Οκτώβριο του 1996, κυκλοφόρησε το Overnight Sensation, το δεύτερο άλμπουμ των Motörhead μέσω της δισκογραφικής εταιρείας CMC, ενώ συνέχισαν το 1997 με ζωντανές εμφανίσεις σε εντατικό βαθμό παίζοντας στην Ευρώπη μέχρι το Μάρτιο, στη συνέχεια στην Ιαπωνία το Μάιο για να ακολουθήσει αμερικανική περιοδεία μαζί με τους W.A.S.P. και μία ακόμη ευρωπαϊκή περιοδεία το φθινόπωρο.
Στις αρχές του Μαρτίου του 1998, κυκλοφόρησαν 14ο άλμπουμ τους με τίτλο Snake Bite Love, κατά την περιοδεία του οποίου ηχογραφήθηκε ο δίσκος Everything Louder Than Everyone Else. Το συγκρότημα εμφανίστηκε στην περιοδεία Ozzfest το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς για να συνεχίσει με την βρετανική περιοδεία No Speak With Forked Tongue. Το Μάιο του 2000 ακολούθησε ο δίσκος We Are Motörhead, το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος που μπήκε στο βρετανικό Top-100 από το 1992, συνοδευόμενο από το σινγκλ God Save the Queen, διασκευή στο διάσημο κομμάτι των Sex Pistols.
Στα τέλη Αυγούστου του 2000, κυκλοφόρησε το διπλό The Best of Motörhead ανεβαίνοντας στο # 52 στη Μεγάλη Βρετανία με το συγκρότημα να γιορτάζει τα 25 του χρόνια με μία εμφάνιση στο Brixton Academy του Λονδίνου με γκεστ συμμετοχές των Έντι Fast Κλαρκ, Μπράιαν Μέι, Ντόρο Πες, Γουίτφιλντ Κρέιν, κ.α. Η συγκεκριμένη εμφάνιση ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2003 με τίτλο Live at Brixton Academy. Στη συνέχεια περιόδευσαν στην Ευρώπη και την άνοιξη του 2001 ηχογράφησαν το τραγούδι The Game για τον παλαιστή Triple H, με την περιοδεία να ολοκληρώνεται μετά το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς.
Στις 9 Απριλίου του 2002 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Hammered μέσω της Sanctuary Records με το συγκρότημα να περιοδεύει σε Αμερική και Ευρώπη, ενώ τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς έπαιξαν πέντε συναυλίες στη Μεγάλη Βρετανία μαζί με τους Anthrax, με την τελευταία από αυτές τις εμφανίσεις, στο στάδιο Γουέμπλεϊ του Λονδίνου να περιλαμβάνει και το προηγούμενο συγκρότημα του Lemmy, τους Hawkwind. Η περιοδεία συνεχίστηκε το φθινόπωρο του 2002 στην Ευρώπη και μεταφέρθηκε το 2003 στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου εμφανιζόταν μαζί με τους Iron Maiden και τους Dio, τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς.
Στις αρχές Οκτωβρίου, κυκλοφόρησε σε μορφή πενταπλού CD η συλλογή Stone Deaf Forever! καλύπτοντας όλη την καριέρα του συγκροτήματος μέχρι τότε. Ακολούθησε ο δίσκος Inferno, τον Ιούνιο του 2004 με τους Motörhead να περιοδεύουν στη Μεγάλη Βρετανία μαζί με τους Sepultura. Την επόμενη χρονιά, κέρδισαν βραβείο Grammy για τη διασκευή τους στο τραγούδι Whiplash των Metallica και περιόδευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες από το Μάρτιο μέχρι το Μάιο του 2005, πριν μεταβούν στην Ευρώπη για να γιορτάσουν τα τριάντα χρόνια ύπαρξης του συγκροτήματος με μία δίμηνη περιοδεία. Στο τέλος της χρονιάς μετέβησαν στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία όπου πραγματοποίησαν άλλη μία περιοδεία, μαζί με τους Motley Crue.
