Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 4380

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 12h 25m 22.178s, +10° 01′ 00.14″

NGC 4380
Εικόνα του NGC 4380 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.[1]
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΠαρθένος
Ορθή Αναφορά12h 25m 22.178s[2]
Απόκλιση10° 01′ 00.14″[2]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.00319[3]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα955 km/s[3]
Απόσταση52,2 Mly (16,00 Mpc)[4]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΣμήνος της Παρθένου[5]
Φαινόμενο μέγεθος (V)11.30[6]
Φαινόμενο μέγεθος (B)12.28[6]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSA(rs)b:?[7]
Άλλες ονομασίες
UGC 7503, PGC 40507, MCG +02-32-037[3]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 4380 είναι σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Παρθένο.[1] Απέχει 52,2 εκατομμύρια έτη φωτός[4] και ανήκει στο Σμήνος γαλαξιών της Παρθένου.[5] Τον ανακάλυψε στις 10 Μαρτίου 1826 ο αστρονόμος Τζων Χέρσελ (John Herschel).[8]

  1. 1,0 1,1 «A Galactic Portal». www.spacetelescope.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2019. 
  2. 2,0 2,1 Skrutskie, Michael F.; Cutri, Roc M.; Stiening, Rae; Weinberg, Martin D.; Schneider, Stephen E.; Carpenter, John M.; Beichman, Charles A.; Capps, Richard W. και άλλοι. (1 February 2006). «The Two Micron All Sky Survey (2MASS)». The Astronomical Journal 131 (2): 1163–1183. doi:10.1086/498708. ISSN 0004-6256. Bibcode2006AJ....131.1163S. 
  3. 3,0 3,1 3,2 «NGC 4380». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2019. 
  4. 4,0 4,1 Tully, R. Brent; Courtois, Hélène M.; Sorce, Jenny G. (2016). «Cosmicflows-3». The Astronomical Journal 152 (2): 21. doi:10.3847/0004-6256/152/2/50. 50. Bibcode2016AJ....152...50T. 
  5. 5,0 5,1 Kim, Suk; Rey, Soo-Chang; Jerjen, Helmut; Lisker, Thorsten; Sung, Eon-Chang; Lee, Youngdae; Chung, Jiwon; Pak, Mina και άλλοι. (2014). «The Extended Virgo Cluster Catalog». The Astrophysical Journal Supplement Series 215 (2): 22. doi:10.1088/0067-0049/215/2/22. Bibcode2014ApJS..215...22K. 
  6. 6,0 6,1 «Search specification: NGC 4380». HyperLeda. Université Claude Bernard Lyon 1. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2021. 
  7. «Results for object NGC 4380 (NGC 4380)». NASA/IPAC Extragalactic Database. California Institute of Technology. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2021. 
  8. Seligman, Courtney. «New General Catalogue objects: NGC 4350 - 4399». cseligman.com. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4380 στο Wikimedia Commons