kołpak

See also: Kolpak

Polish

Etymology

Borrowed from Old East Slavic колпакъ (kolpakŭ), from Ottoman Turkish قلپاق.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈkɔw.pak/

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈkɔw.pak/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔwpak
• Syllabification: koł‧pak

Noun

kołpak m inan (diminutive kołpaczek)

1. hubcap
2. calpack
3. (fishing, Far Masovian) type of net

   Synonym: dyrdáł

   Łapie sie ryby kołpakiem w pojedynke, naganiając do niego zdobyc nogami. ― You catch fish in this net alone, chasing your catch to it with your feet.

Declension

Declension of kołpak

	singular	plural
nominative	kołpak	kołpaki
genitive	kołpaka	kołpaków
dative	kołpakowi	kołpakom
accusative	kołpak	kołpaki
instrumental	kołpakiem	kołpakami
locative	kołpaku	kołpakach
vocative	kołpaku	kołpaki

Descendants

• → Middle Armenian: քօլփաք (kʻōlpʻakʻ)

Further reading

• kołpak in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kołpak in Polish dictionaries at PWN
• Stanisław Ciszewski (1909) “kołpak”, in “Przyczynek do słownika gwary mazowieckiej”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 7, z. 1, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 206