Το καλοκαίρι του 2006 κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Kiss of Death ανεβαίνοντας στο βρετανικό Top-50 για πρώτη φορά από το 1991, για να ακολουθήσει περιοδεία στη Μεγάλη Βρετανία και την Ευρώπη. Την άνοιξη του 2008, οι Motörhead ηχογράφησαν στο Λος Άντζελες το δίσκο Motörizer ανεβαίνοντας στο # 32 της Μεγάλης Βρετανίας και το Top-10 αρκετών ευρωπαϊκών τσαρτ, αλλά αυτό που έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν η είσοδος του συγκροτήματος στο Billboard Hot-100 των Ηνωμένων Πολιτειών για πρώτη φορά μετά από 33 χρόνια καριέρας. Τον Ιούνιο εκείνης της χρονιάς εμφανίστηκαν στο φεστιβάλ Download μαζί με τους KISS και τους Judas Priest, ενώ τον Αύγουστο συμμετείχαν στην περιοδεία Metal Masters μαζί με τους Judas Priest, τους Heaven and Hell και τους Testament.
Ο εικοστός στούντιο δίσκος του συγκροτήματος κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2010 με τον τίτλο The Wörld is Yours, ανεβαίνοντας για δεύτερη συνεχόμενη φορά στις πρώτες εκατό θέσεις του Billboard και για τρίτη συνεχόμενη φορά στις πρώτες πενήντα θέσεις στη Μεγάλη Βρετανία. Το Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς οι Motörhead γιόρτασαν τα 35 τους χρόνια με μία περιοδεία στη Βρετανία, για να ακολουθήσει η Ευρώπη το Δεκέμβριο, η Βόρεια Αμερική από τον Ιανουάριο μέχρι το Μάρτιο του 2011, τέσσερις εμφανίσεις στην Αυστραλία από τις 26 Μαρτίου μέχρι την 1 Απριλίου και η Λατινική Αμερική το υπόλοιπο του Απριλίου.
Το Νοέμβριο του 2011 κυκλοφόρησαν σε μορφή CD και DVD το ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ The Wörld Is Ours - Vol 1 - Everywhere Further Than Everyplace Else, για να ακολουθήσει ένα χρόνο αργότερα το δεύτερο μέρος με τίτλο The World Is Ours - Vol. 2: Anyplace Crazy As Anywhere Else. Το Φεβρουάριο του 2012 συμμετείχαν στην περιοδεία Gigantour μαζί με τους Megadeth, Volbeat και Lacuna Coil, ενώ το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς περιόδευσαν για άλλη μια φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες ως μέρος του φεστιβάλ Mayhem, μαζί με τους Slipknot, τους Slayer, κ.ά..
