osobliwy

Polish

Etymology

From osoba +‎ -liwy.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɔ.sɔˈbli.vɘ/

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): /ɔ.sɔˈbli.vɘ/
• (Lesser Poland):
  • (Podegrodzie) IPA^(key): /ɔ.sɔˈbli.vɘ/
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ɔ.sɔˈblʲi.vɘ]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ivɘ
• Syllabification: o‧so‧bli‧wy

Adjective

osobliwy (comparative osobliwszy, superlative najosobliwszy, derived adverb osobliwie)

1. peculiar, quaint, singular (being out of the ordinary)
2. (Kuyavia, Przemyśl, Sącz Lach) Synonym of osobny

   Zawołala go na osobliwe miéjsce. (Przemyśl) ― She called him to a separate place..

   osobliwy pokojik (Sącz Lach) ― separate room

Declension

Declension of osobliwy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	osobliwy		osobliwa	osobliwe	osobliwi	osobliwe
genitive	osobliwego		osobliwej	osobliwego	osobliwych
dative	osobliwemu		osobliwej	osobliwemu	osobliwym
accusative	osobliwego	osobliwy	osobliwą	osobliwe	osobliwych	osobliwe
instrumental	osobliwym		osobliwą	osobliwym	osobliwymi
locative	osobliwym		osobliwej	osobliwym	osobliwych

Derived terms

(noun):

• osobliwość

Further reading

• osobliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• osobliwy in Polish dictionaries at PWN
• Oskar Kolberg (1867) “osobliwy”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 274
• Aleksander Saloni (1908) “osobliwy”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 338
• Karol Mátyás (1891) “osobliwy”, in “Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 326