overvragen

Dutch

Etymology 1

From over- +‎ vragen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌoːvərˈvraːɣə(n)/
• Hyphenation: over‧vra‧gen
• Rhymes: -aːɣən

Verb

overvragen

1. (transitive) to ask too much, to ask more than reasonable

Conjugation

Conjugation of overvragen (strong class 6 with weak past participle, prefixed)
infinitive	overvragen
past singular	overvroeg
past participle	overvraagd
infinitive	overvragen
gerund	overvragen n
	present tense	past tense
1st person singular	overvraag	overvroeg
2nd person sing. (jij)	overvraagt, overvraag2	overvroeg
2nd person sing. (u)	overvraagt	overvroeg
2nd person sing. (gij)	overvraagt	overvroegt
3rd person singular	overvraagt	overvroeg
plural	overvragen	overvroegen
subjunctive sing.1	overvrage	overvroege
subjunctive plur.1	overvragen	overvroegen
imperative sing.	overvraag
imperative plur.1	overvraagt
participles	overvragend	overvraagd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

From over +‎ vragen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoːvərvraːɣə(n)/
• Hyphenation: over‧vra‧gen

Verb

overvragen

1. to ask again

Conjugation

Conjugation of overvragen (strong class 6 with weak past participle, separable)
infinitive	overvragen
past singular	vroeg over
past participle	overgevraagd
infinitive	overvragen
gerund	overvragen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	vraag over	vroeg over	overvraag	overvroeg
2nd person sing. (jij)	vraagt over, vraag over2	vroeg over	overvraagt	overvroeg
2nd person sing. (u)	vraagt over	vroeg over	overvraagt	overvroeg
2nd person sing. (gij)	vraagt over	vroegt over	overvraagt	overvroegt
3rd person singular	vraagt over	vroeg over	overvraagt	overvroeg
plural	vragen over	vroegen over	overvragen	overvroegen
subjunctive sing.1	vrage over	vroege over	overvrage	overvroege
subjunctive plur.1	vragen over	vroegen over	overvragen	overvroegen
imperative sing.	vraag over
imperative plur.1	vraagt over
participles	overvragend	overgevraagd
1) Archaic. 2) In case of inversion.