Στα τέλη Φεβρουαρίου του 2013, ανακοινώθηκε ότι οι Motörhead ξεκίνησαν ηχογραφήσεις για τον επόμενο στούντιο δίσκο τους. Στα μέσα Ιουνίου δημοσιεύθηκε ότι ο τίτλος του άλμπουμ θα ήταν Aftershock με επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας στις 21 Οκτωβρίου 2013. Ο δίσκος σκαρφάλωσε στο # 22 του Billboard των Ηνωμένων Πολιτειών, την υψηλότερη θέση στην μέχρι τότε δισκογραφία του συγκροτήματος.[1] Παρ' όλα αυτά, η προγραμματισμένη περιοδεία των Motörhead με τους Saxon αναβλήθηκε, λόγω προβλημάτων υγείας του Lemmy. Μετά την καλοκαιρινή περιοδεία του 2014, το συγκρότημα πραγματοποίησε την κρουαζιέρα Motörboat από τις 22 μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου μαζί με τους Megadeth και τους Anthrax.[2]
Ο 22ος δίσκος του συγκροτήματος ανακοινώθηκε ότι θα κυκλοφορήσει στις 28 Αυγούστου 2015 και θα φέρει τον τίτλο Bad Magic.[3] Στην πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του, το Bad Magic σκαρφάλωσε στο # 10 των βρετανικών τσαρτ, όντας το πρώτο Top-10 του συγκροτήματος μετά το Iron Fist του 1982. Επίσης, ανέβηκε στην κορυφή των τσαρτ της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Φινλανδίας, όπως και το Top-40 στο αμερικάνικο Billboard.[4]
Ενώ το συγκρότημα βρισκόταν σε περιοδεία, γνωστοποιήθηκε ο θάνατος του πρώην ντράμερ τους Φιλ Τέιλορ, στις 11 Νοεμβρίου 2015.[5] Παράλληλα, συχνές ήταν οι ακυρώσεις ζωντανών τους εμφανίσεων λόγω προβλημάτων υγείας του Lemmy, αν και το συγκρότημα ξεκίνησε την ετήσια περιοδεία Motörboat, η οποία διήρκεσε από τις 28 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 2 Οκτωβρίου 2015 και έπαιζαν μαζί με τους Slayer, Anthrax, Exodus, Suicidal Tendencies και Corrosion of Conformity.[6]
Ο θάνατος του Lemmy και διάλυση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Lemmy απεβίωσε στις 28 Δεκεμβρίου του 2015 στις 16:00 στο σπίτι του στο Λος Άντζελες, από καρκίνο, από τον οποίο έμαθε ότι πάσχει δύο ημέρες πριν τον θάνατό του.[7] Ήταν 70 χρονών. Οι Motörhead ανακοίνωσαν τον θάνατο του λίγο αργότερα στην προσωπική τους σελίδα στο Facebook, ενώ παράλληλα έγινε γνωστό από τον Μίκι Ντι ότι το συγκρότημα δεν θα συνεχίσει.[8] Θα συνεχίσουν να ζουν, όμως, για πάντα στις καρδίες μας.
Δισκογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Στούντιο κυκλοφορίες
| Έτος | Άλμπουμ | Αγγλία [9][10] |
Γερμανία |
Φινλανδία [11] |
Σουηδία [12] |
Η.Π.Α. [13] |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 12 / 08 / 1977 | Motörhead | 43 | - | - | - | - |
| 24 / 03 / 1979 | Overkill | 24 | - | - | - | - |
| 30 / 10 / 1979 | Bomber | 12 | - | - | - | - |
| 08 / 12 / 1979 | On Parole | 65 | - | - | - | - |
| 08 / 11 / 1980 | Ace of Spades | 4 | - | - | - | 201 |
| 15 / 04 / 1982 | Iron Fist | 6 | 27 | - | 25 | 174 |
| 31 / 05 / 1983 | Another Perfect Day | 20 | 31 | - | 18 | 153 |
| 09 / 08 / 1986 | 21 | 47 | - | - | 157 | |
| 05 / 09 / 1987 | Rock 'n' Roll | 34 | 33 | - | 41 | 150 |
| 02 / 02 / 1991 | 1916 | 24 | 14 | - | 23 | 142 |
| 27 / 07 / 1992 | March or Die | 60 | 21 | - | 42 | - |
| Bastards | - | 28 | - | 48 | - | |
| 01 / 03 / 1995 | Sacrifice | - | 31 | - | 36 | - |
| 15 / 10 / 1996 | Overnight Sensation | - | 71 | 39 | 60 | - |
| 03 / 03 / 1998 | Snake Bite Love | 171 | 47 | - | 49 | - |
| 15 / 05 / 2000 | We Are Motörhead | 91 | 21 | 39 | 33 | - |
| 08 / 04 / 2002 | Hammered | 113 | 39 | 34 | 18 | - |
| Inferno | 95 | 10 | 17 | 34 | - | |
| 28 / 08 / 2006 | Kiss of Death | 45 | 4 | 16 | 13 | - |
