kalka

See also: Kalka

Guugu Yimidhirr

Noun

kalka

1. Alternative spelling of galga

Icelandic

Etymology

From kalk (“lime, quicklime”) +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰal̥ka/

  Rhymes: -al̥ka

Verb

kalka

1. (transitive) to lime, limewash
2. (intransitive) to calcify
3. (intransitive) to lose one’s memory or mental acuity, as due to age; to become senile

Conjugation

kalka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að kalka
supine (sagnbót)		kalkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kalkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kalka	við kölkum	present (nútíð)	ég kalki	við kölkum
	þú kalkar	þið kalkið		þú kalkir	þið kalkið
	hann, hún, það kalkar	þeir, þær, þau kalka		hann, hún, það kalki	þeir, þær, þau kalki
past (þátíð)	ég kalkaði	við kölkuðum	past (þátíð)	ég kalkaði	við kölkuðum
	þú kalkaðir	þið kölkuðuð		þú kalkaðir	þið kölkuðuð
	hann, hún, það kalkaði	þeir, þær, þau kölkuðu		hann, hún, það kalkaði	þeir, þær, þau kölkuðu
imperative (boðháttur)	kalka (þú)	kalkið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	kalkaðu	kalkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kalkast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að kalkast
supine (sagnbót)		kalkast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kalkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kalkast	við kölkumst	present (nútíð)	ég kalkist	við kölkumst
	þú kalkast	þið kalkist		þú kalkist	þið kalkist
	hann, hún, það kalkast	þeir, þær, þau kalkast		hann, hún, það kalkist	þeir, þær, þau kalkist
past (þátíð)	ég kalkaðist	við kölkuðumst	past (þátíð)	ég kalkaðist	við kölkuðumst
	þú kalkaðist	þið kölkuðust		þú kalkaðist	þið kölkuðust
	hann, hún, það kalkaðist	þeir, þær, þau kölkuðust		hann, hún, það kalkaðist	þeir, þær, þau kölkuðust
imperative (boðháttur)	kalkast (þú)	kalkist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	kalkastu	kalkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kalkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kalkaður	kölkuð	kalkað		kalkaðir	kalkaðar	kölkuð
accusative (þolfall)	kalkaðan	kalkaða	kalkað		kalkaða	kalkaðar	kölkuð
dative (þágufall)	kölkuðum	kalkaðri	kölkuðu		kölkuðum	kölkuðum	kölkuðum
genitive (eignarfall)	kalkaðs	kalkaðrar	kalkaðs		kalkaðra	kalkaðra	kalkaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kalkaði	kalkaða	kalkaða		kölkuðu	kölkuðu	kölkuðu
accusative (þolfall)	kalkaða	kölkuðu	kalkaða		kölkuðu	kölkuðu	kölkuðu
dative (þágufall)	kalkaða	kölkuðu	kalkaða		kölkuðu	kölkuðu	kölkuðu
genitive (eignarfall)	kalkaða	kölkuðu	kalkaða		kölkuðu	kölkuðu	kölkuðu

Kabuverdianu

Etymology

From Portuguese calcar.

Verb

kalka

1. trample
2. ram, press

References

• Gonçalves, Manuel (2015) Capeverdean Creole-English dictionary, →ISBN

Karao

Etymology

Borrowed from Spanish carga.

Noun

kalka

1. cargo; load

Polish

Etymology

Borrowed from French calque.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkal.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alka
• Syllabification: kal‧ka

Noun

kalka f

1. onionskin, tracing paper
2. carbon paper
3. carbonless copy paper
4. (linguistics) calque

Usage notes

Despite the form kalek being listed in several major Polish dictionaries, many describe it as “not recommended” (like the Słownik gramatyczny języka polskiego) or in the case of more prescriptive ones outright “incorrect.” The form kalk is used more often due to the former also being the genitive plural of kaleka.

Declension

Declension of kalka

	singular	plural
nominative	kalka	kalki
genitive	kalki	kalk/kalek
dative	kalce	kalkom
accusative	kalkę	kalki
instrumental	kalką	kalkami
locative	kalce	kalkach
vocative	kalko	kalki

Further reading

• kalka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kalka in Polish dictionaries at PWN

Swedish

Etymology

kalk (“lime”) +‎ -a

Verb

kalka (present kalkar, preterite kalkade, supine kalkat, imperative kalka)

1. to lime (treat with lime (calcium hydroxide (kalciumhydroxid) or calcium oxide (kalciumoxid)), especially to reduce acidity)

   kalka en försurad sjö

   lime an acidified lake

   kalka åkermark

   lime farmland

2. to lime (apply limewash (to something))

   Synonyms: vitkalka, vitmena

Conjugation

Conjugation of kalka (weak)

	Active		Passive
Infinitive	kalka		kalkas
Supine	kalkat		kalkats
Imperative	kalka		—
Imper. plural1	kalken		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	kalkar	kalkade	kalkas	kalkades
Ind. plural1	kalka	kalkade	kalkas	kalkades
Subjunctive2	kalke	kalkade	kalkes	kalkades
	Participles
Present participle	kalkande
Past participle	kalkad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

References

• kalka in Svensk ordbok (SO)
• kalka in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• kalka in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)

Turkish

Verb

kalka

1. third-person singular optative of kalkmak