nabawiać

Polish

Etymology

From nabawić +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈba.vjat͡ɕ/

• Audio; “nabawiać się”:

  (file)

• Rhymes: -avjat͡ɕ
• Syllabification: na‧ba‧wiać

Verb

nabawiać impf (perfective nabawić)

1. (transitive) to cause, to bring on [with genitive ‘something’]
2. (reflexive with się, pathology) to contract (e.g. a disease), to develop

   Synonyms: zarażać się, łapać, chorować

Conjugation

Conjugation of nabawiać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nabawiać
present tense	1st	nabawiam			nabawiamy
	2nd	nabawiasz			nabawiacie
	3rd	nabawia			nabawiają
	impersonal	nabawia się
past tense	1st	nabawiałem, -(e)m nabawiał	nabawiałam, -(e)m nabawiała	nabawiałom, -(e)m nabawiało	nabawialiśmy, -(e)śmy nabawiali	nabawiałyśmy, -(e)śmy nabawiały
	2nd	nabawiałeś, -(e)ś nabawiał	nabawiałaś, -(e)ś nabawiała	nabawiałoś, -(e)ś nabawiało	nabawialiście, -(e)ście nabawiali	nabawiałyście, -(e)ście nabawiały
	3rd	nabawiał	nabawiała	nabawiało	nabawiali	nabawiały
	impersonal	nabawiano
future tense	1st	będę nabawiał, będę nabawiać	będę nabawiała, będę nabawiać	będę nabawiało, będę nabawiać	będziemy nabawiali, będziemy nabawiać	będziemy nabawiały, będziemy nabawiać
	2nd	będziesz nabawiał, będziesz nabawiać	będziesz nabawiała, będziesz nabawiać	będziesz nabawiało, będziesz nabawiać	będziecie nabawiali, będziecie nabawiać	będziecie nabawiały, będziecie nabawiać
	3rd	będzie nabawiał, będzie nabawiać	będzie nabawiała, będzie nabawiać	będzie nabawiało, będzie nabawiać	będą nabawiali, będą nabawiać	będą nabawiały, będą nabawiać
	impersonal	będzie nabawiać się
conditional	1st	nabawiałbym, bym nabawiał	nabawiałabym, bym nabawiała	nabawiałobym, bym nabawiało	nabawialibyśmy, byśmy nabawiali	nabawiałybyśmy, byśmy nabawiały
	2nd	nabawiałbyś, byś nabawiał	nabawiałabyś, byś nabawiała	nabawiałobyś, byś nabawiało	nabawialibyście, byście nabawiali	nabawiałybyście, byście nabawiały
	3rd	nabawiałby, by nabawiał	nabawiałaby, by nabawiała	nabawiałoby, by nabawiało	nabawialiby, by nabawiali	nabawiałyby, by nabawiały
	impersonal	nabawiano by
imperative	1st	niech nabawiam			nabawiajmy
	2nd	nabawiaj			nabawiajcie
	3rd	niech nabawia			niech nabawiają
active adjectival participle		nabawiający	nabawiająca	nabawiające	nabawiający	nabawiające
passive adjectival participle		nabawiany	nabawiana	nabawiane	nabawiani	nabawiane
contemporary adverbial participle		nabawiając
verbal noun		nabawianie

Further reading

• nabawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nabawiać in Polish dictionaries at PWN