gebied

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈbit/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧bied
• Rhymes: -it

Etymology 1

From Middle Dutch gebiet. Cognate with and semantically influenced by German Gebiet.

Noun

gebied n (plural gebieden, diminutive gebiedje n)

1. area, region
2. domain, subject area
3. (obsolete) order, commandment

Synonyms

• (area): regio

Derived terms

• aandachtsgebied
• afzetgebied
• Amazonegebied
• berggebied
• beschermgebied
• conflictgebied
• gebiedsdeel
• gebiedsverbod
• grensgebied
• grondgebied
• havengebied
• kustgebied
• leefgebied
• losloopgebied
• natuurgebied
• oorlogsgebied
• rechtsgebied
• rivierengebied
• strafschopgebied
• stroomgebied
• taalgebied
• uitgaansgebied
• vakgebied
• waterbergingsgebied
• werkgebied
• wetenschapsgebied
• zestienmetergebied

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

gebied

1. inflection of gebieden:
   1. first-person singular present indicative
   2. (in case of inversion) second-person singular present indicative
   3. imperative

Anagrams

• beëdig