oturmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوطورمق (oturmak, “to sit, incubate, live, remain”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (otur-, “to sit”), from earlier *oltur-, from Proto-Turkic *ol-tur- (“to sit”),^[1] akin to *ol-ur- (“to sit”) both being causative forms of Proto-Turkic *ol- (“to be”).^[2] Proto-Turkic *ol(u)-'s relation to Karakhanid [script needed] (olmāq, “to be, become ripe”), and Turkish olmak (“to be, become, happen, exist, be situated”) is not clear, at least the Turkish form is thought to be from Proto-Turkic *bōl- (“to become”). The -/l/- in -/lt/- cluster was lost, compare a similar case in getir- (<*gẹl-tür-).

Pronunciation

IPA^(key): /ot.uɾ.mɑk/
Audio: (file)

Verb

oturmak (third-person singular simple present oturur)

(intransitive) to sit
Bir saattir bilgisayar karşısında oturuyorum. ― I have been sitting in front of the computer for an hour.
(intransitive, with dative case) to sit down (on), sit (upon)
(intransitive, with locative case) to reside, dwell in
(intransitive) to fit on
(intransitive) to settle, subside
(intransitive) to catch on, take root, become popular, be accepted

Conjugation

Conjugation of oturmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative

infinitive			oturmak
impersonal participle	imperfective		oturan
	perfective		oturmuş
	prospective		oturacak
personal participle	non-prospective		oturduğum	oturduğun	oturduğu	oturduğumuz	oturduğunuz	oturdukları
personal participle	prospective		oturacağım	oturacağın	oturacağı	oturacağımız	oturacağınız	oturacakları
verbal noun			oturma
way of doing			oturuş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	otururum	oturursun	oturur	otururuz	oturursunuz	otururlar
	present	imperfective	oturuyorum	oturuyorsun	oturuyor	oturuyoruz	oturuyorsunuz	oturuyorlar
	past	perfective	oturdum	oturdun	oturdu	oturduk	oturdunuz	oturdular
	past	imperfective	oturuyordum	oturuyordun	oturuyordu	oturuyorduk	oturuyordunuz	oturuyorlardı (or oturuyordular)
	future		oturacağım	oturacaksın	oturacak	oturacağız	oturacaksınız	oturacaklar
inferential	perfective		oturmuşum	oturmuşsun	oturmuş	oturmuşuz	oturmuşsunuz	oturmuşlar
	aorist		otururmuşum	otururmuşsun	otururmuş	otururmuşuz	otururmuşsunuz	otururlarmış (or otururmuşlar)
	imperfective		oturuyormuşum	oturuyormuşsun	oturuyormuş	oturuyormuşuz	oturuyormuşsunuz	oturuyorlarmış
conditional	simple		otursam	otursan	otursa	otursak	otursanız	otursalar
conditional	perfective		otursaydım	otursaydın	otursaydı	otursaydık	otursaydınız	otursaydılar
optative			oturayım	oturasın	otura	oturalım	oturasınız	oturalar
progressive			oturmaktayım	oturmaktasın	oturmakta	oturmaktayız	oturmaktasınız	oturmaktalar
necessitative			oturmalıyım	oturmalısın	oturmalı	oturmalıyız	oturmalısınız	oturmalılar
imperative				otur	otursun		oturun	otursunlar

Positive interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	oturur muyum?	oturur musun?	oturur mu?	oturur muyuz?	oturur musunuz?	otururlar mı?
	present	imperfective	oturuyor muyum?	oturuyor musun?	oturuyor mu?	oturuyor muyuz?	oturuyor musunuz?	oturuyorlar mı?
	past	perfective	oturdum mu?	oturdun mu?	oturdu mu?	oturduk mu?	oturdunuz mu?	oturdular mı?
	past	imperfective	oturuyor muydum?	oturuyor muydun?	oturuyor muydu?	oturuyor muyduk?	oturuyor muydunuz?	oturuyorlar mıydı?
	future		oturacak mıyım?	oturacak mısın?	oturacak mı?	oturacak mıyız?	oturacak mısınız?	oturacaklar mı?
inferential	perfective		oturmuş muyum?	oturmuş musun?	oturmuş mu?	oturmuş muyuz?	oturmuş musunuz?	oturmuşlar mı?
	aorist		oturur muymuşum?	oturur muymuşsun?	oturur muymuş?	oturur muymuşuz?	oturur muymuşsunuz?	otururlar mıymış?
	imperfective		oturuyor muymuşum?	oturuyor muymuşsun?	oturuyor muymuş?	oturuyor muymuşuz?	oturuyor muymuşsunuz?	oturuyorlar mıymış?
conditional	simple		otursam mı?	otursan mı?	otursa mı?	otursak mı?	otursanız mı?	otursalar mı?
conditional	perfective		otursa mıydım?	otursa mıydın?	otursa mıydı?	otursa mıydık?	otursa mıydınız?	otursalar mıydı?
progressive			oturmakta mıyım?	oturmakta mısın?	oturmakta mı?	oturmakta mıyız?	oturmakta mısınız?	oturmaktalar mı?
necessitative			oturmalı mıyım?	oturmalı mısın?	oturmalı mı?	oturmalı mıyız?	oturmalı mısınız?	oturmalılar mı?