| 29 / 08 / 2008 | Motörizer | 32 | 5 | 9 | 10 | 82 |
| 17 / 12 / 2010 | The Wörld is Yours | 45 | 25 | 15 | 24 | 94 |
| 21 / 10 / 2013 | Aftershock | 115 | 5 | 5 | 8 | 22 |
| 28 / 08 / 2015 | Bad Magic | 10 | 1 | 1 | 4 | 35 |
- Ζωντανές ηχογραφήσεις και συλλογές
| Έτος | Άλμπουμ | Αγγλία |
Γερμανία |
Φινλανδία |
Σουηδία |
Η.Π.Α. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 21 / 06 / 1981 | No Sleep 'til Hammersmith | 1 | 12 | - | 27 | - |
| 05 / 03 / 1983 | What's Words Worth | 71 | - | - | - | - |
| 15 / 09 / 1984 | No Remorse | 14 | - | - | - | - |
| 15 / 10 / 1988 | No Sleep at All | 79 | - | - | - | - |
| 22 / 03 / 1999 | Everything Louder Than Everyone Else | - | - | - | - | - |
| 08 / 08 / 2000 ] | Deaf Forever: The Best of Motörhead | - | - | - | - | - |
| 26 / 08 / 2000 | The Best of Motörhead | 52 | 97 | 30 | - | - |
| 26 / 09 / 2000 | Over the Top: The Rarities | - | - | - | - | - |
| 07 / 05 / 2002 | Tear Ya Down: The Rarities | - | - | - | - | - |
| 17 / 03 / 2003 | Hellraiser: Best of the Epic Years | - | - | 49 | - | - |
| 07 / 10 / 2003 | Stone Deaf Forever! | - | - | - | - | - |
| 09 / 12 / 2003 | Live at Brixton Academy | - | - | - | - | - |
| 20 / 09 / 2005 ] | BBC Live & In-Session | - | - | - | - | - |
| 16 / 07 / 2007 | Better Motörhead than Dead: Live at Hammersmith | - | 74 | - | - | - |
| 18 / 11 / 2011 | The Wörld Is Ours - Vol 1 - Everywhere Further Than Everyplace Else | - | 51 | 33 | - | - |
| 21 / 09 / 2012 | The World Is Ours - Vol. 2: Anyplace Crazy As Anywhere Else | - | 44 | - | - | - |
| 27 / 05 / 2016 | Clean Your Clock | 36 | 2 | 9 | - | - |
| 01 / 09 / 2017 Under Cöver | 19 | 4 | 13 | 11 | - |
| Ζωντανές ηχογραφήσεις | |
| Συλλογές |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Motorhead Score Highest US Charts Spot Ever With 'Aftershock'». www.ultimate-guitar.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «Motorhead's motorboat» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ Blabbermouth (4 Ιουνίου 2015). «MOTÖRHEAD To Release 'Bad Magic' Album In August». BLABBERMOUTH.NET (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «udr-music.com - This website is for sale! - joomla joomla Resources and Information». udr-music.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «Motorhead drummer Phil Taylor dies» (στα αγγλικά). BBC News. 2015-11-12. https://www.bbc.com/news/entertainment-arts-34803204. Ανακτήθηκε στις 2019-01-04.
- ↑ Stone, Rolling· Stone, Rolling (7 Οκτωβρίου 2015). «See Motorhead, Slayer, Anthrax Rock High Seas on Motorboat». Rolling Stone (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «R.I.P. Lemmy Kilmister, Motörhead frontman dead at 70». Consequence of Sound (στα Αγγλικά). 29 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ Kalepanagos, Panos. «MIKKEY DEE: Οι Motörhead έχουν τελειώσει». Metal Hammer. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «Official Charts Company». www.officialcharts.com. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «Chart Log UK: M - My Vitriol». www.zobbel.de. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «finnishcharts.com - Discography Mot%F6rhead». finnishcharts.com. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «swedishcharts.com - Discography Mot%F6rhead». swedishcharts.com. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «Motörhead | Awards». AllMusic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]