rúlla

See also: rulla and rullâ

Icelandic

Etymology

From Medieval Latin rotulāre (“to roll; to revolve”), from Latin rotula (“a little wheel”), diminutive of rota (“a wheel”).

Noun

rúlla f (genitive singular rúllu, nominative plural rúllur)

1. roll

Declension

Declension of rúlla (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	rúlla	rúllan	rúllur	rúllurnar
accusative	rúllu	rúlluna	rúllur	rúllurnar
dative	rúllu	rúllunni	rúllum	rúllunum
genitive	rúllu	rúllunnar	rúlla, rúllna	rúllanna, rúllnanna

Derived terms

• hárrúlla (“hair roller”)
• málningarrúlla (“paint roller”)

Verb

rúlla (weak verb, third-person singular past indicative rúllaði, supine rúllað)

1. to roll

Conjugation

rúlla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að rúlla
supine (sagnbót)		rúllað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rúllandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rúlla	við rúllum	present (nútíð)	ég rúlli	við rúllum
	þú rúllar	þið rúllið		þú rúllir	þið rúllið
	hann, hún, það rúllar	þeir, þær, þau rúlla		hann, hún, það rúlli	þeir, þær, þau rúlli
past (þátíð)	ég rúllaði	við rúlluðum	past (þátíð)	ég rúllaði	við rúlluðum
	þú rúllaðir	þið rúlluðuð		þú rúllaðir	þið rúlluðuð
	hann, hún, það rúllaði	þeir, þær, þau rúlluðu		hann, hún, það rúllaði	þeir, þær, þau rúlluðu
imperative (boðháttur)	rúlla (þú)	rúllið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	rúllaðu	rúlliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rúllast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að rúllast
supine (sagnbót)		rúllast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rúllandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rúllast	við rúllumst	present (nútíð)	ég rúllist	við rúllumst
	þú rúllast	þið rúllist		þú rúllist	þið rúllist
	hann, hún, það rúllast	þeir, þær, þau rúllast		hann, hún, það rúllist	þeir, þær, þau rúllist
past (þátíð)	ég rúllaðist	við rúlluðumst	past (þátíð)	ég rúllaðist	við rúlluðumst
	þú rúllaðist	þið rúlluðust		þú rúllaðist	þið rúlluðust
	hann, hún, það rúllaðist	þeir, þær, þau rúlluðust		hann, hún, það rúllaðist	þeir, þær, þau rúlluðust
imperative (boðháttur)	rúllast (þú)	rúllist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	rúllastu	rúllisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rúllaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rúllaður	rúlluð	rúllað		rúllaðir	rúllaðar	rúlluð
accusative (þolfall)	rúllaðan	rúllaða	rúllað		rúllaða	rúllaðar	rúlluð
dative (þágufall)	rúlluðum	rúllaðri	rúlluðu		rúlluðum	rúlluðum	rúlluðum
genitive (eignarfall)	rúllaðs	rúllaðrar	rúllaðs		rúllaðra	rúllaðra	rúllaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rúllaði	rúllaða	rúllaða		rúlluðu	rúlluðu	rúlluðu
accusative (þolfall)	rúllaða	rúlluðu	rúllaða		rúlluðu	rúlluðu	rúlluðu
dative (þágufall)	rúllaða	rúlluðu	rúllaða		rúlluðu	rúlluðu	rúlluðu
genitive (eignarfall)	rúllaða	rúlluðu	rúllaða		rúlluðu	rúlluðu	rúlluðu

Further reading

• “rúlla” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)