Negative declarative

infinitive			oturmamak
impersonal participle	imperfective		oturmayan
	perfective		oturmamış
	prospective		oturmayacak
personal participle	non-prospective		oturmadığım	oturmadığın	oturmadığı	oturmadığımız	oturmadığınız	oturmadıkları
personal participle	prospective		oturmayacağım	oturmayacağın	oturmayacağı	oturmayacağımız	oturmayacağınız	oturmayacakları
verbal noun			oturmama
way of doing			oturmayuş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	oturmam	oturmazsın	oturmaz	oturmayız	oturmazsınız	oturmazlar
	present	imperfective	oturmuyorum	oturmuyorsun	oturmuyor	oturmuyoruz	oturmuyorsunuz	oturmuyorlar
	past	perfective	oturmadım	oturmadın	oturmadı	oturmadık	oturmadınız	oturmadılar
	past	imperfective	oturmuyordum	oturmuyordun	oturmuyordu	oturmuyorduk	oturmuyordunuz	oturmuyorlardı
	future		oturmayacağım	oturmayacaksın	oturmayacak	oturmayacağız	oturmayacaksınız	oturmayacaklar
inferential	perfective		oturmamışım	oturmamışsın	oturmamış	oturmamışız	oturmamışsınız	oturmamışlar
	aorist		oturmazmışım	oturmazmışsın	oturmazmış	oturmazmışız	oturmazmışsınız	oturmazlarmış
	imperfective		oturmuyormuşum	oturmuyormuşsun	oturmuyormuş	oturmuyormuşuz	oturmuyormuşsunuz	oturmuyorlarmış
conditional	simple		oturmasam	oturmasan	oturmasa	oturmasak	oturmasanız	oturmasalar
conditional	perfective		oturmasaydım	oturmasaydın	oturmasaydı	oturmasaydık	oturmasaydınız	oturmasaydılar
optative			oturmayayım	oturmayasın	oturmaya	oturmayalım	oturmayasınız	oturmayalar
progressive			oturmamaktayım	oturmamaktasın	oturmamakta	oturmamaktayız	oturmamaktasınız	oturmamaktalar
necessitative			oturmamalıyım	oturmamalısın	oturmamalı	oturmamalıyız	oturmamalısınız	oturmamalılar
imperative				oturma	oturmasın		oturmayın	oturmasınlar

Negative interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	oturmaz mıyım?	oturmaz mısın?	oturmaz mı?	oturmaz mıyız?	oturmaz mısınız?	oturmazlar mı?
	present	imperfective	oturmuyor muyum?	oturmuyor musun?	oturmuyor mu?	oturmuyor muyuz?	oturmuyor musunuz?	oturmuyorlar mı?
	past	perfective	oturmadım mı?	oturmadın mı?	oturmadı mı?	oturmadık mı?	oturmadınız mı?	oturmadılar mı?
	past	imperfective	oturmuyor muydum?	oturmuyor muydun?	oturmuyor muydu?	oturmuyor muyduk?	oturmuyor muydunuz?	oturmuyorlar mıydı?
	future		oturmayacak mıyım?	oturmayacak mısın?	oturmayacak mı?	oturmayacak mıyız?	oturmayacak mısınız?	oturmayacaklar mı?
inferential	perfective		oturmamış mıyım?	oturmamış mısın?	oturmamış mı?	oturmamış mıyız?	oturmamış mısınız?	oturmamışlar mı?
	aorist		oturmaz mıymışım?	oturmaz mıymışsın?	oturmaz mıymış?	oturmaz mıymışız?	oturmaz mıymışsınız?	oturmazlar mıymış?
	imperfective		oturmuyor muymuşum?	oturmuyor muymuşsun?	oturmuyor muymuş?	oturmuyor muymuşuz?	oturmuyor muymuşsunuz?	oturmuyorlar mıymış?
conditional	simple		oturmasam mı?	oturmasan mı?	oturmasa mı?	oturmasak mı?	oturmasanız mı?	oturmasalar mı?
conditional	perfective		oturmasa mıydım?	oturmasa mıydın?	oturmasa mıydı?	oturmasa mıydık?	oturmasa mıydınız?	oturmasalar mıydı?
progressive			oturmamakta mıyım?	oturmamakta mısın?	oturmamakta mı?	oturmamakta mıyız?	oturmamakta mısınız?	oturmamaktalar mı?
necessitative			oturmamalı mıyım?	oturmamalı mısın?	oturmamalı mı?	oturmamalı mıyız?	oturmamalı mısınız?	oturmamalılar mı?

Related terms

References

^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ol-ur-, *ol(u)-tur-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ṑlu”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

[1] Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ol-ur-, *ol(u)-tur-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

[2] Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ṑlu”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

[1]

[2]