borçlu

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بورجلو, بورجلی (borclu), equivalent to borç (“debt”) +‎ -lu (adjective forming suffix). Compare Azerbaijani borclu.

Adjective

borçlu

1. indebted
2. (with dative) in debt to, under obligation to
   • 1930 October 31, “Akdeniz Sahillerimizin İktisadî Bir Can Damarı Süngerciliktir”, in Son Posta, page 5:

     Akdeniz kıyılarımızda vaktile yerden biter gibi yükselen şehirler bu seri ve vâsi inkişaflarını sahil ahalisinin süngerciliğine borçludurlar.

     (please add an English translation of this quotation)

Noun

borçlu (definite accusative borçluyu, plural borçlular)

1. debtor

References

• Kélékian, Diran (1911) “بورجلی”, in Dictionnaire turc-français‎^[1], Constantinople: Mihran, page 282
• Redhouse, James W. (1890) “بورجلو”, in A Turkish and English Lexicon‎^[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 394
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN